Georgina Campbell & Zach Cregger Interview: Barbaar

20th Century Studios uitgebracht Barbaartijdens het weekend nadat hij de plotpunten grotendeels geheim had gehouden. Het publiek ging naar binnen en verwachtte een Airbnb-verwarring die een nachtmerrie voor kamergenoten werd, en kreeg nog veel meer tegen de tijd dat ze naar buiten kwamen. Bekijk voor meer informatie hoeveel meer Scherm tirade's diepte-interview en Q&A met het publiek.

Geschreven en geregisseerd door Zach Cregger (bekend van zijn tijd op De witste kinderen U'Know), Barbaar volgt Tess (Georgina Campbell, Krypton) terwijl haar nieuwe sollicitatiegesprek haar naar een vervallen deel van Detroit brengt, waar haar onderdak voor de nacht dubbel is geboekt. In plaats van zonder hotel in de regen te blijven, stemt ze met tegenzin in om de ruimte te delen met Keith (Bill Skarsgard, HET), en wat daaruit voortvloeit, moet je zien om het te geloven. De film speelt ook Justin Long (Jeepers klimplanten).

Scherm Rant had de eer een vertoning te hosten van Barbaar bij Regal Cinemas, gevolgd door een exclusieve Q&A met ster Georgina Campbell en schrijver-regisseur Zach Cregger. Bekijk de video hierboven en lees verder om te ontdekken hoe de epische wending tot stand kwam, welke horrorklassiekers het verhaal beïnvloedden en meer.

Waarschuwing: GROTE spoilers voor Barbarian!

Screen Rant spreekt barbaars

Screen Rant: Hoe reageerde je toen je het script voor het eerst las?

Georgina Campbell: Ik kreeg de film toegestuurd van mijn agent, Jordan Burkas. Hij stuurde het op een avond heel laat en ik overwoog op dat moment een andere baan. Hij stuurde het min of meer en zei: "Lees dit gewoon, want ik denk dat dit heel, heel goed zou kunnen zijn."

Het was erg laat in de avond en ik kon gewoon niet stoppen met lezen en raasde er doorheen. Ik lachte, zo van: "Oh mijn God, dit is krankzinnig." En toen maakte ik het af, en ik had een enorme hoeveelheid adrenaline. Ik rende door mijn huis en dacht: "Oh mijn god, dit is geweldig. Wat zal ik doen? Ik heb deze baan, maar misschien zou ik deze baan kunnen doen." Toen belde ik mijn vriend en probeerde hem het hele script uit te leggen, en hij zei: "Dat is krankzinnig. Wat zeg je eigenlijk?"

Ik zei dat Zach Cregger het had geschreven en regisseerde, en hij zei: "Het spijt me, Zach Cregger?" Hij kende Zach van Whitest Kids U'Know, en hij had zoiets van: "Oh mijn God. Hij is geweldig. Hij is ongelooflijk; je moet dit doen." Hij had eigenlijk meteen zoiets van: "Dit wordt ongelooflijk. Dit wordt fantastisch. Je moet het doen." En dat was het eigenlijk.

Toen sprak ik met Zach en we hadden een heel goed gesprek. Hij was zo gepassioneerd over het project en alles klikte.

Zach Cregger: Ik ben zo blij dat je bent gekomen. Ik had me geen betere hoofdrolspeelster kunnen wensen. Ik kon het echt niet. Ik herinner me dat onze casting director me belde om me te vertellen dat je de rol had aanvaard; het was hetzelfde gevoel toen ik erachter kwam dat je klaarkwam dat ik had toen ik voor het eerst een acteerbaan kreeg. Ik liep 15 minuten in de lucht, alsof er niets mis kon gaan in mijn leven. Hoe dan ook, het was een waar genoegen om je te hebben. Ik meen het.

Ik hou van Tess. Denk je dat ze ooit eerder een horrorfilm heeft gezien? Omdat ik zoiets heb van: "Meisje, nee! Ga daar niet naar beneden."

