One Piece's Wano Arc was meestal vulmiddel, en Chainsaw Man bewijst het

Hoe mangaka Eiichiro Oda van Een stuk construeerde zijn Wano-verhaal tot aan het monumentale 1000ste hoofdstuk in vergelijking met de manier waarop mangaka Tatsuki Fujimoto deel één van Kettingzaag man bewijst dat de vorige serie te veel inhoud in zijn saga van meer dan 150 hoofdstukken propte, waardoor er gaandeweg vooral opvulling ontstond.

Het komt er schijnbaar op neer hoeveel voorraad beide mangaka in publicatiemijlpalen hebben gestoken. Voor Kettingzaag man, voelde Fujimoto zich ongetwijfeld op zijn gemak om het eerste deel van zijn manga over te vertellen Denji en Makima in 97 hoofdstukken van Kettingzaag man. Hij was niet gedwongen om deel één uit te breiden tot 100 hoofdstukken of tot hoofdstuk 99, alleen maar om deel twee te kunnen beginnen met zijn 100ste aflevering. Bovendien veranderde hij de loop van zijn verhaal niet zodat zijn eigenlijke 100ste hoofdstuk baanbrekend zou zijn. Dat was het niet. Hoofdstuk 100 was vrij tam. In feite vond het grote evenement waar iedereen op had gewacht plaats in hoofdstuk 102. Fujimoto liet alles organisch gebeuren.

Omgekeerd is het duidelijk dat Oda veel belang hechtte aan wat er tijdens zou gebeuren Een stuk's 1000ste hoofdstuk en offerde het tempo van het verhaal dramatisch op om dit te bereiken. Toen Wano Country Saga begon, was het duidelijk dat de climax zou zijn wanneer Luffy vocht en Kaido versloeg. Luffy en de Straw Hats hadden de laatste paar bogen niet alleen besteed aan het verstoren van een van Kaido's grote operaties op andere eilanden, maar ze waren nu eindelijk aangekomen in het land Wano waar Kaido woonde. Een belangrijk twistpunt met critici is terecht dat de meerderheid van de Wano Country Saga niet hoefde te gebeuren, zodat lezers tot die langverwachte confrontatie konden komen. Een grote overtreding waren de eindeloze hoofdstukken waarin de bemanning van Luffy laag lag terwijl Luffy zelf gevangen zat. Oda had een time skip kunnen gebruiken. Hoewel het allemaal legitieme grieven waren, waren de echte misdaad de gebeurtenissen voorafgaand aan Luffy's eerste gevecht tegen Kaido.

Toen de Wano-oorlog eindelijk uitbrak, begonnen er veel veldslagen uit te breken tussen kleine helden die net hierin waren geïntroduceerd nieuwste bogen tegen schurken die lezers voor het eerst zagen, waardoor de totale investering van de lezer tot een minimum werd beperkt hen. Ondertussen moest Luffy naar het dak van Skull Dome klimmen waar hij zou uiteindelijk Kaido ontmoeten. En deze beklimming duurde een absurde hoeveelheid tijd totdat hij uiteindelijk de top bereikte in, dat klopt, het 1000ste hoofdstuk. Het helpt niet dat dit hele formaat een groot evenement tijdens de Paramount War Saga volledig omdraait wanneer Luffy niet opstijgt maar afdaalt naar de zogenaamde Impel Down-gevangenis om zijn gevangengenomen broer te redden Ace. Elk niveau volgde hetzelfde formaat. Hoewel het eentonig was, was het in ieder geval leuker dan alle anderen behalve Luffy te zien vechten tijdens Wano (zodat Luffy zijn krachten kon sparen).

Hoewel er een overvloed aan flashbacks was die hadden kunnen worden teruggebracht tot slechts één hoofdstuk in plaats van meerdere afleveringen en een enorm aantal zijverhalen die alleen maar logisch waren later, zoals waarom Komurasaki ertoe deed, was Wano's ware overtreding hoe Oda doelbewust Luffy's beklimming naar het dak van Skull Dome verlengde, zodat Luffy Kaido eindelijk kon confronteren in hoofdstuk 1,000. In de tussentijd, Kettingzaag man's Fujimoto voegde geen overbodige inhoud toe, zodat deel één kon eindigen of deel twee kon beginnen bij hoofdstuk 100. (Fujimoto dwong de lezers bijvoorbeeld niet om te kijken Denji's dagenlange strijd tegen de Duivel der Eeuwigheid live). Dit vermeldt niet eens het feit dat Van één stuk Wano Country Saga is langer dan alles Kettingzaag man deel een, en het is eerlijk om te zeggen dat er zoveel meer gebeurt in de laatste en ook 10 keer intrigerender is.