Marvel-films vs. DC-films

-

Marvel: The Fantastical over The Serious

Er gebeuren serieuze dingen in stripboeken (die als 'serieus' worden beschouwd in de termen van de strip), en metaforische conflicten zijn bedoeld om weerspiegelen die in de echte wereld, maar om te genieten van de gemiddelde opschorting van ongeloof in een stripboek is een noodzaak voordat je zelfs maar begint.

Als het gaat om aanpassingen, dan staan ​​schrijvers en filmmakers voor een keuze: als consistentie nodig is voor een succesvolle aanpassing, dan moet elk grammetje van het stripboek de realiteit kan worden opgeheven (de fantastische en niet-verwante wereld intact houden), of de fantastische, niet-verwante thema's opofferen omwille van de serieuzere en realistischere elementen.

De een is niet automatisch beter of 'trouwer' dan de ander, dus we kiezen geen kant. Maar Marvel maakte hun beslissing vanaf het begin duidelijk: aanpassen alle van de vele facetten, schurken en magie van hun stripwereld om te filmen, waardoor ze de mogelijkheid hebben om houd karakters intact, creëer een algemene toon en bouw franchises die op hetzelfde werken voorwaarden.

Maar aan die beslissing hangt een prijskaartje; consistentie is immers de sleutel. De afwezigheid van de "Demon in a Bottle"-verhaallijn is een voorbeeld van een zeer heftig en serieus verhaal dat niet past bij de meer joviale of verhoogde toon van de filmreeks, en IJzeren Man 3 is een veel recenter voorbeeld. Namelijk de beslissing om te draaien de "Extremis" stripboekboog door Warren Ellis van een verkenning van technofobie naar de middelen om te creëren een leger van supersoldaten.

De veranderingen zijn: godslasterlijk voor Marvel-stripfans om voor de hand liggende redenen - maar de waarheid is dat wat "Extremis" zo gedenkwaardig maakte, is de compromisloze kijk op Tony's drive om meer te worden dan alleen een man, en zijn wapenrusting te verenigen met zijn eigen lichaam. Boordevol introspectie over de aard van genetische manipulatie en technologie, hoe je het ook snijdt, dat is een serieus zwaar verhaal.

Verhalen vertellen dat, gezien de rest van de Ijzeren man toon en houding van de serie, lijkt volkomen ongekend. Fans kunnen discussiëren over hoe het verhaal verloopt kon hebben gewerkt als ze getrouw waren aangepast, en hebben misschien een onberispelijke aanpak in gedachten - maar het grote publiek associeert de naam 'Iron Man' niet met dezelfde intense en cerebrale thema's die stripfans zouden kunnen hebben.

Uiteindelijk kan het een waardevolle opoffering zijn: de fictie van de Marvel-films blijft uit de buurt van echt gegronde en verontrustende problemen en trauma, en de verhoogde realiteit laat buitenaardse wezens en pratende wasberen hangen rond met wandelende bomen en Asgardische goden. Het resultaat is een jaarlijks (of seizoensgebonden, zo lijkt het) avontuur in een andere wereld, vrij van de ontberingen en conflicten die we allemaal in ons eigen leven moeten meemaken.

De over de hele linie verwachte opschorting van ongeloof betekent ook dat persoonlijkheden net zo kunnen worden verhoogd als de actie; Tony Stark kan kwinkslagen afvuren tijdens een gevecht, Thor kan verliefd worden op de eerste mens vrouw die hij ontmoet, en Captain America kan een gevecht aangaan met weinig meer dan moxie, en naar buiten komen bovenkant. Mensen willen het plezier en het vergezochte avontuur, geen schijn van realiteit.

Het is de reden waarom Joss Whedon Loki's poging om Tony Stark te hersenspoelen kan afwisselen met een grap over erectiestoornissen, en we vinden hem nog steeds leuk. Waar Joker een geestige opmerking maakt over zijn slachtoffers of het bloedbad? hij is ontketenen op een stad is verwrongen en pervers. Dit is onze wereld, en het risico dat onschuldige mensen gewond raken, is geen lachertje. In Marvel's verwachten we dat Tony met een grap komt, niet denken aan de mensen die gewond raken of begraven worden buiten het scherm.

Mensen zullen altijd van escapisme houden, en het succes van Marvel's kassa's heeft bewezen dat de trend springlevend is. Als we eerlijk zijn, is het hypocriet voor elke fan van genre of fantasie om hun beslissing te bekritiseren, aangezien Luke Skywalker leek de dood van zijn oom en tante door toedoen van stormtroepen behoorlijk op zich te nemen goed.

Dat betekent niet dat niets serieus kan worden genomen, of publieksinvesteringen in Marvel's films moeilijker te verkrijgen zijn. Er hebben serieuze verhalen plaatsgevonden en fase twee zal waarschijnlijk bijdragen aan het drama. Maar waar realistische films drama en spanning opbouwen rond het lopen door een donker steegje, een bomplot, of seriemoordenaar op vrije voeten, Marvel kan kijkers net zo betrokken en bezorgd maken terwijl ze blijven fantastisch.

'Serious' in een Marvel-film betekent een buitenaardse aanval, superkrachtige terroristen of een Frost Giant-invasie. Het heeft tot nu toe gewerkt (afgaand op de kassanummers), maar toen Christopher Nolan, Jonathan Nolan en David S. Goyer werd beschuldigd van aanpassing Batman voor een modern publiek kozen ze een vrij...andere route.

______

90 dagen verloofde: Natalie geeft verwarrende update over relatie met Mike