Disney's Pinokkio en nog 9 van de engste karaktertransformaties in films

Het artikel bevat filmfragmenten die verontrustend en grafisch zijn. Kijker discretie geadviseerd.

Met een volledig CG-remake van Disney's Pinokkio op Disney+ voor iedereen te zien, kan het publiek een van de meest angstaanjagende delen van de film herbeleven: de beruchte ezeltransformatie. Het is een reeks die nog steeds velen, zelfs 80 jaar na het origineel, angst aanjaagt, en die zich in de geest van een hele generatie kinderen heeft gecementeerd.

Het is echter niet alleen Disney dat vatbaar is voor angstaanjagende transformaties, aangezien enkele van de meest huiveringwekkende transformaties zijn dat mensen veranderen in andere angstaanjagende wezens. Van verschillende wetenschappers die baanbrekende ontdekkingen proberen te doen tot een alien die iedereen bedriegt met een mens vermomming, de sequenties voor deze transformaties hebben het moeilijk gemaakt om naar te kijken vanwege het ongemak dat wordt opgeroepen door de karakters.

Pinocchio verandert in een hybride ezel

Pinokkio (1941)

Een kinderklassieker voor velen, Disney's Pinokkio is een heerlijk verhaal dat veel duisterder is dan het mag zijn. De film vertelt over Pinocchio, een pop die tot leven is gewekt door de hoopvolle wens van een poppenmaker, en zijn avonturen om te worden wat hij wil zijn: een echte jongen.

De reeks illustreert Pinocchio die getuige is van Lampwick die uiteindelijk in een ezel verandert zichzelf transformeren, wat volwassenen ongetwijfeld zal amuseren, maar kinderen angst zal inboezemen aan het kijken. Wat het zo eng maakt, is de onvermijdelijkheid ervan en het feit dat het menselijk lichaam ongewild wordt verdraaid en verwrongen.

Een jonge vrouw wordt een octopus

Lente 2014)

Een nogal ondergewaardeerde horrorfilm, Lente is body horror op zijn best (en zijn grofste). De film volgt een Amerikaan die in een persoonlijke neerwaartse spiraal zit en van de VS naar Italië vlucht. Eenmaal daar ontmoet hij een mooie jonge vrouw en wordt verliefd, maar ze is niet helemaal wat ze lijkt.

Beeltenis van een bizar liefdesverhaal tussen "monster" en man, Lente is een duister komische foto, maar daarom niet minder eng. Inderdaad, de aanblik van het wezen in zijn volledig getransformeerde staat is genoeg om iemands maag om te draaien. Ondanks de ickiness van de effecten, is de algemene boodschap van de film van niet-oordelende liefde nogal positief.

Een beer echoot de stem van een dode vrouw

Vernietiging (2018)

Geschreven en geregisseerd door Alex Garland, Vernietiging is een sciencefictionverhaal vol toevalligheden en onmogelijkheden. De film volgt een bioloog, die haar man verliest aan een mysterieuze expeditie, en hoe ze onder valse voorwendselen meedoet aan een expeditie.

Met een visueel verbluffende presentatie, Vernietiging heeft verschillende angstaanjagende transformaties, geen enkele is zo angstaanjagend als 'The Entity', dat de vorm aanneemt van een beer en spreekt met de stem van een dode vrouw. Wat het nog enger maakt, is het feit dat de hoofdrolspelers van de film volkomen machteloos zijn om het te stoppen - ze kunnen alleen maar stil zitten en hopen.

De gedaante van een buitenaards wezen wordt opgeblazen na bloedonderzoek

Het ding (1982)

Met een groot aantal gedenkwaardige mutaties, John Carpenter's Het ding is een klassieker in het horrorgenre. De film volgt een onderzoeksteam op Antarctica dat een buitenaards ruimtevaartuig tegenkomt en zichzelf snel verliest aan paranoia wanneer het buitenaardse wezen ontsnapt.

De iconische reeks bloedtesten bevat twee bijzonder angstaanjagende momenten. Ten eerste bouwt het voort op de briljante onthulling na een pijnlijk gespannen en uitgesponnen build. Ten tweede wordt de façade van de alien blootgelegd, wat leidt tot een enge onthulling - het gezicht vertrekt, ogen springen uit hun kassen en monden verschijnen uit het niets. Het is een erg bloederige en angstaanjagende scène, maar de transformatie illustreert het gemak van het bedrog van de alien door simpelweg op te gaan in mensen totdat hun dekmantel wordt opgeblazen.

