Nicolas Cage over het vers houden van Dracula in Renfield

Universal's Renfield volgt Dracula's titelhandlanger terwijl hij probeert te ontsnappen aan de schaduw van zijn narcistische baas in het moderne New Orleans. Beschouwd als een rol die Oscarwinnaar Nicolas Cage is geboren om te spelen, Renfield's Count Dracula is een frisse kijk op het klassieke personage dat de perfecte balans vindt in de serieuze en versterkte aanpak van de acteur. Cage krijgt meer een ondersteunende rol als Dracula, waarbij het horror-komedieconflict voornamelijk wordt gezien door de ogen van de gemartelde lakei Renfield van de vampier, gespeeld door De grote's Emmy-genomineerde acteur Nicholas Hoult.

Renfield is geregisseerd door Chris McKay met een scenario van Ryan Ridley, gebaseerd op een origineel idee van Robert Kirkman. Na eeuwenlang alle gemene bevelen van Dracula te hebben opgevolgd, krijgt Renfield een nieuw leven omdat hij van plan is te onderzoeken wat hem buiten de schaduw van zijn baas aanschouwt. Terwijl hij navigeert om een ​​einde te maken aan zijn giftige relatie met de Prince of Darkness, neemt Renfield op gangsters en vormt een onwaarschijnlijke connectie met de ontevreden verkeersagent Rebecca Quincy (Awkwafina).

Scherm Rant sprak met Nicolas Cage over zijn langverwachte optreden in Renfield voordat de tickets op 22 maart in de verkoop gaan. Cage besprak zijn persoonlijke invloeden en inspiratie uit eerdere Dracula-optredens, evenals de complexiteit van het personage dat zijn benadering van de rol vormde. Hij vertelde ook over zijn droomrollen, hoe het was om weer met Nicholas Hoult samen te werken en zijn gedenkwaardige rol in de film uit 1988. Kus van de vampier.

Nicolas Cage praat met Renfield

Screen Rant: Kun je me vertellen over je ervaring bij het Renfield-team? Wat trok je aan in de rol van Dracula?

Nicolas Cage: Nou, Dracula is een personage waar ik geen nee tegen kan zeggen. Ik bedoel, ik ben een zeer enthousiaste lezer, vooral met Dracula van Bram Stoker. En dan natuurlijk de vertolking van Dracula als het goed is gedaan als filmliefhebber in de films. Dus voor mij was het een wonder van de ware zin van het woord. Ik dacht: "Dit kan heel leuk zijn. En wat kan ik hieraan bijdragen?” Omdat je aan de kant wilt staan ​​om iets goed te doen met het Dracula-personage, omdat het vele, vele malen is gedaan. En ik zou zeggen dat het goed is gedaan, maar het leeuwendeel van de tijd is het slecht gedaan en je wilt aan de kant staan ​​van iets goeds. Dus mijn proces was echt weer naar de films kijken, Langella, Oldman, Lugosi en Lee, en dan een beetje cherrypicken wat ik bewonder. Wat ik van die optredens kon leren als een soort startpunt of startpunt. En toen bleef het daar echt bij.

Van het werk van Christopher Lee, die mijn persoonlijke favoriet Dracula is, hou ik van zijn uiterlijk en zijn stem. En ik dacht, nou, dat is een goede Dracula om fysiek te modelleren, in termen van gladgestreken haar en dat soort stijl uit de jaren zestig. Maar eigenlijk was mijn vader het grootste model voor mij, omdat mijn vader iemand was die, in welke kamer hij ook binnenkwam, altijd binnenkwam met een aura van academische kracht en welsprekendheid. En dus wist hij altijd dat hij de slimste man in elke kamer was. En dus, met Dracula, aangezien hij al honderden jaren bestaat, is hij de slimste man in de kamer.

Maar vervolgens is Dracula ook iemand die altijd zijn hart breekt. Dus vanwege de menselijke ervaring, als er een vloek is voor Dracula, is het liefde en ballingschap, en als je geen liefde terugkrijgt, ga je slecht. En dat is wat er gebeurde, denk ik, maar ik had niet echt de tijd om de psyche van Dracula te analyseren of te verdiepen. In deze film steun ik de geweldige prestatie van Nick Hoult als Renfield enorm. Maar ik had precies de juiste hoeveelheid tijd om erachter te komen hoe ik indruk kon maken met zes of zeven scènes, en het een popart-nasmaak kon geven die hopelijk bij je zou blijven. En ik ben blij met de resultaten; Ik hou wel van deze versie van Dracula. Ik denk dat hij goed zit tussen de anderen. En ik was blij om met Chris McKay samen te werken omdat het zo belangrijk voor hem was dat we samen iets ontwerpen dat iets zou bijdragen, omdat het al vaak is gedaan.

Ik moet zeggen dat de manier waarop jullie het personage op zich namen zo fris was en gewoon een geweldige toevoeging aan de Dracula-filmografie die we al hebben. En Renfield brengt ook je eigen horrorfilmografie enigszins rond na je eerste grote horrorproject met Vampire’s Kiss.