Georgina Campbell: Ik denk dat Tess iemand is die je zou willen leren kennen. Ze heeft gewoon zoveel vriendelijkheid in zich. Ik sprak hier onlangs met iemand over, en ik vergeleek het met wanneer je hoort over echt tragische gebeurtenissen die gebeuren... en mensen die wisten te ontsnappen besluiten plotseling terug te gaan en mensen te helpen. Pas op dat moment realiseer je je dat jij het type persoon bent dat dat zou doen. En zij is die persoon. Zij is de persoon die terug zou gaan, iedereen zou helpen en andere mensen boven zichzelf zou plaatsen.

Zach Cregger: Ze is een idioot. Ze weet niet dat ze in een horrorfilm zit. Ze weet niet wat er aan de hand is.

Zach, waar kwam dit idee vandaan? Als ik in een Airbnb ga, zoek ik naar rare kruipruimtes. Was het zoiets, of waar begon het?

Zach Cregger: Ik had dit boek gelezen met de titel The Gift of Fear van deze man, Gavin de Becker, een beveiligingsadviseur. En eigenlijk had hij veel voorbeelden geschreven van gedrag dat mannen kunnen doen en dat vrouwen vaak worden aangemoedigd om te negeren; kleine, kleine, microscopisch kleine rode vlaggen. En in The Gift of Fear zegt hij eigenlijk: "Let op dat stemmetje in je hoofd." Omdat het vaak in ons nadeel is als we deze kleine waarschuwingssignalen omzeilen. Die waarschuwingssignalen kunnen onschuldige dingen zijn, zoals een man die een vrouw een compliment geeft als ze er niet om heeft gevraagd, of haar een gunst dat ze niet vroeg om klaar te zijn - of om fysieke aanraking te initiëren, ook al is het niet seksueel en op een niet-seksuele manier situatie. Er zijn allerlei kleine dingen waar je echt op moet letten.

Ik ben dit aan het lezen, en ik had net het besef dat ik nooit aan deze sh-t denk. Omdat ik een kerel ben, dus ik hoef de helft van de bevolking niet als een potentiële bedreiging te beschouwen. En het was gewoon dit "holy sh-t" -moment voor mij. Ik wilde geen film schrijven; Ik wilde gewoon één scène schrijven waarin ik zoveel mogelijk van die kleine rare rode vlaggen kon laden die ik zou negeren, maar een vrouw zou dat waarschijnlijk niet moeten doen.

Ik dacht aan een dubbel geboekte Airbnb, en je zit 's avonds laat vast in een huis met een man en hij doet al die dingen. Hij maakt thee voor je; je wilde het niet. En Keith is aardig; hij beseft niet dat hij soms ongepast is. Maar dat is een beetje de vreugde van die scène: hem proberen te decoderen.

Ik was dat aan het schrijven, en toen ging ik door. Ik dacht: "Oké, Keith is waarschijnlijk de slechterik. Dat is leuk. Hij heeft een paar trucjes achter de hand." Ik wist niet echt hoe het zou uitpakken, en ik kreeg haar naar beneden in de kelder en toen dacht ik: "Het voelt alsof het nu de tijd is dat er iets moet gebeuren gebeuren. Ik weet niet wat het zou moeten zijn." Maar ik dacht natuurlijk dat als ik weet wat er gaat komen, ik er zeker van ben dat het publiek weet wat er gaat komen. "Dit is klote. Ik haat dit." En toen had ik zoiets van: "Gigantische naakte dame komt naar beneden, slaat Keith aan stukken! Oh Allemachtig. Oké, daar gaan we."

Veel meer dan dat was er niet over nagedacht. Zo gebeurde het.

We moeten het hebben over de casting, want ik vond Bill Skarsgård echt briljant. We kijken allemaal naar die eerste act en denken: "Ja, hij heeft niets goeds van plan. Hij is te aardig." En toen was er een regel die me aan het lachen maakte: "Hoe zie ik eruit, een soort monster?" En we zeiden gewoon: "Ja, jij bent Pennywise. Natuurlijk denken we dat je een monster bent."

