Waarom Final Fantasy en andere JRPG's God tot de laatste baas maken
Talrijke JRPG's, variërend van Final Fantasy tot de Xeno-games tot Shin Megami Tensei-titels, putten zwaar uit het obscure geloofssysteem van het gnosticisme.
Lange tijd fans van Laatste fantasie, Shin Megami Tensei, en andere klassieke JRPG-series hebben gemerkt dat veel van deze games gevechten met God bevatten, wat verrassend is veel voorkomende trope in Japanse media die een vreemde connectie heeft met het gnosticisme, een geloofssysteem uit de late eerste eeuw na Christus. Spelen in de Xeno franchise leunt zwaar op gnostische concepten, en bijna elke langlopende JRPG-serie heeft op een gegeven moment elementen van het gnosticisme in zijn overlevering. Simpel gezegd, het gnosticisme heeft de neiging om de materiële wereld te zien als inherent slecht, of op zijn minst zeer gebrekkig. Een kwaadaardige entiteit genaamd de Demiurg, of Yaldabaoth, is verantwoordelijk voor het creëren van de fysieke realiteit, die typisch dient als een gevangenis voor de ziel en een barrière voor menselijke verlichting, in Gnostic geloof. Terwijl meer
Het gnostische geloofssysteem ontstond naast het vroege christendom. Het werd beschouwd als een van de vroegste georganiseerde ketterijen van dat geloof. De meeste sekten van de gnostici stellen dat een grotere godfiguur, de monade, de bron van goddelijk licht en leven is, genaamd Pleroma. Emanaties van Pleroma omvatten eonen, engelachtige wezens en soms de menselijke ziel. De Demiurg, schepper van de fysieke wereld, voorkomt dat de mensheid verbinding maakt met de Pleroma, en wordt bediend door Archons als zijn belangrijkste luitenants. Sommige gnostische sekten beschouwden Jezus als een goddelijk wezen dat tot doel had de mensheid te leiden tot erkenning van haar eigen goddelijke aard en opnieuw contact te maken met het Pleroma door middel van gnosis. JRPG-fans herkennen sommige van deze termen misschien uit games in de Xenosaga serie, samen met vele andere titels. De meeste van beste en meest iconische Laatste fantasie bazen zijn mensen die zich goddelijke krachten toe-eigenen, maar een paar games, zoals Bliksem keert terug, maak van de maker de belangrijkste antagonist.
In de overlevering van Final Fantasy 13 en zijn vervolg is Bhunivelze de heerser over de sterfelijke wereld, die in wezen de materiële wereld van gnostische overtuigingen is. Bhunivelze kan de menselijke ziel niet waarnemen, net zoals hoe de Demiurg wordt afgesneden van het Pleroma, waarmee mensen verbinding kunnen maken via Gnosis. In Bliksem keert terug, laat Bhunivelze de wereld vergaan in de hoop een wereld te creëren waarin hij de mensheid beter kan beheersen. Soortgelijke thema's komen terug in talloze JRPG's. Het verdeelde derde Sterren Oceaan game wierp de makers van het universum als de schurken, waarbij ze hetzelfde concept benaderden vanuit een sciencefiction-hoek, als vierdimensionale entiteiten, in plaats van een bovennatuurlijke demiurg. Het origineel SaGa serie spel, dat was opgenomen in de oorspronkelijk Switch-exclusief SaGa Final Fantasy-legende verzameling, bevatte een toren in het centrum van de wereld die helden zouden beklimmen om de Schepper te bevechten als een uitdaging die hij voor zijn vermaak had gebouwd.
JRPG's omarmen gnosticisme als een symbool van hoop, niet als een aanval op religie
Klassiek anime-achtig Neon Genesis Evangelion duik zwaar in de gnostische kennis, naast de kabbala en andere eclectische bronnen. Het verhaal van De Matrix serie leunde ook zwaar op gnostische thema's, met zijn virtuele gevangenis gecreëerd door machines als vervanging voor een materiële wereld gebouwd door Yaldabaoth. JRPG's komen echter consequenter terug op de ideeën van het gnosticisme dan welke andere vorm van media dan ook. Afgezien van het feit dat het een uniek episch verhaal oplevert, passen de concepten van het gnosticisme perfect bij de structuur van JRPG's. JRPG-personages beginnen meestal met een laag vermogensniveau en tegen het einde van het spel zijn ze exponentieel sterker. Dit past goed bij het idee dat mensen een onbeperkt potentieel hebben en zet de poortwachter van dat potentieel op als een voor de hand liggende aartsvijand.
