Brett Haley Interview: Allemaal samen nu

Allemaal samen nu is misschien niet helemaal een musical, maar de Netflix-film onderzoekt zeker de vreugde die muziek brengt in het leven van een tienermeisje. Wanneer het leven van de jonge Amber (Auli'i Cravalho) uit elkaar begint te vallen, is het haar liefde voor muziek en theater - en de mensen die haar naar haar dromen duwen - die haar helpen om er sterker uit te komen.

Regisseur Brett Haley sprak met Screen Rant over het casten van een juweel als Cravalho en het vinden van de meest gefundeerde toon die mogelijk is in het toch al herkenbare verhaal. Hij deelde ook zijn eerste gedachten over zijn aanstaande project, de Grease-prequel (en musical op zich) genaamd Summer Loving.

Zoals de meeste projecten in Hollywood, ging deze film door een paar handen voordat je het optreden kreeg. Wat voor persoonlijk stempel wilde je op het verhaal drukken?

Brett Haley: Nou, ik voelde me echt aangetrokken tot de thema's van de film. De thema's hoop en de thema's samenkomen om iemand te helpen, hulp accepteren en liefde accepteren. Toen ik dat eenmaal zag, en ik denk dat dat vanaf het begin altijd in het boek en het script dat ik las, zat ingebakken, zag ik een kans om de film meer in mijn stijl te gronden. Ik hou echt van films die authentiek en gegrond en eerlijk en menselijk en emotioneel aanvoelen.

Ik heb ook wat van mezelf aan de film kunnen toevoegen. Ik maakte van Amber een dramakind, dat ik op de middelbare school zat, en een muziektheaternerd en iemand die ervan droomde naar de kunstacademie te gaan. Ik heb veel van mezelf en wie ik was toen ik die leeftijd had toegevoegd aan Amber en haar reis. Echt, ik probeerde gewoon de emotionele realiteit van alles te vatten. Ik wilde niet dat het standaard of melodramatisch zou aanvoelen. Ik wilde dat het eerlijk en verdiend aanvoelde.

Je bent er echt in geslaagd om de vreugde en verwarring van de jeugd vast te leggen, en hoe elke beslissing zo groot lijkt. Hoe heb je het aangepakt om die elementen tot leven te brengen?

Brett Haley: Ik had zeker veel meer geluk dan Amber, en ik mocht mijn dromen volgen. Ik denk dat de meeste mensen, vooral kinderen, op de middelbare school dromers zijn. Ze denken na over wat ze willen doen met hun leven, waar ze willen studeren, wat ze... willen studeren en wat ze willen worden als ze 'groot zijn'. Daar denk je dan aan leeftijd; Ik weet dat ik dat was. Ik droomde ervan om naar de filmschool te gaan, ik droomde ervan om in de buurt van andere artiesten te zijn en film te maken en kunst te maken. En op de middelbare school werd ik omringd door kunst.

Voor mij is het verhaal van Amber bijzonder interessant, omdat het die droom versus realiteit is. Ze probeert letterlijk haar dromen te verwezenlijken, maar haar realiteit staat haar dat niet toe. En ik stel me voor dat zoveel mensen in dit land en in de wereld zelfs nooit de kans krijgen om hun dromen na te jagen vanwege de levensomstandigheden. En ik denk dat dat een heel interessant en natuurlijk heel verontrustend iets is. Ik wilde een soort verhaal vertellen over die droom versus de werkelijkheid.

Je hebt een geweldige cast. Hoe was het om nieuwere acteurs te regisseren tegenover oudere iconen als Carol Burnett, en wat heb je van beide generaties geleerd?

Brett Haley: Ik vind het zo leuk. Elke acteur is anders en ik denk dat het mijn taak als regisseur is om te begrijpen en te proberen een idee te krijgen van hoe ik de acteur het beste kan helpen. Of de acteur veel of weinig regie nodig heeft of bepaalde soorten regie; als ze het aankunnen: "Hé, laten we weer gaan!" van de monitor, of als je er weer overheen gaat en ze wat meer aandacht nodig hebben. Elke acteur is anders en brengt op de set zijn eigen stijl naar de tafel. Ik probeer dat gewoon een beetje aan te voelen met acteurs en hen er doorheen te helpen.

Geen enkele acteur is hetzelfde, en zeker als je met een legende als Carol Burnett werkt, denk je misschien: "Ze gaat gewoon haar ding doen." En dat kan ze natuurlijk ook. Ze kan helemaal haar ding doen; je hoeft niets te doen. Maar Carol, net als andere geweldige acteurs waarmee ik heb gewerkt, houden echt van regie. Ze houden van dat soort heen en weer; ze praten er graag over. Natuurlijk, als ze aan hun lot worden overgelaten, zullen ze je ongelooflijke dingen geven. Maar ze genieten ook van de samenwerking.

