Interview met Sosie Bacon: Glimlach

Als je Sosie Bacon niet kent van haar rollen in 13 reden waarom of Schreeuw: de serie, je zult haar snel heel goed kennen. Sosie Bacon, dochter van Kyra Sedgwick en Kevin Bacon, speelt nu de hoofdrol in de huiveringwekkende nieuwe film van Paramount Glimlach.

Glimlach draait om Dr. Rose Cotter (Bacon), die een angstaanjagende interactie heeft met een patiënt waar ze naar toe leidt zoek naar de reden achter vreemde bovennatuurlijke gebeurtenissen om haar heen die de slachtoffers doen glimlachen non-stop. De film is geschreven en geregisseerd door Parker Finn en gebaseerd op zijn korte film Laura heeft niet geslapen.

Voorafgaand aan de release van de film op 30 september sprak Sosie met Scherm Rant over het werken met Parker Finn, de eerste speelfilmregisseur, waarom het script haar aansprak en wat ze over zichzelf leerde terwijl ze in haar personage dook op Glimlach.

Sosie Spek Op Glimlach

Screen Rant: Ten eerste, Sosie, geweldig werk. Je blies me weg. Ik hield van deze film. Het was zo fantastisch, en de schrik... Mijn God.

Sosie Bacon: Hoera. Oh goed. Ik ben zo blij dat je het leuk vond.

Wat trok je aan in het verhaal en script?

Sosie Bacon: Het script was geweldig. Het was een echte reis waar ze je mee naartoe namen, maar allemaal door haar perspectief, haar ogen en de ogen van de wereld die naar haar keken. Het was gewoon een opwindend vooruitzicht om zo'n volledig gerealiseerd personage te spelen, en met al haar verleden; niet alleen onder de oppervlakte, maar je krijgt het ook op een bepaalde manier te zien, en zij ziet het onder ogen. Het is een droom voor een acteur.

Parker maakt hier zijn speelfilmdebuut, en je zou het niet weten aan deze film. Kun je iets vertellen over het samenwerkingsproces met Parker Finn en wat je het meest verbaasde over zijn stijl van regisseren?

Sosie Spek: Ja. Qua samenwerking heb ik het gevoel dat dat echt op de set is begonnen, omdat ik denk aan voorbereiding. Wanneer een script zo volledig is gerealiseerd als dat van Parker, is er niet veel om eerder aan samen te werken. Het is mijn taak om het personage te brengen wat ik wil, maar we bouwen haar niet samen. Ik denk dat dat iets is waarvan mensen denken dat het gebeurt, maar ik denk niet dat het echt zo is. Ik denk dat het de taak van de acteur is om te brengen en de taak van de regisseur om te brengen, en dan op de set kom je samen en laat het gewoon werken en zoek het uit. We moeten kneedbaar zijn voor wat er gebeurt.

Vooral in deze film waren de camerabewegingen moeilijk om te doen. Veel ervan was in de loop van de tijd, dus het was een uitdaging. Het was een geweldige oefening en het was hard werken. Ik heb zoiets van: "Oké, er zijn veel dingen die ik nu zou kunnen doen nadat ik dat misschien voor elkaar had gekregen."

Wat verrassend was aan zijn regiestijl, was dat hij zoveel weet over de camera en hoe hij wil dat alles eruitziet en hoe hij het zich heeft voorgesteld. Echt, dat was gaaf om te werken met iemand die zo visueel ingesteld is.

Wat wilde je toevoegen aan het personage van Rose dat niet noodzakelijkerwijs op de pagina stond?

Sosie Spek: Wauw. Er stond veel op de pagina. Ik wilde mijn best doen om het goed te doen. Maar ik denk ook aan kracht en haar oprechte zorg voor de mensen met wie ze in het begin werkt en hoe absoluut gruwelijk het is hoeveel het verschuift. Je steunt haar omdat je niet gelooft dat dit een persoon is die op de een of andere manier slecht of gestoord is, begrijp je wat ik bedoel? Ze doet echt haar best, en ik vind het leuk om haar kracht en haar strijd te vinden.

Gedurende de film gaan we op deze reis met Rose, en ze verliest haar ondersteuningssysteem om hen heen. Er is dit thema van isolatie. Kun je iets vertellen over dat thema in de film?

Sosie Spek: Ja. Het is ieders ergste nachtmerrie als de mensen van wie je houdt en de mensen om je heen zeggen: "Nee, je bent... Ben je gek? Dit zit allemaal in je hoofd, bla, bla, bla." Wat een misselijkmakende gedachte, en het is zo moeilijk om mee om te gaan. Hoe vertrouw je jezelf als niemand anders je vertrouwt? Het is verschrikkelijk. Het is moeilijk. Ik denk dat het waarschijnlijk ongemakkelijk is om naar te kijken. Het is ongemakkelijk om te handelen. Ik denk dat ik moest proberen een soort kracht in haar te vinden om deze beslissingen te nemen die zij neemt.

Parker is een groot voorstander van praktische effecten, en ik denk dat het enorm bijdraagt ​​aan het horrorgenre. Kun je me vertellen hoe de praktische effecten deze film hebben verbeterd?

Sosie Bacon: Zoveel. Er was altijd wel iets om op te reageren. Ik zal zeggen dat er veel spullen in de loop waren, dus dat was het enige deel. Meestal speel je met een tennisbal op een stok, en dat was niet het geval. Het was als een acid trip of zoiets. Ik was: "Oh mijn God. Dan is er echt een monster daar en dan ..." Het is echt cool omdat het een heel griezelig gevoel geeft aan zowel de set als de film.

Wat heb je over jezelf geleerd door Rose te spelen?

Sosie Bacon: Oh mijn god, wauw. Veel. Veel. Ik zal er gewoon op drukken. Doorgaan, doorgaan, wat dan ook. Ik weet het niet. Wat heb ik geleerd? Oh mijn god, ik heb zoveel geleerd.

Ik heb geleerd dat in je eentje acteren moeilijk is, en dat ik het heel leuk vind om andere acteurs en gemeenschap en mensen om me heen te hebben, maar dat het wel informeert wat je op het scherm ziet, is het isolement.

Vraag het me over 20 jaar.

Over glimlach

Na getuige te zijn geweest van een bizar, traumatisch incident waarbij een patiënt betrokken was, begint Dr. Rose Cotter angstaanjagende gebeurtenissen te ervaren die ze niet kan verklaren. Terwijl een overweldigende terreur haar leven begint te beheersen, moet Rose haar verontrustende verleden onder ogen zien om te overleven en te ontsnappen aan haar gruwelijke nieuwe realiteit.

Bekijk ons ​​andere interview met Glimlach regisseur Parker Finn ook.

Belangrijkste releasedatums

• Glimlach

  Datum van publicatie:

  2022-09-30