10 meest sympathieke personages uit de Alien-films
Voor het grootste deel is de Alien-sage gevuld met verachtelijke individuen. Er zijn echter enkele ruwe diamanten.
Hulu's recente heropleving van de Roofdierfranchise, Prooi, is niet alleen de beste inzending van de franchise sinds het origineel uit 1987, maar is ook verantwoordelijk voor het genereren van hernieuwde belangstelling voor de Yautja en soortgelijke filmbeesten. Het valt nog te bezien of de Xenomorph in de bloedige voetsporen van zijn filmbroeders zal treden, maar de kans is groot dat de franchise in meerdere formaten zal worden uitgebreid.
Marvel's huidige run van Buitenaardse wezensstrips helpen te verstevigen hoe belangrijk een sympathiek personage in de franchise is. Ellen Ripley van Sigourney Weaver is meer dan integraal, maar ze is geen vereiste. Buitenaards wezenbracht een franchise voort die inclusiviteit omarmde, of het nu gaat om ras, geslacht, geaardheid,
Ellen Ripley (Sigourney Weaver) — Buitenaardse quadrilogie (1979-1997)
Het is de vraag of Buitenaards wezen zou een van zijn
Ripley is een altruïst en ze is ook de meest gekwalificeerde persoon om het meest wrede beest van het universum te trotseren. Het is niet omdat ze speciaal is opgeleid, het is omdat ze recht door zee is. De ondergang van veel personages in de Buitenaards wezen franchise is hun hebzucht, en Ripley bezit er niets van.
Dallas (Tom Skerritt) — Buitenaards (1979)
Dallas is een kapitein die naar zijn bemanning luistert. Hij heeft met niemand een tekort en lijkt de levens van de mensen om hem heen net zoveel te waarderen als de zijne. Hij wordt ook gespeeld door de sympathieke Tom Skerritt, een paar jaar verlegen TopkanonEn De dode zone.
Ridley Scotts Buitenaards wezen is om talloze redenen een sciencefictionklassieker, waaronder de terughoudendheid. Dallas wordt buiten beeld gedood in de (superieure) theatrale versie. In de verlengde versie wordt onthuld dat hij in een cocon tegen een muur zit (een stuk beeldspraak dat zou worden gebruikt in Buitenaardse wezens en daarbuiten), maar de beknopte aard van zijn dood in de Nostromo-tunnels en de voorafgaande spanningsopbouw kan het beste met rust worden gelaten. Het is moeilijk en schokkend voor het publiek om het snelle vertrek van zo'n sympathiek personage uit het verhaal en de crew te verwerken.
Parker (Yaphet Kotto) - Vreemdeling (1979)
Yaphet Kotto was een van Hollywoods beste acteurs uit de jaren '70 en '80. Met een start in De Thomas Crown-affaire (het origineel van Steve McQueen) en als een Bond-schurk in Leef en laat sterven, was hij meer ingeburgerd dan de meerderheid van de Buitenaards wezen's cast.
Toch speelt hij in de film een relatief rustige rol: de man die altijd klaagt over geld. Maar Kotto's Parker is zoveel meer; Zijn aanwezigheid is een echte troost, hij heeft een goed gevoel voor humor en hij waardeert zichzelf niet boven anderen. Parker krijgt de mini-mond van de Xeno, maar gelukkig pas ver in de film.
Pvt. Hudson (Bill Paxton) - Buitenaardse wezens (1986)
Samen met het vasthouden van een van de meest creatieve filmvervolgtitels, Buitenaardse wezens heeft ook een van de meest aangehaalde ondersteunende personages in de bioscoop in Bill Paxton's Pvt. Hudson. Zijn geschreeuw van "Game over, man! Game over!" is zo perfect voor een doodsbange grunt dat de film praktisch niet hetzelfde zou zijn zonder hem.
Toegegeven, Hudson kan voor sommige kijkers een overweldigend personage zijn. Hij heeft niet veel van een uit-knop en zijn tirades zijn vaak beladen met krachttermen, maar voor degenen die volledig aan boord zijn voor Buitenaardse wezens' toon, het personage van wijlen Paxton is een noodzakelijke toevoeging.
Dwayne Hicks (Michael Biehn) — Buitenaardse wezens (1986)
Newt en korporaal Dwayne Hicks opereren in dezelfde categorie: Buitenaardse wezens karakters die zonder twijfel had er in moeten zitten Buitenaards³. Hicks is een aardige, fatsoenlijke man die Ripley net zo steunt als zijn teamgenoten. Net als de kleine Newt is Hicks zowel een erepersoon als een integraal onderdeel van het uitbreiden van het karakter van Ellen Ripley op organische, smakelijke, substantiële manieren.
