Elke originele Pokémon-soundtrack, gerangschikt
Muziek kan maken of breken Pokémonspel. Als een nummer de sfeer van een regio niet weet te vangen, kan het spelers het gevoel geven alsof de setting levenloos is. Het is om deze reden dat de Pokémon serie heeft sterke muziek over de hele linie. Maar om dezelfde reden wedijveren de games sterk met elkaar in de competitie die de beste soundtrack heeft.
Muziek is fundamenteel voor de kwaliteit van een generatie in Pokémon. GameFreak plaatst hun soundtracks op deze manier duidelijk op een voetstuk: Componist Junichi Masuda was een van de laatste mensen die het ontwerp van een Pokémon in eerdere games bevestigden voordat ze directeur van het bedrijf werden. Zelfs nadat hij deze positie heeft opgeëist, componeert Masuda nog steeds voor de serie, wat laat zien hoezeer GameFreak de. ziet muziek van de Pokémon serie.
Omdat muziek zo onlosmakelijk verbonden is met de Pokémon ervaring, betekent het vergelijken van de generaties vaak het vergelijken van hun soundtracks. Hoewel elke generatie veel te bieden heeft op het gebied van muziek, bereiken sommigen meer met hun partituren, terwijl anderen zwakkere composities hebben. Hieronder volgt een ranglijst van elk
#8: Pokémon X & Y hebben de meest vergeetbare soundtrack
Gen 5 was bedoeld om te dienen als een reset voor de Pokémon serie; echter, Gen 6's X en Y vervulde deze rol beter omdat de upgrade naar de graphics en audio van de Nintendo 3DS is gaan bepalen hoe latere generaties eruitzien en klinken. Een van de gevolgen van het dienen als een serie-reset is dat de muziek in Gen 6 klinkt als een klassiek Pokémon spel (wat duur kan zijn). In plaats van thema's te creëren die uniek zijn voor de Kalos-regio, emuleren tracks als "Route 4" en "Cylage City" de iconische stijl van het origineel Pokémon games, maar gebruik de verbeterde technologie van de console om helderdere geluiden te produceren met herkenbare instrumenten.
Hoewel het geen probleem is om enkele van de iconische nummers van oudere games na te maken, is het ontbreken van een uniek geluid in Pokemon x en y is. Gen 6 mist memorabele muzikale nummers; een deel van de reden is dat de soundtrack losgekoppeld voelt van de setting van de game. X en Y's Kalos zou gebaseerd moeten zijn op Frankrijk, maar geen van de muziek van de game brengt dit over. Het enige nummer dat klinkt geïnspireerd door Franse muziek is 'Professor Sycamore's Theme'. Dit is een echte jammer bij het overwegen van een deel van de Romani Jazz en swingmuziek die in Lumiose had kunnen worden gespeeld? Stad.
Dat gezegd hebbende, Pokemon x en y verdienen nog steeds remakes en enige erkenning voor hun muziek. "Snowbelle City" legt de magie van sneeuw vast, en "Battle! (Champion)" geeft een leuke, heldere draai aan de kampioensstrijd van de generatie die goed bij Diantha past. Toch had de soundtrack van Gen 6 het beter kunnen doen als hij de setting als inspiratie voor zijn muziek had gebruikt.
#7: Pokémon Gold & Silver Gebrek aan de muziekafdeling
De Gen 2-games moesten de regio van Gen 1 delen en dus ook de muziek. Terwijl dit heeft gemaakt Pokémon Goud en Zilver favorieten onder fans, de directe relatie met de muziek van Gen 1 laat zien hoe de soundtrack van Gen 2 ontbreekt. Rood en blauw creëerde de klassieke thema's die in elke Pokémon game, maar de muziekoutput van Gen 2 wordt in vergelijking daarmee grotendeels vergeten.
Dit wil niet zeggen dat Gen 2 niets te bieden heeft. "Azalea City", "Ecruteak City" en "National Park" zijn bijzonder sterke nummers die Johto's identiteit helpen onderscheiden van Kanto. Hoe dan ook, Gen 2 ontbreekt in origineel Pokémon inhoud, inclusief muziek, waardoor het voelt alsof Johto op Kanto vertrouwde om de Gen 2-games gedenkwaardiger te maken.
#6: Pokémon Red & Blue hebben iconische muziek die de serie verder heeft gebracht
Pokémon Rood en Blauw legde de basis voor wat de rest van de games zou worden, en dit omvat hun muziek. Nummers als "Title Screen" en "Victory!" zijn nietjes in de serie geworden en vinden hun weg naar vrijwel elke Pokémon spel. Bovendien is een deel van de muziek van Gen 1 echt meeslepend: de spookachtige vibes van "Lavender Town" maakten kinderen zo bang dat ze spooktheorieën bedachten over Rood en blauw.
