Battlefield 2042 een jaar later

Slagveld 2042 is na een jaar in zijn levenscyclus een objectief beter product dan bij de lancering, en hoewel er veel plezier te beleven valt, is de game nog steeds niet zonder duidelijke gebreken. DICE's nieuwste zet een ongelukkige trend voort - en misschien verergerd - in de langlopende FPS-serie, waarin een pas uitgebrachte Slagveld krijgt veel kritiek vanwege het aantal aanwezige bugs en verbindingsproblemen, waardoor spelers een frustrerende ervaring krijgen die geleidelijk verbetert. De serie heeft geprobeerd te profiteren van de aanhoudende opkomst van modellen voor het genereren van inkomsten met live-services in de game-industrie met de laatste twee inzendingen, Slagveld V En 2042, maar de laatste heeft nog meer gestrand dan zijn vergelijkbare verdeeldheid zaaiende voorganger. Slagveld 2042 wordt langzaamaan beter en kan zelfs in aanmerking komen als een bonafide aflevering, maar is nog steeds een definitief dieptepunt voor de iconische serie.

Slagveld 2042's derde in-game seizoen heeft potentie, die op 22 november uitkomt, maar het dient ook als herinnering aan hoe weinig content er het afgelopen jaar in de game is gekomen. In de eerste twee seizoenen zijn er twee nieuwe kaarten, twee nieuwe specialisten en een handvol voertuigen, wapens en gadgets toegevoegd. De meeste nieuwe inhoud draagt ​​echt bij aan de ervaring, maar een aanzienlijk deel van de ontwikkelingsbronnen wordt eraan besteed 2042 lijken gericht te zijn op het oplossen van de inherente tekortkomingen van het basisspel. Naast andere veranderingen zijn meer dan welkome herbewerkingen van kaarten naast de nieuwe locaties gekomen, en de controversiële specialisten worden later in de traditionele gevechtsklassen van de serie geplaatst Seizoen 3. Slagveld 2042 is extreem verre van perfect, maar het is uiteindelijk stil Slagveld, en dat zou goed genoeg kunnen zijn.

Battlefield 2042 is goed, maar niet geweldig

Naar Slagveld 2042's voordeel, er zijn geen andere games die het gevoel van de serie goed weergeven. Met Moderne oorlogsvoering 2's Ground War is een teleurstelling, en games die rechtstreeks zijn geïnspireerd door Slagveld, leuk vinden Wereldoorlog 3, komt alleen maar in de buurt, er is geen perfecte vervanging voor 2042 afgezien van eerdere vermeldingen in de serie. Gelukkig, 2042's algemene iteratie op de Slagveld formule is verfijnd. Met uitzonderingen voor nieuwe afspeellijsten, hebben pc- en huidige generatie consoles nog steeds verovering voor 128 spelers, maar doorbraak - 2042's andere primaire spelmodus - is teruggebracht tot de traditionele lobby's voor 64 spelers. Voertuiggameplay blijft een hoogtepunt voor de serie, en het Plus-systeem, waarmee spelers tijdens het spelen van wapens kunnen wisselen, is verreweg de beste innovatie van de game.

Nieuwe kaarten zijn aanzienlijk beter dan de kaarten die bij de lancering waren opgenomen. Stranded van seizoen 2 demonstreert het voordeel van Slagveld 2042 ervoor kiezen om kleinere kaarten vrij te geven, maar Exposure van seizoen 1 is vrijwel zeker de beste in de game. Consistent uitgelichte afspeellijsten die de klassieker van Portal brengen Slagveld kaarten in rotatie hebben ook bijgedragen aan minder frustratie terwijl 2042De basiskaarten van de game worden langzaam verbeterd met meer dekking en doelen dichterbij. Nieuwe stealth-helikopters en de EBLC-RAM, een gepantserde auto die een Insertion Beacon kan laten vallen waar het hele team aan kan parachutespringen, hebben een bevredigende nieuwe laag variatie toegevoegd aan voertuiggevechten.

Ondanks de stappen 2042 heeft gemaakt om een ​​respectabel spel te worden, lijdt het nog steeds enorm onder de slechte poging van DICE en EA om een ​​seizoensgebonden inhoudsmodel te maken. Inkoop Slagveld's Premium-passen bovenop een game voor de volledige prijs waren altijd moeilijk te verkopen, en het bracht consequent gegronde zorgen met zich mee over het versplinteren van de spelersbasis. Terugkeren naar de voor-2042Slagveld contentmodel of iets dergelijks zou uiteindelijk echter in het voordeel van de spelers kunnen zijn. Slagveld 1, bijvoorbeeld, had in het eerste jaar acht nieuwe kaarten toegevoegd in vergelijking met 2042's twee (binnenkort drie). De specialisten, die nog steeds weinig meer lijken te zijn dan een middel om in-game cosmetica te verkopen, sluiten gedeeltelijk een compromis Slagveld's kern, op teams gebaseerde strategieën. De onlangs uitgebrachte Moderne oorlogsvoering 2 en het is gratis te spelen Oorlogszone 2 tegenhangers bewijzen dat op cosmetica gebaseerde personages kunnen worden opgenomen zonder dat dit gepaard gaat met nadelige wijzigingen in de hoofdgameplay van een FPS-serie.

Die willen spelen Slagveld's specifieke merk FPS kan geluk hebben bij het proberen 2042 een jaar na de rampzalige lancering. Het is vrij ver verwijderd van de beste van de serie, maar de handtekening "Slagveld momenten" komen nog steeds veel voor in wat een redelijke, plezierige multiplayer-shooter is geworden. Op z'n minst, Slagveld 2042 komt naar Xbox Game Pass en EA Play voor de lancering van seizoen 3 biedt voldoende gelegenheid om de game zonder extra kosten uit te proberen. Slagveld 2042 is niet langer een technische puinhoop, en de toevoegingen sinds de lancering een jaar geleden hebben de ervaring, maar de relatief lage hoeveelheid inhoud blijft afbreuk doen aan wat een competente, ongewoon spel.