10 niet-horror-videogames die echt eng zijn
Er zijn horrorvideogames die angstaanjagende monsters, huiveringwekkende jumpscares en viscerale vertoningen van bloed gebruiken om schrikken en verontrusten gamers, maar sommige andere games slagen er echter in om dit te doen zonder de noodzaak van traditionele horror elementen.
Sommige van de meest griezelige games horen niet eens thuis in het horrorgenre, wat ze misschien zo zenuwslopend maakt. Of het nu de bedoeling was van game-ontwikkelaars of niet, sommige videogames hebben een duidelijk griezelige kwaliteit, ongeacht hun genre of leeftijdsclassificatie.
Subnautica (2018)
Subnautica is een overlevingsspel in een open wereld waarin spelers proberen te overleven op een uitgestrekte oceaanplaneet. Als spelers geen thalassofobie ervaren wanneer ze dit spel starten, zullen ze dat wel doen tegen de tijd dat ze klaar zijn.
Deel van onderzeeër's aanvankelijke angstfactor is de enorme onbekende van de uitgestrekte en oneindig diepe oceaan, maar het spel wordt exponentieel enger zodra de speler een idee begint te krijgen van wat daar beneden is. In de donkere diepten van de oceaan zullen spelers angstaanjagende enorme vijandige buitenaardse wezens tegenkomen, zoals Crabsquids en Reaper Leviathans. De laatste hiervan is echt enorm en ervaren spelers zullen weten te rennen en zich te verstoppen zodra ze zijn schrijnende roep horen. De leviathanen van
The Legend of Zelda: Majora's Mask (2000)
Ondanks dat het pas de tweede 3D-game is in De legende van Zelda serie, Majora's masker zag Nintendo-experiment met een donkerdere toon vergeleken met de meer luchtige avonturen van eerdere games.
Niet alleen is het uiterlijk van de game veel donkerder en meer gothic, maar veel van de verhaalelementen en personages zijn dat ook. Gamers die het "actie-avontuur" spelen, zullen het werkelijke lijk van een "Deku" -kind, mummies en Majora zelf tegenkomen, een demonisch wezen dat op een manische manier rond Link sprint. Dit alles gebeurt terwijl de maan op een ramkoers met de planeet is en constant kan worden gezien met een sinistere grijns naarmate hij steeds dichterbij komt. Deze voorbeelden dienen om Majora's masker de eerste game die veel jonge gamers echt stoort.
Minecraft (2009)
Ondanks de kleurrijke visuals, schattige karakterontwerpen en vooral jonge demografische, Minecraft's ontwikkelaars lijken constant nieuwe manieren te bedenken om nietsvermoedende spelers bang te maken en te storen.
Vanaf de vroege stadia, Minecraft griezelde spelers uit met zijn griezelige 'grotgeluiden'. Dit is de naam voor het verontrustende geluid van de game effecten die schijnbaar willekeurig spelen en een plotselinge angst inboezemen bij gamers die zich diep in een de mijne. Daar bovenop, Minecraft beschikt over mobs zoals de "Enderman" en "The Warden" die echt enge verschijningen hebben en vergezeld gaan van verontrustende geluidseffecten. Wanneer je Minecraft alleen speelt, tellen deze functies op om elke gamer op scherp te zetten.
Garry's Mod (2006)
Op het oppervlak, Garry's Mod lijkt alsof het helemaal niet eng zou zijn, omdat het een sandbox-game is die geen echte gameplay heeft en in plaats daarvan vertrouwt op de creativiteit van een speler om voertuigen, structuren en zelfs hele spelmodi te bouwen.
Vaker wel dan niet, kan het spel echter behoorlijk zenuwslopend aanvoelen als spelers lege sandbox-kaarten laden die griezelig stil zijn en een griezelige sfeer om zich heen hebben. Twee kaarten in het bijzonder, "gm_flatgrass" en gm_construct," voelen aan als iets uit de "Backrooms" creepypasta. Deze kaarten voelen echt meer als verontrustende, liminale ruimtes dan de meeste horrorspelgebieden die opzettelijk hetzelfde effect proberen.
Death Stranding (2019)
Ondanks dat het wordt gebrandmerkt als een open-wereld actiegame, is de wijde wereld van Hideo Kojima's innovatieve Death Stranding is er een van eindeloze horror en onbehagen.
Wanneer gamers de post-apocalyptische VS van het spel doorkruisen als "Sam", zullen gamers rondzwervende hordes spookachtige verschijningen genaamd "BT's" die een aantal vreselijk gespannen momenten bieden wanneer spelers proberen voorbij te kruipen hen. Als een BT de speler waarneemt, wordt de grond onder hen dikke olie en vertraagt het de speler terwijl ze proberen te ontsnappen aan de talrijke met olie bedekte BT's die naar Sam grijpen om hem weg te slepen. De herhaalde ontmoetingen met deze kwaadaardige entiteiten op zowat elke locatie in de open wereld zijn genoeg om gamers constant zenuwachtig te maken terwijl ze door het spel spelen.
