Waarom het Disney 13 jaar kostte om na Sneeuwwitje nog een prinsessenfilm te maken

Sneeuwwitje en de Zeven Dwergenwas een commercieel en kritisch succes voor Disney, waardoor het vreemd lijkt dat het Disney dertien jaar kostte om weer een Princess-film te maken. Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen werd uitgebracht in 1937, als Disney's eerste lange animatiefilm, en het bracht internationaal $ 8 miljoen op in vergelijking met het budget van $ 1,5 miljoen. Met inflatie rekening gehouden, Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen staat nog steeds in de top 10 van best scorende traditioneel animatiefilms.

In de tussenliggende jaren Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen en Disney's volgende Princess-film, Assepoesterin 1950 produceerde Disney andere vormen van animatie. Geliefde titels zoals PinokkioEn Bambiwerden uitgebracht tussen de eerste twee Disney Princess-films naast Mickey Mouse-verhalen, zoals Fantasiedie ook naar theaters ging. Hoewel ze nu succesvol waren, waren dit allemaal kaskrakers en hun succes vandaag is te danken aan heruitgaven en de verkoop van homevideo's.

Ook al is de Disney Princess-films waren buitengewoon succesvol, Disney deed er zo lang over om te maken Assepoester na Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen vanwege de impact van de Tweede Wereldoorlog op de studio's van Disney. De Verenigde Staten gingen in 1941 de oorlog in en de belangen van het publiek leken niet bij Princess-films te liggen. Het boek Disney Prinses: Voorbij de Tiara legt uit hoe de troepen van het Amerikaanse leger tijdens de oorlog een deel van Disney's Burbank-studio's opeisten en iedereen in de studio, inclusief animators, zich bij de oorlogsinspanning voegde. Ze gebruikten hun vaardigheden om militaire trainingsfilms, educatieve korte films en zelfs militaire insignes te maken. Donald Duck kwam veel voor in deze propagandafilms, met korte films als Donald wordt opgesteld in 1942 en Commando Eend in 1944. Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen misschien populair geweest vooroorlogs, maar de stemming van het Amerikaanse volk liet niet veel ruimte voor grillige prinsessenverhalen. Dit betekende dat Disney wachtte tot het einde van de Tweede Wereldoorlog om zelfs maar te overwegen hoe ze de prinses weer in het leven van het publiek kon brengen.

Hoe Assepoester Disney redde

Assepoester ging in 1948 actief in ontwikkeling als een bewerking van het gelijknamige Franse sprookje van Charles Perrault. Op dat moment had Disney Studios een schuld van $ 4 miljoen en stond op de rand van faillissement na het doorstaan ​​van de geanimeerde flops tijdens de oorlog, die waren versterkt door de ontkoppeling van de Europese filmmarkt. Assepoester was een groot risico voor Disney, maar de studio's hadden dringend weer zo'n hit nodig Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen. In Disney Prinses: Voorbij de Tiara, merkte animator Frank Thomas op:

“Alle dingen die Walt zeven jaar lang had geprobeerd, waren om de een of andere reden niet echt overgegaan, hij moest ergens op terugkomen dat was zo zeker als hij kon: zoiets als Sneeuwwitje - een mooi jong meisje in de problemen, een sprookje - en een populaire een."

Assepoester voldoen aan de normen perfect en was een enorm succes voor Disney. Assepoester was kritisch en commercieel succesvol, en het was sindsdien Disney's meest succesvolle lange animatiefilm Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen, waaruit bleek dat hun risico zijn vruchten had afgeworpen. Assepoester was zo succesvol dat het kasteel uit de film diende als basis voor het productielogo van Walt Disney Pictures, dat aan het begin van al zijn films verscheen. Er is ook een levensechte versie van het kasteel gebouwd in meerdere Disney-parken. Assepoester kan dertien jaar hebben geduurd om daarna tot bloei te komen Sneeuwwitje en de Zeven Dwergen, maar na de strijd van Disney-studio's gedurende de oorlog was het de moeite waard omdat het redde Disney, zijn prinsessen en zijn vele schurken van ineenstorting.