Death Stranding America is onherkenbaar (maar dat maakt niet uit)
Met Death Stranding, Kojima Productions maakte er een punt van om het spel in een rampzalige toekomstige versie van de Verenigde Staten van Amerika te plaatsen, maar de Amerikaanse afgebeeld in het spel vertoont weinig gelijkenis met het echte land, hoewel dit de boodschap van het spel of zijn invloed. Waar de werkelijke VS ongeveer 3.000 mijl van kust tot kust is, is de kaart van Amerika in Death Stranding wordt geschat op ongeveer 200 tot 500 mijl van begin tot eind. Voorafgaand aan de release van de game, dachten sommigen Death Stranding zou plaatsvinden in IJsland. De omgeving van Death Stranding leek de theorie zeker te ondersteunen, met zijn prevalentie van kliffen, zwart zand, mos en lavarotsformaties. Er zijn maar heel weinig bomen te zien en er zwerven geen conventionele dieren door het land, waardoor de game er heel anders uitziet dan de geografie van Amerika - en dat is allemaal zo ontworpen.
[Waarschuwing: dit artikel bevat spoilers voor Death Stranding.]
Terwijl het landschap van
Deze extreem vreemde en onherkenbare visie op Amerika versterkt aantoonbaar de thema's van het spel, in plaats van ermee in strijd te zijn. Death Stranding's gelijkenis met IJsland lijkt niet toevallig te zijn. EEN PBS Natuur aflevering genaamd IJsland: Vuur en IJs merkt op dat “IJsland is slechts een kind in geologische termen.” Death Stranding de toekomst voorspeld op verschillende manieren, maar met zijn geografie reikt het tot in het oude verleden van de aarde. De game verbeeldt een Amerika dat is hervormd door geologische processen, met talloze jaren gecomprimeerd tot de loutere decennia sinds het Death Stranding-evenement plaatsvond dankzij de invloed van Timefall. De letterlijke beelden van Amerika zijn niet herkenbaar voor spelers die bekend zijn met het echte land, terwijl de thema's van de game een Amerika symboliseren dat wordt iets onherkenbaars dankzij toenemende polarisatie, omdat de bevolking geestelijk wordt gescheiden door onoverkomelijke politieke verdeelt.
Het buitenaardse Amerika van Death Stranding weerspiegelt een echte crisis
De timing van de wereldwijde pandemie gaf Death Stranding een andere betekenislaag. Death Stranding toont de levensstijl van geïsoleerde "Preppers" die in opvangcentra leven om de dreiging van Timefall te vermijden en Beached Things, wachtend op Porters van agentschappen zoals Bridges en Fragile Express om het broodnodige te leveren goederen. Dit kwam dicht bij huis voor de velen die in hun huizen geïsoleerd waren vanwege de dreiging van COVID-19, gedwongen om voor hun basisbehoeften afhankelijk te zijn van bezorgdiensten zoals Amazon. Death Stranding's betekenis veranderd in de tijd, vanwege de pandemie en andere games die in die periode zijn uitgebracht, zoals De laatste van ons 2 droeg ook onverwacht gewicht. Het Amerika waar Sam doorheen trekt Death Stranding is niet het Amerika dat zijn inwoners kennen, en het echte land is niet het land dat ze dachten te kennen.
Death Stranding's ongebruikelijke afbeelding van Amerika bleek op een aantal manieren vooruitziend te zijn. Een land dat door veel van zijn burgers als onoverwinnelijk werd beschouwd, bleek net zo kwetsbaar te zijn voor ziekten en besmetting als elke andere natie, en een land dat zichzelf als "ondeelbaar" bestempelt, is nog nooit zo grimmig geweest verdeeld. Burgerlijke vrijheden zoals reproductieve rechten voor vrouwen, die ooit onaantastbaar werden geacht, zijn afgeschaft, en nog meer hangen in het ongewisse van toekomstig gevaar. In veel opzichten is Amerika net zo vreemd en buitenaards geworden als het onherkenbare landschap van Kojima's game. Sommigen denken dat slechte voertuigopties zoals de Reverse Trike de nadruk leggen op de slechtst Death Stranding elementen die het vervolg niet nodig heeft of kan manieren vinden om het te repareren, maar de strijd om goederen door het vreemde landschap te vervoeren, stond centraal in de ervaring van het spel.