Carol en ik hebben zeker samengewerkt, vergelijkbaar met hoe ik samenwerkte met Auli'i of Rhenzy of de jongere acteurs in de film. Eigenlijk benader je het gewoon van persoon tot persoon. Maar het voelde allemaal als een zeer collaboratieve, organische set. Ik benader mijn sets als een acteercoach of -leraar. Ik hou van acteren; Ik hou ervan om in het materiaal te duiken en de acteurs de kans te geven om dingen uit te proberen. Ik probeer opties te krijgen en we proberen er een beetje plezier mee te hebben.

De scènes in de klas met Fred Armisen's Mr. Franks voelen zo authentiek aan. Kun je met me praten over het casten van hem in zo'n cruciale rol?

Brett Haley: Ja! Teruggaand naar mijn middelbare schooltijd, groeide ik op in de dramakamer. En dat was dus een heel specifieke tijd en plaats en gevoel. Mijn productieontwerper Bruce Curtis heeft fantastisch werk geleverd door letterlijk mijn jeugd na te bootsen, want daar heb ik geluncht toen ik op de middelbare school zat met mijn dramavrienden. Ik had zoiets van: "Dit is hoe het voelt. Het bureau is hier en de dramaleraar is er meestal, en we maakten allemaal grappen en grappen en praatten over de toneelstukken die we doen." We werkten allemaal samen.

En ik heb altijd veel hart in Fred's werk gezien, ook al is hij zo grappig en kan hij zo vreemd en daarbuiten en droog zijn. Ik zie ook veel hart in zijn werk. In het echte leven is hij een heel aardige, gevende, warme persoon met een groot hart. En dus wilde ik dat mensen die kant van hem meer zouden zien, en ik dacht dat hij de perfecte dramaleraar zou zijn. Ik denk dat Fred in deze film dichter bij hem staat in het echte leven. Hij is zo'n lieve, aardige, zeer bescheiden man.

Kun je me iets vertellen over de betekenis van de titel van de film?

Brett Haley: Het is gebaseerd op een boek genaamd Sort Of Like A Rock Star, en het was moeilijk omdat we de film [dat] zouden noemen. Het is een geweldige titel; Ik hou nog steeds van die titel. Ik denk dat er altijd een beetje verwarring was dat die titel misschien verwachtingen wekte voor een meer muzikale film dan hij is. Dat het letterlijk gaat over het zijn van een rockster, ook al betekent dat niet dat ze een rockster zijn. Het is als: "Je bent een rockster, man." Maar mensen die alleen de titel zien - en mijn werk kennen van Hearts Beat Loud en dat soort dingen - zouden... hebben gedacht: "Oh, dit gaat over een band, of over een meisje dat in een band wil spelen." Dan zouden ze de film kijken en zeggen: "Wacht, dat is niet wat dit is" is. Deze gaan niet samen."

Vooral op Netflix wil je dat de tegel iets is waar je op klikt. Je wilt ervoor zorgen dat de titel en de sfeer van de film passen bij de film zelf. Je wilt dat het publiek erop klikt en zegt: "Ja, dit is waarvoor ik me heb aangemeld en ik ben blij dat kijken." Ik denk dat Netflix zo'n geweldig werk doet om hun films te promoten, met hun trailers en hun affiches. Ze hebben echt geweldig werk geleverd.

Die titel was iets waarvan ik voelde dat het echt het muzikale element omvatte. Uiteraard heeft All Together Now een muzikale achtergrond. Er is een nummer dat All Together Now heet, en het heeft iets van samenkomen voor iets of iemand. Het is warm; zijn soort. Het omvatte voor mij gewoon waar de film uiteindelijk over ging.

Wat was je benadering bij het maken van de muziek, en hoeveel invloed had je op het geluid van de film?

Brett Haley: Nou, ik ben erg betrokken. Al mijn films hebben tot op zekere hoogte een muzikaal element en ik werk samen met een geweldige componist en songwriter genaamd Keegan DeWitt. Dit is onze vijfde film samen, dus we zijn goed op elkaar ingespeeld; we werken hand in hand en werken nauw samen.

Er zijn duidelijk veel muzikale momenten in deze film, alleen in termen van liedjes die worden afgespeeld of liedjes die in de film zitten. Dat is een groot deel van mijn proces als regisseur. Ik ben echt een muziekfan en nerd. Ik hou van nieuwe muziek, en die zijn allemaal met de hand gekozen door mij. Ik was heel specifiek over welk nummer waar en wanneer gaat. En dan is er natuurlijk een groot origineel nummer in de film die Keegan schreef en Auli'i uitvoerde. Ik was daar duidelijk bij betrokken, maar ik geef Keegan echt alle eer voor hoe geweldig dat nummer is.

 Auli'i heeft een onvergetelijke stem, maar wat vond je het meest verrassend aan haar acteervermogen?