Zach Cregger: Ik bedoel, hij was er perfect voor. Hij is een behoorlijk aantrekkelijke kerel, dus ik zag iemand zeggen: "Misschien is hier een vonk..." Maar hij is ook meteen angstaanjagend. Als hij de deur opent, ben ik er vrij zeker van dat iedereen zegt: "Hij is slecht." En dat is wat je nodig hebt.

Hij was onze eerste keus. Roy Lee, onze onverschrokken producer, heeft een relatie met Bill. Hij stuurde hem het script en we hebben hem. Het was geweldig.

Een andere casting waar ik het over wil hebben is Moeder.

Zach Cregger: Ja, Matthew [Patrick Davis] is mijn held, man. Hij kwam naar buiten, hij stemde ermee in om naakt te gaan en Bulgaren vijf uur per dag op zijn lichaam te laten lijmen, en hij verpletterde het. Het was geweldig.

De casting van Justin Long is ook interessant, omdat ik het gevoel heb dat we hem allemaal kennen als een erg aardige vent.

Zach Cregger: Ja, dat is het wel zo'n beetje. Ik schreef deze man, [en] ik denk dat we het in eerste instantie aan Zac Efron hebben aangeboden, omdat ik dacht dat ik voor een soort beefcake mimbo wilde gaan. Geen diss op Zac Efron, maar zo heeft hij zichzelf vaak geportretteerd. Ik dacht alleen maar aan kaakbot, biceps en een knipbeurt. Toen zei hij nee, daarom praat ik zo vaak over hem. [Lacht] Nee, hij is geweldig. Ik wilde dat hij de film zou doen.

Maar toen hij overleed, had ik tijd om na te denken. We waren een lijst aan het samenstellen van naar wie je zou gaan, en ik realiseerde me net dat ik helemaal verkeerd over de rol had nagedacht. Een verkrachter die eruitziet zoals we ons allemaal voorstelden dat een verkrachter eruitziet, is niet eng. We denken allemaal fratty bro als we aan dit soort mensen denken, maar wat vaker voorkomt en veel angstaanjagender voor mij is, is het idee van een verkrachter die charmant is. Niet zo'n grote, agressieve Alpha-man, maar meer een Tom Hanks-man. En dus dacht ik: "Wie is Tom Hanks? Justin Long is Tom Hanks. Laten we dat doen." Zo ging het.

Publieksvragen voor Barbarian

Ben je geïnspireerd door Sam Raimi? Omdat ik kreeg Sleep me naar de hel sferen met de moeder.

Zach Cregger: Ja, dat was ik. Ik was heel veel. Sam Raimi is een van mijn helden, vooral zijn camerawerk. Ik zei tegen mijn DP: "Als we de kerker ingaan, zitten we in een Sam Raimi-film." Ik heb hem naar Army of Darkness, Evil Dead 2 en Drag Me To Hell laten kijken, een van mijn favoriete films aller tijden.

Ik wilde die brede lens van dichtbij. Ik weet dat Peter Jackson dat vaak doet. Het geeft je veel kinetische beweging.

Hoe heb je Detroit nagebouwd voor de film?

Zach Cregger: We schoten in Bulgarije en we hadden een straat in een veld. We bouwden 13 gevels van verschillende huizen. En we gebruikten Brightmoor als referentie, dus we hebben het zo gebouwd dat het er erg op lijkt. Het is grappig, want de huizen aan de overkant van ons heldenhuis zijn gebouwd op een bestaand laboratorium van één verdieping. We bouwden ze tegen deze muur, en ik was zo zelfbewust dat iedereen het lab tussen de huizen zou zien en zou zeggen: "Nou, dit is verdomde onzin!" Het gaat je gewoon laten zien.

