De Hunger Games gaven Jennifer Lawrence het gevoel dat ze de controle verloor

De Hongerspelenster Jennifer Lawrence zegt dat de hoofdrol in de franchise haar het gevoel gaf de controle te verliezen. Gebaseerd op de populaire romanreeks voor jonge volwassenen van Suzanne Collins, De Hongerspelen werd uitgebracht in 2012. De actiethriller speelt zich af in een dystopische wereld waarin het land Panem is opgedeeld in 12 districten, met twee kinderen uit elk district worden jaarlijks gekozen om deel te nemen aan een leven-of-doodtoernooi met slechts één overlevende (gebruikelijk). De hoofdpersoon van de serie, Katniss Everdeen, meldt zich vrijwillig aan De Hongerspelen in plaats van haar jongere zus en slaagt erin om niet alleen de spelen te winnen, maar ook haar mede-District 12-eerbetoon levend te houden, wat uiteindelijk een revolutie in Panem veroorzaakte.

Lawrence speelde samen met Josh Hutcherson en Liam Hemsworth in de film uit 2012. Ze werd het gezicht van de franchise als Katniss en speelde vervolgens in nog drie films

Hongerspelen films tot de serie eindigde met Spotgaai - Deel 2 in 2015. Buiten haar werk in De Hongerspelen, waardoor ze een begrip werd, verdiende Lawrence een Oscar voor haar optreden in 2012 Silver Linings Playbook, en sindsdien bij drie andere gelegenheden genomineerd. De acteur is erin geslaagd om een ​​cv op te bouwen met een unieke variëteit - terwijl ze een paar van haar films leuk vindt rode mus, spreek haar aan Hongerspelen wortels, andere films zoals die van Adam McKay Kijk niet omhoog en die van Darron Aronofsky Moeder! haar actieradius demonstreren. Terwijl Lawrence veel van haar succes te danken heeft aan De Hongerspelen, de roem die ze verwierf was een tweesnijdend zwaard.

Over haar carrière gesproken tijdens de serie 'Screen Talk' van het London Film Festival, gerapporteerd door Verscheidenheid, Lawrence besprak de moeilijkheden die gepaard gingen met de roem die ze daarna verwierf De Hongerspelen. De acteur merkte op dat de release van de film, in combinatie met haar Oscar-overwinning in hetzelfde jaar, leidde tot een "verlies van controle" voor haar. Bekijk hieronder wat Lawrence te zeggen had over de ervaring:

“Ik denk dat ik het gevoel van controle verloor. Tussen het uitkomen van 'The Hunger Games' en het winnen van de Oscar [voor 'Silver Lining Playbook' uit 2012], werd ik zo'n handelsartikel dat ik het gevoel had dat elke beslissing een grote, grote groepsbeslissing was. Als ik nu nadenk, kan ik niet denken aan die volgende jaren, [omdat er] gewoon een verlies van controle was.

De carrière van Jennifer Lawrence toont het goede en slechte van het maken van franchisefilms

Lawrence's verwijzing naar worden "een koopwaar" demonstreert enkele van de nadelen die gepaard gaan met hoofdrollen in grote franchises zoals De Hongerspelen, het Marvel Cinematic Universe, of Harry Potter. De mogelijkheid om getypeerd te worden is frustrerend voor jonge acteurs die hun eigen creatieve identiteit proberen vast te stellen, maar er is ook de kwestie van projecten opofferen omdat ze niet passen bij het imago van de franchiseheld, of projecten doorgeven vanwege contractuele verplichtingen verplichtingen. Opgesloten zitten in een grote franchise kan een onfeilbare manier zijn om een ​​ster te worden, maar de grenzen en beperkingen zijn dat status die een acteur kan krijgen, zoals Lawrence vermeldt, kan ertoe leiden dat hij de autonomie over zijn carrière verliest identiteiten.

Hoewel Lawrence's rol haar carrière een enorm opwaarts traject bezorgde, was het duidelijk niet zonder gevolgen voor de acteur, die de grip op de richting van haar professionele leven enigszins verloor. Terwijl Hollywood inspeelt op de tijdsgeest van de franchise door universums zoals de MCU en het DC Extended Universe uit te breiden naast het creëren van gedeelde universums met spin-offs en prequels van series, is het duidelijk dat het maken van franchisefilms er is verblijf. Gezien de opkomst van gedeelde universums en franchises sinds De Hongerspelenkwam als eerste uit tien jaar geleden kwamen er meer jonge acteurs in franchises dan ooit, waardoor de ervaring van Lawrence vandaag de dag net zo relevant is.

Bron: Verscheidenheid