10 raarste filmeindes aller tijden

Het einde van een film is misschien wel het belangrijkste aspect, en, van Ari Aster tot Darren Aronofsky, veel filmmakers hebben naam gemaakt, deels vanwege hun rare gespreksaanzet finales.

Het publiek houdt meestal van een duidelijke conclusie waarin de goeden winnen en de slechteriken krijgen wat er is naar hen toe komen, maar in sommige films zijn er geen goede of slechteriken en zijn er geen beslissende eindes. Van avant-garde psychiatrische maatregelen tot scifi-vluchten door ruimte en tijd, dit zijn enkele van de absoluut vreemdste films die ooit zijn verfilmd.

Amerikaanse psychopaat (2000)

Een bewerking van de gelijknamige roman van Bret Easton Ellis uit 1991, Amerikaanse psychopaatwas misschien bedoeld als criticus van de Amerikaanse consumentencultuur en wees vooral met de vinger naar de bovenlaag van New York. Dat gezegd hebbende, veel van het boek - en de film uit 2000 waarop het was gebaseerd - staat open voor interpretatie.

Vooral het einde is raar. Nadat hij tekeer is gegaan en verschillende mensen heeft vermoord, doet Patrick Bateman een bekentenis via de telefoon die, ondanks de hectische transparantie, als een grap wordt beschouwd. Hoewel hij nu aan zijn buitensporige levensstijl wil ontsnappen, wijst een bord vlak achter hem op wat hij is gaan ontdekken: dit is geen uitgang.

Brazilië (1985)

De somber satirische dystopische film uit 1985 van Terry Gilliam Brazilië was de hele tijd raar, maar de anti-zakelijke, anti-autoritaire berichten bleven altijd duidelijk. Een soort Monty Python-achtige kijk op die van George Orwell Negentienvierentachtig, het wordt op sommige punten behoorlijk grimmig, en het einde was zo onbevredigend dat, volgens SlashFilm, eiste de studio dat het zou worden veranderd.

Tijdens de laatste reeks wordt de hoofdrolspeler gemarteld in een verhoorkamer, maar hij wordt gered door een bende rebellen onder leiding van Robert DeNiro. In het einde van Gilliam wordt onthuld dat deze ontsnapping een hallucinatie was die was bedacht in de laatste momenten van de hoofdrolspeler.

Erfelijk (2018)

De eerste van horror-nieuwkomer Ari Aster's een-tweetje van rare psychologische thrillers, 2018's Erfgenaam zag een familie, die al getroffen was door de dood van een grootmoeder, op de vlucht slaan toen een dochter omkwam bij een bizar ongeluk. Zowel moeder als zoon worden vervolgens naar een bizar konijnenhol geleid waarin de wetten van leven en dood schijnbaar niet meer gelden.

Uiteindelijk wordt onthuld dat alle dood en bedrog die de familie doormaakte in opdracht waren van de grootmoeder, die een heksenconvenant leidde. Alles wat in de film te zien was, maakte deel uit van een complot om een ​​demon op te roepen, en de laatste reeks onthult dat het plan een groot succes was.

Vernietiging (2018)

Een door Alex Garland geregisseerde bewerking van de rare fictiehit van Jeff Vandomeer uit 2014, Vernietiging speelt Natalie Portman die een naamloze vrouw speelt die zich bij een brigade van eigenzinnige wetenschappers voegt in een abnormaal gebied dat bekend staat als Area X. Eenmaal binnen worden ze aangesproken door allerlei biologische gruwelen, en het karakter van Portman komt aan het licht informatie over de verdwijning van haar man, die in een eerder gebied X binnenging expeditie.

Het einde is moeilijk te ontleden, maar het personage van Portman ontdekt een buitenaardse entiteit die zich verschuilt in een vuurtoren die levende wezens perfect kan kopiëren. Uiteindelijk worden de hoofdrolspeler en haar man herenigd, hoewel er sterk op wordt gesuggereerd dat ze allebei kopieën zijn van de originele personages.

Sluitereiland (2010)

Vooral bekend van relatief gefundeerde klassiekers zoals Razende stier En Goedendag, de psychologische thriller uit 2010 Sutter eiland was een beetje een vertrekpunt voor de veelgeprezen regisseur Martin Scorsese. Met Leonardo DeCaprio in de hoofdrol, vertelt het het verhaal van een Amerikaanse Marshall en zijn partner die naar een afgelegen gesticht komen om de verdachte verdwijning van een patiënt te onderzoeken.

Dingen ontrafelen echter wanneer de patiënt wordt gevonden en ze waarschuwt de onderzoekers dat haar gevangenschap een farce was en dat ze op hun hoede moeten zijn voor een vuurtoren. Uiteindelijk is onthuld dat het personage van DiCaprio al die tijd een patiënt in het gesticht was, en het hele onderzoek was een list om hem uit zijn waantoestand te krijgen.

