Rasha Pecoraro & Yvette Gentile Interview: Geconfronteerd met Evil Podcast
Rasha Pecoraro en Yvette Gentile's nieuwe podcast, Het kwaad onder ogen zien, belicht gevallen van echte misdaad waarbij levens te vroeg werden genomen of anderszins werden vernietigd, met de nadruk op empathie en begrip voor de slachtoffers en zelfs de daders. Het kwaad onder ogen zien dropt elke donderdag nieuwe afleveringen en is beschikbaar op welk platform je ook naar podcasts luistert.
Geproduceerd door Tenderfoot TV en iHeartRadio, Facing Evil is het nieuwste project voor de zussen die eerder samenwerkten aan de podcast Wortel van het kwaad, die de veelgeprezen beperkte serie van TNT vergezelde Ik ben de nacht. Geregisseerd en geproduceerd door Patty Jenkins (Wonder Woman) en met in de hoofdrol Chris Pine, Ik ben de nacht was het fictieve levensverhaal van Fauna Hodel (gespeeld door India Eisley), Rasha en Yvette's moeder.
Scherm razernij had het genoegen om Rasha Pecoraro en Yvette Gentile te interviewen over hun moeder, Fauna Hodel, de fascinerende geschiedenis van hun familie en hoe ze
Voor iedereen die je familie niet kent en niet heeft gezien Ik ben de nacht of gehoord Wortel van het kwaad, kun je iets over je moeder vertellen, Fauna Hodel? Omdat het haar verjaardag is en je familiegeschiedenis absoluut fascinerend is.
Rasha Pecoraro: Bedankt voor die vraag, John. Dus onze moeder, Fauna Hodel, werd geboren op 1 augustus 1951. En ze werd afgestaan voor adoptie onder zeer mysterieuze omstandigheden in San Francisco. Ze werd weggegeven aan een Afro-Amerikaanse familie in Reno, Nevada omdat haar geboorteakte letterlijk vermeldde dat ze het was - en ik weet dat het geen pc is, maar er stond dat ze 'neger' was.
Yvette Gentile: Er stond dat haar vader 'neger' was.
Rasha Pecoraro: Dus ze leek op mij. Voor uw lezers had ze donkerblond haar dat uiteindelijk bruin werd, [en ze was een] jonge vrouw met blauwe ogen. Ze dacht dat ze haar hele leven biraciaal was. En toen ze 15 was, had ze Yvette, die biraciaal is.
Yvette Gentile: Toen ik werd geboren, was ik alles wat ze wilde zijn, waar ze aan beide kanten kon opgaan. Want zoals Rasha al zei, ze was een blank jong meisje dat opgroeide in een zwarte gemeenschap.
Hoe dan ook, om een lang verhaal langer te maken [lacht], Fauna ging op zoek naar haar echte moeder. We zeggen dit vaak: zij was de Nancy Drew van haar levensverhaal. Ze ging op deze missie. En toen belde ze eindelijk en vond haar moeder in Honolulu, Hawaii. En we vlogen erheen om haar te ontmoeten.
Rasha Pecoraro: Ik was nog niet geboren. [lacht]
Yvette Gentile: Ze was nog niet geboren. En [Fauna's moeder Tamar] was deze mooie, hippe vrouw, ze had deze drie prachtige jongens waarvan we dachten dat het meisjes waren. We dachten dat het meisjes waren omdat ze allemaal lang haar hadden. Maar het waren jongens; vrede, liefde en vreugde. Toen vertelde Tamar haar dat ze niet zwart was en dat haar vader een Italiaanse playboy was die misbruik van haar maakte. En haar opa... Er was ook incest in de familie, en alle andere dingen die daarbij komen kijken.
Rasha Pecoraro: En dat hij een beschuldigde seriemoordenaar was. Met name [George Hodel] was een van de verdachten in de Elizabeth Short-moordzaak, beter bekend als de Black Dahlia-zaak. Dat is het hele lange verhaal. Maar ondanks dat alles wist onze moeder altijd dat ze haar verhaal moest vertellen. Omdat ze niet zwart genoeg was; ze was niet wit genoeg. En toen kreeg ze me 11 jaar nadat ze Yvette had.
Hoe kwam Fauna terecht met het vertellen van haar levensverhaal, dat werd Ik ben de nacht op TNT?
Rasha Pecoraro: Ze had in het begin van de jaren '90 geprobeerd haar verhaal in een film te verfilmen met Sean Ferrer, de zoon van Audrey Hepburn, [maar] het werd stopgezet. Ze dacht dat het stopte omdat George Hodel het stopte. En toen bleef ze maar doorzetten, doorzetten, en ze ontmoette Patty Jenkins in 2010.
