Paws Of Fury: 10 beste Nickelodeon-films, volgens Rotten Tomatoes
Geïnspireerd door de komedie van Mel Brooks Brandende zadels, de animatiefilm Paws of Fury: The Legend of Hank verschijnt in juli van Nickelodeon Movies. Hoewel de studio waarschijnlijk het meest bekend staat om zijn betrokkenheid bij films op basis van hun tv-shows, heeft de studio sinds 1996 in totaal 37 films uitgebracht.
Met Paws of Fury ter gelegenheid van de 38e release van de studio, is het tijd om te zien hoe hun beste films het doen volgens Rotten Tomatoes-recensenten. Tegen een gemiddelde beoordeling van 52% zijn deze specifieke Nick-films degenen die de meest kritische gunst vonden.
10 De avonturen van Kuifje - 74%
2011's De Avonturen van Kuifje was het geesteskind van Steven Spielberg en producer Peter Jackson. Met een script dat mede werd geschreven door Edgar Wright, Joe Cornish en Steven Moffat, bewerkte de film de Belgische strips personage in een geanimeerde vorm, terwijl je hulde brengt aan en inspiratie haalt uit sommige van die strips verhalen.
Een avontuur in Spielberg lijkt misschien niet op het typische Nickelodeon-tarief, maar aangezien de film een coproductie is van Paramount Pictures (die eigenaar is van Nickelodeon Movies) en geanimeerd, de samenwerking is vanuit dat perspectief logisch... zelfs als een
9 Rugrats in Parijs: The Movie - 76%
Of het nu een tv-special is of een film op zich, veel tv-programma's voor kinderen produceren een verhaal dat zich afspeelt op vakantie, vaak in het buitenland. Het vindt plaats vóór het zevende seizoen van de show, Rugrats in Parijs weet avontuur te combineren met een slim verhaal over omgaan met verlies en, net als de serie als geheel, opgroeien.
Hoewel het misschien niet een van de beste films die zich afspelen in Parijs, zoals Ratatouille, Rugrats in Parijs verbeterde de eerste film (met een rating van 59%) in de ogen van critici, en zou een betere film zijn geweest om op te eindigen dan de vervolgcross-over met De wilde doornbessen, Rugrats Go Wild, wat een kritiek dieptepunt was voor beide series.
8 Charlotte's Web - 78%
Het origineel uit 1973 Charlotte's web wordt beschouwd als een klassieker die niet alleen recht deed aan zijn boek, maar ook enkele kinderen voor het eerst kennis liet maken met het concept van de dood. Deze behandeling van zware onderwerpen, hoewel lovenswaardig, betekende ook dat: Charlotte's web veel kinderen getraumatiseerd.
Nickelodeon was betrokken bij de release in 2006 van de 3D-animatiefilm, met Dominic Scott Kay (Pirates of the Caribbean: At World's End) als de stem van Wilbur en Dakota Fanning als eigenaar van Wilbur. Het is niet zo ontroerend als het origineel, maar het heeft wel een nieuwe generatie kinderen kennis laten maken met het verhaal en de karakteranimatie die redelijk oud is, gezien het feit dat het 16 jaar oud is.
7 PAW Patrol: The Movie - 80%, 51 critici
De Poot patrouille serie komt oorspronkelijk uit Canada en wordt uitgezonden op het TVOKids-programmeerblok daar, maar voor Amerikaanse kijkers kan de serie net zo goed een Nickelodeon-origineel zijn. Met de show die sinds 2013 wordt uitgezonden en een van Nick's meest succesvolle series uit de jaren 2010 was, was het geen verrassing dat er een film werd gemaakt.
Met in de hoofdrol Jonge Sheldon's Iain Armitage als de stem van de belangrijkste hond Chase, de film volgt de hondenkarakters terwijl ze proberen een complot van de corrupte burgemeester te dwarsbomen. Het meest lovenswaardige aspect van de film is hoe het kinderen laat zien dat mensen nooit te jong zijn om een verschil te maken of om op te staan en zich uit te spreken tegen wangedrag, wat altijd een belangrijke boodschap is.
6 The Wild Thornberrys Movie - 80%, 89 critici
Het is misschien vrij onbekend voor Nickelodeon-kijkers van vandaag, maar De wilde doornbessen is een nostalgische Nickelodeon-show uit de jaren 90 die een familie van natuurdocumentaires volgt met een dochter, Eliza, die met dieren kan praten. De show was een vlaggenschip in het tijdperk ervoor Spongebob Squarepants werd de mascotte van Nickelodeon.
