10 beste Britse schetsshows, volgens IMDb
Op 23 mei bracht Radio 4 zijn eigen open-deur comedy sketch show uit genaamd DMS zijn geopend, een kans voor luisteraars om hun komische scripts te schrijven en in te dienen om te worden uitgevoerd. Het programma is door komiek-presentator Athena Kugblenu beschreven als "de show van het volk" en heeft het pad gevolgd van eerdere comedyshows in het VK, bewezen in zijn materiaal dat de spot drijft met de politiek, maar ook de Britse sociale vertegenwoordigt cultuur.
De shows die de komedie inspireren die het publiek naar DMS Are Open brengt, wonnen aan populariteit en consistente kijkcijfers als ze leggen de Britse cultuur en nietjes op een hilarische manier vast en slagen erin alle soorten mensen te bereiken die in de VK. Of het nu herkenbare portretten zijn van de inwoners van een Engelse stad of knap geschreven commentaar op een impopulaire politicus, deze geliefde Britse tv-programma's hebben veel bereikt als het gaat om het entertainen van hun publiek en zijn fundamenteel geworden in het Brits humor.
11 De Catherine Tate Show (2004 - 2006) 7,2
Deze one-woman-show is geschreven door Catherine Tate, die ook een breed scala aan personages van verschillende leeftijden en regio's speelde. De schetsen portretteerden en overdreven bekende Britse mensen, elk met hun eigen persoonlijkheid en realistische gevoel voor hen.
Verwant: 10 minder bekende Britse komedies die je nu moet bekijken
Door deze afbeeldingen creëerde Tate tijdens de show veel iconische en geliefde personages, die gemakkelijk worden herkend en waarnaar wordt verwezen door hun scherpe en hilarische slogans. De herkenbare schrijfstijl en elektrische uitvoeringen maken de show tot een gemakkelijke en leuke binge-watch, een die het publiek doet terugdenken aan elke Britse oma en de clowns van de klas van school.
10 De Benny Hill-show (1955 - 1989) 7,6
Deze komedie, die al 19 seizoenen op zowel de BBC als ITV draait, vermaakte het publiek met zijn meerdere originele personages in slapstick-komedieschetsen die de popcultuur in Groot-Brittannië hekelden. In zijn gouden dagen is de show een van de meest bekeken programma's in het VK (per Britse komediegids), naast lofbetuigingen zoals een BAFTA TV-award en het nummer 1 themanummer van het VK.
Hilly's komedie, op burlesque gebaseerde scripts vermengd met muzikale nummers, boden een scala aan entertainment. De komedie van de show toonde humor en satire en zette gendertradities op hun kop. Hij voegde ook spoofs toe van bekende tv-persoonlijkheden, waaruit bleek dat hij zowel een komisch effect uit het echte leven als origineel materiaal kon toevoegen. Hill heeft zichzelf met succes gecementeerd in komedie met behulp van deze combinatie van originele grappen en beïnvloede parodieën.
9 Little Britain (2003 - 2007) 7,7
Matt Lucas en David Walliams brachten hun schetskomedie in de jaren 2000 van een radioprogramma naar tv-schermen. Hun komedie was georiënteerd rond overdreven parodieën op Britse mensen uit verschillende lagen van de bevolking. De openingsvertelling presenteerde de schetsen als een gids voor de Britse samenleving, waarbij het schrijven van Lucas en Walliams op een satirische toon werd afgestemd.
8 De snelle show (1994 - 1997, 2000, 2014) 8,2
Deze BBC-komedie liep halverwege de jaren negentig en beeldde vormen van stereotiepe Britse samenleving af in een snelle black-outstijl die het onderscheidde van andere shows. Het genereerde zoveel liefde bij het publiek dat twee tours en enkele spin-off-programma's volgden op de uitzending.
Gemaakt door Paul Whitehouse en Charlie Higson, bevatte de show herhaalde personages die de betrokkenheid van het publiek vastlegden. Het schrijven was consistent in zijn humor, met running gags en een gevarieerde structuur die de Britse sketchshows sinds de looptijd heeft beïnvloed. Ondanks dat het een show uit de jaren 90 was, kon het materiaal van Whitehouse en Higson worden herzien voor een online show in 2o11 als evenals een speciale serie om het 50-jarig jubileum van BBC 2 te vieren, die laat zien hoe het publiek nog steeds contact maakt met de show.
7 Een beetje Fry en Laurie (1989 - 1995) 8,3
Deze show, uitgezonden op BBC van de jaren tachtig tot negentig, vertrouwde op zijn uitgebreide woordspelingen en toespelingen als hoofdbestanddelen van humor. Het beroemde script gebruikte non sequitur, wat betekent dat regels zo absurd en los van de eerdere verklaring waren dat ze humoristisch waren. Het schrijven omvatte ook "de stem van het volk", omdat de meningen en reacties van het publiek op gebeurtenissen het materiaal inspireerden.
