9 tweedelige films die beter waren geweest als ze één film waren geweest
Missie: Onmogelijk 7 wordt binnenkort uitgebracht en met de titel Mission: Impossible - Death Reckoning Part One, het zinspeelt op een verhaal in twee delen. Gezien de grote hoeveelheid stunts die voor de film zijn geplaagd, of het nu gaat om het springen van een berg op een motor of hangend in een vliegtuig, het is geen verrassing dat de serie twee films nodig heeft om het geheel te vertellen verhaal.
Het splitsen van één verhaal in twee films is echter al een tijdje een veel voorkomende trend in Hollywood, maar het was niet altijd zo logisch. Waar sommige films echt meer tijd nodig hebben dan andere om hun verhaal bevredigend te vertellen, hebben studio's de neiging om films in twee delen te splitsen om hun winst te verdubbelen, en dat leidt tot een aantal opgeblazen films.
The Hunger Games: Mockingjay
Het overkoepelende verhaal van Spotgaai is veel eenvoudiger dan de Hongerspelen vorige films van de serie, omdat het simpelweg Katniss volgt die de moord op president Snow beraamt, maar het is veranderd in een opgeblazen en verwarrende puinhoop. Terwijl de laatste twee films in de serie,
Niet alleen deed Deel 1 verdien meer dan $ 100 miljoen minder dan Vuur vatten, maar Deel 2 verdiende $ 100 miljoen minder dan Deel 1 te. Dat is een duidelijk teken dat het publiek geloofde dat het bronmateriaal zo dun was uitgerekt, en dat het ze niet genoeg kon schelen om het tot het einde te zien. Fans konden in ieder geval meer spectaculaire campy en theatrale outfits bewonderen, maar dat is ongeveer het enige positieve aspect van het splitsen van de film in twee delen.
The Matrix Reloaded & Revolutions
De Matrix is een ongelooflijke op zichzelf staande sci-fi-actiefilm die een aantal verbluffende filosofische debatten oproept. Echter, De matrix opnieuw geladen en De Matrix-revoluties zijn verbonden aan de heup. Ze werden back-to-back neergeschoten, vertellen één verhaal, en volgens... Slash-film, wilden de Wachowski-zussen dat de films slechts twee maanden na elkaar in de bioscoop zouden verschijnen. De films werden uiteindelijk zes maanden na elkaar uitgebracht, maar zelfs in zo'n korte tijd waren de kijkers al vergeten wat er gebeurde in Opnieuw geladen tegen de tijd revoluties kwam uit.
Er zijn heel veel geweldige momenten in elke film, of het nu gaat om de achtervolging op de snelweg Opnieuw geladen of het laatste gevecht in revoluties, en Opnieuw geladen is slechts een slecht vervolg in vergelijking met zijn voorganger. Maar er is ook zoveel doelloosheid, zoals de rave in Zion, de te lange reeks met de architect en Neo die vastzit in het witte metrostation voor wat voor altijd aanvoelt. De films zijn enorm verdeeld onder fans van de serie, maar als ze één film waren, het vet inkorten van elk zou het veel impactvoller en een epischere en net zo goede follow-up van het origineel zijn geweest film.
De Hobbit-trilogie
De Hobbit films vormen misschien een trilogie in plaats van slechts twee films, maar het vertelt nog steeds één doorlopend verhaal en is gebaseerd op een enkel boek, en zelfs door J.R.R. Volgens de normen van Tolkien is het boek erg kort. In dat opzicht is het nog zondiger dan de tweedelige films.
Gezien het feit dat Peter Jackson erin slaagde om zo veel van elk in te proppen Lord of the Rings boek in hun eigen films en ze waren verbazingwekkend, er is geen reden waarom de filmmaker niet hetzelfde had kunnen doen met de hobbit. De serie had in één film kunnen worden verteld met de laatste act waarin Bilbo het opneemt tegen Smaug, en het zou een geweldige epiloog zijn geweest voor het Midden-aarde-universum.
The Pirates Of The Caribbean: Dead Man's Chest & At World's End
Het is een bewijs van hoe opgeblazen de twee piraten van de Caraïben films zijn dat ze een gecombineerde looptijd van vijf uur en 20 minuten hebben. De serie is simpelweg gebaseerd op een ritje in een Disney-pretpark, maar de tweede en derde film worden ingewikkelde heldendichten. Ze springen voortdurend van gevechten tussen schepen in de oceaan naar een gedwongen liefdesverhaal naar de oorsprong van Jack Sparrow naar Jack die doelloos ronddoolt op een verlaten eiland.
De meeste fans zullen zelfs toegeven dat het gemakkelijk is om op verschillende punten in het verhaal te verdwalen. Dodeman's kist is een van de slechtst beoordeelde films met een omzet van miljarden dollars, en Aan het einde van de wereld slaagde er zelfs niet in om het 10-cijferige nummer te bereiken, wat een underperformance is van Piraten' normen. Omdat de twee films één verhaal vertellen, zou het heel gemakkelijk één film kunnen zijn, en omdat er zoveel onnodige sequenties zijn, hoeft het niet eens een noodzakelijk lange film te zijn.