Brett Haley: Ik kende het acteervermogen van Auli'i voordat we hieraan begonnen te werken, dus niets verbaasde me aan haar. Ik wist dat ze heel speciaal was van lang geleden. Ze heeft eerder auditie gedaan voor mij en ik heb haar altijd gekend als een ongelooflijk talent en een ongelooflijke acteur. Ik denk dat mensen misschien een beetje verrast zijn door haar emotionele diepgang, omdat ze haar alleen kennen als Moana of als iemand die zangeres is. Ik denk dat dat waarschijnlijk een terechte verklaring is.

Ik wist dat ze zo goed was, en daarom won ze de rol en daarom heb ik haar gecast. Ik denk dat de wereld op het punt staat te ontdekken hoe goed ze werkelijk is en hoeveel diepgang ze heeft, en daarom hou ik van de rol voor haar. Omdat het deel deze echt zonnige, optimistische, lieve, vriendelijke ziel is die dan een aantal echt, echt emotioneel beladen tijden doormaakt.

Ze moet naar plaatsen - als je nadenkt over wat ze in de film moet doen, moet ze veel verschillende dingen laten zien. Het is geen optreden van één noot. Ze moet zonnig en gelukkig en schattig zijn met een oogje op een jongen, een zangeres en een drama-nerd, en dan ineens het kind van een moeder die in een heel moeilijke situatie zit. Ze is iemand die dingen aan het verliezen is en die hoop verliest, neerslachtig is en zegt dat ze het opgeeft. Ze moet zo'n reis maken.

Je hebt een acteur nodig met een echte diepte, en ik ben opgewonden dat mensen zien hoe geweldig ze werkelijk is.

De relatie tussen Amber en haar moeder is hartverscheurend maar eerlijk. Hoe pak je het aan om dit deel van het verhaal aan te passen en op het scherm te brengen?

Brett Haley: Nou, het is heel belangrijk voor mij dat een dergelijke relatie en een dergelijke ziekte op de juiste manier worden afgebeeld. Dat het niet in melodrama gaat; dat het niet gewoon een vrouw is die lijdt aan alcoholmisbruik en dat ze slecht is. Ze is verschrikkelijk, punt uit. Wat een vreselijke moeder. Dat is heel gemakkelijk om te doen, en het is heel gemakkelijk om haar een karikatuur te maken van hoe iemand die worstelt met alcoholmisbruik eruitziet. Voor mij is het zoveel ingewikkelder dan dat.

In werkelijkheid kan die persoon soms een puinhoop zijn; die persoon kan er last van hebben. Maar andere keren zal die persoon zoveel van je houden en er voor je zijn. Het was belangrijk, dus Justine en ik werkten nauw samen om die balans te vinden. Om ervoor te zorgen dat het nooit in melodrama of karikatuur ging; dat het echt aanvoelde, en dat je wist hoeveel Becky van Amber houdt. Hoeveel ze echt probeert; ze doet haar best, maar ze worstelt op haar eigen manier. Ze worstelt met haar ziekte.

Ik wilde het gewoon goed hebben. Het was zo belangrijk om het goed te doen en er niet alleen maar een cliché van te maken.

Je staat in de rij om de prequel te regisseren naar Vet, Zomer liefde. Ik weet dat dat een grote taak is, maar het lijkt op maat gemaakt voor jou. Hoe wil je dat aanpassen aan een modern publiek?

Brett Haley: Ik wou dat we een heel lang gesprek konden hebben over Summer Loving. Ik zou niets liever willen dan je alles te vertellen waar ik aan denk en waar we aan gaan werken, maar ik kan het echt niet. Het is te vroeg, en het is niet echt mijn plaats om erover te praten.

Maar ik zal zeggen dat ik heel vereerd ben dat ik deze kans krijg, en ik zal zeggen dat we iets heel verrassends en leuks aan het plannen zijn. Ik denk dat het publiek van Grease, mensen die van het origineel houden - en misschien mensen die dat niet doen, misschien mensen die niet van musicals houden - ik denk dat dit een echte feelgoodfilm wordt voor iedereen. Dat is mijn doel. Ik denk dat we allemaal wel een mooi, goed gevoel in de arm kunnen gebruiken als ze terugkomen in de theaters.

Als ze op de juiste manier worden gedaan, als de toon correct is, zijn musicals geweldig. Ze kunnen zo ontroerend en zo leuk zijn. Omdat het het oude gezegde is: als de emotie te hoog wordt om over te praten, zing je. En als de emotie te hoog wordt om te zingen, dans je. Ik denk dat we ons daar allemaal wel in kunnen vinden. Ik denk dat vooral na de pandemie, als we films terugkrijgen en mensen terug naar de bioscoop komen, ik denk dat we allemaal zo'n groot Hollywood-escapisme willen. En wat is er beter en escapistischer en leuker dan een musical?

Allemaal samen nu wordt nu gestreamd op Netflix.

Waarom Spider-Man: No Way Home's Mystery-personage oom Ben moet zijn