Robert Kirkman over de oorsprong en mogelijkheden van Renfield

In Renfield, Dracula's handlanger is het zat om de vampier te dienen die hem heeft gemaakt. Wanneer hij onverwachts verkeersagente Rebecca Quincy tegenkomt in het moderne New Orleans, verandert alles. Renfield wordt door deze toevallige ontmoeting aangespoord om een ​​leven voor zichzelf op te bouwen buiten zijn schepper om. Dracula accepteert deze insubordinatie niet lichtvaardig, en Renfields zoektocht naar onafhankelijkheid en verlossing zal dodelijke gevolgen hebben.

Renfield zet de epische erfenis van de Universal Monster-films voort, maar vanuit het perspectief van de handlanger in plaats van de beruchte Dracula. Renfield beschikt over een met sterren bezaaide cast onder leiding van Nicolas Cage, Nicholas Hoult, Awkwafina, Ben Schwartz en Shohreh Aghdashloo. Renfield is geregisseerd door Chris McKay op basis van een script geschreven door Ryan Ridley, gebaseerd op een verhaal van Robert Kirkman.

Scherm Rant sprak met Robert Kirkman over zijn nieuwe film, Renfield. Hij legde uit hoe integraal Cage was bij het maken van Dracula en hoe de personages in de loop van de ontwikkeling evolueerden, evenals de mogelijkheid van een Renfield vervolg en andere Universal Monster-films.

Robert Kirkman op Renfield

Screen Rant: Wat was het met de originele Renfield- en Dracula-personages dat je het meest aansprak?

Robert Kirkman: Ik dacht dat het een goede menselijke manier is om in een Dracula-verhaal te komen door je op Renfield te concentreren en het heeft een natuurlijke codependente relatie. Dat is leuk om te ontdekken en geeft het publiek iets om zich aan vast te klampen, om dit fantastische, dit te begrijpen man werkt voor Dracula, zijn baas is Dracula, dat is een volkomen onrealistische, buitenaardse omgeving voor wie dan ook in. Maar er zijn al deze menselijke elementen waar we ons mee kunnen identificeren. En het leek gewoon eindeloos fascinerend om een ​​Dracula-verhaal te kunnen nemen en al deze herkenbare elementen toe te voegen die het in onze wereld brengen.

Hoe ontwikkelden de personages in het verhaal zich vanaf het eerste idee tot het uiteindelijke script? Zagen de personages er voor jou altijd grotendeels hetzelfde uit?

Robert Kirkman: Ze zagen er niet noodzakelijkerwijs hetzelfde uit. Het zijn maar klodders in mijn hoofd als ik een behandeling schrijf, maar toen ze samenkwamen, denk ik dat het een verbetering was. Dat is het proces waarbij ik een vaag idee heb van hoe ik wil dat Renfield eruitziet of hoe ik wil Renfield te zijn of zich te gedragen of te spreken of al dat soort dingen en dan wanneer mijn behandeling naar Ryan gaat Ridley. Ik werk met Ryan Ridley, praat met hem over het script en kijk hoe hij met de bal rent en alles uitbreidt dat ik had opgezet.

Wanneer we Nick Hoult casten en Renfield een andere vorm aanneemt, wanneer de dialoog daadwerkelijk door de monden van de acteurs komt. Je ziet min of meer alles wat ze eraan toevoegen. Het is gewoon een heel opmerkelijke ervaring om vage ideeën en mijn behandeling te zien bloeien en veranderen in iets dat veel verder gaat dan ik ooit had kunnen bedenken.

Dat is echt een van de coolste dingen die ik leuk vind aan Skybound. Ik heb het gevoel dat het zo samenwerkt, en David Alpert had het over hoe het een creatieve pool is die voortbouwt op elkaars ideeën. Kun je iets vertellen over het samenwerkingsproces met Nicolas Cage, Nicholas Hoult die geweldig is als Renfield, jezelf, Chris McKay en iedereen die deze personages tot leven brengt?

Robert Kirkman: Dit is een zeer unieke film. Het heeft allerlei soorten actie, het heeft komedie, het heeft drama en het heeft horror. Het heeft al deze elementen die zichzelf uit elkaar kunnen trekken. Dat hoeft niet noodzakelijk geleren te zijn. Het is moeilijk om dat te laten werken. En dus als een creatief team, tussen mijzelf, Ryan, Chris, ons geweldige producerende team met David Alpert, Samantha Nisenboim, en de pool van acteurs waarmee we werken, iedereen moet dit verhaal maken geloofwaardig.