Tafelblad-RPG's zoals Magiër: de Hemelvaart En Kult volgen De Matrix sjabloon in hun gebruik van gnostische concepten, en de opvolger van Hemelvaart, Het ontwaken, kenmerkte Gnosis als een stat. Veel meer videogames volgen deze route, variërend van de series die sterk leunen tot gnostische termen, zoals de verschillende Xeno titels, of Shin Megami Tensei en zijn Persona subreeks, naar de Laatste fantasie games die gewoon sinistere makersfiguren bevatten. Het lijkt misschien vreemd dat een relatief obscure voetnoot in westerse religies zo'n grote invloed heeft gehad op de popcultuur, met name op producten die uit Japan komen. Op vrijwel dezelfde manier waarop veel JRPG's lenen van H.P. van Lovecraft Cthulhu mythos lijken de ideeën van de gnostische ketterij weerklank te vinden bij Japanse spelmakers. Westerse media komen vaak terug op het thema van een corrupte figuur binnen een ogenschijnlijk welwillende religieuze orde, maar JRPG's zullen net zo goed de maker zelf in de rol van schurk werpen.
Voor ervaren JRPG-fans is vechten tegen de maker allesbehalve een verrassing, en plannen om de Valse God Demiurg binnen Persona 5 aanvallers of Deus in Xenogears is gewoon een kwestie van een level omhoog gaan en de juiste uitrusting uitrusten. Voorbij de mechanica van deze spellen die het idee van onbeperkt menselijk potentieel ondersteunen, een concept dat gnostisch weerspiegelt verlichting, gaan de thema's van hoopvolle jongeren die hun wereld opnieuw vormgeven vaak gepaard met de strijd tegen een Yaldabaoth figuur. De meeste JRPG-fans zien deze games niet zozeer als een verwerping van de reguliere westerse religies, maar meer als een herhaalde symbolische boodschap. Zelfs als de wereld van opzet hopeloos is, vertrouwen de helden van JRPG's vaak op hun vriendschapsbanden en hun grenzeloze vasthoudendheid om het onmogelijke te doen en een betere wereld te smeden. Vechten tegen een boosaardige demiurg, die de werkelijkheid zelf als gevangenis gebruikt, is gewoon de meest gedurfde uitdrukking van de strijd voor een betere toekomst.
De Matrix-opstandingen bracht zijn gnostische thema's weer onder de aandacht van de westerse media, maar Persona 5 Koninklijk beschikt eenvoudigweg over Yaldaboath als zijn laatste baas, openlijk zijn gnostische invloed omarmend. Anime-series variërend van Guren Laggan naar Pijl terug naar Aanval op Titan hebben het idee opnieuw bekeken van mensen die vastzitten in een gefabriceerde gevangenis, niet in staat om hun volledige potentieel te bereiken. In tegenstelling tot deze verhalen, waarin de gnostische concepten werden gepresenteerd als plotwendingen, is een strijd tegen een scheppende entiteit in JRPG's gemeengoed genoeg om dichter bij een standaardverwachting te komen.
Westerse spellen zoals God van de oorlog En Hades bezoek de Griekse en Noorse mythologieën opnieuw, maar JRPG-fans zijn meer blootgesteld aan ideeën uit het gnosticisme dan bijna alle andere oude westerse geloofssystemen. Deze obscure sekte heeft misschien geen blijvende kracht als wereldreligie ontwikkeld, maar het gnosticisme vormt het JRPG-genre zeker diepgaand, en het verklaart waarom voor Laatste fantasie en andere Japanse RPG's, is het enige wat je kunt doen nadat je de duivel hebt verslagen de maker uitdagen.