Elvis: de controverse achter kolonel Tom Parker uitgelegd

Kolonel Tom Parker, gespeeld door Tom Hanks in Elvis, was de controversiële manager van zanger Elvis Presley (gespeeld door Austin Butler) met een mysterieus verleden die een sleutelrol speelde in zowel het succes als de ondergang van The King. Parker werd geassocieerd met Elvis gedurende de hele carrière van de muzikant, inclusief muziek, films en tv-specials. Parker, bekend om zijn scherpe promotie en slimme merchandising, zou helpen om van Elvis een begrip te maken, door de zanger op alles te zetten, van lunchtrommels tot bordspellen tot ruilkaarten en nog veel meer. Bovendien vond Parker locatie na locatie voor Elvis om op te treden, of het nu opnamestudio's, Hollywood-films, tv-specials, en zelfs satellietuitzendingen, waardoor de artiest wordt ondergedompeld in de culturele tijdgeest, terwijl hij in het noorden blijft liggen Amerika.

Geboren als Andreas Cornelis Dries van Kuijk in Nederland, zou Parker later illegaal naar de Verenigde Staten emigreren en werk vinden als carnavalsarbeider voordat hij bij het leger ging, waar hij uiteindelijk werd ontslagen nadat hij AWOL was geworden, bleek te mentaal onstabiel om door te gaan portie. Parker keerde dan terug naar het carnaval, waar hij een tijdje de kost verdiende voordat hij zich met muziek begon te bemoeien promotie, werkend met onder meer Gene Austin, Minnie Pearl, Eddy Arnold en Hank Snow, die uiteindelijk Parker naar

muzikant en toekomstige filmster Elvis Presley. Parker werd bekend als een sluwe, opzichtige en manipulatieve zakenman die lucratieve deals kon sluiten met minimale overheadkosten, terwijl hij ervoor zorgde dat zijn zakken onderweg goed gevuld waren. Hij kreeg de eretitel van "Kolonel" in de Louisiana State Militie van gouverneur Jimmie Davis als dank voor het werk dat hij deed aan de campagne van Davis. Parker nam de titel aan alsof het een deel van zijn identiteit was, ondanks zijn militaire ontslag vaak "de kolonel" genoemd.

Parker realiseerde zich al vroeg het grotere potentieel van Elvis en stapte over om hem fulltime te managen. Hoewel Elvis een frequente uitdaging voor Parker bleek te zijn, bleef de zanger zijn manager, ook al haalde hij anderen binnen om zijn carrière te redden door de jaren heen toen het een inzinking kreeg. Parker worstelde met een gokverslaving, terwijl hij Elvis aan een korte lijn hield, waardoor de zanger niet naar het buitenland kon touren en hem naar goedkope projecten die vaak wars waren van waar de kunstenaar deel van wilde uitmaken, en uiteindelijk 50% van Elvis' verdiensten namen, waar ze het beiden mee eens waren bij. Elvis Presley had zijn eigen worstelingen, vooral in zijn latere jaren, toen zijn buitensporige uitgaven, drugs- en alcoholverslaving, echtscheiding en afnemende gezondheid een tol eisten van The King. Uiteindelijk deelden zowel Elvis als kolonel Parker een tragische reis die hun werkrelatie weerspiegelde.

De rol van Tom Parker als de manager van Elvis uitgelegd

De kolonel stond bekend als een sterke promotor die vaak neigde naar uitbuiting. Hij zou talent opsnuiven en proberen ze uit te melken voor alles wat ze waard waren, inclusief Elvis, die hij aanvankelijk zag als een act die niet langer dan een paar jaar zou duren. Al snel werd echter duidelijk dat Elvis doorzettingsvermogen had, met de juiste begeleiding. Parker heeft manieren gevonden om op de markt te komen Elvis via merchandise, tv-optredens en films, altijd bezig met een soort van cross-promotie om meer geld te verdienen met het streven. In 1958 moedigde Parker Elvis aan om vrijwillig dienst te nemen in het leger nadat hij een conceptbericht had ontvangen en... een periode van twee jaar dienen als een gewone soldaat en de wereld laten zien dat hij net zo was als een gemiddelde Amerikaans. Parker geloofde dat dit het algehele imago van Elvis zou veranderen in de nasleep van de reactie van zijn critici, die hem vaak aanstootgevend vonden.

Toen Elvis thuiskwam van het leger, concentreerde The Colonel zich op meer films, tv-optredens en albums, waardoor de ether met Elvis werd verzadigd. Het patroon dat Parker traditioneel zou volgen, was betaalbaarheid en winst boven kwaliteit, wat uiteindelijk zou helpen om Elvis' carrière een tijdlang te torpederen. In 1967 dwong Parker Elvis om met Priscilla Beaulieu te trouwen, in de hoop dat dit het tij van zijn carrière zou helpen veranderen. Het tij was echter pas echt veranderd toen een tv-special uit 1968, geproduceerd door Scott Binder, plaatste Elvis weer aan de top, terwijl hij tegelijkertijd de kolonel liet zien hoe dicht hij bij het verlies van de zanger aan een andere producer was. De kolonel greep het moment aan en zette Elvis weer op tournee, en vestigde zich uiteindelijk in een residentie in Las Vegas en een non-stop spervuur ​​van zalen en opnames die de zanger op het randje brachten, terwijl hij ontaardde in een aanfluiting van zijn voormalig zelf. Toch bleef hij shows uitverkocht en bereikte hij de Top 10-hitlijsten.