Dat gezegd hebbende, de Pokémon serie is verder gegaan dan Gen 1. Nieuwere games kunnen "Titelscherm" gebruiken van Rood en blauw, maar ze verbeteren het ook door meer tracks en instrumenten toe te voegen. Bovendien kunnen nieuwere games hun muziek beter op specifieke doelen richten. Pokémon Rood en Blauwer zijn veel verschillende versies moest helemaal opnieuw beginnen en thema's maken voor een serie die nog niet bestond; Daarentegen kunnen nieuwere games Gen 1-tracks als hulpmiddelen gebruiken terwijl ze nieuwe maken voor specifieke locaties of momenten. Daarom is de muziek van Rood en blauw kan meer eendimensionaal aanvoelen in vergelijking met de rest van de serie.
#5: De soundtrack van Sword & Shield is sterk, maar mist een it-factor
Generaties na Gen 5 kunnen het moeilijk hebben om fans voor zich te winnen met hun muziek, omdat ze de charme van het 8-bits geluid van oudere consoles hebben verloren. Gen 8 heeft echter stand-up werk geleverd bij het opnieuw introduceren van unieke muziek in de Pokémon serie met zijn gevarieerde soundtrack. De beste van Pokémon's Gen 8 bevat nummers als "Route 6" en "Professor Magnolia's Laboratory" gebruiken doedelzakken, fluiten en harpen om de Britse invloeden van de Galar-regio te weerspiegelen. Anderen vallen op door hun eigenaardigheid: "Slumbering Weald" klinkt als een backtrack uit de jaren 80, terwijl "Glimwood Tangle" uit een Harry Potter film. Maar het algehele effect van Zwaard en schild is dat het en de soundtrack veel te bieden hebben, wat een perfecte boodschap is voor de eerste titel van de Nintendo Switch-hoofdserie.
Zwaard en schild's soundtrack kan echter lijden vanwege zijn grootte. Hoewel het zijn sterke momenten heeft, klinkt veel van de muziek afgeleid van eerdere muziek in de Pokémon franchise. Delen van zelfs "Postwick", het thema van de geboorteplaats, worden rechtstreeks uit "Littleroot Town" in. opgetild Robijn en Saffier. Hoewel het hergebruiken van middelen helemaal prima is, kan het herhalen van oude ideeën op cruciale momenten van het spel, zoals met "Postwick", de kracht van de soundtrack echt schaden.
#4: Pokémon Sun & Moon had een uitstekende melodie voor zijn Goon
Pokémon Zon en Maan haalde het meeste uit de Nintendo 3DS op het gebied van gameplay en muziek. De Gen 7-games hadden een uitstekende hybride van genres en culturen in hun soundtrack. Aan de ene kant hadden spelers hun brood en boter Pokémon strijd thema's; aan de andere kant konden spelers naar Hawaiiaanse Luau-muziek luisteren met "The Festival in Iki Town", countrymuziek op Paniola Ranch en zelfs wat klassieke horror met "Lusamine's Revenge." Dit brede scala aan genres en cultuur klinkt niet alleen mooi, maar situeert spelers ook in de tropische, diverse regio's van Alola. ecosysteem.
Hoewel Pokémon Zon en Maan's Lillie verdiende beterDe beste muzikale facetten zijn de tracks die zijn ontworpen voor Team Skull. De nummers voor Team Skull zijn expliciet geïnspireerde hiphop en rap, die vrij zeldzaam zijn in de serie. Deze genres in een mum van tijd ervaren Pokémon spel was spannend toen Gen 7 werd gelanceerd, wat verklaart waarom "Guzma's Theme" populair werd in de meme-cultuur. Dat mensen er humor in zagen, zegt ook hoe perfect de keuze om hiphop op te nemen werkte voor Zon en maan, zoals de hiphopmuziek de goofball introduceerde die Guzma is.
#3: De muziek van Pokémon Black & White wordt net als de games onderschat
Gen 5 was anders dan alle games die ervoor en erna kwamen, en de soundtrack is niet anders. De score van Zwart enWit, ondanks hun haat op de vrijlatingsdag,is echt speciaal omdat het de excentriciteiten van Unova vastlegt. Het swingende ritme van "Route 1" laat het publiek weten dat het pad dat voor hen ligt eigenzinnig, vreemd en heel anders is dan wat er eerder in andere Pokémon spellen.
De generatie die voor het eerst seizoenen gebruikte, bracht dit facet ook naar voren in haar muziek. "Route 2 (lente/zomer" is snel, vrolijk en gevuld met jubelende energie van de warmere seizoenen; aan de andere kant begint "Route 2 (Fall/Winter)" langzaam en ontspannen, maar bouwt langzaam op in een zalige track die de magie van herfstbladeren en sneeuwlagen vastlegt.