Een moeder en zoon Morph samen

Kleur uit de ruimte (2019)

In een van zijn beste films, Nicolas Cage schijnt erin Kleur uit de ruimte, een zeer stilistische scifi-horror. Het is een bewerking van het korte verhaal van Lovecraft, aangezien Richard Stanley onthulde dat hij een groot bewonderaar is van het werk van Lovecraft (via een interview met film bespreken). De film volgt een vreemde meteoriet, een die een onbeschrijfelijke kleur en geur afgeeft, die op een boerderij landt en de bewoners verandert.

Hoewel verschillende personages verschillende veranderingen ondergaan, zijn er een paar metamorfoses die opvallen. Wanneer Theresa en Jack, moeder en zoon, veranderen in één groteske gedrocht, zorgt dat voor een ongemakkelijke kijk aangezien de personages pijn en pijn doorstaan. Het doet denken aan Ik heb geen mond, maar ik moet schreeuwen, omdat de personages zo ondraaglijk berusten in hun lot.

Een man wordt een geanimeerd masker

Het masker (1994)

Met Jim Carrey als de iconische en sympathieke titulaire rol, Het masker herinnert het publiek eraan dat ze een boek nooit op zijn omslag mogen beoordelen. De film volgt Stanley Ipkiss, een bankbediende wiens aardige vent-personage hem nergens in het leven brengt, en het magische masker dat hij ontdekt dat hem tot een held maakt.

Wanneer Ipkiss het masker voor het eerst opzet, is het laatste wat het publiek verwacht iets dat in hun nachtmerries zal achtervolgen. Helaas is de verandering zenuwslopend als Carrey zich verdraait tot een over-the-top, energiek masker. Carrey's verwarde gekreun en gekreun maken de reeks griezeliger, omdat het publiek zich alleen maar kan afvragen hoeveel pijn het doet.

Een wetenschapper wordt onzichtbaar

Holle man (2000)

Van directeur Paul Verhoeven, Oppervlakkig mens brengt het werk van H.G. Wells naar de moderne tijd. De film volgt een ambitieuze wetenschapper die als eerste mens onzichtbaar wil worden. Succes brengt echter complicaties met zich mee.

Met Kevin Bacon in de hoofdrol in een fantastisch genuanceerde uitvoering, Oppervlakkig mens zit boordevol gedenkwaardige transformatiesequenties. Wanneer het personage van Bacon het serum onzichtbaar maakt, leidt dit tot een verontrustende visualisatie van het verdampen van de huid en het uiteenvallen van stukjes spier. Hoewel de resultaten waren wat ze wilden, zag de ervaring alleen al erg pijnlijk uit.

Een waterongeval vormt meer baby's

Gremlins (1984)

Een geliefde klassieker van regisseur Steven Spielberg, Gremlins is een van de donkerdere films op de lijst met kerstbenodigdheden. Het volgt een jonge jongen die een huisdier Mogwai krijgt om voor te zorgen, alleen voor hem om de essentiële regels van zorg ongehoorzaam te zijn en de gevolgen te dragen.

Wanneer de Mogwai transformeert en zijn eieren legt, is de volgorde echt verontrustend. Door de walgelijke buboes die zich op het wezen vormen en de golvende stoom lijkt het op een soort chemisch afval. Wat het nog erger maakt, is hoe bang de eens zo schattige Mogwai lijkt en hoe zijn kleine angstkreten die van het publiek nabootsen.

Een man verandert in een weerwolf

Een Amerikaanse weerwolf in Londen (1981)

Geregisseerd door John Landis, Een Amerikaanse weerwolf in Londen is zowel huiveringwekkend als hilarisch. De film volgt twee Amerikaanse studenten die op vakantie zijn in Londen, naar het platteland, en worden aangevallen door een weerwolf waarvan geen van de lokale bewoners zal bekennen dat ze er iets van weten.

Terwijl de hoofdrolspeler op de foto meerdere keren in een weerwolf verandert, komt geen enkele transformatie in de buurt van die in zijn appartement. Met lange, krakende aanpassingen aan zijn lichaamsbouw, allemaal vergezeld van eindeloos geschreeuw, is de reeks een masterclass in praktische effectentovenarij.

Een wetenschapper muteert in een amalgaam van mens en vlieg

De vlieg (1986)

Een van David Cronenbergs meest toegankelijke films, De vlieg is eigenlijk een remake van een B-film uit 1958. De film volgt Seth Brundle, een briljante maar excentrieke wetenschapper, en zijn geleidelijke transformatie in een mens/vlieg-hybride nadat een van zijn experimenten mislukt.

Wat de transformatie van Brundle zo angstaanjagend maakt, is het tempo. De transformatie is zo subtiel dat de personages in eerste instantie moeite hebben om het zelfs maar op te merken; Brundle gelooft zelfs dat hij gesterkt is. Dan is hij ineens een afschuwelijk mannetjesvlieg ding. Het tempo zorgt er ook voor dat elke verandering echt aanvoelt.