Hoe Renfield's Dracula zich verhoudt tot Nic Cage's Vampire's Kiss

Hoewel de twee misschien wat DNA met elkaar delen, legt Nicolas Cage uit hoe Renfield's Dracula is vergelijkbaar met zijn beurt Kus van de vampier. Cage speelde in de zwarte horrorkomedie uit 1988 als een literair agent die overgaat in waanzin na een nachtelijke ontmoeting met een vrouw die in zijn nek beet. Flopping aan de kassa tijdens de eerste release, Kus van de vampier is sindsdien uitgegroeid tot een cultklassieker en een van Cage's meest memorabele optredens Renfield optreden een verwachte voor fans van de acteur.

Scherm Rant sprak onlangs exclusief met Nicolas Cage om zijn aanstaande optreden als Dracula in de horrorkomedie te bespreken Renfield. Na te hebben opgemerkt dat de film daarna een volledige terugkeer naar het horrorgenre markeert Kus van de vampier, dacht Cage na over hoe de twee verschillen, namelijk in de personages die in verschillende contexten leven van bovennatuurlijk versus geestesziek. Zie hieronder wat Cage heeft uitgelegd:

Dat is interessant omdat Vampire's Kiss, het is eigenlijk geen grappig onderwerp als donkere komedie als die film. We hebben te maken met een man die zijn verstand aan het verliezen is en geestesziek is, maar vanwege die context – het is geen bovennatuurlijke context – kon ik behoorlijk abstract worden in mijn filmperformance. Ik had heel duidelijke visies van wat ik dacht dat ik kon doen met filmprestaties. Maar ik had de motor en de context nodig waarmee ik die visie kon uiten. Dus als de man zijn verstand aan het verliezen is, is het geen grote vraag of een groot bereik om hem te laten bewegen zoals Max Schreck in een oude Nosferatu-film.

Met Dracula is dit een personage dat bovennatuurlijk is. Dit is een personage dat een contract heeft gesloten met duistere krachten. En daardoor kan mijn surrealistische filmvoorstelling worden ondersteund. Het zou dwaas zijn om te proberen gezichtsuitdrukkingen of bewegingen of vocale uitdrukkingen zoals die in Pig of een meer natuurlijke, realistische filmuitvoering te maken. Maar met bovennatuurlijke, met psychische aandoeningen, hoe triest en tragisch het ook is, maar ik ben er omheen opgegroeid, te beginnen met mijn moeder, je kon zien waar je surrealistische en mooie bewegingen kon maken die niet toepasbaar zouden zijn in andere stijlen van filmmaken.

Waarom Dracula van Nic Cage de beste tot nu toe zou kunnen zijn

De opwinding is alleen maar gegroeid Cage is aan de beurt als Dracula in de anderhalf jaar sinds de aankondiging dat hij de iconische bloedzuiger zou spelen Renfield. Setfoto's en de eerste trailer bliezen al snel het internet op, met fans van de acteur die weggeblazen werden door zijn kleurrijke kleding en make-up, met meerdere vergelijkingen gemaakt tussen hem en de verschillende Hammer Film Productions-incarnaties van het personage, namelijk die van Christopher Lee Dracula.

Kooi zelf heeft gewezen op Lee, de overleden acteur achter zeven Dracula-optredens in door Hammer geproduceerde films, als een van de belangrijkste invloeden voor zijn kijk op Renfield. De Oscarwinnaar noemt ook zijn eigen vader, August Coppola, en wijlen Grammy-winnaar David Bowie als belangrijke inspiratiebronnen om de Transsylvanische legende tot leven te brengen. Met al deze elementen die een rol spelen in de prestaties van Cage, zou hij uiteindelijk de beste Dracula op het scherm tot nu toe kunnen zijn.

Niet alleen begrijpt de acteur duidelijk het verschil in de mentaliteit tussen de twee personages, Cage heeft ook verstand van weten Renfield's Dracula heeft een bepaald niveau van campy plezier voor hem. Hoewel het personage voldoende capaciteit heeft voor echte horror, zoals verwacht van de aanstaande Laatste reis van de Demeter, leunden de meeste eerdere aanpassingen in de gotische esthetiek voor lichtere tonen in plaats van regelrechte terreur. Hoewel Cage er naar verwachting niet veel van zal zijn Renfield, zou zijn toewijding aan Dracula snel een favoriet bij fans kunnen worden.

Sleutel releasedatum

• Renfield

  Datum van publicatie:

  2023-04-14