Portaal (2007)
Een eigenzinnig sci-fi-puzzelspel met gevoel voor humor, de doolhofachtige faciliteit van Portaalheeft een onverwacht griezelig gevoel en herbergt enkele verontrustende geheimen.
Het concept om gedwongen te worden om tests af te ronden in een verlaten testfaciliteit, allemaal naar de wil van een psychopathische AI, kan voor sommige spelers eng genoeg zijn. Meer verkennende gamers zullen echter 'Ratmans Dens' tegenkomen. Dit zijn verborgen delen van het spel die de manisch- gekrabbelde gedachten, tekeningen en waarschuwingen van de laatst overgebleven werknemer van de faciliteit, die zijn verstand verloor nadat hij zo lang alleen was geweest lang. Het gebeuren in deze holen is altijd een verontrustende ervaring voor gamers en schildert de rest van het spel in een griezelig licht.
Elite gevaarlijk (2014)
Elite Dangerous is een open-end simulatiespel waarmee spelers contracten kunnen voltooien en de uitgestrektheid van de ruimte in hun eigen persoonlijke ruimteschip kunnen verkennen. Het open karakter van het spel, terwijl het bevrijdend is, kan het een bijzonder beangstigende ervaring maken.
Zelfs als je de massale multiplayer-modus van het spel speelt, zijn spelers in wezen alleen in de melkweg en het voelt zeker alsof gamers door eindeloze ruimte vliegen. Eén verkeerde beweging, zoals te veel brandstof verbruiken of het schip beschadigen, kan ervoor zorgen dat de speler in het donker strandt zonder enige mogelijkheid om in veiligheid te komen. In deze gevallen kunnen spelers alleen wachten tot een van de andere spelers op wonderbaarlijke wijze voorbij komt en hen helpt of op hun uiteindelijke dood wanneer hun schip geen zuurstof meer heeft. De onvergetelijke kennis dat de speler er echt alleen voor staat Elite Dangerous een vaak zenuwslopend spel.
Batman: Arkham Ridder (2015)
Je zou kunnen denken dat het spelen als een van de meest intimiderende en onbevreesde personages in stripboeken ervoor zou zorgen dat spelers niet bang zouden zijn voor wat dan ook. schurk Batman: Arkham Knight naar hen gooit. Deze veronderstelling kan echter niet verder van de waarheid zijn.
Hoewel bekend is dat jumpscares van "Killer Croc" en "Man-Bat" veel gamers van angst doen gillen, is het een van de Arkham Knight's speurtochten en omgevingen die het spel echt eng maken. Een voorbeeld is een zoektocht waarin Batman 'Professor Pyg' ontdekt, een chirurg met een varkensmasker die mensen ontvoert en experimenten uitvoert om ze in zijn zombie-achtige volgelingen te veranderen. Door de verschillende verminkte slachtoffers van Pyg te vinden en zijn lab te verkennen, onderscheidt deze zoektocht zich als een echt horrorverhaal binnen het bredere verhaal van de game.
Brandwacht (2016)
2016's Brandwacht is een filmisch avonturenspel met een prachtige kunststijl waarbij spelers werken als een brandwacht in een groot bos. Ondanks dat het klinkt als een luchtig uitgangspunt, neemt het verhaal van de game al snel een nogal duistere wending.
Terwijl de speler verstoringen in het bos verkent, realiseren ze zich al snel dat ze niet alleen zijn nadat ze tekenen van menselijke aanwezigheid hebben gevonden en schimmige figuren hebben gezien die hen van een afstand bekijken. Andere keren keren ze terug naar hun uitkijktoren om te ontdekken dat er ingebroken is met een briefje voor hen. Dit zijn slechts een paar griezelige elementen uit het spel die het gevoel geven dat iemand de speler altijd in de gaten houdt en dat ze op het punt staan iets angstaanjagends te ontdekken om elke hoek.
Terugkeer van de Obra Dinn (2018)
Terugkeer van de Obra Dinn lijkt misschien een standaard avonturenpuzzelspel met een nautisch thema, maar de gameplay is eigenlijk best een huiveringwekkende ervaring als gamers aanwijzingen oplossen over wat er met het vermiste schip is gebeurd bemanning.
Terwijl spelers zich een weg banen door het spel met behulp van een magisch apparaat waarmee ze het moment van overlijden van een lijk kunnen zien, beginnen ze te beseffen dat er mogelijk bovennatuurlijke krachten in het spel zijn geweest. In combinatie met de zwart-witte retro-graphics van het spel, wordt dit beklijvende mysterie steeds huiveringwekkender naarmate het verhaal zich ontvouwt.
Star Wars Jedi: Fallen Order's Wookiees waren vervloekt
Over de auteur