10 beste citaten van Frances Ha

Greta Gerwig was al een prominente, baanbrekende figuur in de 'mumblecore'-beweging voordat ze meeschreef Frances Ha met regisseur Noah Baumbach, maar Frances Ha was het voertuig met de hoofdrol dat Gerwig op de kaart zette. Algemeen geprezen door critici, Frances Ha is een typisch portret van een doelloze twintiger die dingen uitzoekt.

De film heeft een perfecte balans tussen lachwekkende komische momenten en hartverscheurende dramatische momenten. Van 'niet te voorspellen' tot 'het verhaal van ons' tot 'dingen die op fouten lijken', Frances Ha staat vol met aanhalingstekens.

10 Frances en Sophie fantaseren over hun toekomst samen

"Vertel me het verhaal van ons."

Gedurende Frances Ha, vertellen Frances en Sophie vaak 'het verhaal van ons', de ultieme visie voor hun toekomstige leven samen. Terwijl ze in slaap vallen, vraagt ​​Frances Sophie om "ons verhaal te vertellen", en Sophie zegt: "We gaan de wereld overnemen."

Met wat hulp van Frances begint ze de details te noteren. Frances zal "deze beroemde moderne danseres" zijn, Sophie zal "deze geweldige uitgeverij-magnaat" zijn en ze zullen mede-eigenaar zijn van een vakantieappartement in Parijs. Helaas sterft deze droom zodra Sophie een serieus vriendje krijgt.

9 Benji's Telling Catchphrase

“Frankrijk... Niet te dateren.”

Wanneer Frances in Chinatown woont met Lev en Benji, Benji noemt Frances keer op keer "onbepaalbaar". Telkens wanneer ze iets gênants doet of een grap maakt die niet terechtkomt, noemt Benji haar 'onbetaalbaar'. Dit is een klassiek voorbeeld van "ontkenning", aangezien Benji duidelijk verliefd is op Frances.

Hun laatste gesprek na de show van Frances, waarin ze allebei bekennen nog steeds vrijgezel te zijn (met het woord 'onbepaald' als code voor 'beschikbaar'), suggereert een romantische verwikkeling in hun toekomst.

8 Frances voorspelt het hoogtepunt van de film

"Dat is jouw persoon in dit leven."

Tijdens een etentje midden in de film beschrijft Frances een moment dat ze graag wil delen met een romantische (of niet-romantische) soulmate: “Jullie praten allebei met andere mensen, en jullie lachen en schijnt... en je kijkt door de kamer en vangt elkaars blik... maar niet omdat je bezitterig bent, of het is juist seksueel... maar omdat dat jouw persoon is in dit leven.”

Deze onstuimige monoloog vormt de hartverwarmende climax van de film, waarin Frances dit exacte moment met Sophie deelt. Ze kijkt door een overvolle kamer en ziet haar 'persoon in dit leven'.

7 Lev's grap landt niet

"Nee, ik deed alsof ik een bevrijde vrouw was."

Adam Driver geeft een hilarische wending aan het begin van zijn carrière Frances Ha als Lev, de komisch arrogante motorrijder met wie Frances kort een appartement in Chinatown deelt.

Als Frances hem mee uit eten neemt, grapt Lev: "Alleen omdat je eten hebt gekocht, wil nog niet zeggen dat ik met je naar bed ga." Volledig serieus, verzekert Frances Lev, "Ik probeer niet met je naar bed te gaan", en hij moet de grap uitleggen: "Nee, ik deed alsof ik een bevrijde vrouw."

6 Frances neemt de Parijse cultuur in zich op

"Wanneer begon Puss In Boots?"

In een opwelling besluit Frances het maximale uit een creditcard te halen die ze per post heeft gekregen om zichzelf op te sturen een weekendje weg naar Parijs. Ze verblijft in het appartement van een dinergast die ze maar kort heeft ontmoet en is van plan de rijke cultuur van de Franse hoofdstad op te snuiven.

Ze verslapt echter vanwege de timing van de vlucht en haar enige vriend in Parijs belt haar pas terug als ze in een taxi zit op de terugweg naar het vliegveld. Tijdens haar rustige tocht door Parijs stopt Frances bij een bioscoop en vraagt ​​de kaartverkoper: "Wanneer heb ik?" Poes in laarzen begin?"

5 Nadat Sophie haar vriendschap met Frances degradeert

"Behandel me niet als een drie uur durende brunchvriend!"

Wanneer Sophie serieus wordt met haar vriend Patch, wordt Frances bitter en boos over haar relatie omdat het hun vriendschap in de weg staat. Ze krijgt Sophie bijna nooit te zien, en als ze dat doet, heeft ze maar een paar uur vrij voordat ze naar een andere verloving gaat.

Bovendien verschijnt Patch op veel van de sociale evenementen waar Frances Sophie voor uitnodigt, tot grote ergernis van Frances. In een bar met Sophie en Patch snauwt Frances en zegt: "Behandel me niet als een brunchvriend van drie uur!"

4 Lang zijn is de tekortkoming van Frances

"Ik ben te lang om te trouwen."

De afnemende hoop van Frances om ooit herenigd te worden met Sophie wordt verijdeld als Sophie zich verlooft met Patch. Als ze getrouwd is, zal Frances haar nog minder zien.

Sophie vindt dat Frances ook moet trouwen, maar Frances vindt dat ze 'te lang is om te trouwen'. Deze one-liner is indicatief voor de zelftwijfel en onzekerheden die de persoonlijkheid van Frances bepalen en houd haar de hele film tegen.

3 Frances beschrijft haar creatieve proces

"Ik hou van dingen die op fouten lijken."

In de laatste handeling van Frances Ha, slaagt Frances er eindelijk in haar leven te veranderen wanneer ze haar energie in een creatief project steekt. Aangemoedigd door Colleen bij haar oude dansgezelschap, geeft Frances een eigen dansshow en nodigt ze al haar vrienden uit voor de première.

Na de show complimenteert Benji het vak van Frances en zegt ze tegen hem: "Ik hou van dingen die op fouten lijken." Frances' beschrijving van haar creatieve proces beschrijft ook nauwkeurig Gerwigs eigen spontane, naturalistische, levensechte merk van dialoog.

2 Sophie's liefde is voorwaardelijk

"Ik hou van jou, Sophie, zelfs als je meer van je telefoon met e-mail houdt dan van mij."

In het begin van de film zegt Frances tegen Sophie: "Ik hou van je, Sophie, zelfs als je meer van je telefoon met e-mail houdt dan je houdt van me." Sophie werpt tegen dat haar telefoon met e-mail "drie dagen geen ovenschotel in de gootsteen laat staan."

Frances snauwt terug: "Hoe zit het met de tijd dat je een cake hebt gemaakt!?" Deze lijn roept beklijvende herinneringen op aan de culinaire inspanningen van vroegere huisgenoten.

1 Frances vat de strijd van elke doelloze twintiger samen

"Ik ben nog geen echt persoon."

Als Frances een onverwachte belastingvermindering krijgt, nodigt ze Lev uit voor een etentje. Maar helaas wordt haar kaart in een restaurant afgewezen. Dus Frances eindigt op een wilde gansjacht door New York op zoek naar een geldautomaat (en komt terug met een bebloede arm na een val op het trottoir).

Frances bekent aan Lev: "Ik schaam me zo, ik ben nog geen echt persoon." Deze regel vat perfect het gevoel samen van een doelloze twintiger te zijn die worstelt om zich aan te passen aan volwassenheid.

VolgendeDe 10 meest trieste sterfgevallen in kinderfilms, volgens Ranker

Over de auteur