Het moet echt op het spel staan. Het moet een echte emotionele kern hebben. Als dat niet aanwezig is, zullen al deze verschillende elementen niet samenkomen. Het is dus een enorme samenwerking. Nicolas Cage moet precies de juiste gezichtsuitdrukkingen maken die echt verkopen waar Ryan voor ging, die Chris probeert te regisseren en tot leven te brengen op de set. Alle verschillende teams en productieleiders en mensen proberen alles te laten werken. En het is een heel moeilijke mix om te proberen alles bij elkaar te brengen. Maar op de een of andere manier werkt het allemaal.

Ik denk dat Chris McKay hiervoor de perfecte regisseur is. Hij doet geweldig werk door praktische en visuele effecten te combineren. Ik vind hem gewoon een fantastische regisseur. Hoe wist je dat Renfield zou hij in goede handen zijn als hij naar het schip ging?

Robert Kirkman: Als je kijkt naar zijn oeuvre tussen The Tomorrow War en De Lego Batman-film, heeft hij alles apart gedaan wat we nodig hebben. Hij heeft een enorme kennis van horrorfilms. Hij brengt referenties naar voren en ik knik ook als: "Oh, ja, ik ken die film. Dat vind ik ook leuk." En dat doe ik niet. Er is dus een stamboom. Je kunt kijken naar wat hij heeft gedaan en dan voer je de gesprekken met hem. Helemaal terug naar zijn Robot Chicken-dagen, dit is een man die zijn mouwen kan opstropen en allerlei gekke gekke dingen kan doen die je nodig hebt voor een film als deze.

Absoluut! Nu, ik hou ervan hoe Roodveld verkent de machtsdynamiek tussen Renfield en Dracula op zo'n herkenbare manier. Waarom wilde je in die dynamiek komen met deze klassieke horrorpersonages als startpunt?

Robert Kirkman: Ik denk dat de mensheid echt de kern is van al deze Universal Monsters. Frankenstein is een kind. The Creature from the Black Lagoon is deze buitenaardse kracht. Maar er is een sympathieke kern voor hen. Zelfs Cage's Dracula heeft het. Ik denk dat het vinden van dat en het brengen van de menselijkheid echt is wat je nodig hebt om uit deze personages te komen. Als die dynamiek tussen Renfield en Dracula echt wordt geaccentueerd, komt het echt naar voren wat er speciaal is aan de Universal Monsters.

Je zei eerder dat Chris zo'n enorme kennis van horror heeft. Waren er nog andere films waar je naar keek als inspiratie voor Renfield?

Robert Kirkman: Ik denk dat Shaun of the Dead het echte noorden is als het gaat om horrorkomedies. Dat is een film waar de inzet reëel is. De emotie is echt. Die film is op sommige plaatsen extreem triest, maar erg grappig en erg eng. Evil Dead 2, Kyle Raimi, een van de detectives en in de film is vernoemd naar Sam Raimi. Je kunt een film als deze niet maken zonder een verwijzing naar Evil Dead 2 en al het andere werk van Sam Raimi. Dracula van Tod Browning natuurlijk, maar er zijn gewoon veel invloeden om uit te putten in deze wereld.

Heb je het hele achtergrondverhaal met Renfield en Dracula in kaart gebracht dat hun volledige relatie beslaat toen je dit maakte?

Robert Kirkman: Ik weet niets over de volledige relatie. Er zijn zeker enkele aspecten aan het leven van Renfield, zijn vrouw en zijn kind, en een aantal verschillende dingen die werden uitgewerkt die niet noodzakelijkerwijs in de film kwamen. De hele tijd dat ze samenwerkten, hebben we ons daar niet echt in verdiept. Er zijn veel vage ideeën van oh, misschien waren ze dit aan het doen, en je krijgt zeker het gevoel dat ze rondreisden.

Dracula veroorzaakte rommel en Renfield moest rommel opruimen. Er was iets meer aan die openingsreeks in verschillende stadia van het script. Dat verklaarde hoe omslachtig en vermoeiend het voor Renfield was om constant zijn winkel op te vouwen en naar verschillende gebieden te verhuizen vanwege Dracula-shenanigans. Daar valt nog wat te ontdekken.

U noemde de Universal Monster Movies. En ik weet dat er een donker universum was dat ze probeerden te starten. Maar ik heb het gevoel dat als ze deze personages meer willen verkennen, Renfield een heel goed startpunt is. Zijn er andere handlangers uit andere klassieke monster- of horrorverhalen, zoals Igor, die je wilt verkennen?

