Carrie: 9 verschillen tussen de film en de musical

Inhoudswaarschuwing: dit artikel bevat beschrijvingen en video's die geweld, pesten en misbruik kunnen weergeven

De recente release van Vuur starter en de aanstaande release van Lot van Salem bewijzen dat de verhalen van Stephen King vandaag de dag nog net zo boeiend en gruwelijk zijn als toen ze voor het eerst werden geschreven. Velen hebben meerdere aanpassingen gekregen, maar geen enkele is zo vaak aangepast als Carrie, die drie verfilmingen en een vervolg heeft, evenals een Broadway-musical, geschreven ter ere van hem.

Fans lijken niet te stoppen terug te keren naar het verhaal van Carrie White, die tegelijkertijd een van de meest productieve moordenaars in horror is en een van de meest sympathieke slachtoffers van het genre. De twee belangrijkste aanpassingen zijn de originele filmversie uit 1976 en de Broadway-musical die hernieuwde populariteit verwierf nadat ze te zien was op Riverdale. Tussen de twee versies blijft het plot grotendeels hetzelfde, terwijl de personages en hun lot worden aangepast om te benadrukken wie de echte schurk is.

De gymleraar

Een van de meest voor de hand liggende verschillen tussen de film en de muzikale aanpassingen is de naam van de gymleraar. In de film is haar naam mevrouw Collins, en in het stuk is het mevrouw Gardner. Vreemd genoeg klopt geen van beide met het boek, waar de gymleraar Rita Desjardin heet.

Hoewel haar naam niet erg veelzeggend is, verandert het lot van de gymleraar ook in verschillende aanpassingen. Ondanks het overleven in het boek, sterft ze in zowel de film uit 1976 als de musical, een opzettelijke afwijking die Carrie een grotere bedreiging maakt. Als Carrie een slachtoffer is, hebben degenen die aardig voor haar waren de neiging om te ontsnappen. Als ze een horrorschurk is, betalen onschuldigen evenveel als haar kwelgeesten.

Het perspectief

Ondanks dat Carrie het titulaire personage is, kan ze niet altijd haar eigen verhaal vertellen. In de film blijft het perspectief op Carrie en haar leven tot ze sterft, waarna het overschakelt naar Sue. Hoewel Carrie misschien het monster is, is zij de hoofdrolspeler, wat deze versie van: Carrie een serieuze re-watch waarde. De musical is echter opgezet met een onderzoek naar Sue als het framing-apparaat, waardoor het verhaal door haar ogen komt.

Dit is een moeilijkheid die teruggaat tot het oorspronkelijke boek, dat afwisselend verhalend, nieuwsberichten en first-person accounts afwisselde om zijn verhaal te vertellen. Omdat de roman de lezer actief distantieerde van Carrie, lijken aanpassingen Sue. te hebben vastgehouden in plaats daarvan, ondanks dat ze lang niet zo belangrijk is in het boek als de aanpassingen haar hebben gemaakt zijn.

Sue en Chris' relatie

Sue en Chris zijn elkaars vijanden en laten twee verschillende wegen zien die een pestkop kan nemen nadat hem is verteld dat ze het bij het verkeerde eind hadden. Om deze relatie te benadrukken, de muzikale versie van Carrie maakt Sue en Chris beste vrienden. Wanneer Sue de kant kiest van Carrie boven Chris, begrijpt Chris dat Carrie nog iets anders van haar heeft 'gestolen'.

Deze relatie bestaat echter niet in het boek of de film. In de film zijn Chris en Sue vrienden, maar ze zijn niet erg hecht. Hierdoor kunnen de twee meisjes bestaan ​​als krachten die Carrie beïnvloeden, in plaats van als vrienden die door een moreel meningsverschil navigeren.

Tommy en Carrie

Een belangrijk verschil tussen de aanpassingen is waarom Carrie Tommy zo leuk vindt. In de film is Tommy de populairste jongen op school, en dat lijkt reden genoeg voor Carrie om hem aardig te vinden. In de musical hebben ze echter een belangrijkere band met betrekking tot het gevoel ongezien in de wereld, een verander van film naar musical dat komt het verhaal zeker ten goede.

Dit verschil wordt geïllustreerd door het gedicht van Tommy. In de film maakt Carrie verbinding met zijn gedicht, alleen voor hem om op Prom toe te geven dat hij het niet heeft geschreven. In de musical is het een stuk dat uit het hart komt, en Tommy overweegt zelfs om schrijver te worden. Hoe meer Tommy's persoonlijkheid is geëvolueerd en zijn band met Carrie echt aanvoelt, hoe meer zijn uiteindelijke dood prikt.

