Poppy Playtime's Huggy Wuggy en 9 andere engste horrormascottes

click fraud protection

Mascottes zouden schattig en aantrekkelijk moeten zijn, maar deze merken hebben besloten dat angstaanjagende terreur een effectiever marketinginstrument is.

De videogamefranchise Vijf nachten bij Freddy's is verre van inclusief de enige iconische mascottes in horror. Meestal willen merken dat hun mascottes schattig en aantrekkelijk zijn. Vooral vroeger wilde niemand koopwaar kopen als het gezicht erop hen de stuipen op het lijf jaagde.

Om de een of andere vreemde reden hebben de afgelopen jaren echter aangetoond dat mensen echt van angstaanjagende mascottes houden. Hoewel ze zeker niet kruiperig zijn over hun schattigheid, is het het "uncanny valley"-effect dat deze mascottes met zich meebrengen dat ze angstaanjagend maakt.

Huggy Wuggy (Poppy's speeltijd)

Dankzij Vijf nachten bij Freddy's. Een van de populairste trendhoppers van dit moment isPoppy speeltijd. Zoals elk goed horror-mascottespel, heeft het een posterjongen en hij is nogal de intimiderende aanwezigheid. Het ontwerp van Huggy Wuggy is geüpdatet met moderne speelgoedgevoeligheden.

De onhandige animatronics van vroeger zijn niet echt indicatief voor wat kinderen nu leuk vinden. Het minimalistische ontwerp en de zachte, slungelige esthetiek van Huggy Wuggy zijn tegenwoordig meer "verhandelbaar". Toch logenstraft de zachtheid een verontrustend flexibel monster. Ondanks dat hij twee keer zo lang is als de speler, achtervolgt Huggy Wuggy ze zelfs door ventilatieopeningen door hun lichaam te verwringen tot een massa haar en ledematen.

Freddie Freaker (LA Toys)

Freddie Freaker is een ongelooflijk obscure animatronic-mascotte voor L.A. Toys in 1987. Het bewijst echt dat het jaar overal een slechte tijd was om an te zijn fan van animatronics, ondanks "Bite of '87".. Freddie Freaker werd gebruikt om reclame te maken voor een hotline waar kinderen "met Freddie Freaker konden praten", alleen om rare tekenfilmgeluiden te horen.

Grappig genoeg vond een animator en YouTuber met de naam Chris O'Neill de commercial zo verontrustend (en hilarisch) dat hij contact opnam met de oorspronkelijke eigenaren voor de rechten om merchandise te verkopen. Schokkend genoeg accepteerden ze het, en hij vindt het leuk om even griezelige promotievideo's voor genoemde merchandise op zijn YouTube-kanaal te hebben Oney speelt.

Cougie (Ash versus Evil Dead)

Cougie was misschien een eenmalige slechterik, maar hij is ook een van de meest memorabele. Hij is weer een voorbeeld van hoe leuk Ash versus Evil Dead kan zijn met zijn Deadite-updates, en er is een goede reden waarom hij zo prominent aanwezig was in de meeste trailers.

Voorheen een normale sportmascotte met een onschuldige student erin, het kwaad neemt bezit van de arme jongen en versmelt hem met het pak. Het resulteert in een of andere walgelijke lichaamshorror, aangezien de mascotte onnatuurlijk lang en organisch wordt.

De hond (eendenseizoen)

Eend seizoen is een ogenschijnlijk onschuldige VR-game van Stressniveau nul waarmee de speler in de jaren tachtig als kind in zijn woonkamer kan spelen. Er zijn overal verwijzingen naar de cultuur van de jaren 80, en natuurlijk een juridisch aparte kopie van Eendenjacht voor hen om te spelen. Zoals gebruikelijk zullen de meeste spelers de irritante hond neerschieten als hij hen uitlacht.

Dat is de eerste fout. Door de hond neer te schieten, gaan de dingen langzaam naar het zuiden en beginnen de segmenten van de "echte wereld" sinister te worden. Nieuwsberichten over een "grote moordenaar" zijn te zien op de tv en dingen die net buiten het gezichtsveld van de speler liggen, lopen tegen het lijf. The Dog is nu echt en door zijn verontrustend menselijke bewegingen ziet hij eruit als een gestoorde seriemoordenaar in plaats van een schattige hond, allemaal in angstaanjagende VR.

Slappy (Dead Rising 2)

Slappy is een van de vele psychopaten waar Chuck Greene het tegen opneemt Dead Rising 2. Wat Slappy bijzonder angstaanjagend maakt, is zijn griezelig vrolijke kostuum. Het zien van een kinderachtig stripfiguur met een grijnzend gezicht onder het bloed is een verontrustende nevenschikking.