Bak en Laurie verdiende regelmatige bezichtigingen en lof omdat ze weigerden sociaal commentaar uit de weg te gaan. Hun komedie verlichtte politieke problemen die de Britten op dat moment benadrukten met goed afgeronde humor. Ze toonden zich bewust van andere vormen van entertainment om hen heen met behulp van hun verwijzingen naar andere voorbeelden van popcultuur, waardoor de kwaliteit werd verhoogd. Laurie gebruikte ook zijn muzikale talenten om piano te spelen om de show te verheffen met behulp van muzikale nummers.
6 Groene Vleugel (2004 - 2006) 8,4
5
Deze sketch-sitcom van twee seizoenen speelt zich af in het fictieve East Hampton Hospital. Ondanks deze setting zijn er geen medische verhaallijnen en in plaats daarvan is het schrijven geïnspireerd door dramatische soapseries. De uitvoeringen waren niet alleen gebaseerd op geestige lijnen, maar ook op excentrieke lichaamstaal, uitgevoerd door een verzamelde cast van getalenteerde komieken zoals Mark Heap en Tasmin Greig.
Het publiek vond deze show fysiek amusant en verbaal slim in zijn komedie. Het was apart gezet van sommige van de beste Britse sitcoms en shows door te vertrouwen op meer dan alleen zijn schrijvers en uitvoerders, omdat het werd aangevuld met een innovatief soundtrack en wat inventief camerawerk omdat de beelden soms werden vertraagd of versneld voor komisch effect. De toon was nooit één ding tegelijk, omdat het script snel kon veranderen van iets ongewoons in volledig surrealistisch.
4 Messing Oog (1997 - 2001) 8,6
Tijdens de looptijd op kanaal 4, Messing oog parodieerde de manier waarop het Britse nieuws het publiek op de hoogte hield van actualiteiten. Door middel van humor was het een bron van commentaar op de bekende media-uitbeelding van sociale kwalen.
Verwant: 10 beste Britse komische acteurs
Onder zijn satirische toon toonde de humor van de show gevoel en intelligentie bij het entertainen van het publiek. Het vestigde de aandacht op en vertegenwoordigde de interpretaties van het publiek over hoe nieuwszenders zichzelf presenteren, zelfs als dat betekende dat ze enigszins controversieel waren in de materiaalkeuze. Als gevolg hiervan wordt het beschouwd als een voorbeeld van subversieve televisie, die ook leuk en licht was om beroemdheden met zijn grappen op een laag pitje te zetten.
3 De dag vandaag (1994) 8,6
Nog een parodie op nieuwsgebeurtenissen, deze show uit de jaren 90 is een bewerking van een radioprogramma genaamd OP HET UUR. De komedie was een satire op echt nieuws met belachelijk fictief nieuws als voorbeeld, waarbij de presentatoren een pseudo-professionele houding aannamen om de satirische toon over te brengen. Zijn creatieve humor leverde hem tijdens de looptijd vele prijzen en non-stop beoordelingen in de pers op.
In deze overdrijving van de realiteit brengt de show levensechte figuren in hilarische en bizarre verhalen als een bron van gelach, Als komedie, tijdloos in zijn humor omdat het vandaag de dag nog steeds doelen raakt als we naar nieuwszenders kijken, zoals over-the-top berichtgeving over extreem-linkse politieke groeperingen en kinderachtige vetes tussen politici. Het publiek heeft het geclassificeerd als avant-garde in het uitbeelden van Britse satire vanwege de manier waarop het surrealisme in zijn visuele komedie verwerkte.
2 Mr Bean (1990 - 1992) 8,6
Deze klassieker wordt door de maker Roman Atkinson uitgelegd als "een kind in het lichaam van een volwassen man dat het dagelijkse leven in Groot-Brittannië navigeert". Atkinson's hilarische vertolking van Bean draaide op ITV in de jaren negentig en legde de lach en harten van het publiek vast in zijn 15 afleveringen.
1 Monty Python's Flying Circus (1969 - 1973) 8,8
Deze originele surrealistische schetsshow trok meteen de aandacht van het publiek toen het van de jaren zestig tot zeventig op BBC1 werd uitgezonden. De komedie toonde enkele absurde situaties vol pakkende citaten en onmisbare visuele grappen zoals uitgevoerd door onder andere Graham Chapman en John Clesse.
VolgendeStranger Things: 10 film- en tv-schurken vergelijkbaar met Vecna