Hicks-artiest Michael Biehn werkte opnieuw samen met regisseur James Cameron na hun even succesvolle en opmerkelijke De terminator, en het zegt iets dat Biehn's Hicks net zo gedenkwaardig is als zijn Kyle Reese. Buitenaardse wezens zet Ripley in een zwerm, zowel in termen van norse (meestal) mannelijke soldaten als wrede Xenomorphs. Hicks is degene die Ripley (en het publiek) laat weten dat ze niet stil zit volledig alleen na de gebeurtenissen op de Nostromo.
Bisschop (Lance Henriksen) - Aliens (1986)
Zoals de Yautja van Roofdier En Prooi, de Xenomorph jaagt op mensen voor de sport. Echter, de bisschop van Lance Henriken (in Buitenaardse wezens, niet Buitenaards³) is een synthetische stof, dus hij is grotendeels veilig. Nog steeds is de besluitvorming van Bishop gedurende de looptijd van de film gericht op het behoud van het menselijk leven, terwijl de synthesizer van de vorige film, Ash, op een manier werkte die precies het tegenovergestelde was.
Bishop slaagt er zelfs in om Ripley van de "dood" naar binnen te helpen Buitenaards³. Helaas ontmoet de laatste ook de man die verantwoordelijk is voor zowel het fysieke uiterlijk als het algehele bestaan van de synth.
Private Vasquez (Jenette Goldstein) - Buitenaardse wezens (1986)
Private Vasquez is een van de vele personages uit het vervolg van Cameron die in de hoofden van het popcultureel enthousiaste publiek zijn gebleven, voor zover ze de aankomende roman zal leiden. Buitenaardse wezens: Vasquez. Een groot deel van haar lange levensduur is haar vertolking met dank aan Jenette Goldstein, die slechts een jaar later de hoofdrol zou spelen in de fenomenale In de buurt van donker, geregisseerd door Camerons ex-vrouw, Kathryn Bigelow (De pijnkast).
Vasquez is ijzersterk; Een vrouw die zich meer dan staande kon houden te midden van gespierde mariniers met machinegeweren en vuile monden. Maar ze is ook een lief persoon die in staat is tot vergeving, zelfs als het gaat om iemand als de incompetente luitenant Gorman.
Clemens (Charles Dance) — Alien³
"De Draak" (AKA Buitenaards³'s Xenomorph) is er een van de beste schurken in films van David Fincher, maar het is niet de enige in de film. Ripley wordt omringd door een aantal echt weerzinwekkende mannen, maar Clemens (Game of Thronesster Charles Dance) is een echte ruwe diamant.
Fiorina 161 is een gevangenis voor mannen met een bijzondere aanleg voor misdaad en algemene agressie. Clemens was ooit een gevangene voor een misdaad die hij toegeeft te hebben begaan. Hij vindt echter dat zijn straf licht was, en zelfs na zijn vrijlating blijft hij in 161 als huisarts om zijn boetedoening voort te zetten. Helaas sterft hij iets minder dan halverwege de film, maar de vroege dood van Clemens helpt om te verstevigen hoe aardig hij is en hoeveel de kijker hem zal missen.
Alexa Woods (Sanaa Lathan) — Alien versus. Roofdier (2004)
In Paul W.S. Anderson is vergeetbaar Buitenaards versus Roofdier, speelt Sanaa Lathan milieutechnicus "Lex" Woods, en haar hoofdrol is zowel toegewijd als indrukwekkend. Woods gaat samen met Weyland Industries op expeditie naar een begraven Antarctische piramide.
Er zat veel potentie in Buitenaards versus Roofdieralleen de locatie. Helaas wordt de film ernstig gehinderd door zijn PG-13-rating en een korte speelduur met te veel niet-gerealiseerde ambities erin. Maar Woods is op meer dan één manier een sterke centrale hoofdrolspeler, en Lathan draagt met gemak het gewicht van de film op haar schouders.
Walter (Michael Fassbender) — Alien: Verbond (2017)
Michael Fassbender is eigenaar van de diep gebrekkige Buitenaards: verbondnet zoals hij eigenaar was van de diep gebrekkige Prometheus, waardoor beide films een formidabiliteit krijgen die ze anders niet zouden hebben gehad. Zoals David erin Prometheus, Verbond's Walter is een synth gemaakt door de mens naar zijn evenbeeld.
Maar Walter is veel volgzamer dan David, praktisch gedomesticeerd. Beiden zijn interessante personages omdat ze allebei hun unieke, zielloze plek proberen te vinden in een uitgestrekt, gevaarlijk universum. Toegegeven, David heeft een voorsprong, maar Walters overpeinzingen over de definitie van liefde zijn zowel meeslepend als vertederend.