Het helpt niet dat hij duidelijk losgeslagen is nadat zombies zijn vriendin hadden vermoord. Ondanks dat alles heeft hij momenten van hilariteit. Slappy heeft een gek baasgevecht, is het nogal komisch om hem met dubbele vlammenwerpers door het winkelcentrum te zien suizen. Toch laat hij de speler nog een laatste keer schrikken voordat hij bezwijkt aan zijn verwondingen.

The Good Guy Dolls (kinderspel)

Het is echt verrassend dat de speelgoedlijn Good Guy Doll na al die jaren nog steeds actief is. De kracht van marketing is echt angstaanjagend. Chuckie vindt het natuurlijk leuk omdat mensen op de een of andere manier nog steeds goede herinneringen aan de lijn hebben, ondanks alle tragedie eromheen. Toegegeven, het meeste is bedekt. Maar zelfs zonder het nieuws zijn de poppen verontrustend.

Ze hebben opvallend blauwe ogen en spreken schijnbaar uit zichzelf zonder de hele tijd te vragen. Dit wordt gezien met de niet-bezeten poppen in de serie die nog steeds deze rare momenten hebben. Natuurlijk is Chucky nog steeds verantwoordelijk voor de meeste angst voor het ontwerp van de pop. Hij werd tenslotte niet iconisch omdat hij een schattig speelkameraadje was.

Sam (Trick R Behandelen)

Sam is de zelfverklaarde mascotte van Halloween, en mensen zouden het moeten vieren zoals hij dat wil. Anders zouden ze kunnen eindigen in een echt enge Halloween. Zijn ontwerp is eenvoudig maar opvallend: een kind in wijde oranje pyjama dat verontrustend contrasteert met de vuile zak over zijn hoofd. De constante verschijningen na gruwelijke moorden helpen ook niet mee.

Zijn naam is zelfs gerelateerd aan de oorsprong van Halloween, Samhain, zijn claim als de mascotte van Halloween verder te versterken. Als dat het niet doet, zullen het constante giechelen en onnatuurlijke geschreeuw misschien sceptici overtuigen. Als dat niet lukt, zal Sam ze waarschijnlijk gewoon neersteken met zijn ongewoon scherpe lolly.

Billy de marionet (zaag)

Elke seriemoordenaar heeft een handelsmerk nodig. Freddy heeft zijn klauwen, hoed en trui, Jason heeft zijn hockeymasker, en Michael heeft het gespoten Shatner-masker. Jigsaw had een eigen merk nodig om tussen de groten te staan, en hiervoor gebruikte hij zijn schattige enge pop, Billy. Deze griezelig witte pop met spiraalvormige rode wangen en glanzend rode ogen is vaak het eerste slachtoffer in de Zaag franchise wakker worden.

Hij is meestal gebruikt als een "game-host", maar heeft ook tijden gehad om zelf te schitteren als een echte valstrik, zoals in zag IV wanneer hij een nietsvermoedend slachtoffer ontploft. Zijn achtergrondverhaal is ook tragisch, aangezien hij vóór zijn huidige beroep een geschenk moest zijn voor de doodgeboren baby van John Kramer. Nu is die pijn verdraaid tot een gruwelijke mascotte voor moord.

Robbie het Konijn (Silent Hill)

Stille Heuvel, hoe gruwelijk het ook mag zijn, is voor het grootste deel nog steeds een "normale" stad. Ze hebben zelfs hun eigen pretpark, met als mascotte de schattige Robbie het Konijn. Helaas voor de speler zullen ze die schattige kant bijna nooit van hem zien. In plaats daarvan vinden ze hem eerder onder het bloed, als waarschuwing voor wat komen gaat.

Robbie the Rabbit is de mascotte van de serie en verschijnt in bijna elke game na zijn eerste optreden in Stille Heuvel 3. Hoewel hij slechts een echte vijand is in de arcade-exclusieve game, is zijn aanwezigheid de hele tijd griezelig. Zijn uiterlijk is een niet al te subtiel voorbeeld van hoe de stad Stille Heuvel verdraait de meest onschuldige dingen in gruwelijke symbolen.

Rolling World-mascottes (Franken Fran)

Eén enge mascotte is al erg genoeg. Franken Fran verhoogt de lat door er een heel park van te hebben. Fran is een beroemde amorele gekke dokter, wiens 'behandelingen' ervoor kunnen zorgen dat haar 'patiënten' spijt krijgen van hun keuzes. Fran heeft een heel pretpark vol met 'mascottes', allemaal echte patiënten. In typisch Franken Fran mode, worden ze op hilarische wijze gebruikt als "gratis mascottes" door de hebzuchtige parkeigenaar, en muziek kalmeert ze.

Erger nog, ze zijn besmettelijk. Degenen die tijdens hun razernij niet door de mascottes worden afgeslacht, worden langzaamaan zelf "mascottes". Het is al erg genoeg om een ​​zombie te worden, maar ze moeten nu het uiterst pijnlijke proces doorlopen om organische parkmascottes te worden, wat zowel vernederend als gruwelijk is.