Guillermo Del Toro is nu de regisseur die Tim Burton vroeger was
Nachtmerriesteeg's Guillermo del Toro is de gerespecteerde duistere fantasieregisseur geworden die Tim Burton was decennia geleden. Gewapend met een ongelooflijke vaardigheid om beklijvende beelden te maken, fascinerende fantasiewerelden te ontwikkelen en ouderwetse concepten te gebruiken en technieken om unieke auteursfilms te maken, is del Toro aantoonbaar de definitieve donkere fantasie/gotische horrorregisseur van de moderne tijdperk. En in veel opzichten is zijn succes in het regisseren van duistere, artistieke en vaak bizarre films een voortzetting van de stijl van filmmaken die Tim Burton in de jaren tachtig van de vorige eeuw ontwikkelde.
Te beginnen met het Spaanstalige meesterwerk van de vampier Cronos in 1993 vestigde Guillermo del Toro zich snel als een unieke stem in het vertellen van genres. Met elke nieuwe film werd zijn visuele stijl verfijnder en zijn cult-aanhang veranderde snel in mainstream succes. Del Toro's opus 2017 De vorm van water verdiende hem zijn eerste Oscar voor regie, en nam ook het standbeeld voor Beste Film mee naar huis.
In de loop van bijna drie decennia van filmmaken is del Toro een auteur-regisseur gebleven met een duidelijke creatieve visie voor zijn films. In plaats van een "directeur te huur,' del Toro leidt de ideeën en het ontwerp voor zijn films, waardoor ze een stijl krijgen die uniek is voor hemzelf. Deze benadering is niet anders dan die welke Tim Burton gebruikte tijdens zijn opkomst als regisseur in de jaren tachtig en negentig, maar in plaats van vast te houden aan zijn eigen visuele stijl en bleef het maken van auteursfilms nastreven, maar in plaats daarvan dreef Burton weg van het genre, waardoor regisseurs als del Toro de slap.
Hoewel de regie-, esthetiek- en vertelstijlen van Guillermo del Toro en Tim Burton heel verschillend zijn, is hun benadering van het werken binnen het rijk van filmische donkere fantasie vergelijkbaar. Films in Burtons oeuvre vind ik leuk Keversap (1988), Edward Scissorhands (1990), en Mars aanvallen (1996) pakken allemaal bovennatuurlijke/fantasie/sci-fi-concepten aan op een unieke manier die alleen Burtons creatieve geest had gekund, en zelfs films als Batman (1989) en Ed Wood (1994) dragen zijn unieke benadering van materiaal dat niet van hem was.
Helaas, projecten zoals Keversap en Ed Wood zou na de jaren negentig minder vaak voorkomen in Burtons filmografie. In plaats van vast te houden aan het regisseren van films in zijn bekende stijl, begon Burton 'regisseur te huren'-banen aan te nemen zoals: Planeet van de apen (2001), Alice in Wonderland (2010), en Dombo (2019), dat meer aanvoelde als studioproducties dan voorbeelden van Burton die zijn fantasie de vrije loop liet zoals in zijn eerdere werk. Omgekeerd hield del Toro vast aan zijn stijl en doordrenkte hij al zijn films (zelfs 'regisseur te huur'-projecten zoals 2002's Blad 2) en het omvormen tot een gerespecteerd merk. Dankzij films als De vorm van water en Nachtmerriesteeg, regisseur Guillermo del Toro is tegenwoordig gemakkelijk de grootste naam in donkere fantasiefilms geworden en glijdt moeiteloos in de rol die Tim Burton staat al zoveel jaren leeg.
Disney stelt 5 MCU-releasedatums uit, verwijdert 2 Marvel-films van leisteen
Over de auteur