Harry Potter en de relieken van de dood
Harry Potter en de relieken van de dood zette een enorme trend in Hollywood. Terwijl er voor de finale tweedelige films waren gemaakt Harry Potter binnenkomst, het was Warner Bros. dat maakte het populair en deed andere studio's beseffen hoeveel geld er kon worden verdiend door films in twee delen te splitsen. De twee films verdienden samen 2,4 miljard dollar (volgens Box Office Mojo), en hoewel meer inhoud in de tovenaarswereld op geen enkele manier een slechte zaak is, is er geen geldige reden waarom De Relieken van de Dood kan niet één film zijn geweest.
Veel Harry Potter boekscènes zijn geknipt uit de films, maar de films zijn er niet slechter om. Orde van de Feniks is 60.000 woorden langer dan De Relieken van de Dood, maar de film is twee uur en 20 minuten korter dan de tweedelige film, en voelt daardoor een stuk slanker en veel spannender aan.
Twilight: Breaking Dawn
Er is geen voor de hand liggende reactie meer op het succes van De Relieken van de Dood dan Twilight: Breaking Dawn wordt opgesplitst in twee films. Als nog een andere film gebaseerd op de laatste roman van een serie voor jonge volwassenen, Ochtendgloren had natuurlijk veel om af te ronden, maar dat was nog steeds mogelijk om te doen in één speelfilm. Maar voor zoveel kritiek als The Twilight Saga krijgt en omdat het zo gemakkelijk is om grapjes te maken over de serie, deed de aanpak wonderen in termen van box office bruto.
Breaking Dawn deel 1 en Deel 2 zijn de twee meest winstgevende films in de franchise. Ze hebben echter ook twee van de slechtste Rotten Tomatoes-scores van de franchise, met Deel 1 met 25% de allerlaagste. De twee films zijn niet bijzonder lang, en het bronmateriaal had heel gemakkelijk één beknopte film kunnen opleveren, maar op die manier zou het niet zoveel geld hebben opgeleverd.
Batman: The Dark Knight keert terug
Batman heeft een schat aan geweldige animatiefilms, en het is iets van een succesvolle bijkomstigheid voor Warner Bros. als het gaat om de gemaskerde burgerwacht, een van de populairste eigenschappen van de studio. Er wordt verrassend veel energie gestoken in de geanimeerde releases, en ze zijn extreem trouw aan het bronmateriaal, aangezien de meeste directe aanpassingen zijn van de stripboeken van de Caped Crusader.
Dat is niet anders als het gaat om de duistere Ridder keert terug, dat is gebaseerd op een van de meest gevierde Batman-strips ooit. De film is opgesplitst in twee delen, maar elk deel is een hapklare 74 minuten. De twee films zouden kunnen worden samengevoegd zonder zelfs maar een enkel frame uit te snijden en het zou nog steeds minder dan 2,5 uur duren. Omdat ze echter direct op dvd zijn, is een enkele film financieel niet echt logisch.
The Divergent Series: Allegiant
De uiteenlopend serie leed het meest onder de beslissing om de laatste roman in de serie voor jongvolwassenen in twee films te splitsen. Allegiant was zo'n mislukking aan de wereldwijde kassa dat het tweede deel nooit werd uitgebracht, omdat de studio de laatste film schrapte. Daardoor wisten de weinige fans van de serie niet hoe het afloopt.
Lionsgate dacht, net als elke andere studio die films in twee delen splitst, duidelijk dat het dubbele winst zou opleveren. Maar ironisch genoeg, als de studio had besloten om de hele roman met één enkele film te bewerken, zou het waarschijnlijk veel succesvoller zijn geweest. Het was een rare beslissing om de Allegiant roman in de eerste plaats in tweeën, aangezien de eerste twee delen van de serie in de eerste plaats niet zo succesvol waren.
Dood Bill
Het is bijna alsof Quentin Tarantino nog nooit van jump-cuts heeft gehoord, aangezien hij scènes laat spelen waar elke andere filmmaker vooruit zou gaan in de tijd. Hoewel dat een deel is van de reden waarom Tarantino zo geliefd is, omdat deze sequenties een toon creëren en de filmwereld opbouwen, Dood Bill staat vol met sequenties die eruit hadden kunnen worden geknipt.
Het grootste deel van de comareeks in Deel 1 is volkomen onnodig en vulgair zonder ook maar enigszins grappig te zijn, en dat is een gemakkelijke 20 minuten die uit de film had kunnen worden gemonteerd. En dan is er nog een hele animatiereeks die in het achtergrondverhaal van een secundair personage duikt. Met het vet bijgesneden van beide Deel 1 en Deel 2, het had een strakke maar nog steeds epische vechtsportfilm van 2,5-3 uur kunnen opleveren.
Optimus Prime's originele vorm en meer transformatorspeelgoed op SDCC 2022
Over de auteur