Ze werd weggeblazen door Patty. Ze vormden een vriendschap en Patty zei: "Ik moet je verhaal vertellen." Patty zei tegen mama toen ze Wonder Woman kreeg: "Fauna, alsjeblieft, ik zal je uit je contract halen. Ga dit aan iemand anders verkopen. Jouw verhaal moet verteld worden. Ik ga Wonder Woman doen, en ik kan het jaren niet doen.
Yvette Gentile: En mama zei: "Nee, ik ga wachten."
Rasha Pecoraro: Ja, "Ik wacht op je" En dat deed ze. Wonder Woman kwam uit in 2017 en Patty nam uiteindelijk haar man, Sam Sheridan, in dienst, die de showrunner en de schrijver werd voor I Am The Night. En ze sprak met onze mooie vriend, Chris Pine, op de set van Wonder Woman over het verhaal van onze moeder, Fauna Hodel.
Yvette Gentile: Chris had zoiets van: "Oh, mijn God, Patty, je moet dit doen. Je moet."
Rasha Pecoraro. Hij zei: "Ik moet er deel van uitmaken. Maar ik wil George niet spelen!" [lacht] Sam creëerde Jay Singletary, het personage speciaal voor Chris. I Am The Night werd losjes geïnspireerd door het levensverhaal van onze moeder, "One Day, She'll Darken", dat haar boek was dat ze in eigen beheer uitgaf.
Zes weken voordat we op de set stonden, stierf onze moeder aan borstkanker. Onze moeder heeft ons hier ons hele leven op voorbereid. Het enige verschil is dat ze hier in het midden bij ons zou zijn, en ze zou tussenkomen door dit interview met jou te doen.
Yvette Gentile: Ik denk dat dat het moeilijkste was. Het waren zoveel emoties, want zoals Rasha al zei, onze moeder werkte haar hele leven om haar verhaal eindelijk aan het licht te brengen zodat de wereld het kon zien. En ze was niet fysiek bij ons. Zo was het... we bleven het woord surrealistisch zeggen omdat dit haar droom is; dit is haar erfenis. Maar tegelijkertijd zaten we midden in ons verdriet, we hadden niet eens echt de tijd om te rouwen omdat we meteen gingen zitten. Maar dat gezegd hebbende, bracht Patty haar weer tot leven voor ons. Dat was best verbazingwekkend.
Rasha Pecoraro: We werden verliefd op India Eisley, die onze moeder speelde. We werden verliefd op elk mens op de set, helemaal tot aan elke persoon die Patty had ingehuurd als achtergrondacteur. Maar India, ze is magisch. Ik denk dat India ongeveer een week na het overlijden van mijn moeder werd gecast. Maar toevallig haar moeder, Olivia Hussey Eisley...
Yvette Gentile: Van Romeo en Julia...
Rasha Pecoraro: Ze kende onze moeder! Ze hadden wederzijdse vrienden.
Yvette Gentile: Chris maakte er natuurlijk deel van uit, maar ze heeft India nooit leren kennen. India's geest belichaamde zo wie onze moeder was. En Golden Brooks speelde Jimmy Lee, mijn grootmoeder. En ze is geweldig. We klinken alsof we nu naamloos zijn, maar ze zijn allemaal familie voor ons geworden.
Hoe ben je uiteindelijk een podcast gaan doen, Wortel van het kwaad, samenvallen met Ik ben de nacht?
Rasha Pecoraro: We waren 90% van de tijd op de set en TNT wilde eigenlijk een begeleidende podcast maken voor I Am The Night omdat de de waarheid is nog gekker dan wat ze lieten zien op I Am The Night. En onze moeder had geluidsbanden uit de tijd dat ze een jong meisje was. Onze moeder heeft ons al deze audio nagelaten. En Sam wist daarvan omdat Sam jarenlang moeder interviewde. Ze kwamen zo dichtbij. Dus [TNT] zei: "We willen een begeleidende podcast doen", we hebben zoiets van...
Beide: wat is een podcast? [lacht]
Yvette Gentile: Voor iedereen die naar Root of Evil heeft geluisterd, precies zoals het in elkaar zat, het is niet - en ik zeg dit de hele tijd - het is niet alleen een waargebeurd misdaadverhaal. Het is een multidimensionaal verhaal over familie- en familiegeheimen. En de liefde van onze moeder Fauna is de rode draad die door de hele Wortel van het Kwaad loopt. Hoeveel ze hield van haar familie, haar broers en zelfs de liefde die ze voor haar moeder had, hoe ingewikkeld het ook was. Dus het is gewoon een verhaal over familie.
Ik heb naar alle vier de afleveringen van je nieuwe podcast geluisterd, Het kwaad onder ogen zien. Het is geweldig. Echt tot nadenken stemmend. Ik waardeer je perspectief en je verontwaardiging over sommige van deze verhalen. Zoals je ze aan het licht brengt. Kun je vertellen waarom het zo belangrijk is om over deze verhalen en de problemen eromheen te praten?
