We Have A Ghost laat zien hoe kwaadaardige Ghostbusters eruit zouden hebben gezien

Waarschuwing! SPOILERS voor We hebben een geest in het verschiet.Netflix We hebben een geest is niet de eerste horrorkomedie die geesten vermenselijkt, maar de geïnstitutionaliseerde spokenjacht zorgt ervoor enkele verontrustende antwoorden over hoe dat systeem zou leiden tot kwaadaardige ghostbusters in plaats van tot de geliefde Ghostbusters hoofdpersonen. Terwijl veel horror-thriller-komedies uit de jaren 80 draaiden om een ​​hoofdpersoon die een vreemde accepteerde, of dat nu in de vorm van een vriendelijke geest of een schattig buitenaards wezen was, Ghostbusters was niet bepaald enthousiast over het vermenselijken van zijn geesten. In plaats daarvan zorgden de geesten voor komische verlichting, vooral gezien de chaos die ze veroorzaakten, hun verschillende grappige vormen en hun ongewone gedrag.

We hebben een geest

's focus op de gezonde vriendschap tussen David Harbor-personage Kevin van Ernest en Jahi Winston benadrukt Ernests menselijkheid, ondanks het feit dat Kevins vader en broer in eerste instantie misschien geld wilden verdienen aan Ernests internetpopulariteit. Voortbouwen op de onthulling dat geesten echt bestaan, was al een thema van de film uit 1988 Keversap, Maar We hebben een geest innoveert het idee van een vriendelijke geest door Ernest gemakkelijk sympathiek te laten zijn voor zowel het publiek als de personages. Ernest bouwt inderdaad zinvolle banden op met Kevin en Joy, en ook met Dr. Leslie Monroe en Kevins vader Frank, ondanks hun aanvankelijke tegenstand tegen hem in We hebben een geest.

We Have A Ghost toont de Ghostbusters vanuit het perspectief van de geest

Een van de We hebben een geest's grootste thema's is het onvermogen van Ernest om vooruit te komen omdat hij vergat hoe hij stierf en de reden waarom hij vast blijft zitten in het nieuwe huis van de Presleys. Hoewel dit verhaal weinig duidelijk verband houdt met de origineel Ghostbusters filmblijkt de grootste vijand van Ernest en Kevin de door de CIA geleide operatie Wizard Clip te zijn, geleid door Dr. Leslie Monroe, die het oorspronkelijk had gemaakt om geesten vast te leggen, maar wiens bedoelingen vooral zijn academisch. Deze ontwikkeling toont het donkerdere, meer uitbuitende potentieel achter de Ghostbusters concept.

De benadering van Wizard Clip wordt geïllustreerd door Schipley's onheilspellende antwoord op Monroe's vragen over wat ze met Ernest zullen doen: "Hij is dood, dus uh... wat we ook willen."Deze mentaliteit bewijst dat de CIA de menselijkheid van Ernest niet ziet, maar hem in plaats daarvan behandelt als een eeuwigdurend proefpersoon. Door dit toe te voegen aan de uitvinding van Monroe om geesten pijn te doen en te vangen, wordt onvermijdelijk een vergelijking tussen We hebben een geestschurken en de Ghostbusters film karakters. Als het klassieke ghostbusting-bureau door de overheid werd geleid in plaats van onafhankelijk, had het dat gemakkelijk kunnen doen resulteerde in de uitbuiting van de geesten in naam van de wetenschap dankzij een leegte in de wetgeving, waardoor het kwaad ontstond Ghostbusters.

Waarom we de Ghostbuster-overeenkomsten van een geest hebben, kunnen opzettelijk zijn

Ghostbusters is verre van de enige inspiratie uit de jaren 80 We hebben een geest. Ernests onvermogen om Kevin bang te maken door te kreunen terwijl hij eng naar binnen kijkt We hebben een geest verwijst duidelijk naar de acties van Barbara en Adam tegen de nieuwe eigenaren van hun huis in Keversap, en Ernests vriendschap met Kevin lijkt een beetje op Barbara's relatie met Lydia. Zelfs We hebben een geest's Frank en Fulton's ondernemersideeën met betrekking tot de productie van Ernest's virale video's hinten naar Keversap, omdat de ouders van Lydia Barbara en Adam voor soortgelijke doeleinden wilden gebruiken.

We hebben een geest's meerdere verwijzingen naar Horrorkomedies uit de jaren 80 stel het voor Ghostbusters hints en overeenkomsten zijn mogelijk opzettelijk. Zelfs de aanwezigheid van kwaadaardige ghostbusters duidt op een omgekeerde kijk op typische filmthema's uit de jaren 80, die een alternatief perspectief bieden voor reeds geliefde verhalen. Ten slotte, We hebben een geest's door nostalgie gedreven bedoelingen zijn te herkennen aan de structuur van de horrorkomedie en de centrale thema's.