Misschien wel het beste aspect van de soundtrack van Gen 5 is zijn toewijding aan de regio en zijn inspiratiebronnen. Pokémon Zwart en Wit's Unova-regio werd beïnvloed door de Verenigde Staten, en de games doen het uitstekend om deze invloed te herkennen via hun muziek. "Gear Station" roept spelers op tot wat Delta Blues, en "Battle Subway" klinkt als een hiphop-R&B-backtrack uit de jaren 90; Zwart-wit 2 bracht ook housemuziek met "Nimbasa City Gym" en volksmuziek met "Floccesy Ranch". Dit alles geeft de culturele diversiteit weer van niet alleen de invloeden van Gen 5, maar ook van Unova zelf.
#2: Pokémon Ruby & Sapphire hebben de meest epische soundtrack
De Gen 3-games hebben de lat echt hoger gelegd als het gaat om de inzet van het verhaal. De slechteriken binnen Pokémon Ruby en Sapphire de wereld willen vernietigen door het klimaat catastrofaal te veranderen. De muziek voor Pokémon's Gen 3-verhaal dus nodig om de nijpendheid van de situatie vast te leggen. Gen 3 maakte gebruik van de verbeteringen die de GameBoy Advanced maakte op de GameBoy Color en vulde de soundtrack met duidelijke kopersecties. Elektrische trompetten, trombones en baritons klinken eenstemmig in wat waarschijnlijk de beste en meest epische vertolking van "Main Theme" in de geschiedenis van de serie is.
Dat betekent echter niet dat de muziek van Gen 3 niet weet wanneer hij moet settelen. "Oldale Town" gebruikt een elektrische fluit voor zijn melodie om bijvoorbeeld een kalmerend effect te creëren. Nog altijd, Robijn en Saffier kiezen bijna altijd voor elektronische bandinstrumenten, wat de soundtrack samenhangend en op zichzelf staand maakt. Het spreekt de kwaliteit van de composities van Gen 3 aan dat elk nummer vol koper perfect klinkt voor de setting en het moment, ook al is de setting Hoenn, een regio die zo tropisch is dat zelfs een vis kan verslaan Pokémon Ruby en Sapphire.
#1: Pokémon Diamond & Pearl zijn de meesterwerken van Junichi Masuda
Voordat Junichi Masuda toetrad tot de raad van bestuur van Game Freak, werkte hij voornamelijk als componist bij het bedrijf. Hier en daar dook zijn ervaring op met het spelen van de trombone voor jazz en klassieke muziek. Het is opmerkelijk dat de eerste Pokémon games die Masuda regisseerde waren Robijn en Saffier, die een soundtrack had vol trombonesecties en aanvoelde als een intense klassieke muziekcompositie.
Gen 4 is echt waar Masuda tot zijn recht kwam als zowel regisseur als componist, en dat is te zien aan de muziek van de games. Pokémon Diamond en Pearl hebben een duidelijk op jazz geïnspireerde soundtrack die veel van zijn subgenres gebruikt. "Route 216" is een geweldige bigbandcompositie, gevuld met tempo- en maatsoortveranderingen die de verschuivingen in de intensiteit van de sneeuw weerspiegelen; "Jubilife City" heeft een meer grootstedelijke, cafégevoel dat het geluk van de naamgenoot van de stad weergeeft. Pokémon Diamond en Pearl's genrereferenties en muzikale complexiteit geven het gevoel alsof Masuda evenveel plezier had bij het componeren van de soundtrack als bij het luisteren naar de soundtrack.
Maar wat de soundtrack van Gen 4 het beste maakt, is dat de muziek de regio weerspiegelt. De Sinnoh-regio is een slaperig plaatsje verscholen in de bergen waar de oorsprong van de Pokémon universum begon. Het creëren van een partituur voor zo'n regio vereist dus een moeilijke evenwichtsoefening waarin de muziek de religieuze grootsheid van Sinnoh, terwijl de huidige staat ook wordt erkend als een gezellig gehucht verscholen in de bergen. Masuda deed dit vakkundig met het prachtige "Lake Verity" en de demonische "Distortion World" voor Giratina in Pokémon Platina (en BDSP). Maar er is misschien geen groter muziekmoment in de Pokémon seriegeschiedenis dan wandelen door Eterna Forest naar Eterna City. De thema's van deze twee locaties vatten perfect samen wat de muziek van Gen 4 het beste maakt: ze zijn jazzy, mooi, complex en betekenisvol voor de ervaring van Pokémon.
Pikachu heeft één Pokémon voor altijd verpest
Over de auteur