Yvette Gentile: We gaan altijd terug naar hoe het begon bij onze moeder. Ze werd nooit het slachtoffer van haar omstandigheden, ze overwon altijd in elke situatie. Zelfs als haar iets vreselijks werd verteld, de duisternis die haar nooit trof, leidde ze altijd en werd ze op de een of andere manier naar het licht geleid.
Dus met Facing Evil is het zo belangrijk voor ons om andere verhalen te delen. En we willen echt, echt benadrukken hoe je kunt genezen. Je hebt misschien geen afsluiting in al deze omstandigheden, maar je kunt altijd bij het licht komen, altijd. Ik denk dat we deze verhalen zo vertellen, omdat we de slachtoffers graag uitlichten. Omdat mensen niet als slachtoffers op deze wereld komen.
Deze omstandigheden die hen helaas zijn overkomen, traumatiseren hun familie en kunnen generatietrauma's veroorzaken. Dus, als we onze ervaring en de ervaring van onze moeder kunnen delen, en iemand helpen geloven dat ze... deze vreselijke trauma's kunnen overwinnen en ze naar het licht kunnen leiden zodat ze kunnen overleven, dat is onze missie. Dat is ons doel.
Rasha Pecoraro: We waren door veel bedrijven benaderd voor tv-podcasts en ze wilden wellustige echte misdaad plegen. Ten eerste, we zijn geen echte misdaad. Het levensverhaal van onze moeder komt toevallig samen met een zeer beroemde onopgeloste moord. We hadden het geluk Donald Albright te ontmoeten, de mede-oprichter van Tenderfoot TV. Hij zag ons voor wie we waren, namelijk de dochters van Fauna Hodel, en dus zei hij: "Ik zie precies wat je moet doen." Hij bracht iHeart Radio binnen en we hebben dit geweldige, samenwerkende team.
Yvette Gentile: Ze zien ons, en [ze weten] dat we geen echte misdaadliefhebbers wilden zijn, want dat zijn we niet. We vertellen gewoon ons verhaal. En nogmaals, je kunt teruggaan, we hebben allemaal gekke verhalen, maar hoe kunnen we het vertellen, je weet wel, met liefde en passie en praten over de LGBT, LGBTQ+ gemeenschap?
Dus voor onze luisteraars, we hopen dat ze het opnemen en luisteren, en ze beginnen te kijken naar de dingen waar we het over hebben, en leer over onze geschiedenis en hoe we deze wereld allemaal kunnen verbeteren plaats. Zo was onze moeder. Ze was alles over nog lang en gelukkig. We weten dat dat in deze wereld heel moeilijk te verkrijgen is. Maar weet je, we kunnen het proberen, toch? We kunnen het proberen.
Rasha Pecoraro: We proberen haar trots te maken. En dus vertellen we verhalen die verteld moeten worden. Ja, absoluut. Als je onze moeder had ontmoet, had je haar hele levensverhaal gekend en zou zij het jouwe willen weten. En ik denk dat dat is wat we doen door Facing Evil. We willen de verhalen weten van deze mooie mensen die veel te vroeg deze aarde hebben verlaten. We willen hun licht en hun nalatenschap delen voor hun familie. En ik denk dat dat heel belangrijk is.
Hoe ga je te werk bij het kiezen van je onderwerpen? En hoeveel Het kwaad onder ogen zien afleveringen zullen er zijn?
Rasha Pecoraro: Goede vraag. Nou, het is wekelijks. [Een nieuwe aflevering] verschijnt elke donderdag. We hebben om de paar maanden pitchmeetings met ons hele team, en we hebben hier meer dan een jaar aan gewerkt en opgenomen. We waren op zoek naar de juiste niche.
Trevor Young is onze hoofdproducent van iHeart, en we zijn zo dankbaar dat hij bij ons op de microfoon staat, want hij is de echte misdaadliefhebber. Hij heeft zoveel hart en liefde en vriendelijkheid, en hij krijgt ons. We hebben verschillende producenten en onderzoekers, en Donald is erbij betrokken. We presenteren allemaal zaken en dan is de uiteindelijke beslissing gelukkig voor ons, want als het te donker is, kunnen we het niet doen.
Yvette Gentile: Onze imua [wat "vooruitgaan" betekent in de Hawaiiaanse cultuur] is ongelooflijk speciaal voor ons. Er moet een soort bericht of een soort voetafdruk zijn die we kunnen achterlaten. En als het te donker is, kunnen we het niet doen.
Rasha Pecoraro: Elk geval heeft een ander thema en een ander genezingsproces. Maar ik wist dat ik Marsha P. Johnson vanaf het moment dat we Facing Evil gingen doen. Matthew Shepard was natuurlijk aflevering twee, maar Marcia komt deze donderdag uit.
