10 beste Slow Burn-horrorfilms, volgens Ranker

2022 heeft een sterke heropleving van het horrorgenre gezien. Er zijn dit jaar tot nu toe veel geweldige horrorfilms gemaakt, waaronder reboots van klassieke franchises zoals Texas Chainsaw Massacre. Nog te komen is het derde aanbod van de veelgeprezen regisseurs Jordan Peele en Ari Aster, die horrorfans zullen verrassen met de komende releases van Nee en Teleurstelling Boulevard.

Sommige van de meest ambitieuze en plezierige moderne horrorfilms zijn niet zo sterk afhankelijk van jumpscares of hardhandige gore, maar richten zich op een meer gelaagde, langzaam opbouwende terreur. Slow-burn horrorfilms kruipen langzaam in de geest van het publiek, waardoor spanning ontstaat en de verwachting van een terreur die nog niet volledig is onthuld. In afwachting van de nieuwe films van Pelee en Aster, deze tien slow-burn horrorfilms, gerangschikt door fans op Ranker kan de behoefte aan een uitstekende horrorfilm vullen.

Opmerking: Ranglijsten zijn live en blijven stemmen verzamelen, dus sommige ranglijsten kunnen na deze publicatie zijn gewijzigd.

10 Laat de juiste binnen (2008)

Deze Zweedse romantische horrorfilm, gebaseerd op de gelijknamige roman uit 2004 van John Ajvide Lindqvist, volgt: de vriendschap van een angstige en gepeste jongen met een vreemd en griezelig meisje dat hem helpt van zijn zijn af te komen ontberingen.

Laat de juiste binnen verstrengelt de jeugdvriendschap van de kinderen in een sfeervol verhaal dat de kijker langzaam verstoort, zonder de tedere vriendschapsverhaallijn te doorbreken. Deze noordse herbewerking van het vampiergenre verkent de duistere aard van de mensheid door de relatie van twee schijnbaar onschuldige kinderen, die het publiek op een innovatief donkere manier van streek maakt.

9 De rieten man (1973)

Dit folkloristische horrorverhaal volgt een christelijke detective in zijn zoektocht naar een vermist meisje. Op zijn zoektocht bezoekt hij een klein Schots eiland, waar hij de vreemde praktijken van een heidense stam ontmoet.

Een vrij letterlijke slow-burn horrorfilm, De rieten man lokt het publiek naar een zondige mythische wereld waar de bekende realiteit verdwijnt en ruimte laat voor een paranoïde zoektocht naar de waarheid. De langzame verbranding van de horrorvlammen in een van de meest memorabele eindes van het genre. In de populaire cultuur wordt veelvuldig verwezen naar de schaduw van de rieten man die weer oprijst op het Burning Man-festival of in het repertoire van Iron Maiden.

8 De achtervolging (1963)

Een pionier in het meenemen van de kijker door het onnatuurlijke en onbekende, De jacht volgt een antropoloog en zijn bijzonder bekwame team door zijn onderzoek naar Hill House, een troosteloos herenhuis met een bovennatuurlijke aanwezigheid.

Een gesluierd juweel van klassieke horrorcinema, De jacht voegt zich in de psyche van het publiek door de langzame groei van een geest die zich nooit helemaal openbaart. Met een visionair geluidsontwerp, een meesterlijke artistieke opstelling en locatie en talloze cameratrucs laat de film dat zien nu verouderde bronnen beperken de capaciteit niet om een ​​duister en griezelig verhaal te creëren dat uiteindelijk het duister tot leven brengt hoeken van een van de engste horrorfilmhuizen.

7 Grappige spellen (2007)

De Oostenrijkse regisseur Michael Haneke's shot-voor-shot Engelse remake van zijn eigen psychologische horrorfilm uit 1997, Grappige spellen, volgt een middenklassefamilie die hun huis ziet binnenvallen door twee jonge mannen, die een brutaal kat-en-muisspel spelen dat de familie tot een meedogenloze kwelling dwingt.

Zowel geschoolde als schijnbaar aangename indringers onthullen langzaam hun bloedige manieren en entertainen zichzelf met de angst en kwetsbaarheid van de ouders, gespeeld door Naomi Watts en Tim Roth, en hun zoon. Dit zenuwslopende, niet zo onderhoudende spel was door de regisseur bedoeld als een reflectie op het geweld dat veel voorkomt in de media.

