10 meest invloedrijke Thor-artiesten

Zijn stripdebuut maken in Reis naar mysterie #83, is Thor een van de meest herkenbare helden in alle media. The God of Thunder was de ster van 3 speelfilms, verscheen in verschillende andere en zal op 8 juli opnieuw in de bioscopen te zien zijn. Thor: Liefde en Donder.

Hoewel het personage al 60 jaar bestaat, zou hij niet zijn waar hij nu is zonder de artiesten die zijn multidimensionale heldendaden tot leven hebben gebracht. Van Jack Kirby tot Walt Simonson tot Nic Klein, bijna elke penciler en inker die de Odinson heeft getekend, heeft dat met zelfvertrouwen gedaan. Maar niet alle artiesten zijn gelijk geschapen. Of het nu komt door ontwerpkeuzes die ze hebben geïmplementeerd, iconische gevechten die ze hebben getekend of personages die ze hebben gemaakt, sommige illustratoren hebben een meer blijvende impact gehad dan andere.

John Buscema

John Buscema's bijdragen aan Thor, de eerste artiest die het personage aannam nadat Jack Kirby uit Marvel Comics was vertrokken, ligt in zijn keuze om de status-quo te handhaven. De artiest had het uiterlijk en de toon van de strips volledig kunnen omgooien, maar toch vasthouden aan de kernprincipes van de wereld van het personage en deze subtiel aanpassen aan zijn gevoeligheden.

Hoewel sommigen misschien beweren dat Buscema's samenwerking met schrijver Roy Thomas het personage stagneerde staat, is het belangrijk om te erkennen dat de twee de canon verstevigden die Lee en Kirby hadden gelegd omlaag. Neem enkele van de iconische verhalen mee die Buscema met potlood schreef, zoals "The Day the Thunder Failed" en het is duidelijk dat het werk van de kunstenaar de basis vormde voor toekomstige creatieve teams.

Ron Frenz

Ik heb de Thor-strips getekend in de late jaren '80 en vroege jaren '90. De bijdragen van Ron Frenz aan het boek zijn te zien in de creatie van personages zoals Eric Masterson en het helpen samenstellen van de New Warriors. Hoewel het voormalige personage sinds de jaren '90 geen grote rol meer heeft gespeeld in de strips, wordt zijn periode als de God van de donder goed beschouwd.

Hoewel geen van de personages van Frenz nog te zien is in de MCU, lijkt het erop dat zijn ontwerp voor het personage Thunderstrike een van de Thor's nieuwe kostuums in de film. Het is vrij subtiel, maar het mouwloze leren jack en de paardenstaart roepen duidelijk de onvergetelijke esthetiek van Thunderstrike op.

Bryan Hitch

De enige artiest die nog nooit een Thor-solotitel heeft getekend, Bryan Hitch's weergave van het personage in de ultieme is van invloed op de vrijheden die het personage met zich meebracht. Het was de eerste keer dat Thor opnieuw werd opgestart voor nieuwe lezers, en Hitch's keuze om de cape en helm af te schaffen is er een die andere eigenschappen heeft gaan beïnvloeden.

De meest opvallende aspecten van Hitch's artwork zijn te zien in de MCU. Thor's confrontatie met de Hulk in de eerste Avengers-film is geïnspireerd op een soortgelijk gevecht in de ultieme (Thor's blik tijdens dit deel van de film laat zelfs de cape vallen). Meer in het bijzonder, Thor's huidige hamer in de films, Thunderstrike, is duidelijk afgeleid van de strijdbijlversie van Mjolner die Thor in de Ultimate-strips gebruikt.

Olivier Coipel

Nadat hij het personage als onderdeel van verschillende creatieve teams heeft geïllustreerd, is Olivier Coipels meest opvallende bijdrage aan de God van de Donder te zien in de maliënkolder die Thors armen bedekt. De keuze om het krijgerachtige aspect van Thor te versterken is overgenomen door andere artiesten in de strips en regelrecht gerepliceerd in de MCU, waar een Thor met blote armen spaarzaam wordt gebruikt terwijl de maliënkolder de standaard is.