Hoe Tommy stierf

Tommy is de enige echte onschuldige in Carrie, hebben deelgenomen aan noch de Douche Incident noch de Black Prom. En toch betaalt hij het allemaal hetzelfde. Het cruciale verschil is hoe hij sterft. In de roman wordt hij bewusteloos geslagen door de emmer voordat hij sterft in het vuur, een slachtoffer van zowel Chris als Carrie. De aanpassingen hebben de neiging om het een of het ander te kiezen.

In de film raakt de emmer Tommy in het hoofd en doodt hem degelijk. De musical portretteert Carrie echter als zijn moordenaar. Hoewel misschien vanwege de praktische moeilijkheid om een ​​acteur veilig met een emmer op het podium te raken, wordt hiermee de boodschap verzonden dat het Carrie niet langer kan schelen wie er sterft, onschuldig of schuldig. Hoewel dit verschil misschien onschuldig lijkt, maakt het een enorm verschil in wie de hoofdschurk is.

Hoe Margaret White stierf

Hoewel de grap van Chris het meest bekende deel is van Carrie, is de dood van Margaret meestal de meest bevredigende. Nadat ze Carrie heeft opgevoed om zichzelf te haten en getuige is geweest van de ernst van haar misbruik - om nog maar te zwijgen van hoe ze haar heeft neergestoken - is er een klein deel van het publiek dat tevreden is om te zien dat Carrie wraak neemt. De doodsoorzaak verandert echter, mede door de karakterisering van Mrs. Wit.

In de originele film is Margaret Carrie's primaire kwelgeest, en ze heeft weinig of geen verlossende eigenschappen, wat een deel kan zijn van waarom Stephen King vond de aanpassing zo leuk. Wanneer ze sterft, is het dramatisch, waarbij Carrie haar moeder zeven keer neersteekt totdat ze aan de muur wordt vastgemaakt en het kruisbeeld nabootst. De musical maakte Margaret iets sympathieker, wat haar dood tragischer maakte. Na de roman stopt Carrie het hart van haar moeder voordat ze aan haar eigen wonden bezwijkt.

Billy's achtergrondverhaal

Billy's personage is relatief vlak in de roman, waardoor makers veel vrijheid hebben in hoe ze hem presenteren. De film, ondanks dat de beste Stephen King-adaptatie, worstelde met zijn karakterisering, omdat hij zich onnodig voelt voor de plot. Hij weet niet eens wie Carrie White is, hij stemt alleen in met de grap omwille van Chris.

Billy komt het meest tot zijn recht in de musical, al wordt hij er niet sympathieker door. Billy is openlijk homofoob en vindt het leuk om zijn leeftijdsgenoten te kwellen, dus terwijl Chris op het idee komt, is er weinig overtuiging voor nodig om hem zover te krijgen dat hij helpt. Hierdoor is zijn uiteindelijke dood veel acceptabeler.

De relatie tussen Chris en Billy

Voor personages die zo belangrijk zijn voor Carrie, Chris en Billy verschillen sterk tussen versies. In de film is Chris emotioneel beledigend voor Billy, en hij is fysiek beledigend terug. Dit voegt lagen van morele dubbelzinnigheid toe aan het verhaal, omdat elk personage een reden heeft voor hun wreedheid.

In de musical valt de misbruikverhaallijn weg. Hoewel dit misschien gewoon was omdat het niet nodig was, stroomlijnt het het verhaal en toont het Chris en Sue als de actieve figuren die gebruik maken van hun vriendjes om hun doel te bereiken (waardoor het een meer samenhangend verhaal wordt, van een braaf meisje en een slecht meisje wiens acties Carrie's lot).

Hoe Chris en Billy stierven

In de film verlieten Billy en Chris de sportschool voordat Carrie haar razernij begon. Ze verdwijnen dan totdat Carrie naar huis begint te lopen, waarna Chris haar probeert aan te rijden, maar Carrie de controle over de auto overneemt, hem in een greppel gooit en hem laat ontploffen. Dit komt overeen met de versie van de gebeurtenissen in het boek.

De musical had echter strakkere praktische beperkingen, waardoor Carrie's vernietiging moest worden beperkt tot het Prom. Daarom sterven Chris en Billy samen met hun leeftijdsgenoten in de sportschool. Terwijl sommige versies, zoals de productie in Londen in 2015, Chris een uitgelichte dood bezorgen, is er niets in het script om Chris en Billy te scheiden van alle andere studenten; ze zijn slechts vertegenwoordigers van de wreedheid van de school.

Nou, het lijkt erop dat WB zijn Justice League-fout nog steeds niet heeft geleerd

Over de auteur