Panem-naam Origin van Hunger Games onthult een duistere waarheid over het Capitool
Plutarch Heavensbee legde aan Katniss de oorsprong van de naam Panem in The Hunger Games uit, en het onthulde een vreselijke waarheid over de heerschappij van het Capitool.
In De Hongerspelen boeken, vertelt Plutarch Heavensbee aan Katniss dat de naam van de natie Panem afkomstig is van een oude Latijnse uitdrukking, die de manipulatieve aard van het Capitool verder onthult. Hoewel de tactiek van de regering van Panem niets nieuws was voor Katniss, gaf deze informatie een diepere betekenis aan de bedoeling van de Hunger Games. Het toonde aan hoe zelfs de eliteburgers van het Capitool slechts pionnen waren die mensen als president Coriolanus Snow in staat stelden de macht in handen te houden. De Hongerspelen.
Eeuwen voordat Panem werd opgericht, waren het de Verenigde Staten van Amerika geweest. Nadat de eens zo grote natie viel, kwam er een nieuwe voor in de plaats, bestaande uit 13 districten rond het centrale Capitool. De arbeid en middelen in de districten zijn toegestaan Panem's Capitol-inwoners
Panem's naam komt van Panem Et Circenses (brood en circussen)
De naam van het land van Katniss in De Hongerspelen komt van de oude Latijnse uitdrukking "panem et circenses", wat zich vertaalt naar "brood en circussen". Dit beschrijft een overheidstactiek waarbij de burgers worden voorzien van gratis eten en amusement. Dit lijkt in eerste instantie misschien een goede zaak, maar de bedoeling hier is om deze luxe te gebruiken om de massa te sussen en de regering gemakkelijk in de gunst te krijgen. Burgers die vol eten zaten en grondig werden afgeleid door entertainment, waren gemakkelijker te controleren.
Na de opstand in Panem, had de regering een manier nodig om de districten te beheersen met de juiste combinatie van angst en hoop. Dit is waar panem et circenses om de hoek kwamen kijken. Door de Hongerspelen konden de districten aan meer voedsel komen. Ze konden tessera (graan en olie) vragen in ruil voor het vaker invoeren van hun naam bij het oogsten. Bovendien, als ze de Spelen zouden winnen, zouden ze een jaar lang voedsel voor hun volk mee naar huis nemen. Voor sommigen, zoals District 12, was dit slechts een noodzakelijk kwaad om te overleven. Maar in districten als 1, 2 en 4 was de loyaliteit aan het Capitool sterker, allemaal vanwege de manipulatie.
De Hongerspelen zorgden niet alleen voor controle over de districten met behulp van 'brood', maar zorgden er ook voor dat de inwoners van het Capitool dat waren vermaakt met 'circussen'. De brutaliteit van de Spelen hield hen geïnteresseerd, maar de aanloop naar het hoofdevenement was net zo krachtig. Een favoriet kiezen Hunger Games eerbetoon en hen overladen met geschenken bracht grote vreugde aan de oppervlakkige wezens in het centrum van Panem, en de mogelijkheid om geld te verdienen aan de winnaars gaf een extra bonus. Leiders als president Snow hoeven zich geen zorgen te maken over het voldoen aan diepere behoeften van de mensen, zolang ze maar de Spelen hebben om ze bezig te houden.
Hoe Panem en de Hongerspelen parallel lopen met het Romeinse Rijk
De Hongerspelen auteur, Suzanne Collins, haalde zware inspiratie voor haar dystopische roman uit het Romeinse rijk (via De New York Times), waar gladiatoren vochten in colosseums om de massa te vermaken. Dit loopt parallel met Katniss' Games, maar er waren veel meer overeenkomsten tussen Panem en de beroemdste oude beschaving in de wereldgeschiedenis dan alleen brute sport. De regeringen functioneerden op vrijwel dezelfde manier: met één centraal knooppunt en omringende lagere klasse-regio's.
Lang voordat de gevestigde tijdlijn van De Hongerspelen, wordt aangenomen dat de uitdrukking "panem et circenses" voor het eerst is gebruikt door de Romeinse dichter Decimus Junius Juvenalis (via UNVR), maar hij gebruikte het niet om een politieke tactiek te beschrijven. In plaats daarvan bekritiseerde hij de samenleving omdat ze zo gemakkelijk tot bedaren kon worden gebracht door alleen aan hun meest elementaire behoeften te voldoen. De obsessie met eten en amusement weerhield individuen ervan om meer succes te zoeken. In De Hongerspelen, worden de inwoners van het Capitool gezien als flauw en oppervlakkig. Ze gaven er alleen om hun buik te vullen en mensen te zien vechten tot de dood - zo erg zelfs dat het ze niet kon schelen of hun regering corrupt was.
Zullen brood en circussen een doorlopend thema zijn in de prequel van The Hunger Games?
De komende De Hongerspelen voorloper, De ballade van zangvogels en slangen, zal de begindagen van de Spelen schetsen, inclusief hoe ze zijn geworden wat het publiek herkent uit de tijd van Katniss. Toen ze voor het eerst onbewust werden gestart door Casca Highbottom (die wordt gespeeld doorPeter Dinklage in de Hongerspelen voorfilmpje), waren het niets meer dan zieke en gewonde kinderen die aan het vechten waren in een kooi. Echter, Ballade van zangvogels en slangen zal de invloed van een jonge Coriolanus Snow op de gebeurtenissen zien, en hoewel hij panem et circenses nooit noemt, is het concept duidelijk.
De Hunger Games hebben misschien al angst en volgzaamheid in de districten aangewakkerd, maar Snow zorgde ervoor dat ze het concept belichaamden van "brood en circussen." Hij introduceerde het goksysteem, parades, eerbetooninterviews en hoofdprijzen voor de overwinnaars. Het lijkt misschien alsof de jonge jongen uit het Capitool de tributen van het district een plezier heeft gedaan. Hij zorgde immers voor dat ze niet langer met wreedheid werden behandeld in het Capitool en ze in plaats daarvan het gevoel gaven royalty. Panem et circenses in begrijpen natuurlijk De Hongerspelen herinnert het publiek eraan dat de oudere president Snow deed niets uit de goedheid van zijn hart - het ging allemaal om controle.