Hoewel Sam's "ophaal-speurtochten" vanuit het oogpunt van gameplay moeilijk kunnen zijn, waarbij sommige tochten gemakkelijk meer dan een uur duren, ze komen niet in de buurt van de tijd die nodig is om de echte VS te voet over te steken, die over het algemeen wordt geschat op ongeveer zes uur maanden. De veranderde geografie van Death Stranding's Amerika is het resultaat van de Timefall en synchroniseert goed met de thema's van de game, terwijl de kleinere kaartgrootte natuurlijk gewoon een noodzakelijk compromis is om er een speelbare game van te maken. Reizen door het gevaarlijke landschap voelt als een strijd, en het bereiken van een bestemming voelt als een prestatie. De officiële Death Stranding romans beschrijven de meeste leveringen van Sam als dagen of weken om te voltooien. Dit betekent dat de game een geabstraheerde en gecomprimeerde momentopname van Sam's ervaringen presenteert, in tegenstelling tot een letterlijke simulatie van wandelen door de VS.
Death Stranding is een escapistische fantasie waar één man Amerika kan redden
Onder zelfs de meest avant-garde tafelblad-RPG's, weinig match Death Stranding's vreemd surrealisme. Een versie van Amerika die op IJsland lijkt, waar je in een paar uur overheen kunt lopen, zou als onderdeel van dat surrealisme kunnen worden beschouwd. De leegte van het dierenleven en de aanwezigheid van geesten en vrachtgekke bezorgers dragen ook bij aan dat gevoel. Zelfs voordat de pandemie mensen dwong om hun idee van de werkelijkheid in twijfel te trekken en te beseffen dat menselijke kwetsbaarheid ziekte de grenzen overschrijdt die op kaarten zijn getekend, zag Kojima de veranderingen plaatsvinden en maakte een spel om na te denken die. De VS werd gekozen als decor, zowel vanwege zijn zeer zichtbare rol in de wereldpolitiek, als vanwege de voor de hand liggende, groeiende polarisatie onder de bevolking. Het is bijna vanzelfsprekend dat elk modern verhaal over een post-apocalyptische toekomst een metafoor heeft voor klimaatverandering, en evenzo Death Stranding's ook het onherbergzame Amerika is door die lens te zien.
Tijdens de 14 afleveringen van het hoofdverhaal van Death Stranding, krijgen spelers meer inzicht in de aard van het evenement dat de wereld heeft veranderd en het landschap heeft veranderd. Ze zien de dualiteit van Bridget Strand, aangezien "America's last president" haar geadopteerde zoon Sam opdracht geeft om het land opnieuw te verbinden, zelfs terwijl het Amelie-aspect van haar persona fungeert als een agent van uitsterven. De huidige Amerikaanse politieke leiders staan voor een soortgelijke keuze, aangezien sommigen handelen om de kloof te vergroten en zuurverdiende burgerlijke vrijheden uit te hollen, terwijl anderen de niet benijdenswaardige taak hebben om te proberen die schade te herstellen. Het Amerika van vandaag is onherkenbaar als de VS van tien jaar geleden, net zoals het Amerika dat wordt afgebeeld in Death Stranding is volkomen vreemd en sinister. Ondanks al zijn beruchte vervelende en veeleisende gameplay, Death Stranding is in zekere zin een luchtige machtsfantasie, omdat het een scenario uitbeeldt waarin één man Amerika kan genezen en opnieuw verbinden door simpelweg te lopen terwijl hij een zware last draagt.
Bron: PBS
Elke Marvel-game waarin Black Panther een speelbaar personage is
Over de auteur