Nicolas Cage: Dat is interessant omdat Vampire's Kiss eigenlijk geen grappig onderwerp is, zo duistere komedie als die film. We hebben te maken met een man die zijn verstand aan het verliezen is en geestesziek is, maar vanwege die context – het is geen bovennatuurlijke context – kon ik behoorlijk abstract worden in mijn filmperformance. Ik had heel duidelijke visies van wat ik dacht dat ik kon doen met filmprestaties. Maar ik had de motor en de context nodig waarmee ik die visie kon uiten. Dus als de man zijn verstand aan het verliezen is, is het geen grote vraag of een groot bereik om hem te laten bewegen zoals Max Schreck in een oude Nosferatu-film.

Met Dracula is dit een personage dat bovennatuurlijk is. Dit is een personage dat een contract heeft gesloten met duistere krachten. En daardoor kan mijn surrealistische filmvoorstelling worden ondersteund. Het zou dwaas zijn om te proberen gezichtsuitdrukkingen of bewegingen of vocale uitdrukkingen zoals die in Pig of een meer natuurlijke, realistische filmuitvoering te maken. Maar met bovennatuurlijke, met psychische aandoeningen, hoe triest en tragisch het ook is, maar ik ben er omheen opgegroeid, te beginnen met mijn moeder, je kon zien waar je surrealistische en mooie bewegingen kon maken die niet toepasbaar zouden zijn in andere stijlen van filmmaken.

Je verlegt nog steeds je eigen grenzen met die prestaties na zoveel jaren in het vak. Hoe houd je je uitvoeringen zo fris, vooral in deze verschillende genres met veelgebruikte personages of typen of personages?

Nicolas Cage: Ik ben in de eerste plaats een student en dat betekent dat ik de mantra heb aangenomen dat wat ik ook doe, ik iets moet leren. Of het nu werkt of niet, het pad is: Wat kan ik leren en ontwikkelen? En hoe blijf ik fris? Het is omdat ik niet weet wat ik anders moet doen. Weet je, het is de meest positieve, constructieve manier voor mij om dit leven te leiden. En ik ben gezegend dat ik het met me heb gehad, met het risico dat het klinkt als een romantische kletskous, dat ik een beschermengel heb. Weet je, ze is bij me geweest en begeleidde me bij filmvoorstellingen en bleef bij me sinds ik een kind was. Dus voor mij heb ik het gewoon nodig om als persoon te functioneren. Dus dat is een deel van mijn chemisch DNA.

Maar om uw vraag te beantwoorden, misschien specifieker, als ik niet geïnteresseerd ben, dan zult u ook niet geïnteresseerd zijn. Dus hoe ouder ik word, het is een kwestie van hoe blijf ik geïnteresseerd? En dan de groep filmliefhebbers die vanaf het begin bij me zijn geweest, het laatste wat ik wil doen is ze teleurstellen.

Je hebt nu iedereen gespeeld, van Dracula tot je alternatieve zelf, dus is er nog een andere droomrol of genre die je moet aanpakken?

Nicolas Cage: Nou, ik ben opgegroeid met drie verschillende interesses die ik als mijn beroep beschouwde. Eerst en vooral waren de filmprestaties. Maar als dat niet werkte, en even leek het erop dat dat niet zou lukken, dan stapte ik op een boot. En ik zou verhalen schrijven en proberen om op de een of andere manier de levensstijl van Herman Melville te belichamen, om een ​​visser te zijn en verhalen te schrijven. En als dat niet lukte, dan wilde ik journalist worden. Ik was geïnteresseerd in journalistiek en in feite zat ik in de krant van de middelbare school en deed ik interviews, dus ik wilde eigenlijk een harde Mike Wallace-journalist zijn. Dus ik denk een van die opties.

Ik heb zelf al een acteur in een film gespeeld, maar ik denk dat als ik bij een soort visser of krantenjournalist zou kunnen spelen, dat interessante personages voor mij zouden zijn. En ik weet dat het daarbuiten is. Ik kwam dicht bij één film, ik zal de naam niet noemen, maar er waren gedragsproblemen met het personage waar ik in deze tijd niet op in wilde gaan, dus besloot ik te slagen.

Kun je me meer vertellen over je dynamiek met Nicholas Hoult en hoe het was om weer met hem samen te werken nadat je meer dan 15 jaar geleden vader en zoon speelde in The Weather Man?

Nicolas Cage: Ja, het is 15 jaar geleden. Dat is juist. Ik was niet helemaal zeker van hoe lang geleden. Ik was me toen volledig bewust van zijn talent en ik ben helemaal niet verbaasd over de ster die hij nu is geworden. Ik was erg opgewonden om weer met hem op de set te staan, omdat ik hem wilde steunen. En we hadden niet zoveel tijd om ons voor te bereiden, dus begon ik meteen met improviseren en repeteren met hem. Ik gooide hem regels en ik zei niet eens dat we gingen repeteren, ik begon het gewoon te doen om te zien hoe hij zou reageren. Zoals naar het kantoor van McKay lopen of gewoon rond de sets lopen, we begonnen lijnen te rennen omdat ik wilde zien waar hij heen ging.

