10 keer Pixar's Toy Story-films werden verrassend donker

Pixar staat erom bekend zich te verdiepen in serieuze en volwassen onderwerpen, en de Toy Story films zijn zeker geen uitzondering met alle keren dat ze verrassend donker werden voor een familiefilm. De eerste Toy Story film heeft Pixar Animation Studios effectief in de schijnwerpers gezet in 1995, en in de daaropvolgende drie decennia hebben ze niet toegegeven, waardoor het publiek opmerkelijke films als Finding Nemo, Omhoog, Binnenstebuiten, en in 2023, Elementair. Hun vermogen om donkere tonen te geven aan wat er op het eerste gezicht uitziet als een eenvoudige familiekomedie, is opmerkelijk, en Pixar heeft keer op keer bewezen dat het daartoe in staat is.

Pixar wordt terecht gevierd in het landschap van animatiefilms, vooral in vergelijking met hun vaste partners bij Disney, omdat hun films evenzeer gericht zijn op zowel kinderen als volwassenen. De

Toy Story franchise is daar de belichaming van, aangezien de verhalen zijn geëvolueerd naarmate het publiek volwassener is geworden. Opwindend, ondanks de onnodig ingewikkelde elementen van het marketingverhaal, Lichtjaar heeft de vooruitzichten voor versterkt Speelgoedverhaal 5, hoewel het nog moet worden bevestigd. Het valt nog te bezien hoe het verder zal gaan zonder Woody gegeven Speelgoedverhaal 4’s conclusie. Hoe het ook zij, het zal zeker in de voetsporen van zijn voorganger treden en het publiek verhalend langs onverwacht duistere wegen voeren.

10 Woody bezoekt Sid's slaapkamer

Door Toy Story, Sid was opgebouwd als een bedreiging. Hij bewijst dat hoewel kinderen speelgoed tot leven brengen met hun liefde en verbeeldingskracht, ze het ook aankunnen. Hij geniet er sadistisch van om het speelgoed te martelen, hoewel hij weliswaar geen reden zou moeten hebben om te geloven dat ze dat zijn levend, ze uit elkaar scheuren, ze opblazen, ze weer in elkaar zetten en het dan helemaal opnieuw doen. Geen wonder Sid's speelgoed praat niet, zijn ze te gebroken om dat te doen, zowel letterlijk als figuurlijk. Als Woody en Buzz naar zijn huis worden gebracht, worden ze geconfronteerd met gruwelijke en alarmerende beelden.

De reeks met Sid's gemartelde speelgoed is onverwacht beangstigend, vooral voor jongere kijkers. Gezien hun enge uiterlijk, is het publiek van nature geneigd te denken dat ze eng en vijandig zullen zijn. Gelukkig ontdekken Woody en Buzz een sprankje licht en hoop in hen en gaven ze hen de kans om Sid terug te betalen voor alle pijn die hij hen heeft aangedaan.

9 Buzz gaat niet meer zeilen

Terwijl Woody worstelt met zijn gevoelens om vervangen te worden, komt Buzz in het reine met zijn realiteit. Bij het instellen van het patroon voor Pixar's "Wat als X gevoelens had" formule, Toy Story toonde het trieste besef van Buzz dat hij echt maar speelgoed was, en niet eens origineel. Dit moment is niet donker vanwege een enge inhoud, maar vanwege de diepe emotionele beats. Kijkers kunnen de hoop uit de plastic ogen van Buzz zien vervagen terwijl hij zijn gevoelens probeert te verdringen om te vliegen om vervolgens hard neer te vallen, letterlijk en figuurlijk.

Dit moment valt op omdat het een constante ervaring moet zijn voor speelgoed in de wereld van Toy Story, alleen leidt niet ieders existentiële crisis ertoe dat ze een arm verliezen, noch zijn ze ingesteld op Randy Newman's "I Will Go Sailing No More." interessant, Speelgoedverhaal 4 heeft een vergelijkbare reeks wanneer Forky zichzelf constant probeert weg te gooien bij het besef van zijn realiteit. Maar gelukkig voor Buzz, dankzij Andy en zijn speelgoed, vond hij die hoop weer terug.

8 Woody's post-rip nachtmerrie

Op een manier, Woody zou kunnen worden afgeschilderd als Toy Story's schurk gezien zijn acties om Buzz uit zijn leven te schoppen. Terwijl hij zijn angsten overwon en beste vrienden werd met Buzz, verloor Woody nooit zijn angst voor afwijzing. Het wordt het best gedemonstreerd nadat Woody per ongeluk is gescheurd, waardoor hij niet met Andy naar het cowboykamp kan gaan. Hij wordt opgeborgen door Andy's moeder en droomt dat Andy vanwege de scheuren nooit meer met hem zal spelen.

