Garfield's oorsprongsverhaal verklaart eigenlijk zijn liefde voor lasagne

Een van de meest succesvolle stripboekpersonages ooit gemaakt, Garfieldwordt niet bepaald gekenmerkt door een gevoel van mysterie. De tabby houdt van lasagne, heeft een hekel aan maandag en kan het niet laten om vernietigende opmerkingen over zijn baasje Jon Arbuckle te egaliseren. Er zijn echter een paar feiten over Garfield die ondanks zijn internationaal bereik, en een daarvan is de verrassend logische reden waarom hij geobsedeerd is door een schijnbaar willekeurige levensmiddel.

Gemaakt in 1976 voor het stripverhaal Jon, geniet Garfield vandaag de dag nog steeds bekendheid en populariteit, zowel oprecht als in ironische herinterpretaties zoals de "Het spijt me Jon" horror meme of de meerdere webcomics die zijn originele strips remixen tot surrealistische en hilarische effecten. Garfield's onschadelijkheid zorgt ervoor dat zijn avonturen op meerdere niveaus kunnen worden genoten, vooral gezien bizarre fictieve en real-life momenten - zoals de strip waarin wordt gesuggereerd dat zijn leven een stervende hallucinatie is, of de GarfieldEATS-app voor voedselbezorging - die interessante pieken creëert wanneer ze herontdekt.

Echter, in tegenstelling tot Garfield's haat tegen maandagen (die blijkbaar afkomstig is van het begin van Jon's werkweek) herinnert Garfield aan zijn lege, cyclische bestaan), is zijn liefde voor lasagne relatief zoet. Zoals geopenbaard in verschillende strips en officiële Garfield inhoud - meest recentelijk een reeks feiten gedeeld op Twitter door de officiële Garfield account - Garfield werd geboren in een Italiaans restaurant genaamd Mamma Leoni's, lasagne verslond omdat het heerlijke eten er in overvloed was. Zijn smaak voor de maaltijd begon toen en hield aan dankzij de verbinding met zijn vroegste ervaringen. Interessant voor fans van Garfield-overlevering, is zijn liefde voor pasta eigenlijk de reden dat hij Jon in de eerste plaats ontmoette, zoals de synopsis van Jim Davis ' Garfield at Large: zijn eerste boek legt uit:

Garfield werd geboren in de keuken van een Italiaans restaurant op een winternacht in 1978, terwijl buiten sneeuw viel als geraspte Parmezaanse kaas. Hij woog vijf pond, zes ons bij de geboorte - dat is groot voor een kitten! - en toonde vanaf het begin een passie voor Italiaans eten. De restauranteigenaar, gedwongen te kiezen tussen Garfield en zijn deuren te sluiten wegens gebrek aan pasta, verkocht Garfield aan een dierenwinkel. Garfield dacht dat hij een goner was totdat Jon Arbuckle de deur binnenkwam.

Het is blijkbaar een van de voordelen van het kunnen communiceren met zijn eigenaar die Garfield kan vinden zijn jeugdfavoriet op aanvraag, ondanks het feit dat - zoals velen hebben opgemerkt - elke kat die lasagne at in de hoeveelheden waar Garfield van geniet de levensverwachting ernstig zou verkorten. Natuurlijk is die van Mamma Leoni slechts de verklaring in het universum voor Garfields ongewone fixatie op lasagne. In een interview met Huffpost, de maker Jim Davis bevestigde zijn redenering voor de keuze en zei: "Ik ben dol op lasagne. Ik dacht dat het grappig zou zijn om een ​​kat te hebben die van lasagne houdt, maar het blijkt dat ik de hele tijd van mensen hoor dat hun katten dol zijn op lasagne."

Passen bij fans' genieten van Garfieldde vreemdere momenten, blijkt dat het favoriete eten van de bijdehante kat niet alleen verband houdt met zijn afkomst, maar een essentieel aspect is van zijn achtergrondverhaal, waarin wordt uitgelegd hoe hij in het bezit van Jon Arbuckle kwam. Hardcore fans van Garfield kan er zeker van zijn dat de franchise zijn canon duidelijk net zo serieus neemt als zij, terwijl degenen die zich altijd afvroegen waarom de iconische kat dol is op de Italiaanse keuken eindelijk hun antwoord hebben.

bronnen: Garfield, Garfield at Large: zijn eerste boek, Huffpost

90 dagen verloofde: Kalani haalt kritiek uit op haar lingeriefoto's

Over de auteur