6 Jacobsladder (1990)

Bij zijn terugkeer uit Vietnam ziet veteraan Jacob Singer, gespeeld door Tim Robbins, zijn illusie van de realiteit uit elkaar vallen en worstelt hij om zijn verstand te bewaren. Mensen die dicht bij hem staan, slagen er niet in hem te helpen, terwijl hij langzaam afdaalt in een hallucinogene nachtmerrie.

Doet denken aan een conflict dat zelf een langzame horror was, Jacob's ladder staat vol symbolische beelden. Indrukwekkende montage en camerawerk lijken Jacob dieper in zijn waanzin te drukken, en zijn ultieme klim of afdaling van de ladder neemt het publiek mee voor de bad trip.

5 Het voorteken (1976)

Ook vol met religieuze symbolen, volgt deze bovennatuurlijke horrorfilm een ​​diplomaat en haar zwangere vrouw. Wanneer de jongen na de geboorte overlijdt, adopteert de vader een baby wiens eigen moeder stierf in het kraambed, zonder zijn vrouw te vertellen dat de baby niet van hen is.

Intens verontrustend vanwege het thema, het voorteken gaat dan vijf jaar vooruit, wanneer het rond het kind mis begint te gaan. De ouders verliezen de hoop als de aard van het kind aan de oppervlakte komt, en de langzame ineenstorting van hun leven stort hen uiteindelijk in een satanische horror in de onverwachte vorm van hun eigen kind.

4 Rozemarijn Baby (1968)

De psychologische horrorfilm Rozemarijn baby stelt een zwangere vrouw en haar onwetende echtgenoot over aan de genade van hun vreemde buren, die uiteindelijk hun ware plannen onthullen.

Door intieme en krachtige onderwerpen als zwangerschap en isolatie op het pad van het occulte en duivelse te plaatsen, ontstond een rauwe horror die gestaag groeit naarmate de film vordert. Tot op de dag van vandaag is de eenzame val van Rosemary in een onuitsprekelijke horror die in haar huist, een van de meest angstaanjagende filmische ervaringen aller tijden.

3 Midsommar (2019)

De tweede film van horrorwonder Ari Aster, Midsommar volgt Dani van Florence Pugh, die rouwt om een ​​familietragedie, terwijl zij, haar vriend Christian en zijn vrienden de festiviteiten van de Zweedse midzomerfeesten binnengaan.

Begonnen als een vakantie om hun problemen een tijdje achter zich te laten, begint de reis al snel te ontrafelen als de groep wordt ingewijd in de gewelddadige en bizarre tradities van een heidense sekte. Aster speelt met het contrast van de kleurrijke, zonnige omgeving met de fragiele en verslechterende innerlijke staat van de personages, die zichzelf gevangen zien in misselijkmakende volksrituelen en langzaam opbranden in een gruwelijke grand finale.

2 De exorcist (1973)

Het kost twee keer zoveel tijd en kost dan het oorspronkelijke budget, de productie van de exorcist was net zo spookachtig als zijn verhaal, die volgt op de pogingen van een priester om te helpen met de demonische bezetenheid van een 12-jarig meisje.

Een van de beroemdste werken van het horrorgenre, de exorcist vangt het publiek in een groteske en spannende sfeer waar de katholieke priester worstelt om zijn onheilige vijand te bestrijden. de exorcist houdt vandaag nog steeds stand, zichzelf versterkend als een griezelige verkenning van het kwaad dat bang is door alleen de naam van de film te horen.

1 De stralende (1980)

Deze psychologische horrorfilm van Stanley Kubrick toont Jack Nicholson in zijn opmerkelijke rol als auteur die lijdt aan een writer's block en zichzelf en zijn gezin isoleert in een leeg hotel.

Ook beschouwd als een hoofdbestanddeel van het horrorgenre en inspirerend voor vele volgende films, De glans daalt langzaam neer in een maniakale en paranoïde ineenstorting van de hoofdpersoon en de psyche van zijn familie. Onderdompelen in de geïsoleerde waanzin van het hotel, dat de familie kwelt met bovennatuurlijke verschrikkingen, De glans is de ultieme horrorfilm die langzaam overgaat in een indrukwekkend crescendo.

Volgende10 filmtrilogieën die volgens Reddit Fourquels zouden moeten krijgen