10 meest herbekijkbare Adam Sandler-films

Een paar jaar geleden deed Adam Sandler afstand van het grote scherm toen Netflix een aanbod deed dat hij niet kon weigeren om exclusief voor de streamer in komedies te spelen. Dit heeft ertoe geleid dat Sandler-fans elk jaar een nieuwe film hebben om naar uit te kijken, maar het betekent ook dat de films minder herbekijkbaar zijn dan zijn theatrale tarief uit de jaren negentig en 2000.

Netflix-originelen zijn niet strak gemonteerd, omdat de filmmakers er niet op vertrouwen dat het publiek hun huizen en koop een kaartje, dus de komedies van de streamingdienst hebben vaak opgeblazen looptijden met wisselvallig grappen. Als gevolg hiervan houden ze het niet tegen om herhalingen te herhalen zoals de klassiekers van Sandler doen, van Billy Madison tot Gelukkig Gilmore tot Grote Papa.

10 De langste tuin (2005)

Een remake van de gelijknamige film uit 1974, De langste meter speelt Sandler als een in ongenade gevallen quarterback die, in ruil voor strafvermindering, ermee instemt een voetbalteam van medegevangenen samen te stellen voor een wedstrijd tegen de bewakers.

De ensemble cast bestaande uit: komische grootheden zoals Chris Rock, Tracy Morgan en Joey Diaz maken deze film herbekijkbaar. Burt Reynolds, die de rol van Sandler speelde in het origineel, speelt de grijze coach in de remake.

9 Spaans (2004)

James L. Brooks gaf Sandler zijn tweede dramatische rol in Spanglish. De film contrasteert twee families uit tegenovergestelde uiteinden van het klassenspectrum. Een Mexicaanse alleenstaande moeder verhuist de grens over om een ​​beter leven te zoeken voor zichzelf en haar dochter in Amerika, en komt terecht bij de familie van een gerenommeerde chef-kok, gespeeld door Sandler.

Spanglish is een beetje aan de lange kant, met een looptijd van meer dan twee uur, maar het vertoont de kenmerkende bitterzoete mix van komedie en drama van Brooks.

8 Hotel Transsylvanië (2012)

Het geanimeerde juweeltje Hotel Transylvania geeft een leuke komische draai aan de Universal Monsters-franchise, met een met sterren bezaaide stemmencast van Happy Madison-stamgasten: Sandler zelf als Dracula, Kevin James als het monster van Frankenstein, Steve Buscemi als de Wolf Man en David Spade als de Invisible Man.

Het verhaal is enigszins voorspelbaar, aangezien een menselijke toerist het hotel tegenkomt en verliefd wordt op de dochter van Dracula, maar de lieve personages en een gestage stroom van gekke grappen maken dit meer dan goed.

7 Woedebeheersing (2003)

De casting van Sandler als een uitgestreken man tegenover de grote Jack Nicholson als een gekke komische persoonlijkheid in de hilarische two-hander Woedebeheersing doet denken aan Ben Stiller's casting tegenover Robert De Niro in Ontmoet de ouders.

Nicholson speelt een woedebeheersingstherapeut die op gerechtelijk bevel een maand bij Sandler blijft om zijn woede onder controle te krijgen. De chemie van de twee acteurs is eindeloos te bekijken.

6 Billy Madison (1995)

Sandlers eerste zelfgeschreven voertuig met in de hoofdrol Billy Madison, kreeg gemengde recensies toen het voor het eerst in de bioscoop verscheen, maar het wordt nu beschouwd als een van zijn beste films.

Het script wringt een hoop gelach uit de sappige premisse van een volwassen man die terug naar school gaat en tussen een stel kinderen zit die volwassener zijn dan hij.

5 Punch-dronken liefde (2002)

Paul Thomas Anderson liet de wereld zien dat Sandler een begaafd dramatisch acteur is toen hij hem castte als de hoofdrol in Punch-dronken liefde. Na twee uitdijende epen met ensemblecasts, Punch-dronken liefde markeerde een verfrissende terugkeer tot kleinschalige karaktergestuurde verhalen voor Anderson.

Sandler geeft een heerlijk genuanceerde wending als Barry Egan, een eenzame ondernemer die zijn emotionele problemen om contact te maken met Lena Leonard, gespeeld door een goed op elkaar afgestemde Emily Watson, een collega van zijn aanmatigende zus.

4 De bruiloftszanger (1998)

De eerste samenwerking tussen Sandler en Drew Barrymore, De bruiloftszanger, is nog steeds misschien wel de beste film van het duo. Er is een ironie in het uitgangspunt van een bruiloftszanger die ongelukkig is in de liefde die het publiek geliefd maakt bij het personage.

Hij zingt bij de knoopceremonies van andere mensen, maar kan zijn eigen speciale persoon niet vinden - dat wil zeggen, totdat hij wordt ingehuurd om te zingen op de bruiloft van een serveerster waar hij verliefd op wordt en een vreselijke kerel met wie ze niet zou moeten zijn. De sappigheid van De bruiloftszanger’s liefdesverhaal is heerlijk aanstekelijk.

3 Grote Papa (1999)

Na De bruiloftszanger, vestigde Sandler zich in een reeks komedies die op dezelfde manier de goede plek vonden tussen onbezonnen, onvolwassen humor en sappige schmaltz. Grote Papa is een perfect voorbeeld, en brengt dat evenwicht nog meesterlijker dan De bruiloftszanger.

Sandler speelt een slappeling die met tegenzin de vervreemde vijfjarige zoon van zijn kamergenoot opneemt terwijl hij op zakenreis is en uiteindelijk van hem gaat houden alsof hij zijn eigen kind is. Sonny leert de harde lessen van het ouderschap - het is niet allemaal leuk en spelen - en wil Julian nog steeds opvoeden als zijn eigen zoon. Grote Papa verwarmt de harten van de kijkers bij elke bezichtiging.

2 Ongeslepen edelstenen (2019)

De misdaadthriller van de gebroeders Safdie Ongeslepen edelstenen leverde verder bewijs dat de Sandman ongelooflijke dramatische uitvoeringen kan geven met het juiste materiaal. Gokverslaafde Howard Ratner is een treffend portret van zelfvernietiging. Zelfs als de dingen zijn gang gaan, kan hij zichzelf er niet van weerhouden om op de winkel te wedden.

De film is treffend omschreven als een twee uur durende angstaanval. Van begin tot eind zitten de Safdies hun publiek op het puntje van hun stoel.

1 Gelukkig Gilmore (1996)

Sandler's eerste van vele high-concept sportkomedies, Gelukkig Gilmore, is de ultieme Adam Sandler-film. Een niet-succesvolle ijshockeyspeler ontdekt dat zijn agressie van de hockeybaan verrassend nuttig is op de golfbaan.

Deze film heeft genoeg grappen om keer op keer van te genieten, van Happy's brute gevecht met Bob Barker ("The price is wrong, b***h!") tot de cameo van Ben Stiller als een wrede en ongewone verpleeghuis-oppasser.