Titanic Fact Check: speelde de band echt terwijl het schip aan het zinken was?
Er zijn veel verhalen over het zinken van de Titanic, waarvan er vele werden afgebeeld in de film van James Cameron, waaronder dat de band bleef spelen terwijl het schip aan het zinken was - en hier is het waargebeurde verhaal achter die beroemde scène. James Cameron heeft een verscheidenheid aan producties met een groot budget naar het grote scherm gebracht, voornamelijk uit het sci-fi-genre, en een van zijn meest ambitieuze en succesvolle projecten is het rampendrama Titanic, uitgebracht in 1997, destijds de duurste film ooit gemaakt en jarenlang de best scorende film aller tijden.
Cameron nam het zinken in het echte leven van de RMS Titanic in 1912 als basis om het verhaal van twee fictieve passagiers te vertellen: Rose DeWitt Bukater (Kate Winslet) en Jack Dawson (Leonardo DiCaprio). In de loop van vier dagen ontmoetten Rose en Jack elkaar, leerden elkaar goed kennen en werden verliefd, maar omdat ze van het tegenovergestelde sociale klassen, werd hun romance zwaar bekritiseerd, vooral door Rose's verloofde, Cal Hockley (Billy Zane), en haar moeder, Ruth (Frances Visser). Via Jack en Rose,
De Titanic had acht muzikanten aan boord die als tweedeklas passagiers reisden en speelden tijdens theetijd, zondagse diensten, concerten na het eten en meer. De band is overal op verschillende momenten te zien Titanic, weliswaar kort of op de achtergrond, maar ze stonden vooraan en in het midden van een paar scènes tijdens het zinken van het schip. De band speelde terwijl passagiers overal heen renden om in een van de reddingsboten te komen, en dit is een van de weinige historisch correcte scènes in Titanic, hoewel het onduidelijk is wat het laatste nummer was dat ze speelden.
De band van de Titanic, geleid door Wallace Hartley, begon muziek te spelen om de passagiers te kalmeren nadat het schip een ijsberg had geraakt. De achtkoppige band verzamelde zich in de eersteklas lounge om te spelen en verhuisde later naar de aanvaller de helft van het bootdek, en ze bleven spelen, zelfs nadat duidelijk werd dat het schip zou gaan wasbak. Het is echter onduidelijk wat hun laatste nummer was, aangezien er verschillende getuigenissen zijn van overlevende passagiers. Velen zeiden dat het laatste nummer van de band "Nearer, My God, to Thee" was, en dit wordt verder ondersteund door Hartley die naar verluidt tegen een vriend zei dat hij dat nummer zou spelen als hij op een zinkend schip was. Andere nummers die naar verluidt de laatste van de band waren, zijn "Alexander's Ragtime Band", "In The Shadows" en "Song d'Automne", en om dit alles nog ingewikkelder te maken, zijn er verschillende versies van sommige van deze liedjes. Een van de overlevenden, amateur-historicus kolonel Archibald Gracie, zei dat de band "vrolijke" muziek speelde, maar dat niet deed. een van de nummers zou herkennen, maar het zou hem zijn opgevallen als ze "Nearer, My God, to Thee" hadden gespeeld zoals hij zou hebben gedaan “beschouwde het als een tactloze waarschuwing voor onmiddellijke dood" en "een die waarschijnlijk paniek veroorzaakt”.
Helaas stierven alle acht muzikanten bij het zinken van de Titanic, en slechts drie lichamen werden weken later teruggevonden, waaronder die van Hartley. De De bandleden van Titanic werden erkend voor hun heldhaftigheid, met veel overlevenden die hen dapper noemden en hun muziek diende "als hun eigen onsterfelijke requiem en hun recht om teruggeroepen te worden op de rollen van eeuwige roem”. James Cameron ging met de verhalen die beweren dat "Nearer, My God, to Thee" het laatste nummer van de band was, en gebruikte de Bethanië versie ervan in Titanic. De band die speelt terwijl de passagiers zichzelf probeerden te redden, is een van de dapperste verhalen uit de tragedie van de Titanic, en het moest worden toegevoegd aan de film van Cameron.
Dark Avengers Fan Art verbeeldt een mogelijke MCU Team Up-film
Over de auteur