Maar toen gingen we naar Brightmoor en filmden we. Als ze door de buurt loopt en door de buurt rijdt, is dat in Brightmoor. Maar onze heldenstraat ligt in Bulgarije. Hoe was die ervaring in Detroit?

Georgina Campbell: Was het echt aangrijpend? Het was een beetje gek. Omdat we begonnen in Bulgarije, en het allemaal al klaar was, dacht ik, denk ik, "Nou, ja. Ze hameren het waarschijnlijk een beetje op, want het is een horror." Eigenlijk was het nogal verrassend om daarheen te gaan en te zien hoe het eruit zag.

Zach Cregger: We hebben niet overdreven.

Welke andere horrorfilms hebben je geïnspireerd?

Zach Cregger: Welke horrorfilms inspireren mij? Audition, de Takashi Miike-film uit 1999. Dat is een film die volgens mij op een zeer deskundige manier en op een heel verrassende manier met seksuele agressie omgaat. Het is een film die geen enkele vorm van structurele conventie volgt. Ik vind die film echt geweldig.

En ik zou ook zeggen dat Psycho waarschijnlijk het meest structurele equivalent is van deze film. En dan Drag Me To Hell met het camerawerk. Ik denk dat Get Out eerlijk gezegd een echte deur voor me heeft geopend. Je kunt een heel intelligente, leuke, doordachte horrorfilm maken - en hij kan grappig en dwaas zijn. Ik dacht gewoon dat hij op een heel inspirerende manier echt de grenzen verlegde.

Georgina Campbell: Het is een beetje anders voor mij. Ik denk niet dat ik per se naar specifieke horrorfilms heb gekeken, in termen van Tess. Ik bekeek haar gewoon door het script en het personage dat we aan het creëren waren; werken met de andere acteurs en werken met Zach.

Maar ik zou Get Out herhalen, met Daniel Kaluuya's optreden en iets willen doen dat echt gegrond was en echt aanvoelde. Dat vond ik belangrijk.

Hoe balanceer je de humor met de horror?

Zach Cregger: Eerlijk gezegd niet. Ik schrijf eigenlijk gewoon wat ik leuk vind. Dit was een heel intuïtief schrijfproces. Ik heb er echt niet veel over nagedacht, behalve: "Wat is de volgende scène?" Ik heb dit niet geschetst; Ik wist niet waar het heen ging. Ik wilde mezelf gewoon de hele tijd verrassen.

Ik heb er niet over nagedacht, en ik denk eigenlijk dat dat het beste was wat ik had kunnen doen: gewoon laten zijn. Ik schreef 's avonds laat in mijn garage. Het was gewoon een leuk ding voor mij; Ik had nooit gedacht dat het gemaakt zou worden. Shoutout naar de jongens van BoulderLight, aan wie ik het script heb gegeven. Niemand wilde dit! Het kostte me een lange tijd. En toen kregen mijn vrienden bij BoulderLight het, en ze pakten het en renden ermee weg. Ik waardeer die kerels!

Georgina Campbell: Ik denk niet dat het teveel voor me was, om eerlijk te zijn. Ik heb het gevoel dat veel van de komedie zeker van Justin komt. [Lacht] Ik denk dat dat ook best geweldig was om te zien, om dat van de pagina te zien springen en hoe hij deze als echt komische momenten creëerde op zeer donkere momenten. Zelfs de situatie waarin hij met Zach praat, in de bar, en het is echt een soort gruwelijk gesprek dat hij voert. Maar de manier waarop hij het doet is grappig; het is bizar grappig en ook schandalig en afschuwelijk.

Ik heb het gevoel dat zijn karakter dat zeker veel meer betrad. Het was heerlijk om met hem samen te werken en hem deze momenten te zien creëren, want hij doet het ook op zo'n oprechte manier dat het niet voelt als een hammy comedy-moment. Het komt voort uit de oprechtheid ervan.

Kun je over Richard Brake praten als Frank?

