Brian & Charles Review: een charmante, grappige en oprechte komedie over vriendschap

Als men zou beschrijven Brian en Charles, charmant en oprecht zal snel in je opkomen. De film — geregisseerd door Jim Archer naar een scenario van David Earl en Chris Hayward, die ook de hoofdrol speelt — slingert een beetje en is niet bijzonder genuanceerd, maar dat is geen groot probleem voor wat het wil zijn, namelijk een publieksvriendelijke, verrukkelijke film. Brian en Charles is een rustgevend, luchtig en warm verhaal over vriendschap en verbinding dat wordt versterkt door de titulaire karakters.

Brian (Earl) is een eenling die zijn dagen doorbrengt met het maken van van alles en nog wat, meestal van de restjes die hij vindt. Zijn huis en werkplaats staan ​​vol met wat anderen rommel noemen, maar het zijn dingen waar hij grote waarde in ziet voor zijn volgende creatie. Wanneer Brian op een dag door de vuilnisbakken rommelt, vindt hij een mannequin en besluit hij iets te maken een bewuste robot hij noemt Charles (ingesproken door Hayward). Brian is dolgelukkig dat hij dag in dag uit iemand heeft om zijn leven mee te delen, en het begin van zijn vriendschap met Charles is heerlijk. Maar naarmate Charles zijn eigen wensen en behoeften ontwikkelt buiten zijn relatie met Brian, wordt het een beetje ingewikkeld. Ze worden nog erger gemaakt door de betrokkenheid van de pestkop van het stadje, Eddie (Jamie Michie).

Brian en Charles met succes ingaat op de behoefte aan menselijke verbinding met behoud van het gevoel van gejuich van de film. Het gaat niet alleen over het belang van vriendschap, maar het gaat ook over thema's als loslaten, gehechtheid en het idee dat je groeien als ze iets hebben om voor te vechten en iemand om van te houden - of het nu een significante ander is, een familielid of een robot zoals Charles. Het verhaal wordt nooit te donker of ontmoedigend en hoewel het geen grote wendingen neemt buiten de zachte vriendschap in de kern, blijft het boeiend en attent. Het publiek mag niet verwachten dat de film dieper dan het oppervlak graaft - en dat is oké. De focus op de titulaire karakters evolueert doorheen de film, wat het hart versterkt dat de kern van het verhaal vormt.

Earl doet fantastisch werk en draagt ​​het grootste deel van de film. Zijn Brian is lief, vrolijk, serieus en grappig. De acteur staat Brian toe zich open te stellen naarmate de film vordert; hij is gelukkig met zijn leven zoals het is, maar hij is ook eenzaam en mist de moed om Hazel (Louise Brealey), de vrouw die hij leuk vindt, mee uit te vragen. Zijn relatie met Charles geeft Brian een vriend en keuzevrijheid, iemand om voor te zorgen en mee te praten, en Earl portretteert elk aspect van de ontwikkeling van zijn personage zo wonderbaarlijk. Evenzo is Hayward fantastisch als Charles. Met alleen zijn stem geeft de acteur Charles een uitgesproken persoonlijkheid; de robot is naïef, maar goedaardig en vaak best grappig. Samen vormen Earl en Hayward een memorabel duo.

Brian en Charles is uiteindelijk een eenvoudige film - een die zichzelf niet al te serieus neemt en zich niet bezighoudt met het grotere verhaal over mensen en robots. Dat werkt voor deze publieksvriendelijke film. Had het verhaal dieper kunnen ingaan op de vriendschap van Brian en Charles, evenals de complicaties van het hebben van een... robot voor een vriend in zo'n klein stadje? Natuurlijk. Maar de film is eerder tevreden als een bescheiden en ontroerend speelfilmpje. De personages zijn charmant, de toon licht en het einde een beetje ontroerend. Vriendschap en de diepte van de verbinding die men met een ander kan delen, is het kloppende hart van Brian en Charles en de creatievelingen begrijpen de kracht die alleen kan bevatten.

Brian en Charles draait op 17 juni in de bioscoop. De film duurt 90 minuten en heeft een PG-classificatie voor taalgebruik, mild geweld en roken.

Onze beoordeling:

3,5 van de 5 (zeer goed)

Baz Luhrmanns Elvis-filmster kan niet stoppen met praten met zijn Presley-stem

Over de auteur