Naast deze esthetische bloei hielp Coipel ook bij het herdefiniëren van het uiterlijk van Asgard toen het naar de aarde werd getransporteerd. De beslissing om het legendarische rijk van de goden te verplaatsen, stelde Coipel in staat om de fantasie van de serie te contrasteren met een meer gefundeerde benadering. Wat nog belangrijker is, het plotpunt zou meerdere jaren doorgaan in de strips en uiteindelijk de creatie van New Asgard in de MCU beïnvloeden.

Sal Buscema

Sal Buscema nam het over van Walt Simonson en bracht een meer traditionele uitstraling naar de Thor-strips die benadrukte de fantastische elementen van de personages ten gunste van de sci-fi die Simonson had gespeeld met. Daarnaast illustreerde Buscema ook enkele van de beste nummers van Thor, zoals 'The Gift of Death' en 'Journey Into Mystery'.

Misschien wel het meest herinnerde moment van Buscema's tijd als potloodtekenaar was toen hij hielp bij het introduceren van het gouden en blauwe powerpantser in de serie. Dit ontwerp is zo onderscheidend dat maar weinig kunstenaars ernaar zijn teruggekeerd, maar dat weerhoudt Taika Waititi er niet van om het borststuk voor de nieuwe Thor: Liefde en Donder.

Russell Dauterman

De eerste artiest die Jane Foster als de God van de Donder tekende, Dautermans invloed is te zien aan de manier waarop hij en schrijver Jason Aaron het personage op zijn kop zetten zonder de fans boos te maken (redelijke). Dauterman schonk Jane net zoveel eerbied als andere tekenaars in hun illustraties van de Odinson, en dit respect voor het personage is de reden waarom lezers bij de titel bleven.

Een ander argument voor Dautermans invloed is te vinden in zijn stilistische neigingen. Afwijkend van de heilige, geschilderde tonen van Esad Ribić en de gefundeerde aanpak van Olivier Coipel, bracht Dauterman de komische boek levendigheid die de titel al een tijdje in het boek ontbrak (een levendigheid die is overgenomen door latere artiesten). Kortom, Dauterman bracht de lol terug in het boek.

Esad Ribić

Gebaseerd op de geschilderde stripomslagen van Alex Ross, biedt Esad Ribić enkele van de meest elegante kunstwerken voor de God van de Donder. Zijn pagina's zijn adembenemend en helpen om de majesteit van de Negen Rijken naar voren te brengen.

Naast de sereniteit van de pagina's van Ribić zijn de verhalen waaraan hij heeft bijgedragen. Zijn werk met Jason Aaron gaf lezers Gorr the God Butcher, een van Thor's meest wrede schurken, en een personage dat zich in de mythos heeft verschanst ondanks dat hij er nog maar een decennium is. Nu hij eindelijk zijn MCU-debuut maakt in Liefde en donder, alleen de tijd zal leren of hij zijn dodelijke komische tegenhanger zal waarmaken.

Walt Simonson

Als schrijver en kunstenaar heeft Simonson enkele van de beste Thor-strips op zijn naam staan. Zijn naam is synoniem met de God van de Donder, en zijn potloden gaven het personage en de galerij van zijn schurk nieuw leven.

Simonson heeft misschien niet de personages Skurge, Surtur en Hela gemaakt, maar als iemand aan die goden denkt, komt dat meestal door wat Simonson met hen deed tijdens zijn run. En dan is er Beta Ray Bill. Misschien het grootste personage uit Simonson's run in het boek blijft Bill een essentieel onderdeel van de Thor-canon, een van de weinige personages die net zoveel liefde oogsten als Thor.

Jack Kirby

Nadat hij het personage van 1962 tot 1970 heeft geïllustreerd, blijft Jack Kirby een van de langstlopende artiesten van het personage dat hij hielp aanpassen voor Marvel-strips. Hij is de man die het iconische kostuum van Thor ontwierp en de eerste die Asgard, Hel, Jotenheim en alles daar tussenin bedacht.

Kirby had het personage strikt geworteld kunnen houden in het rijk van fantasie, maar zijn keuze om elementen van sciencefiction bleek de sleutel tot het succes van de strips, en het is deze look die artiesten hiertoe blijft inspireren dag. Zonder Kirby zou er geen Rainbow Bridge, de Warriors Three of de Destroyer zijn. Zonder Kirby zou Thor Thor niet zijn.

Wolverine kan niet worden ingewisseld totdat hij zijn meest gruwelijke vijand heeft gered