Recensies van Renfield loven Comedic Gore & Nic Cage's stijlvolle Dracula

Recensies voor Renfield zijn in, en het duistere komische bloed van de film en Nicolas Cage's stijlvolle nieuwe Dracula lijken critici te hebben gewonnen. Geregisseerd door Chris McKay en gebaseerd op een origineel idee van Robert Kirkman (dat zelf is gebaseerd op personages uit Bram Stoker's Dracula), die van Universal Renfield vertelt het verhaal van Nicholas Hoult, de bediende van Dracula, die verliefd wordt op een verkeersagent, gespeeld door Awkwafina. Zijn hernieuwde liefde moedigt hem aan om op te staan ​​tegen zijn meester en zijn vrijheid te zoeken.

Vooruit Renfield's releasedatum later deze week, stromen de recensies van critici voor de film nu binnen. Hoewel sommige critici het niet eens waren met de ongeorganiseerde presentatie van de film of het gebrek aan karakterdiepte, lijken de meesten het erover eens te zijn dat de film biedt genoeg gelach, bloed, hart en chemie tussen de twee hoofdrolspelers om er een waardevolle reis naar de theater. Sommigen suggereren zelfs

Renfield kan Universal's mislukte Dark Universe vernieuwen! Bekijk hieronder enkele recensiefragmenten:

Kirsten López, De omslag

"Renfield" is op zijn best als het gericht is op het gelijknamige personage en het slechte Drac-probleem. Cage en Hoult recreëren scènes uit Bela Lugosi's speelfilm uit 1931 met zo'n opvallende aandacht voor detail dat je zou geloven dat zij, vooral Hoult, al die tijd in de film zaten.

In de moderne wereld gaat Hoult nooit voor een imitatie van de originele Renfield-acteur Dwight Frye, dus schuwt hij de waanzin van het originele personage voor meer verdriet en wanhoop. Hij is het slachtoffer van misbruik en heeft geen idee tot wie hij zich moet wenden, en dat is buiten het feit dat hij honderden jaren heeft geleefd door slachtoffers te maken voor een letterlijke vampier.

Owen Gleiberman, Verscheidenheid

'Renfield' heeft echter geen mysterie, geen poëzie, geen grootsheid. Het is een verstrooide leeuwerik boordevol 'ideeën', die geen van alle echt aanslaan. Renfield, belichaamd door Nicholas Hoult alsof hij de Hugh Grant van de jaren '90 was die een neurasthenische Britse popster van de jaren '80 speelde (denk aan Robert Smith of de leden van Spandau Ballet), is geïntroduceerd tijdens een 12-stappenbijeenkomst voor mensen in codependente relaties, en de overkoepelende grap van de film is dat Dracula een gewelddadige narcist is wiens macht over Renfield een vorm van gaslicht.

Liz Shannon Miller, Gevolg

Terwijl we met plezier terugdenken aan de mislukte poging van Universal om een ​​MCU-achtige franchise te creëren met zijn iconische monsters, is dat altijd een groot deel van leuk, er is nog een reden om blij te zijn dat het ontluikende filmische universum niet van de grond kwam: het zou waarschijnlijk het maken hebben verhinderd van Renfield. Geregisseerd door Chris McKay, en gebaseerd op een verhaal van De levende doden maker Robert Kirkman, blijkt de nieuwe Universal-film een ​​glorieus gewelddadige en uiterst plezierige actie te zijn komedie, met een gedurfde visuele esthetiek die net zoveel van kleur houdt als van het zien van iemands binnenkant op de buiten.

kim newman, Empire tijdschrift

Het is een horror-komische orgie van gore, met een willekeurig aantal slechteriken die aan stukken worden gescheurd, maar af en toe pauzeert voor aangrijpende momenten over het leven dat Renfield verloor door zich te onderwerpen aan zijn meester en ongebruikelijke spins op vampier overlevering. Cage, die een echte kakkerlak at terwijl hij in de hoofdrol speelde Kus van de vampier, heeft duidelijk zijn hele leven op dit optreden gewacht en kauwt op elke hap die hem wordt gegeven, maar Hoult en Awkwafina geven de film hart.