Zach Cregger: Ik hou van Richard. Ik hou gewoon van hem. Hij is gewoon een heel geweldige, zeer hardwerkende, zeer voorbereide acteur. Hij kwam opdagen en hij had te veel onderzoek gedaan naar seriemoordenaars die vrouwen in kerkers hadden gestopt. Hij had een paar zware weken achter de rug voordat hij op de set arriveerde. [Lacht]

Maar hij vertrouwde me volledig. Het is mijn eerste film; Ik ben een idioot. En hij legde zichzelf gewoon in mijn handen. Hij doet niets in de film, en dat is een geweldige prestatie. Hij laat zich gewoon in die scènes zijn; dat is echt moedig. Ik waardeerde het enorm dat hij dat kon.

Wat bedoel je met te veel onderzoek?

Zach Cregger: Ah, man. Nou, hij bouwde een kerker, en hij greep een persoon. Ik ga er niet op in. Ze wisten niet wat hij aan het doen was. [Lacht] Ik denk dat hij gewoon te veel online was en naar verdomde shit keek. Ik weet niet wat hij aan het doen was.

Was de Airbnb-crew erbij betrokken?

Zach Cregger: Nee, nee, nee, nee. AJ is eigenaar van deze plek. Hij woont in LA, dus hij heeft dit bedrijf ingehuurd om in feite zijn vastgoedbeheerder te zijn. Ze behandelen zijn spullen, ze hebben het op al die verschillende sites gezet, en ze hebben het verknald. We hebben een dubbele boeking gehad, maar geen van hen - AJ, de makelaar - niemand weet wat er onder het huis zit.

En ik denk dat dat succesvol is geweest voor Frank en wat we de Moeder noemen. Ze hebben min of meer naast de nieuwe bewoners geleefd door gewoon onder de radar te blijven, dus ze zal 's nachts naar buiten glippen en voedsel verzamelen of wat ze ook doet en terugkomen. Maar ik denk niet dat ze agressief worden totdat je hun gebied binnengaat.

Dat is wat er volgens mij gebeurt. Maar ik kan het mis hebben.

Vervolgvraag: de deur die vanzelf sluit en vergrendelt. Was dat bovennatuurlijk?

Zach Cregger: Nou, het is een spookhuis. Snap je niet dat het een spookhuis is? Het spookt als de hel.

Eerlijk gezegd, dat is slechts een van de logische druppels van de film. Het is echt. Ik bedoel, er zullen een paar momenten zijn waarop je denkt: "Ehhhhh, niet... Wie kan het schelen?"

Wat is de symboliek van de tandenborstel op de vloer? En Georgina, wat is je favoriete Jamaicaanse gerecht?

Zach Cregger: Er is geen symboliek van de tandenborstel. Ik wilde gewoon niet te veel spullen voor haar op de gootsteen plaatsen om naar te kijken. Dus ik had zoiets van: "We zullen daarnaar kijken, en dan zullen we daarnaar kijken." Ik moet de informatie een beetje spreiden.

Ik denk ook dat ik in een Airbnb ben geweest waar een stopcontact op de vloer was. Letterlijk, ik kon het niet op de gootsteen opladen, dus moest ik de tandenborstel daar neerzetten. Er is geen symboliek. Ik ben niet zo van: "Mannen zijn smerig. Ze horen thuis op de smerige vloer van een badkamer."

Zou Tess Cale hebben geholpen als ze de waarheid over hem wist?

Georgina Campbell: Nee, toch? Ik bedoel, hij gooide haar van een gebouw. Absoluut niet. Ik hoop dat ze zou zeggen: "F-k you. Ik ben hier weg."

Wat is de betekenis van de titel Barbaar?

Zach Cregger: Ik moest het document opslaan en ik moest een woord schrijven om het document op te slaan. En ik denk dat ik tijdens mijn eerste schrijfsessie had geschreven dat het in Barbary Street is. Ik had zoiets van: "Barbarian klinkt spookachtig; een bewoner van deze plaats. Laten we dat doen."