Mijn taak was om Nick te ondersteunen en binnen zijn welke smaak hij ook bracht, omdat hij de ster van de film is. Dus ik probeer te kalibreren waar ik wel of niet heen moet gaan in termen van de Dracula-portayal, dus het scheurt af van wat Hoult brengt. En dat is heel goed gelukt, zozeer zelfs dat wij tweeën – en ik wou dat ze ons hadden laten microfoonen tijdens de screentests voor garderobe en make-up – we begon te rennen en te improviseren en acteren te spelen en begon dingen uit te zoeken zodat we ons echt konden aanscherpen op wat onze ritmes zouden zijn camera. Ik denk dat het erg nuttig was. Het heeft ons veel tijd bespaard.

Oh ja, dat zou perfect zijn geweest voor bonusfuncties in de film.

Nicolas Cage: O ja. Ik bedoel, ik doe het nu de hele tijd. Ik weet zeker dat het een beetje onaangenaam is voor mijn medespelers. Maar voor je het weet is het ijs gebroken en hebben we een scene, we hebben ideeën waar we heen kunnen en we zijn aan elkaar gewend. We bevinden ons in een veilige zone waar we elkaar kunnen uitspelen, zelfs vóór de actie op de camera.

Dracula mag ook een aantal geweldige kostuums dragen in Renfield. Had je een favoriete outfit of kledingstuk uit de film?

Nicolas Cage: Ik denk dat het rode fluwelen pak mijn favoriet was. Maar je hebt gelijk, die afdeling, jongen, kwamen ze binnen met uitstekende opties voor het Dracula-personage. Het was zo vers. Ik kan er niets van opstrijken. Ze brachten dat allemaal binnen, ze brachten de ringen binnen, ze brachten het medaillon binnen. Ze brachten het fluweel binnen, ze brachten het borduurwerk binnen. Ik bedoel, het was allemaal ontworpen vanuit hun verbeelding. En het heeft me echt geholpen het personage te vinden, wat ze meebrachten, en ook de make-upafdeling. Door een heel specifiek beeld van buitenaf te ontwerpen, stelde het me in staat naar binnen te kijken om de emotie naar het personage te brengen, of het ritme en de timing naar het personage.

Ik weet dat je zei dat je niet volledig in de psyche van Dracula in Renfield kon duiken. Maar als er nog één universeel klassiek monsterpersonage was dat je zou kunnen spelen, wie zou dat dan zijn en waarom?

Nicolas Cage: Ik ben erg blij met de tijd die ik in deze film heb; dit is de perfecte hoeveelheid tijd voor Dracula. Als je naar alle Hammer-horrorfilms kijkt, zat Christopher Lee amper in die films. Je wilt het monster redden, want als je het allemaal te snel weggeeft, verliest het zijn kracht. Het is een beetje zoals de haai in Jaws. Ik bedoel, Spielberg wist precies wat hij deed, deels vanwege financiële redenen omdat de haai het begaf. Maar ik bedoel, als je heel voorzichtig bent met de haai, wil je meer. Dus mijn opmerking over de tijd die ik als personage had, gaat meer over hoe het interessant zou zijn om te gaan op een gegeven moment in een volledig verhaal over waarom Dracula is zoals hij is, maar dat is dit niet film. Dit is precies de juiste hoeveelheid tijd in deze film voor Dracula.

Wat vroeg je me over het universele monsterkarakter?

Als je een ander universeel klassiek monster zou kunnen spelen, wie zou dat dan zijn en waarom?

Nicolas Cage: Ik deed het min of meer met Ghost Rider. Maar ik denk de Wolf Man. Ja. The Wolf Man is de engste en ik denk gewoon krachtig tragisch. Maar ik denk dat het al vaak is gedaan, ik denk niet dat we meer Wolf Man-films maken. Maar voor wat ik zou willen onderzoeken, werkt dat voor mij.

Over Renfield

In dit moderne monsterverhaal over Dracula's trouwe dienaar schittert Nicholas Hoult als Renfield, de gekwelde assistent van de meest narcistische baas uit de geschiedenis, Dracula (Nicolas Cage). Renfield wordt gedwongen om de prooi van zijn meester te bemachtigen en al zijn bevelen uit te voeren, hoe laag ook. Maar nu, na eeuwen van dienstbaarheid, is Renfield klaar om te zien of er een leven is buiten de schaduw van The Prince of Darkness. Als hij maar kan bedenken hoe hij zijn wederzijdse afhankelijkheid kan beëindigen.

Bekijk onze andere Renfield interview hier:

• Nicholas Hoult
• Awkwafina
• Chris McKay

Renfield komt op 14 april in de bioscoop, met een nieuwe trailer op 22 maart en tickets die dezelfde dag in de verkoop gaan.

Belangrijkste releasedatums

• Renfield

  Datum van publicatie:

  2023-04-14