Ik vind het belangrijk om Black Lives Matter-verhalen en anti-Aziatische haatverhalen te vertellen. Ik weet niet of er zoveel diversiteit is in echte misdaad als wat we op dit moment brengen. Ik denk dat ze bang zijn om over bepaalde verhalen te praten - zoals, we deden Vanessa Guillen, die Latina was. We moeten sensibiliseren, zoals bij Tina Fontaine. Elke dag worden inheemse vrouwen vermoord. We hebben dit platform gekregen en we willen het voor altijd gebruiken.
India Eisley speelde je moeder, Fauna Hodel, in Ik ben de nacht. Als jullie een miniserie of een film hebben, wie zouden jullie dan willen dat Hollywood als jou cast?
Rasha Percoraro: Dat is me nog nooit eerder gevraagd.
Yvette Gentile: Jennifer Beals, zeker. Voor jou, Rasha, Reese Witherspoon.
Rasha Pecoraro: Ik hou van Reese, maar ik zou een openlijk homoseksuele vrouw willen. Portia de Rossi is iets ouder dan ik. Ik zou zeggen Portia of Reese.
Yvette Gentile: Reese zou de jongere jij kunnen spelen.
Rasha Pecoraro: Reese is een geweldige bondgenoot geweest. Laten we met Reese gaan.
Podcasting is momenteel waarschijnlijk de meest interessante groei-industrie in entertainment, en jullie zijn er zo goed in. Wat vind je het leukste aan podcasten?
Yvette Gentile: Ik ben graag bij mijn zus. Voor mij, afkomstig uit de acteerwereld, ging het er altijd om buiten jezelf te treden en dat personage te worden. Andere delen van jezelf meenemen. Maar [podcasting] ben jij helemaal. Dus het haalt me uit mijn schulp, waar ik echt van hou. En gewoon je eigen wijsheid met mensen kunnen delen. Ik denk dat [podcasting] zo'n ongelooflijk platform is, waar als je het denkproces van één persoon zou kunnen veranderen, het zo interessant zou zijn. Je hebt echt het gevoel dat je daar zit te luisteren naar het gesprek. En ik denk dat het net zo anders is dan elk ander medium.
Rasha Pecoraro: Vanaf het moment dat ik een klein meisje was, voordat podcasting een ding was, deed ik mijn eigen radioprogramma's. Ik heb oude banden, ik moet ze vinden. Maar ik wilde altijd op de radio zijn en mijn stem delen. En het duurde lang voordat ik persoonlijk mijn stem in het openbaar deelde.
Omdat ik van jongs af aan wist dat ik homo was, maar ik bleef het onderdrukken; het naar beneden duwen. Yvette en ik hebben verschillende vaders - en mijn vader was beledigend, emotioneel, fysiek en verbaal, en homofoob. Dus ik bleef het naar beneden duwen. Toen was er precies dit punt [toen] ik 21 jaar oud was, en er gebeurde iets gruwelijks tussen mijn vader en mij, en ik stierf letterlijk bijna. Yvette wist het niet - geen van mijn vrienden en familie wisten het - maar vanaf dat moment dacht ik: "Nee. Ik ben in leven. Ik heb het overleefd."
Ik heb het mijn moeder verteld, ik heb het iedereen verteld, en sindsdien ben ik niet meer gestopt met praten. Ik ben 43. Ik kwam eindelijk uit de kast toen ik 30 was, en ik heb mijn vader niet meer gesproken sinds ik uit de kast kwam. Maar ik realiseerde me dat mijn stem de stem was die ik zocht toen ik opgroeide. Vertegenwoordiging is zo belangrijk. Ik, mijn vrouw, mijn dochter en mijn zus - ik wil dingen doen waar ze trots op zullen zijn. Ik weet dat we onze moeder trots maken. Ze verdedigde ons, wat we ook besloten te doen. Dat is gewoon wie ze was. Maar ik denk dat door onze verhalen te delen en te luisteren, mijn zus me heeft geleerd dat luisteren zo belangrijk is. En ik leer zoveel omdat we niet perfect zijn.
Yvette Gentile: Wij, als mensen, zijn constant aan het evolueren en leren. Zoals ik tegen Rasha zeg, het is zo belangrijk. Ja, je kunt praten praten praten, maar je moet stoppen en je moet luisteren naar wat anderen zeggen. Want nogmaals, als je niet luistert, kun je jezelf niet in hun schoenen verplaatsen en begrijpen wat er wordt gezegd. Dus dat is empathie.
De eerste 6 afleveringen van Het kwaad onder ogen zien zijn beschikbaar op de meeste podcastplatforms, met de aflevering van vandaag ter ere van het leven van transgenderactivist Marsha P. Johnson.
WB's Batgirl-annulering maakt de DCEU-terugkeer van Superman zeker, toch?
Over de auteur