Nope Review: een beklijvende en humoristische draai aan Hollywood Sci-Fi
Nee, Jordan Peele's nieuwe film over een 'slecht wonder', biedt een spannende en humoristische draai aan Hollywood-sci-fi - en dient als een meta-liefdesbrief aan het filmmaken. Fans van Peele's eerdere horror-inzendingen, Eruit en Ons, zullen waarschijnlijk genieten van het nieuwste aanbod van de filmmaker; het is echter vermeldenswaard dat, hoewel nog steeds vol diepgaande en gelaagde ideeën, Nee is qua uitvoering dichter bij de horror-komediemix van Eruit dan Ons (die, hoewel diepgaand en genuanceerder, voor bioscoopbezoekers iets moeilijker te verteren was). Thematisch hangt alles samen, maar sommige plotthreads zijn losser dan andere - de film dient als een ervaring (vol met voorafschaduwingen, hommages en slimme banden met de filmgeschiedenis) meer dan de plot, op gelegenheid.
Nee poneert de niet nader genoemde Black jockey uit Eadweard Muybridge's pre-motion fotoserie, "The Horse in Motion," richtte een paardentrainingsboerderij op met als doel de snelgroeiende filmindustrie van paarden te voorzien productie. Generaties later en Haywood's Hollywood Horses beleeft zware tijden, na een bizar incident waarbij familiepatriarch Otis Haywood Sr. (gespeeld door Keith David) ernstig gewond raakt. Zonder hun vader om het bedrijf te leiden (en wispelturige Hollywood-producenten die liever CGI gebruiken dan echte paarden in hun producties), OJ Haywood (Daniel Kaluuya) en zijn jongere zus Emerald (Keke Palmer) worstelt om de ranch overeind te houden - ze proberen hun geliefde paarden één voor één te verkopen aan voormalig kindacteur die rodeo-showman Ricky "Jupe" Park is geworden (
Peele's terugkeer naar de regisseursstoel is een zeer succesvolle - het afschudden van zorgen dat de... filmmaker zou kunnen struikelen tijdens zijn junior-uitje (voornamelijk als gevolg van pre-releasevergelijkingen op oppervlakteniveau) tussen Nee en M. Night Shyamalan's derde horrorfilm, Tekens). Desalniettemin levert Peele een gelaagde subversie van horrorfilm (en dit keer sciencefiction) tropen met goed gerealiseerde karakters die, nogmaals, traditioneel wit verhaal beats hercontextualiseren door middel van een zwarte POV - tot amusant en indringend resultaten. Waar Eruit is Peele's meest vermakelijke en toegankelijke film, en Ons blijft de meest ambitieuze en complexe inspanning van de filmmaker, Nee legt de lat op een aantal interessante manieren hoger, waarbij humor, spanning en beloning perfect in balans zijn, inclusief verschillende scènes die gebaseerd zijn op meesterlijk gebruik van terughoudendheid en non-actie. Zonder in details te treden, is Peele's conceptualisering van de belangrijkste bedreiging van de film tegelijkertijd angstaanjagend, mooi en echt verontrustend, met een aantal unieke ideeën en epische beelden die het genre van de film transformeren inspiraties.
Dat gezegd hebbende, soms Nee leunt te zwaar op hommage en thematische nevenschikking - die, zoals elk doordacht stukje cinema, terugkerende kijkers zal belonen met intrigerende motieven om uit te pakken. Toch zullen bioscoopbezoekers die hopen hun hersens uit te schakelen voor een vermakelijke horror-sensatierit, bepaalde aspecten van Nee (vooral Gordy, een aappersonage gespeeld door Planeet van de apen serieacteur Terry Notary) sluit niet ronduit aan. Nogmaals, dit wil niet zeggen dat deze elementen het niet waard zijn om te worden opgenomen (dat zijn ze absoluut), maar gezien een aanzienlijke hoeveelheid nadruk en runtime zijn gewijd aan ze resulteren in een forse prijs die bepaalde bioscoopbezoekers moeten betalen - een prijs die, als het op deze raaklijnen aankomt, bepaalde kijkers meer in de war zal brengen dan opgewonden.
De eerdere films van Peele boden een showcase voor gedenkwaardige personages, evenals geweldige uitvoeringen en Nee is geen uitzondering. Uitbreken Eruit ster Daniel Kaluuya is terug in de hoofdrol van OJ - en het is Kaluuya die een aantal van de meest buitensporige en spannende scènes uit de film verkoopt. Kaluuya speelt OJ als stoïcijns, maar teder, wat zorgt voor een bijzonder vermakelijke mix wanneer het dichtgeknoopte personage wordt in een steeds bizarrere situatie geduwd (en een reeks ontmoetingen met de kwaadwillende van de slechterik) bedreiging). Een scène waarin de acteur eigenlijk "Nee" zegt, vat samen waarom Peele's kijk op horror zo verfrissend is - en samen met nog een andere intense scène waarin Kaluuya vastzit in zijn vrachtwagen, zal ongetwijfeld een oprecht louterende lach ontketenen (in het licht van de naderende dood).
Zo ook Keke Palmer (Schreeuw: de tv-serie) levert een charmante wending als Emerald - OJ's aspirant-acteur-regisseur-stunt-vrouw jongere zus die net zo extravert is als OJ ingetogen is. Ze is een scene-stealer en goed geholpen door Peele's schrijven en regie - die Palmer een rijke karakterboog die tegen het einde van de film een getransformeerde en ronduit stalen smaragd ontketent op de derde akte.
Bijrollen Brandon Perea, Steven Yeun en Michael Wilcott zijn meestal beperkt tot exposities en komische reliëfs - waardoor Kaluuya en Palmer meer kunnen schitteren. Toch is de technische man van Perea die medeplichtig werd aan OJ en Emerald, Angel Torres, een opvallende verschijning - vooral in zijn scènes en geklets met Keke Palmer. Ondertussen, Yeun (De levende doden) doet zijn best om expositiemachine Ricky "Jupe" Park in een gedefinieerd personage te veranderen; helaas is het achtergrondverhaal van Jupe's kindacteur sterk verbonden met een decorstuk dat meer doet om een motief op te bouwen dan om de kernverhaallijn vooruit te helpen. Het resultaat is dat, hoewel Yeun een aantal geweldige momenten heeft, zijn algemene bijdragen een beetje een allegaartje zijn.
Nee is een andere inzichtelijke en inventieve draai aan een genre-nietje van Peele. Het zit boordevol geweldige uitvoeringen en vermakelijke personages - die op unieke manieren reageren op de unieke dreiging van de film. Toch komen geselecteerde aspecten en personages aan het einde niet rond, wat resulteert in een film die flirt met interessante raaklijnen, maar niet altijd een lonend rendement op bestede tijd oplevert. Toch is er niemand die films maakt zoals Peele en Nee is een welkome aanvulling op zijn catalogus - een die, om alle redenen dat het misschien overdreven is voor bepaalde kijkers, fans veel biedt om te analyseren en uit te pakken.
Nee vanaf 22 juli in de bioscoop. De film is 135 lang en heeft een R voor het hele taalgebruik en enkele gewelddadige/bloederige beelden.
Onze beoordeling:
4 van de 5 (uitstekend)
- Nee (2022)Releasedatum: 22 juli 2022
90 dagen verloofde: Yve & Mohamed's verhaal einde spoiler ontdekt door fan
Over de auteur