10 beste vriendschappen in horrorfilms

Vriendschap is een veel voorkomend thema in horrorfilms. Zowel de helden als de schurken van klassieke enge films hebben vaak vertrouwelingen die op hen letten. In Eruit, schiet Rod Williams zijn maatje Chris Washington te hulp. In Schreeuw, zet Stu Macher een Ghostface-masker op en pleegt hij een reeks moorden voor zijn maatje Billy Loomis.

Van de Losers Club in Het aan Danny Torrance en zijn denkbeeldige vriend Tony in De glans naar de dynamische draagmoeder-dochterdynamiek van Ellen Ripley en Newt Buitenaardse wezens, zijn er een heleboel hartverwarmende vriendschappen (en sommige verontrustende) in horrorfilms.

Stu Macher & Billy Loomis (Schreeuw)

De zelfbewuste slasher van Wes Craven Schreeuw heeft een whodunit-element. De gemaskerde moordenaar is niet zomaar een schurk; het kan een van de hoofdrolspelers zijn (behalve Sidney natuurlijk). De laatste wending onthult dat er eigenlijk twee moordenaars zijn die elkaar alibi's bieden.

Stu Macher werd geïntroduceerd als het gekke komische reliëf en Billy Loomis werd geïntroduceerd als de liefde van de held interesse, maar ze blijken onder één hoedje te spelen in een moorddadig wraakplan geïnspireerd door de klassiekers van horror bioscoop. Het is een speciaal soort vriend die een seriemoordenaar zou worden om hun beste vriend te helpen zijn vader te wreken.

David Kessler & Jack Goodman (Een Amerikaanse weerwolf in Londen)

De eerste daad van Een Amerikaanse weerwolf in Londen laat het publiek kennismaken met de Amerikaanse toeristen David Kessler en Jack Goodman, die door het VK backpacken. 'S Avonds laat, terwijl ze een veld oversteken, worden ze aangevallen door een weerwolf. Jack wordt gedood en David wordt verscheurd voordat het beest wordt doodgeschoten door een aantal lokale bewoners.

De vriendschap tussen David en Jack reikt verder dan het graf, wanneer een ondode Jack David smeekt om zelfmoord te plegen voordat hij in een weerwolf verandert en anderen tot hetzelfde grimmige lot veroordeelt.

Danny Torrance en Tony (The Shining)

Voor het grootste deel die van Stanley Kubrick De glans is een verhaal over familie, niet over vriendschap. Terwijl hij tijdens een gure winter voor het Overlook Hotel zorgt, raakt Jack Torrance, een van de beste schurken in een Stephen King-film, en zijn mentale vermogens beginnen af ​​te breken. Hij keert zich uiteindelijk tegen zijn vrouw Wendy en zijn zoon Danny.

Danny heeft een denkbeeldige vriend, Tony, waardoor hij zijn "glanzende" vaardigheid kanaliseert. Wanneer hij over zijn gevoelens moet praten, praat Danny niet met zijn moeder of vader; hij praat met Tony.

De verliezersclub (It)

In de brutale middelbare schoolomgeving van Het, hebben alle minst populaire kinderen zich verenigd om 'The Losers Club' te vormen. Onder leiding van Bill Denbrough, de groep bestaat uit Beverly Marsh, Eddie Kaspbrak, Richie Tozier, Ben Hanscom, Mike Hanlon en Stan Uris.

De kracht van de vriendschap van de Losers Club blijkt uiteindelijk zo groot dat ze Pennywise the Dancing Clown kunnen verslaan als ze hun krachten bundelen.

Pater Damien Karras en pater Lankester Merrin (The Exorcist)

Bioscoopbezoekers zijn bekend met 'buddy cop'-films. Maar het horrormeesterwerk van William Friedkin De exorcist is een 'buddy exorcist'-film. Vaders Damien Karras en Lankester Merrin werken samen om Regan MacNeil te redden van de demonische bezetenheid van Pazuzu.

Deze priesters hebben een klassieke buddy-dynamiek: Merrin is de grijze veteraan die alles heeft gezien, terwijl Karras de jonge hotshot is die aan zijn eerste grote zaak werkt.

Oskar & Eli (laat de juiste binnen)

John Ajvide Lindqvist bewerkte zijn eigen roman voor het scherm voor de originele Zweedstalige bewerking van Laat de juiste binnen. Evenzeer een liefdesverhaal als een horrorverhaal, Laat de juiste binnen volgt de relatie tussen de eenzame outcast Oskar en het eeuwenoude vampierkind Eli.

Het hartverwarmende verhaal van de verwantschap tussen Oskar en Eli trekt aangrijpende parallellen tussen een gepest kind en een vampier als een paar typische buitenstaanders.

Chef Martin Brody & Matt Hooper (Jaws)

Het genie van het vertellen van verhalen in die van Steven Spielberg Kaken is dat het niet alleen om een ​​haai gaat. De dreiging van een 25-voet grote witte is de plot-engine die ervoor zorgt dat drie niet-overeenkomende personages samen op een boot midden op de oceaan blijven steken.

Quint kan nooit opschieten met de lokale agent Chief Brody of zeebioloog Matt Hooper, maar Brody en Hooper smeden uiteindelijk een mooie vriendschap. Aan het einde van de film peddelen ze samen terug naar de kust.

Chris Washington & Rod Williams (Get Out)

Iedereen heeft een vriend nodig die voor hen zorgt, zoals Rod Williams voor zijn vriend Chris Washington zorgt De speelfilmdebuut van Jordan Peele Eruit. Zodra Chris wordt uitgenodigd in de geheel witte gated community van de blanke ouders van zijn blanke vriendin, krijgt Rod argwaan.

Chris zou op gruwelijke wijze aan zijn einde zijn gekomen als Rod niet was komen opdagen om hem te redden. Als Chris aan het einde van de film onder het bloed in zijn auto stapt, zegt Rod simpelweg: "Ik bedoel, ik zei toch dat je dat huis niet in mocht gaan..."

Shaun & Ed (Shaun van de doden)

Edgar Wrights Shaun van de doden misschien een sterk gevoel voor humor hebben, maar dat is het niet een spoof van zombiefilms. Het is net zo angstaanjagend als een rechttoe rechtaan zombiefilm; er wordt ook gewoon veel gelachen. De film is verankerd door de elektrische chemie op het scherm van Simon Pegg en Nick Frost.

De echte vriendschap tussen Pegg en Frost creëerde een tastbare dynamiek tussen Everyman Shaun en zijn nietsnut huisgenoot Ed. Zelfs als Ed wordt gebeten en in een vleeseter verandert, houdt Shaun hem in de buurt om videogames te spelen met hem.

Ellen Ripley & Newt (Aliens)

Nadat Ellen Ripley haar dochter verliest en Newt haar ouders verliest, vinden ze troost in elkaars gezelschap. Ripley ontdekt dat haar dochter opgroeide en stierf van ouderdom terwijl ze door de ruimte zweefde, en Newt is de enige overlevende van een menselijke kolonie die werd binnengevallen door bloeddorstige xenomorfen. Ze hebben elkaar nodig.

James Camerons Buitenaardse wezens is net zo opwindend, huiveringwekkend en meesterlijk gemaakt als het baanbrekende origineel van Ridley Scott. Dankzij het draagmoeder-dochterverhaal is het ook ontroerender dan zijn voorganger.