Hut in het bos (2011)

Aanvankelijk ingelijst als een Kwaad dood-achtige horror ravotten, 2011's Hut in het bos ondermijnt alle verwachtingen van horrorfilms al vroeg, onthullend dat wat een tropey horror-opstelling leek te zijn, zorgvuldig werd georkestreerd door een geheimzinnige overheidsinstantie die zich moet houden aan een vreemd offerritueel om Elder Gods te sluimeren in de Aarde.

In een laatste wending mislukt het complot, en de tieners die bij het offer betrokken zijn, kiezen ervoor om er niet in mee te gaan, waardoor deze goden kunnen ontsnappen. Hut in het bos was een vreemd verhaal dat elke conventie van het genre ondermijnde en er tegelijkertijd in slaagde een behoorlijk meeslepende horrorfilm te zijn.

Zwarte Zwaan (2010)

Soms beschouwd als een begeleidend stuk bij de film van Darren Aronofsky uit 2008 De worstelaar, Zwarte zwaan speelt Natalie Portman als balletdanseres die wanhopig op zoek is naar de hoofdrol in een productie van Zwanenmeer. Hoewel ze geschikt is voor de helft van de rol, vindt de regisseur dat ze te geremd is om de rol van de Zwarte Zwaan te spelen.

Gedeeltelijk op aandringen van haar moeder duwt de hoofdrolspeler zichzelf voorbij het breekpunt en begint ze hallucinaties te ervaren. Tijdens de productie gelooft ze dat ze haar langdurige rivaal dodelijk heeft neergestoken en het lichaam heeft verborgen, hoewel ze in werkelijkheid zichzelf heeft neergestoken. Uiteindelijk geeft ze een vlekkeloze uitvoering en sterft ze schijnbaar direct na de laatste akte, nadat ze zichzelf volledig en volledig aan de rol heeft gegeven.

Vechtclub (1999)

Ongetwijfeld het magnum opus van regisseur David Fincher uit 1999Vechtclub, een bewerking van een roman uit 1996 van Chuck Palahniuk, speelt Edward Norton als een naamloze verteller die ontsnapt uit zijn lusteloze bestaan ​​met de hulp van Tyler Durden, een excentrieke nieuwe vriend. Samen vormen ze een club waarin de deelnemers hun agressie uiten door met elkaar te vechten. Durden militariseerde de groep echter al snel en gebruikte deze om terroristische activiteiten in de Verenigde Staten uit te voeren.

In het derde bedrijf van de film wordt dat onthuld Durden was een verzinsel van de verbeelding van de verteller gemaakt om hem de bizarre dingen te laten doen waarvoor hij te zachtmoedig was. Uiteindelijk is Durdens complot om verschillende bankfirma's te slopen succesvol, en de film eindigt met de verteller die Durden "vermoordt" terwijl hij hulpeloos was om de vernietiging te stoppen.

Donnie Darko (1988)

Een cult psychologische horrorthriller, Donnie Darko werd misschien overschaduwd door meer goed herinnerde films die in de daaropvolgende jaren in het genre in première zouden gaan. Echter, aantoonbaar de basis gelegd voor alles van Vechtclub naar Aanvang, het blijft een belangrijk project dat fans van cerebrale pseudo-horror moeten zien.

Het einde van Donnie Darko is echter erg moeilijk te interpreteren, uit wat onmiddellijk in elkaar kan worden gezet, lijkt het erop dat het titulaire personage ging terug in de tijd om zichzelf op te offeren om de levens van verschillende anderen te redden, of, als we de gestoorde konijnenman Frank mogen geloven, om het einde van de wereld.

2001: Een ruimte-odyssee (1968)

Zonder twijfel de vreemdste eindes van een film ooit, Stanely Kubrick's sci-fi-epos uit 1968 2001: Een ruimte-odyssee verkent een toekomst waarin de mensheid een soort geavanceerde ruimtevaart heeft ontwikkeld. Ze ontdekken al snel een buitenaardse monoliet op de maan en er wordt een expeditie uitgevoerd om een ​​andere in een baan om Jupiter te lokaliseren.

De expeditie is vol gevaar en wordt bijna gesaboteerd door de bewuste AI HAL 9000, waardoor alleen David Bowman in leven blijft. Bowman ontdekt uiteindelijk de nieuwe monoliet, die hem schijnbaar door ruimte en tijd transporteert en even stopt bij zijn dood. Daar wordt hij getransformeerd in een soort foetus en op drift in de baan van de aarde als een soort 'bewaker'.