Parker stuurde Elvis door de Verenigde Staten, maar hij zou hem nooit uit Noord-Amerika laten, waardoor Canada het enige andere land was dat The King in zijn lange carrière mocht hosten. De redenen hiervoor zijn een bron van controverse, aangezien men geloofde dat de status van Parker als een illegaal zou hem verbieden te reizen omdat hij geen paspoort had, en hij kon er ook geen krijgen vanwege zijn toestand. Parker beweerde echter dat zijn probleem met optredens in het buitenland te maken had met veiligheidsproblemen, evenals slechte locaties die niet geschikt waren voor de status van de ster. Elvis Presley sprak zijn wens uit om vaak naar het buitenland te gaan, maar hij werd op afstand gehouden met gemakkelijk en snel geld dat door de kolonel was geregeld voor projecten in de VS. de laatste jaren van Elvis' carrière bereikten, waren de twee zo met elkaar verweven en geïnvesteerd dat het logischer was om in zaken te blijven dan te lopen weg. Uiteindelijk waren ze van elkaar afhankelijk geworden en zaten ze er te diep in om zelfs maar te weten hoe ze opnieuw moesten beginnen.

Hoe nauwkeurig is de weergave van Tom Hanks van Tom Parker in Elvis?

Tom Hanks heeft de reputatie opgebouwd in zijn rollen te verdwijnen. De acteur won zijn eerste Oscar voor Philadelphia, waar hij een advocaat speelde die door aids werd getroffen en aanzienlijk gewicht verloor om de afnemende gezondheid van het personage te portretteren. Aankomen of afvallen, accenten leggen en experimenteren in verschillende genres die zijn grenzen als acteur verlegden, Hanks heeft een carrière opgebouwd uit uitdagende rollen. Hanks heeft echte mensen geportretteerd in een aantal films, van Jim Lovell in Apollo 13 aan de heer Rogers in Een mooie dag in de buurt aan Kapitein Chesley "Sully" Sullenberger in Bezoedelen - en nog veel meer. De acteur heeft keer op keer bewezen dat hij de uitdaging aankan om een ​​echte persoonlijkheid te spelen en de rol van kolonel Tom Parker is niet anders.

Hoewel hij oorspronkelijk uit Nederland kwam, had Parker een accent in zuidelijke stijl omdat hij daar een groot deel van zijn leven doorbracht, maar het was meer een vermenging met zijn autochtone Nederlandse accent. Hij was een zwaarder gebouwde man met kaal haar en droeg vaak een fedora en een of ander soort kostuum, soms gemaakt van opzichtige ontwerpen om iets te promoten. Hij had een nuchtere manier van spreken en duldde niet lichtvaardig dwazen. Hanks behoudt al deze kwaliteiten in zijn uitvoering, inclusief het gebruik van protheses om meer op de controversiële Parker te lijken. De acteur droeg een dik pak en zware make-up om meer op Parker te lijken, maar de echte prestatie kwam in de maniertjes, het accent en de aanwezigheid van Hanks die de manager van Elvis belichaamde. Hoewel het soms grenst aan een cartoonachtige parodie, waarbij Hanks een soort superschurk lijkt te worden, past het in de algehele stijl en het verhaal van Regisseur Baz Luhrmann's film. Het is een van de weinige schurkachtige rollen die Hanks in zijn carrière heeft gespeeld, waardoor het een vertrekpunt is voor de acteur die zeker wat aandacht zal krijgen als het gaat om de Oscars van volgend jaar.

Wat is er werkelijk met kolonel Tom Parker gebeurd?

Na de dood van Elvis in 1977 ging Parker verder alsof The King nog leefde. Nooit iemand die een kans miste om geld te verdienen aan zijn gewaardeerde klant, greep Parker de dood van Elvis aan als een marketing-cash-grap. Hij woonde de begrafenis van Elvis bij, gekleed in een Hawaiiaans shirt en baseballpet, waarbij hij elke vertoning van emotie vermeed, terwijl hij Elvis' vader, Vernon, overhaalde om de controle over te nemen over Elvis' film en zang "carrière" naar hem. Parker werd uiteindelijk aangeklaagd door de nalatenschap van Elvis wegens wanbeheer, waardoor hij door de jaren heen als onethisch en buitensporig werd beschouwd. In 1983 kreeg hij $ 2 miljoen dollar in een buitengerechtelijke schikking, waardoor hij alle audio moest afstaan en video-opnames die hij had van Elvis en beëindigde zijn betrokkenheid bij enige Elvis-gerelateerde verdiensten voor vijf jaar.

Ondanks de controverse bij de rechtbank bleef Parker verschijnen op evenementen met Elvis-thema, van jubilea tot speciale evenementen, enz. Hij was al zo lang een nietje in het leven van The King en was goed bekend bij Elvis' ex-vrouw, Priscilla Presley, die zijn optredens op dergelijke locaties humoristisch maakte en hem als een vriend van de familie beschouwde, ondanks hun botsingen over de landgoed. Parker was een fervent gokker, waarvan wordt aangenomen dat hij de bron was van veel van zijn "snel geld" omgang met Elvis. Er werd aangenomen dat hij op een gegeven moment meer dan $ 30 miljoen schulden had bij het Las Vegas Hilton, wat leidde tot zijn uitzetting uit het pand na de dood van Elvis. Parker kreeg in 1997 een beroerte en stierf in een ziekenhuis in Las Vegas, Nevada na jaren van afnemende gezondheid, alleen overleefd door zijn tweede vrouw. Na een leven lang meer dan $ 100 miljoen te hebben verdiend met managen, ElvisDe nalatenschap van de kolonel was bij zijn dood amper 1 miljoen dollar waard.

Taika Waititi bespreekt het niet opnemen van Portman's Mighty Thor in Ragnarok

Over de auteur