Op het eerste gezicht voelt deze scène normaal aan, maar al snel beseft de kijker zijn ware functie als nachtmerrie. Het is een vrij herkenbaar moment voor veel volwassenen, en de plotselinge en enigszins gewelddadige aard van de verzameling wapens die Woody de duisternis in sleuren, is onverwacht opvallend. Dit moment valt ook op omdat het rechtstreeks leidt naar de ontdekking van Wheezy en de tragedie waarmee hij werd geconfronteerd, volkomen verlaten en vergeten.

7 Jessie's verontrustende verhaal (& DAT liedje)

Speelgoedverhaal 2 werd per ongeluk verwijderd tijdens productie wat betekende dat hij bijna nooit het daglicht zag, maar gelukkig werd hij teruggevonden, anders zou het publiek nooit de grootsheid hebben ervaren die Jessie en haar hartverscheurend is achtergrondverhaal. Het is zeker een van de meest emotionele momenten van het geheel Toy Story franchise terwijl Jessie haar leven met Emily vertelt. Het lijkt opvallend veel op wat Woody heeft met Andy, naar wie hij zo graag terug wil, maar Jessie zag hoe haar kind opgroeide, haar vergat en haar vervolgens tegen een donatie aan de kant van de weg achterliet centrum.

Met "When She Loved Me" van Sarah McLachlan die elke emotionele beat perfect vastlegt, deze reeks laat zien hoe diep de greep van negatieve emoties en angsten op iemand kan zijn, langzaam hun vergiftigen geest. Ze verloor de hoop en dacht dat het nooit meer terug zou komen. Dit wordt vervolgens onderbroken door Jessie die zegt: "Je vergeet kinderen zoals Emily of Andy nooit, maar zij vergeten jou." Dit moment wordt dan versterkt door een theorie dat Emily eigenlijk de moeder van Andy is. Of dat nu waar is of niet, Jessie vond haar nieuwe thuis bij Andy en daarna weer bij Bonnie.

6 Lotso's achtergrondverhaal en kwelling van Big Baby

Natuurlijk, Toy Story 3 staat bekend als een emotioneel onderbuikgevoel vanaf het vroege besef van hoeveel van Andy's speelgoed verdwenen was tot het iconische einde. Een goed voorbeeld is de realisatie van Lotso's achtergrondverhaal. Hij neemt wat Jessie had meegemaakt Toy Story 3 en intensiveert het volkomen tot de meest gevaarlijke mate. Terwijl ze depressief werd door haar afwijzing, werd hij toornig, wraakzuchtig en wreed. Hij was allesbehalve de snoezige teddybeer met de zoete aardbeiengeur waar hij op lijkt. Op het moment dat hij zag dat zijn kind, Daisy, hem had vervangen, knapte er iets in hem.

Een dergelijke expositie, hoewel duidelijk donker, is de reden waarom Toy Story 3 scoort hoog als een van de beste films van Pixar. Wat erger is en dat Lotso's slechte en gemene aard perfect opmerkt, is dat hij besloot zijn woede en verdriet af te reageren op het speelgoed om hem heen, vooral Big Baby. Hierdoor heeft Lotso talloze speelgoed laten lijden bij Sunnyside.

5 Al je favoriete speelgoed accepteert de brandende omhelzing van de dood

Het moment in de verbrandingsoven in Toy Story 3 is waarschijnlijk een van de meest beruchte scènes in de hele franchise en onderscheidt de film van de rest. Natuurlijk is het publiek niet bedraad om te verwachten dat een hoofdrolspeler sterft, laat staan ​​​​de hele hoofdcast, vooral niet in een kinderfilm, ongeacht hoe serieus Pixar-films kunnen worden. Het zou tegen de natuurlijke gang van zaken ingaan, maar opmerkelijk genoeg Toy Story 3 zou bijna afgelopen zijn met de verbrandingsscène.

Gelukkig zijn ze er allemaal levend uitgekomen dankzij de onverwachte acties van de kleine aliens. Echter, voor een intens hartverscheurend moment accepteren zowel de personages als het publiek de vurige ondergang waarmee ze worden geconfronteerd. Dit moment is vooral grimmig gezien de acties van Lotso. Nogmaals, er is een korte neiging dat hij het juiste zal doen nadat Woody en Buzz hem hebben helpen redden van de versnipperaar. Toch was hij trouw aan wie hij is en verraadde hij ze, liet ze achter om te sterven en leed daarvoor de eeuwige gevolgen, vastgebonden aan de voorkant van een vrachtwagen.

4 Andy laat Woody eindelijk gaan

Als Toy Story 3 was geëindigd met de verbrandingsscène, zou het publiek niet zijn begaafd geweest met het revolutionaire en aangrijpende moment waarop Andy besloot al zijn speelgoed op te geven, inclusief Woody. Het is niet zo openlijk donker als andere momenten, maar het is buitengewoon emotioneel geladen. Daarom Toy Story 3's eindbeats Speelgoedverhaal 4'S, bevatten beide een droevig afscheid, maar de eerste is meer resonerend en definitief.

