10 beste tijdreisspellen, volgens Metacritic

Tijdreizen is altijd een populair thema geweest in videogames. De winnaar van de The Game Awards van vorig jaar was de time-loop game Deathloop. Een van de meest verwachte games is een remake van de baanbrekende tijdreisklassieker The Prince of Persia: Sands of Time. Die game is helaas voor onbepaalde tijd uitgesteld, maar tijdreizen blijft populair in gaming.

Van tijdlussen tot tijdreizen, er zijn genoeg games geweest om tijdelijke thema's te gebruiken. Dit kan in eenvoudige thema's zijn of de basis vormen voor het verhaal van de game en sommige games laten zelfs tijd toe om rekening te houden met de spelmechanica. Alle beste games die tijd op belangrijke manieren bevatten, zijn gerangschikt door de review-aggregator Metacritic.

Vuurembleem ontwaken (2013) - 92

Vuurembleem ontwaken was het doorbraaksucces van Vuur embleem. De game was een enorme hit bij zowel critici als fans en blies de populariteit van de serie op. Een deel hiervan was de unieke manier waarop het gebruik maakte van tijdreizen. Het verhaal van de game leek aanvankelijk eenvoudig totdat Lucina, het kind van de mannelijke hoofdrolspeler Chrom uit de toekomst, in het heden arriveerde.

Het op permadeath gebaseerde strategiesysteem van de game was net zo leuk als altijd, maar tijdreizen werd eigenlijk gebruikt om nieuwe eenheden te krijgen in plaats van oude te redden. Afhankelijk van welke personages in je leger samen tijd doorbrachten, zouden spelers verschillende statistieken krijgen voor het kind van dat paar uit de toekomst. Hierdoor konden spelers relaties creëren tussen hun partijleden met weinig canonbeperkingen.

Prince of Persia: The Sands of Time (2003) - 92

Onlangs werd er een HD-remake aangekondigd voor De Prins van Perzië: The Sands of Time maar helaas is dat project nu voor onbepaalde tijd uitgesteld, wat logisch is met het tijdthema van de game. Het spel maakte nieuwe manipulatie van tijd mogelijk door zijn mechanica. De titulaire prins gebruikt een artefact genaamd de Dagger of Time om de tijd terug te spoelen en fouten te herstellen.

De prins kan de dolk ook gebruiken om vijanden op tijd te bevechten en te bevriezen. De vijanden zelf zijn ook tijdelijk en worden opgeroepen door de titulaire Sands of Time. Afgezien van de op tijd gebaseerde mechanica, stimuleerde de game op parkour gebaseerde platformactie in een grote stad, en de mechanica in deze game zou later inspireren het soortgelijke Assassins Creed spel serie.

Sonic-cd (2011) - 93

In de jaren 90 waren er twee pogingen om het vervolg te maken Sonic de egel. Uiteindelijk werd de ene Sonic the Hedgehog 2 en de andere werd Sonic-cd. Sonic-cd is altijd een vreemde eend in de bijt geweest onder de klassieke Sonics, met als beste versie vreemd genoeg de iOS-poort. Een deel van die vreemdheid is te wijten aan de focus van het spel op tijdreizen.

Alle niveaus hebben vier verschillende tijdsperioden om te verkennen. Er is het verleden, het heden, een slechte toekomst en een goede toekomst; door zo snel mogelijk langs tijdreisborden te rennen, kan Sonic toegang krijgen tot deze gebieden en zelfs de toekomst veranderen van slecht in goed. Sonic zal in de toekomst meer tijdreizen bevatten, maar deze game is waar het voor veel fans het hoogtepunt bereikte.

God van Oorlog II (2007) - 93

Uiteindelijk zou Kratos Zeus verslaan, maar de spelers stonden in het begin tegenover Zeus God van oorlog II waren misschien sceptisch over de kansen van de Spartanen. Zeus slaat Kratos volledig neer waar hij staat, en de rest van het spel is een tocht door de tijd om zijn dood af te wenden. Kratos zou uiteindelijk zelf in conflict komen met de Fates en de god van de tijd om zichzelf te redden in dit vervolg.

Het gebruik van de Loom of Fate is minder een gameplay-functie en meer een verhaalfunctie. Hierdoor kan Kratos tijdens het spel naar vele spannende locaties reizen. Dit omvat de beroemde oorlog van Zeus met de titanen, millennia voordat Kratos werd geboren. Er zijn een paar puzzels met getimede thema's, maar dit tijdreisavontuur is meer gewoon een reis door de Griekse mythogeschiedenis.

Dag van de tentakel (1993) - 93

Dag van de Tentakel is een klassiek LucasArts-avonturenspel uit de jaren 90. Het is het vervolg op Maniak herenhuis maar heeft een heel andere opzet dan dat spel. In plaats van een grote groep selecteerbare tieners, bestuurt de speler drie specifieke tieners. Elk van deze personages zit gevangen in een andere periode in de geschiedenis.

