1 Hunger Games-boekdetail zou Clove's film Death veel beter hebben gemaakt
De film The Hunger Games heeft de roman van Suzanne Collins getrouw aangepast, maar de film heeft de sterfscène van Clove afgezwakt door één detail uit het boek weg te laten.
De dood van Clove (Isabelle Fuhrman) behoort tot deDe Hongerspelen' meest gewelddadige scènes, hoewel een element uit het boek van Suzanne Collins de weergave van de film hartverscheurender zou hebben gemaakt. Afkomstig uit District 2, neemt Clove deel aan de 74th Hunger Games als een van de dodelijke Career Tributes van de competitie, die bovendien bestaat uit eerbetoon uit District 1 en 4. Kruidnagel behoort tot de favorieten om de games te winnen die uiteindelijk gewonnen worden door Katniss Everdeen (Jennifer Lawrence) en Peeta Mellark (Josh Hutcherson), hoewel de De 15-jarige messenwerper komt op gruwelijke wijze aan zijn einde door toedoen van de Thresh (Dayo Okeniyi) van District 11 in een reeks die zowel langer als betekenisvoller is in de boek.
Tegen het einde van de spelen organiseren de Gamemakers een "feest
Cato's aanwezigheid zou Clove's Hunger Games Movie Death hebben verbeterd
In De Hongerspelen boek, roept Clove naar Cato om haar te redden. Cato reageert, maar hij arriveert nadat Thresh Clove's schedel heeft ingeslagen en het toneel is ontvlucht. Als Cato Clove op de grond ziet sterven, merkt Katniss de pijn in de stem op "knielt naast Clove, speer in de hand en smeekt haar om bij hem te blijven." In de film roept Clove ook Cato's naam, hoewel hij nooit antwoordt. Cato hoort waarschijnlijk van de dood van Clove in de film uit de canon in plaats van getuige te zijn van haar laatste momenten. In De Hongerspelen boek, Katniss 'observatie van Cato's angst voor de dood van zijn bondgenoot voegt emotie toe aan de scène en ondersteunt de overkoepelende thema's van het verhaal.
In het boek legt de dood van Clove Cato's kwetsbare kant bloot, ondanks zijn status als een van de De Hongerspelen' belangrijkste schurken. Cato, een goed opgeleide 16-jarige, komt intimiderend over in zowel de roman als de film, hoewel Collins er goed aan doet om te benadrukken dat hij en de andere Careers slechts kinderen zijn die net zo vatbaar zijn voor angst en verdriet als hun jongere en minder formidabele kerel eerbetoon. Cato's verwoesting komt waarschijnlijk voort uit het verlies van de overtuiging dat hij en Clove samen de Hunger Games hadden kunnen winnen, wat de film negeert. Cato's aanwezigheid tijdens Clove's sterfscène op het scherm zou de menselijkheid van de Career Tributes hebben benadrukt.
Cato's reactie op de dood van Clove zou de thema's van Hunger Games hebben versterkt
De Hongerspelen onderscheidt Careers van andere eerbetoon in die zin dat ze hun hele leven hebben getraind om vrijwilligerswerk te doen voor de spelen in plaats van de Reaping hun lot te laten bepalen. Uiteindelijk maakt het verhaal echter duidelijk dat elk eerbetoon een slachtoffer is van het Capitool. Of ze nu van vechten in de arena houden, alle 24 deelnemers aan de Hunger Games zijn dat kinderen die president Snow (Donald Sutherland) uitbuit en vermoordt om de districten. Deze realiteit is vooral triest voor de Carrières, aangezien hun rijkere districten, onder de heerschappij van het Capitool, hen hebben geïndoctrineerd om opzettelijk hun leven weg te gooien.
Collins doelt op momenten zoals Cato's reactie op de dood van Clove om deze boodschap over te brengen De Hongerspelen boek. Collins presenteert Career-eerbetoon als complexe wezens, terwijl Ross 'verfilming ze somberder en eendimensionaaler afbeeldt als schurken. Als De Hongerspelen film had de sterfscène van Clove uitgebreid met Cato's kwellende reactie, zou de reeks veel betekenisvoller zijn geweest dan slechts een van de talloze brute moorden die op het scherm worden afgebeeld.