Op dit moment neemt Andy officieel afscheid van zijn jeugd, waarbij hij het speelgoed effectief bedankt voor alle vreugde en plezier die ze in zijn leven hebben gebracht. Belangrijk is dat er een kort moment is waarop het lijkt alsof Andy niet klaar is om Woody, zijn favoriet, op te geven en dat de cowboy gescheiden zou worden van zijn familie. Maar natuurlijk doet hij dat, en de film eindigt met een hoopvolle toon van een nieuw begin, maar de reeks is niet zonder zijn versterkte sentimentaliteit.

3 Bo Peep neemt afscheid van Woody

Speelgoedverhaal 4 bevat een aantal relatief serieuze beats, waaronder het verhaal van Gabby Gabby en de dreigende uitstraling van haar handlangers. Waar het echter echt om draait in deze film, draait om Bo Peep, de sprookjesachtige herderin lamp decoratie en Woody's liefdesbelang. Bo behoorde tot het vele speelgoed dat in de loop der jaren verloren was gegaan door tijd, donaties en tuinverkopen Toy Story 3. Speelgoedverhaal 4 toonde dat aangrijpende moment.

Toen Andy's zus, Molly, volwassen was geworden, had ze geen nachtlampje meer nodig, vooral niet zo'n kinderachtig lampje als Bo. Als zodanig zou Bo, net als Jessie, worden weggegeven. Haar vertrek is behoorlijk emotioneel omdat ze haar lot accepteert, maar Woody niet. Hij sluit zich zelfs bijna bij haar aan, maar besluit het niet te doen omdat Andy hem misschien nog nodig heeft. Hij kijkt toe in de regen, niet in staat om te bewegen of te reageren, terwijl ze wordt weggevoerd, en hij had nooit verwacht dat hij haar tien jaar later zou tegenkomen, vooral niet op een willekeurige kermis.

2 Buzz mist een heel leven in Lightyear

Lichtjaar is de meest openlijk volwassen inzending met verschillende serieuze momenten, waaronder de duistere grap rond de dood van Sox. Dat komt doordat het over echte mensen gaat in plaats van over levend speelgoed. In feite is het uitgangspunt van Lichtjaar is opvallend donker. Terwijl Buzz en zijn bemanningsleden vast komen te zitten in een vreemde wereld, hebben ze een speciaal hyperspace-kristal nodig om eruit te komen, maar de experimentele ontwikkeling heeft Buzz enorm gekost.

Met elke testvlucht reisde Buzz verder de toekomst in tot het punt dat een hele generatie was gepasseerd. De vrienden van Buzz hadden hun leven zonder hem geleefd. Hij heeft nooit de verloving van Alisha met Kiko kunnen vieren, noch de geboorte van haar kinderen. Omdat hij zo vastbesloten was om zijn fout recht te zetten, heeft hij nooit zijn leven kunnen leven. Het is ongelooflijk tragisch om er alleen al aan te denken.

1 Buzz Lightyear wordt de schurk

belangrijk, Speelgoedverhaal 2 vestigt Zurg als de vader van Buzz, bedeesd Luke en Darth Vader uitspelen Star Wars: Episode V - Het rijk slaat terug. Echter, Lichtjaar onthult in plaats daarvan dat Zurg eigenlijk Buzz Lightyear is, een oudere versie van de originele tijdlijn die ontsnapte zo ver in de toekomst dat hij de geavanceerde technologie tegenkwam die nodig was om terug te reizen tijd. Hij werd vastbesloten om de juiste tijdlijn te herstellen, zelfs ten koste van het goede dat voortkwam uit de tijdsdilataties, zoals het leven van Alisha en Kiko samen en de geboorte van Izzy.

Het publiek had zeker niet verwacht dat Buzz Lightyear naast de held ook de schurk van de film zou zijn. Het is veelbetekenend dat deze keuze aantoont hoe het berouw dat Buzz voelde omdat hij en zijn bemanning op T'Kani Prime waren gestrand, hem had gegrepen. Dit is wat de oorspronkelijke Buzz helpt zijn realiteit en nieuwe thuis te accepteren. Intrigerend, terwijl het misschien zo leek Zurg werd verslagen, Lichtjaar plaagde al een vervolg toen uit de postcredits bleek dat de kwaadaardige Buzz nog springlevend is. Al met al is dit element van Lichtjaar met de andere donkere momenten in de hele Toy Story films laten zien waarom Pixar-films voor iedereen zijn. Ze overstijgen het idee van kinderfilms en nemen donkere momenten op over serieuze onderwerpen.