Van de drie hoofdrolspelers blijft alleen de terugkerende Bernard in het heden; Hoagie en Lavern worden respectievelijk 200 jaar in het verleden en heden gestuurd. De hoofdrolspeler kan er echter op elk moment tussen wisselen, wat leidt tot veel interessante puzzels met betrekking tot causaliteit. De game kreeg veel lof vanwege zijn puzzels en gevoel voor humor.

Vlecht (2008) - 93

Vlecht was een van de vroegste indie-darling-videogames. Er wordt veel gediscussieerd over de thema's van Vlecht en wat het echt betekent. Een ding dat veel minder ter discussie staat, is de centrale monteur van Braid. De hoofdrolspeler, Tim, kan de tijd terugspoelen om zijn fouten ongedaan te maken, maar de tijdelijke shenanigans houden hier niet zomaar op.

Toekomstige niveaus introduceren meer temporele mechanica, zoals objecten die niet worden beïnvloed door tijdreizen. Een ander niveau introduceerde een kloon die spawnt wanneer tijdreizen wordt geactiveerd en het einde draait het hele spel om en verandert de plot. Deze simpele toepassing van tijdreizen was voldoende voor critici om te bellen Vlecht een van de beste spellen aller tijden.

Chrono-serie (1995 en 2000) - 94

De chronograaf series zijn zeer nauw verbonden met tijdreizen. De twee RPG's verschillen erg van elkaar, maar gezien hun gedeelde focus op tijd kunnen ze het beste samen worden besproken. Chrono kruis hoger gerangschikt op Metacritic, maar bevat eigenlijk geen tijdreizen. Hoewel het een ongelooflijk ambitieuze Playstation 1-game is, gaat het eigenlijk vooral over alternatieve universums.

Het origineel Chrono-trigger kenmerkt het thema tijdreizen vrijer. Personages kunnen vrijelijk tussen tijdperken reizen en nieuwe feiten over de wereldgeschiedenis ontdekken; beide spellen zijn echter verenigd in het einddoel: het stoppen van een apocalyptische kracht. Beide klassiekers zijn beschikbaar op moderne platforms, zodat hun nalatenschap voortleeft.

Bioshock Oneindige (2013) - 94

Bioshock oneindig is een van de meest ambitieuze games van de Tens. Het jongleerde met veel zware filosofische en filosofische thema's naast het aanpakken van tijdreizen. Daarin kan de belangrijkste vrouwelijke hoofdrolspeler, Elizabeth, het ruimte-tijd continuüm naar haar hand zetten.

Deze manipulatie kan de vorm aannemen van eenvoudige teleportatie naar complexere tijdreizen. Alternatieve universums worden ook verkend door verschillende versies van de hoofdrolspeler en Elizabeth. In feite draait de plotwending van de game zwaar om een ​​alternatieve vorm van de hoofdstad die door tijdreizen wordt gecreëerd. Sommigen vinden het misschien ingewikkeld, maar Bioshock oneindig neemt tijd op verschillende manieren in beslag.

The Legend of Zelda: Majora's Mask (2000) - 95

Voor veel fans Majora's masker is de beste Zelda spel. Dat komt door de intieme relatie met tijd. De hele gamewereld staat op een timer en gebeurtenissen vinden plaats op basis van hoe laat het is. Dit kan stressvol zijn, zo niet vanwege het feit dat De legende van Zelda held Link kan de tijd manipuleren om het gemakkelijker te maken.

Bovenstaande tijdsactiviteiten vinden plaats binnen een tijdlus van drie dagen. Link kan deze lus manipuleren door de Ocarina of Time te spelen. Hiermee kan hij de tijdlus versnellen, vertragen, bevriezen en opnieuw starten. Het gebruik van deze buitengewone vaardigheid voelt geweldig, omdat het de speler op tijd de controle geeft over een meestal onvermijdelijk systeem.

De legende van Zelda: Ocarina of Time (1998) - 99

Natuurlijk, Majora's masker was niet de eerste Zelda spel met tijdmanipulatie. Ocarina of Time vaak het beste spel van zijn tijd genoemd, maakte ook manipulatie van tijd mogelijk. Dit gebeurt echter niet via het titulaire instrument, maar via het Temple of Time-gebied in Hyrule Castle Town. Door het Master Sword in en uit de schede te halen, kan Link tussen verleden en toekomst reizen.

Het middelpunt van het spel zorgt voor een grote wending in de vorm van het overslaan van zeven jaar; Link is geen kind meer, maar nu een volwassen avonturier. Dit is schokkend, maar Link kan gemakkelijk genoeg terug in de tijd reizen en aan het einde van het spel krijgt hij zijn verloren jeugd terug. Er zijn echter nog veel dingen te doen als je door de tijd reist, zoals het ontgrendelen van de Spirit- en Shadow-tempels. OcarinaHet slimme gebruik van tijd leverde het de lof op die het al tientallen jaren ontvangt.