Firestarter Review: Ambitieuze Stephen King-remake mist horror en spanning
Het lijdt geen twijfel dat Stephen King en zijn romans een greep hebben op het horrorgenre. Zijn werk is sinds de jaren zeventig consequent aangepast aan het grote scherm. Nu stevig in een tijdperk waarin zijn werk opnieuw wordt aangepast, biedt elke nieuwe inzending een afnemend rendement. Vuur starter, een remake van de gelijknamige film uit 1984, rechtvaardigt het bestaan ervan niet. Vuur starter is een saaie herhaling van materiaal waar kijkers waarschijnlijk al bekend mee zijn en wat de eerste keer beter was gedaan.
De opening van de film introduceert baby Charlie, Vicky (Sydney Lemmons) en Andy McGee (Zac Efron). Ze zijn een jong, ogenschijnlijk gewoon gezin - tenminste totdat Charlie haar kinderkamer bijna in brand steekt en vervolgens in de armen van haar vader verbrandt. Dit is natuurlijk een nachtmerrie die de bezorgde en gestresste Andy heeft. Daarna wordt een montagesequentie getoond van Andy en Vicky als co-ed studenten die een medische proef aangaan. De twee worden geïnjecteerd en ze overleven de beproevingen, alleen om weg te lopen met hun eigen set van krachten. Als ze Charlie hebben, ontwikkelt ze buitengewone en destructievere krachten dan zij. Het verhaal gaat verder met Charlie (
Het segment met betrekking tot Andy en Vicky had gemakkelijk een miniserie over Peacock kunnen zijn, want Vuur starter voelt als een gedempte knock-off van Vreemde dingen. Het hedendaagse publiek zal meer gewend zijn aan de bonafide hit van Netflix en minder aan de Vuur starter roman of de Door Drew Barrymore geleide film uit 1984. Charlie's verhaal is lang niet zo indrukwekkend als dat van Elf, en ook niet boeiender dan de originele film. Dus, wat bereikt deze remake? Als het ging om de remake van 2017 HET door Andy Muschietti, zijn bewerking gebouwd op tientallen jaren aan technologische vooruitgang om de angstaanjagende capriolen van Pennywise te visualiseren met het extra voordeel van de evolutie van horror. Sommige verhaalaanpassingen uit de boeken hebben er ook voor gezorgd dat het een beknopte en effectieve remake is die op zichzelf staat. Vuur starter maakt geen gebruik van de technologie om Charlie's krachten groter en enger te laten voelen dan voorheen en de verhaalveranderingen zijn lang niet zo effectief als ze zouden kunnen zijn.
Vuur starter is opgevoerd en opgenomen als een tv-film, wat suggereert dat het een miniserie had moeten zijn. De inspanningen van regisseur Keith Thomas en schrijver Scott Teems zijn bewonderenswaardig, maar het is allemaal voor niets wanneer hun pogingen om een meeslepende sci-fi-thriller te maken, zijn vervat in een matte film die meer tijd nodig had om zijn verhaal. Teems' script is geïnteresseerd in de aspecten die Charlie's conceptie omringen en de instelling die haar achtervolgt. Het houdt zich ook bezig met de morele verplichtingen die Charlie's ouders hebben jegens hun dochter. Er is ook een vleugje komedie in de dialoog die niet genoeg wordt benut, vooral wanneer Zac Efron graag op die momenten wil leunen. Uiteindelijk is er een mismanagement van verwachtingen en ambities.
De regie van Thomas is stabiel en solide. Er is geen grootsheid in het spel, wat jammer is voor Charlies krachten. Deze sciencefiction-horror heeft een duidelijk gebrek aan horror, waarbij de camera van Thomas wegsnijdt van de meer angstaanjagende momenten. In plaats daarvan worden alle elementen die dit verhaal eng of een intrigerende sci-fi maken, flauw gepresenteerd en verteld. De film is beoordeeld met R, maar het lijkt erop dat het alleen voor de dialoog en de korte shots van de nasleep van Charlie's aanvallen is. Afgezien daarvan is er geen inhoudelijke horror in de hele film om de beoordeling te rechtvaardigen. Bovendien wordt er heel weinig gedaan om een compleet personage uit Charlie te maken, wiens krachten haar vuurstralen uitstoten die katten en mensen verbranden.
Ondanks dat ze zich goed voelt over het gebruik van haar gaven, is er een duidelijk gebrek aan ambitie of karakterdrama bij haar. Ze is maar een bang kind, wat prima is, maar zorgt voor een saai concept. Personages worden gemaakt om bang voor haar te zijn, maar er is niets aan haar, zelfs niet wanneer ze haar krachten begint te ontketenen. Het valt allemaal plat. Niemand kan dit verhaal op overtuigende wijze redden ondanks solide uitvoeringen van Michael Greyeyes, Gloria Rueben, Efron en Ryan Kiera Armstrong. Elke acteur behoort schijnbaar tot een geheel andere versie van het verhaal. Greyeyes' Rainbird, die repareert een castingfout van het origineel, wordt ernstig onderbenut. Zijn gevoelens van ontzag of obsessie voor Charlie zijn misplaatst en slecht ingeburgerd. De lijnen van Ruben worden onderbroken door een metaforische draai. Efron is misschien wel het meest afgestemd op wat er verwacht wordt, maar zijn optreden lijdt onder weinig tot geen beslissende regie. Armstrong ziet eruit en gedraagt zich als iemand die het optreden van Millie Bobby Brown zeker heeft gezien in Vreemde dingen. Haar optreden, gecombineerd met de op synth gebaseerde score van de film, maakt duidelijk wat de richtlijn was voor groene bliksem in deze film en bij het casten van Armstrong in de rol.
Vuur starter is ongelukkig in het nadeel omdat het verschillende romans, films en televisieprogramma's moet overtreffen die soortgelijke thema's en personages hebben behandeld. Helaas onderscheidt deze aanpassing zich niet van alle andere sci-fi-gruwelen over mensen die worden gebruikt voor experimenten. Het is niet eens te vergelijken met de originele film uit 1984 en het staat ook niet hoog naast geweldige recente Stephen King-aanpassingen zoals die van 2017 HET en 2019 Dokter Slaap. Vuur starter lijkt meer op Huisdier Sematary en Carrie, een saaie, vermoeiende remake die niets nieuws doet.
Vuur starter geopend in theaters en begon te streamen op Peacock Friday, 13 mei. Het is 94 minuten lang en heeft een R voor gewelddadige inhoud.
Onze beoordeling:
2 van de 5 (Oké)
Okoye zou de beste nieuwe Black Panther van de MCU zijn, niet Shuri
Over de auteur