De Wild Thornberrys-film (eigenlijk de tweede in de serie) vertelt een indrukwekkend verhaal over Eliza's zoektocht om een cheeta te redden die wordt bedreigd door stropers. De film verdiende ook de eerste Oscar-nominatie voor een Nickelodeon-film voor het nummer 'Father and Daughter'. Met zijn thema's van familiefunctionaliteit en de verantwoordelijkheid van de mensheid voor de natuur, slaagde de film erin een van Nickelodeon's meest volwassen te zijn ooit.
5 The SpongeBob Movie: Sponge Out of Water - 81%, 105 critici
Bijna zodra hij debuteerde op het netwerk, werd SpongeBob het Nickelodeon-equivalent van Mickey Mouse, en zijn nog steeds lopende show blijft de op vijf na langst uitgezonden animatieshow ooit (de langste voor een kinderfilm) tekenfilm). Het personage dat aan het hoofd stond van een filmserie was onvermijdelijk.
Het duurde echter 11 jaar voor een tweede SpongeBob-film, en in tegenstelling tot de eerste, Spons uit het water maakt veel gebruik van 3D-animatie, omdat de setting (grotendeels) uit het water is. Ondanks het breken met de formule van de serie, was het een kritische succesfactor, niet in de laatste plaats dankzij de betrokkenheid van de wijlen SpongeBob-maker Stephen Hillenburg in het verhaal, wiens stem hielp om een gevoel van klassieke SpongeBob naar de film.
4 The Spiderwick Chronicles - 81%, 149 critici
Hoewel meestal vergeten door de popcultuur en niet een van de meest opmerkelijke rollen van Freddie Highmore, De Spiderwick Chronicles werd destijds hoog gewaardeerd door critici. In tegenstelling tot de meeste boek-serie-naar-film-aanpassingen, die meestal één boek tegelijk aanpassen, Spiderwick Kronieken condenseerde alle vijf boeken in één film, waardoor er weinig ruimte was voor een vervolg.
Hoewel dat idee vreemd lijkt in een tijdperk van eindeloze vervolgen en reboots, betekende het dat de film iets kon vertellen compleet verhaal zonder te vertrouwen op het opzetten van een toekomstig universum of het verhaal verder uit te rekken dan het zou kunnen voorzien in. Highmore's enkele prestatie van een tweeling is ook een opvallende verschijning en zou kijkers ervan kunnen overtuigen dat de Highmore-tweeling echt bestaat.
3 Gekke hete balzaal - 84%
Een van de weinige door Nickelodeon Movies geproduceerde projecten die geen film is, Gekke hete balzaal is een documentaire uit 2005 over een groep kinderen van openbare scholen in New York City die beginnen met stijldansen en uiteindelijk het tegen elkaar opnemen in een wedstrijd.
De echte focus ligt echter op de kinderen als geheel, zowel binnen als buiten de ballroomlessen en wedstrijden. Uiteindelijk laat de documentaire zien hoe belangrijk dansen is voor deze kinderen; hoe het hen heeft geholpen zelfvertrouwen, een uitlaatklep voor het leven en zelfs vroege volwassenheid te ontwikkelen. Vooral voor fans van kunstdocumentaires is dit een onbekende must-see en nog een verrassing van Nickelodeon.
2 Dora en de verloren stad van goud - 85%
Wat begon als een geanimeerde kindershow om kijkers te helpen wat Engels en Spaans te leren, veranderde in een behoorlijk goed aangeschreven film, zoals niet alleen Dora en de verloren stad van goud hebben een 85% Certified Fresh-beoordeling van critici, maar het heeft ook een 88% van het publiek.
De film slaagt grotendeels door Dora uit van haar traditionele omgeving en waardoor ze op een gemiddelde Amerikaanse middelbare school terechtkwam, waardoor een vis-out-of-water-situatie ontstond. Bovendien speelt het in op de absurditeit dat de geanimeerde Dora serie zou zijn als het zich in de echte wereld zou afspelen, en leuke momenten zou bieden voor kinderen, ouders en oudere kijkers die de show bekeken toen ze jong waren.
1 Bereik - 88%
Hoewel het is misschien wel een ondergewaardeerde animatiefilm, Rango bleef niet onopgemerkt door de industrie en ontving Nickelodeon's eerste Oscar voor beste animatiefilm, na Jimmy Neutron: Boy Genius was genomineerd tijdens de eerste ceremonie in 2001, maar verloor van Shrek.
Rango vertegenwoordigt enkele van de beste verhalen van Nickelodeon Movies, een eerbetoon aan westerse filmklassiekers zoals Handvol dollars en Ooit, in het wilde Westen terwijl je je concentreert op een komische toon die het licht genoeg houdt voor kinderen en slim genoeg blijft voor ouders. Combineer het met een Hans Zimmer-score en de cinematografische stijl van Roger Deakins, en kijkers krijgen een film die de tand des tijds doorstaat.
Volgende10 MCU-personages die Gorr The God Butcher konden verslaan
Over de auteur