Het was leuk, want in de reacties op de trailer hebben sommige mensen dingen gezegd die me versteld hebben doen staan. Eén persoon zei: "476 Barbary. Dat is heel slim. Het is heel slim. 476 is het jaar dat Rome in handen viel van de Barbaren." En ik dacht: "Is dat waar?" Ik googelde, en dat is verdomd waar. dat wist ik niet! Dat is gestoord. En een andere opmerking die ik zag was als: "Barbarian, dat is heel slim. Heel slimme titel. Barbarian is Airbnb als anagram." Dat wist ik ook niet. Daar heb ik niet over nagedacht. Dat is geweldig; Ik hou ervan.

Ik vind het geweldig dat de trailers niets weggeven. Heb je favoriete theorieën die je hebt gelezen?

Zach Cregger: Ik zag een theorie die was als: "Alle drie de huizen zijn met elkaar verbonden. Keith is een gijzelaar en hij moet ervoor zorgen dat Tess een of andere gedomesticeerde Stepford Wives wordt, en dat is de enige manier waarop hij bevrijd kan worden." Al deze mensen zeggen: "Dat moet het zijn!" Dat is leuk.

Georgina Campbell: Ik zag er een die iets was over de hele zaak, het zou een experiment worden in de kelder en zoiets. Maar wat ik vooral zag, was dat veel mensen zeiden: "Kom op, dit meisje zou dit niet doen. Waarom heeft ze niet gebeld? Waarom deed ze dat?" Ik had zoiets van: "Ze doet het!"

Veel mensen zeiden: "Waarom zou iemand dit doen?" Maar ik denk dat er redenen zijn.

Zach Cregger: Die zijn er! Ik weet het, het doet me pijn. Het doet me pijn dat ik niet in de computer kan komen en kan uitleggen waarom.

Wat zat er in de fles van de moeder?

Georgina Campbell: Het is havermelk. In werkelijkheid was het havermelk, maar wat was het in de film?

Zach Cregger: Er is een scène die we eruit hebben geknipt, waarin Justin niet vrijwillig wordt verpleegd. Moeder grijpt een rat, ze kauwt de rat op en ze babyvogelt hem met de rat. En dat hebben we eruit gehaald, maar ik denk dat er veel ratten in zitten. Ik denk dat sommige van die ratten lactaat geven.

Hoop je hierna nog meer horror te doen?

Georgina Campbell: Ja. Het zou eigenlijk allemaal afhankelijk zijn van het script. Als er iets binnenkwam waar ik dezelfde reactie op had als het script van Zach, dan absoluut.

Waarom denk je dat Barbaar is bedoeld om te zien in theaters? Ik vond het zo leuk om dit met publiek te zien.

Zach Cregger: Ik heb gewoon het gevoel dat er iets is aan het zijn in een collectief bewustzijn als je zoiets wilt dat zichzelf een beetje versterkt. En het is leuker; het is leuk om te horen dat mensen zich ongemakkelijk voelen en loslaten. De spanning bouwt samen op, en het is gewoon leuker.

En als je hier komt zitten met alle anderen, offer je allemaal je tijd en aandacht op - en dat zijn de belangrijkste dingen die we hebben. Om het samen te doen en eensgezind te reageren? Daarvoor is iets dat grenst aan het heilige, en dat vind ik heel bijzonder. Ik hou ervan.

Barbaarse synopsis

Een jonge vrouw reist naar Detroit voor een sollicitatiegesprek en boekt een huurwoning. Maar als ze 's avonds laat aankomt, ontdekt ze dat het huis dubbel geboekt is en dat er al een vreemde man verblijft. Tegen beter weten in besluit ze de avond door te brengen, maar ontdekt al snel dat er veel meer te vrezen valt dan alleen een onverwachte huisgast.

Bekijk ons ​​andere interview met Barbaar ster Justin Long ook.

Barbaar draait momenteel in theaters.