Doctor Who's TARDIS had oorspronkelijk een gruwelijke tegenstelling
Doctor Who's TARDIS staat erom bekend groter te zijn aan de binnenkant, maar wat groter kan worden gemaakt, kan ook kleiner en gruwelijker worden gemaakt.
Er is een duidelijk geluid dat vaak voorafgaat aan de komst van Doctor Who's titulaire held, het wervelende, krakende en kreunende van de langzaam verschijnende TARDIS. Hoewel deze kleine blauwe doos veel verrassingen bevat, weten fans er nu nog een: het heeft een verontrustende donkere weerspiegeling.
De tijd en relatieve dimensies in de ruimte, ook bekend als TARDIS is de geprefereerde manier van reizen voor de entiteit die bekend staat als de dokter, sinds hun eerste incarnatie het eeuwen voor de moderne tijd van Gallifrey stal. Deze schepen waren de echte geheime kracht van de Time Lords, omdat ze hen in staat stelden om naar elk punt in tijd en ruimte te reizen, maar een TARDIS is meer dan alleen een vervoermiddel. Het schip van de dokter heeft een kameleoncircuit waardoor het opgaat in zijn omgeving - hoewel het kapot is en vastzit in de vorm van een politiebox. Het heeft ook een uitgebreide database met gebeurtenissen in tijd en ruimte, een schijnbaar onafhankelijke persoonlijkheid en persona, en natuurlijk veel ruimte zoals het beroemd is "
Dat laatste stukje technologie – bekend als dimensionaal transcendentalisme – zou echter ook omgekeerd kunnen werken, zoals de BBC laat zien. Doctor Who: Oorsprong #4 door Jody Houser en Roberta Ingranata. In het nummer lezers krijgen een Gallifrey-gevangenis te zien waar de gevangeniscellen aan de binnenkant kleiner zijn, een donkere spiegel van hun ruime tijdschepen. Dit onthult de ware diepten van wreedheid die de Time Lords bezitten.
De Time Lords creëerden het donkere tegenovergestelde van de TARDIS
De eerste dokter legde uit hoe het interieur van de TARDIS echt werkte. De TARDIS is eigenlijk geen doos, maar een ingang naar een vierdimensionale ruimte. Wanneer iemand binnenkomt, ervaren ze feitelijk een omkering van tijdversnelling die hen naar deze mogelijk oneindige nieuwe ruimte brengt. De buitenkant van de doos is niet relevant, omdat deze de dimensionale ruimte erin niet beperkt. Terwijl dat echt een wonderbaarlijk stukje Time Lord-technologie, het betekent ook dat het creëren van een vierde dimensie die kleiner is dan de buitenkant, ook mogelijk is, hoewel het in dit laatste geval absoluut niet nodig lijkt.
Als de Time Lords in staat zijn om oneindige ruimtes te creëren binnen kleinere buitenkanten, dan heeft het geen zin om een ruimte kleiner te maken dan het lijkt. Uiteindelijk is het niets meer dan een gruwelijke straf die de gevangenen van Gallifrey wordt opgelegd. De Time Lords hebben vaak geprobeerd zichzelf af te schilderen als wijze en goddelijke bewakers van tijd en ruimte, maar het bestaan van deze gevangeniscellen was een leugen voor de mensen van de Doctor. Gebruik makend van de technologie van de TARDIS hun gevangenen martelen bewijst alleen maar dat ze veel op de gevangenissen zelf lijken, Doctor Who's Time Lords hebben harten die net zo zijn "kleiner van binnen."