Moira MacDonald, Seattle Times

Er zijn geneugten te vinden in "Renfield", met name een stijlvolle zwart-witreeks in het begin, en in Hoults weemoedige, vrolijke weergave van een goedbedoelende kerel die vastzit in een baan waarop hij nooit heeft gesolliciteerd. Maar zelfs met zijn korte speelduur raakt de film te snel leeg, en vooral het personage van Awkwafina lijkt een eerste versie.

Casey Chong, Casey's filmmanie

Hoofden rollen, ledematen vliegen, ingewanden morsen, noem maar op - het is als een vrije stroom van extreem bloed en geweld en McKay schrikt er niet voor terug om ze zo grafisch mogelijk uit te voeren. De actie is opwindend geënsceneerd met zowel viscerale als stijlvolle effecten, aangezien we zien hoe Renfield de slechteriken op pad stuurt met zijn superkracht als niemand anders nadat hij een bug heeft ingeslikt. Stel je een John Wick-film voor, maar gemaakt in een zeer kinetische bloederige horrorstijl en je krijgt het idee hier.

mike scott, Times-Picayune

Evenzeer een actiekomedie als een horrorfilm, het heeft geen serieus bot in zijn ondode lichaam. Afgezien van Cage's heerlijk overdreven optreden en de gemakkelijk te omarmen charme van de geweldige Nicholas Hoult in de titelrol, McKay's film maakt op effectieve wijze gebruik van de komische talenten van co-sterren Awkwafina en Ben Schwartz om een ​​element van lichtzinnigheid toe te voegen aan zijn uitspattingen met dood.

Jef Nelson, Showbizz-spiekbriefje

McKay en cameraman Marco Beltrami brengen stijl in Renfield, waarbij regelmatig neonkleuren in het palet worden gebruikt die contrasteren met af en toe een terugkeer naar iconische zwart-wit Draculaanse beelden. Het scherm pulseert constant van persoonlijkheid, niet bang om een ​​speelse kant te verkennen van wat een veel serieuzere toon had kunnen dragen. Het is echter nooit als gek ingelijst. De locatie in New Orleans is een leuke, maar onderbenutte setting die voor meer decorstukken had kunnen zorgen.

Wat de recensies van Renfield ons vertellen over de film

Hoewel het lijkt alsof de meeste critici het daar mee eens zijn Renfield is niet bepaald een uitzonderlijke of bijzonder bekroonde film, het is duidelijk dat de film een ​​gevoel van plezier biedt dat het gewoon een plezierige kijkervaring maakt. De stijlvolle actiescènes van de film worden genoemd in een aantal recensies, met de regie van McKay schijnbaar maken deze momenten zowel esthetisch best interessant als hilarisch overdreven in termen van bloed.

Een criticus had bezwaar tegen het personage van Awkwafina, Rebecca, en beweerde dat ze tamelijk onderontwikkeld was in vergelijking met Renfield en Dracula. Hoewel Rebecca niet veel aandacht krijgt in de andere recensies, lijkt het erop dat de chemie tussen Hoult en Cage een effectief anker vormt voor het overkoepelende verhaal van de film. Cage's nieuwe Draculalijkt ook een waardige kijk op het iconische Universal-monster.

Om ervoor te zorgen dat films die veel geweld en actie bevatten, het gevoel hebben dat ze de moeite waard zijn, hebben ze meestal een krachtig menselijk verhaal nodig. Renfield bevat duidelijk veel van de eerste, en de meeste recensies lijken het erover eens te zijn dat het menselijke element sterk genoeg is om al deze actie te ondersteunen. Het valt nog te bezien hoe Renfield zal voor een algemeen publiek spelen, maar er zijn nog maar een paar dagen voordat de film in de bioscopen te zien is.

Bron: Diverse (zie bovenstaande links)

Belangrijkste releasedatums

• Renfield

  Datum van publicatie:

  2023-04-14