Robert Kirkamn: Igor is een geweldig personage. Ik denk dat dit een film had kunnen zijn die Igor heette. En het had het Frankenstein-ding kunnen zijn. Er is zeker een potentieel, want er is daar een dynamiek die enkele overeenkomsten vertoont. Ik vind Renfield cooler. De Universal Monsters is [een] onaangeboorde bron met een enorm potentieel. Er zijn zoveel verschillende invalshoeken in al die personages en er zijn personages die je vergeet dat je er een hele film over zou kunnen maken. Het is een beetje verbazingwekkend dat ze in hun achterzak hebben. En ik hoop dat ze dit spul in de loop van de jaren steeds meer gaan activeren.

Ben je begonnen na te denken over het verkennen van een van de andere personages of iemand uit die zak met personages?

Robert Kirkman: Ja. Niets waar ik in het openbaar over kon praten of zoiets. Er is niets 100% in de maak, maar met het werken met Universal en het hebben van de relatie met hen die ik heb, is het iets waar altijd constant over wordt gesproken. Het is iets dat ik zeker graag zou willen doen.

Je hebt er zoveel geweldige, subversieve verhalen mee gemaakt De levende doden, Onoverwinnelijk, En Renfield. Waardoor ontstaan ​​deze ideeën en hoe kunnen ze worden benaderd?

Robert Kirkman: Verveling. Veel ideeën komen doordat ik naar iets kijk en het niet leuk vind. En zeggen: "Laten we het op deze manier proberen. Dit zou beter zijn geweest als het dit had gedaan." Ook naar iets kijken en ervan houden en zeggen: "Ik wil daar deel van uitmaken. Wat is er aan de hand?" Dus ik weet niet of het van allerlei verschillende plaatsen komt.

Hoe anders ontwikkelt het zich Renfield als een film versus De levende doden en Invincible die de strip neemt en deze vervolgens in een serie verwerkt?

Robert Kirkman: Ik vind series gemakkelijker omdat de eindes niet zo definitief zijn. Dus ik geef de voorkeur aan draaiende wielen, het draaiende houden van borden en het behouden van een sfeer en een verhaal. Films hebben een scherpe boog nodig die heel fijn moet worden afgesteld om ervoor te zorgen dat het werkt, een bevredigend einde heeft en dat je onderweg elke minuut wordt vermaakt. Al die dingen in elkaar verweven vind ik enorm moeilijk. Dat is een van de redenen waarom ik dacht: Ryan Ridley, doe dit werk alsjeblieft voor me, want ik vind dit ontmoedigend.

Wat was het meest verrassende aan het maken Renfield dat je misschien overrompelde?

Robert Kirkamn: Ben Schwartz deed het uiteindelijk aanzienlijk beter dan ik dacht dat hij zou zijn en ik wist dat hij geweldig zou zijn. Dus dat was echt spannend. Awkwafina, dit is een andere rol voor haar. Er komt veel meer actie bij kijken. Ahe is altijd een beetje een stoer personage, maar ik heb dit niveau van fysieke kracht of macht dat ze heeft in deze film niet gezien. En ik denk dat dat heel cool is geweest. Het was echt geweldig om haar die uitdaging te zien aangaan. Ik was onder de indruk van ieders werk.

Hoult is opmerkelijk. Hij is gewoon een van de beste jonge acteurs en hij kan sympathie opwekken voor bijna elk personage. Als je The Menu, The Great, Mad Max Fury Road, Warm Bodies bekijkt, kan hij ervoor zorgen dat je om zijn personages geeft, wat ze ook doen. Wat gek is. Die kerel is een actiester in wording. Hij trainde echt met Chris Brewster, onze stuntcoördinator. Deed allerlei geweldige dingen. Ik ben zo verbaasd over alles wat hij met de wereld heeft kunnen bereiken.

Ik kan me niet voorstellen dat iemand anders deze versie van Dracula speelt dan Nicolas Cage. Wat bracht hij naar de rol dat je verraste of gewoon niet op de pagina stond?

Robert Kirkman: McKay werkt samen met het team om een ​​uiterlijk van Dracula te bedenken. McKay had ideeën over hoe hij de tanden wilde laten gaan en welke elementen uit verschillende Dracula-films hij wilde gebruiken. En dus was er al een visie die vorm aan het krijgen was over wat we wilden dat onze Dracula zou zijn. En toen kwam Cage binnen, en had dit rockstar-element dat hij wilde binnenhalen. Dus daar hebben we de ringen, de wandelstok, enkele maniertjes, de manier van bewegen en lopen vandaan.

Ik denk dat het echt vorm heeft gekregen in iets geheel unieks en opwindends op een manier die we niet hadden kunnen verwachten. Hij heeft echt enorm veel aan de rol toegevoegd, niet alleen door zijn optreden, maar ook door zijn mening over Dracula door de jaren heen en zijn mening. Hij is een enorme filmfanaat en heeft veel meer kennis dan ik of McKay. Hij heeft veel geïnvesteerd om deze Dracula zo cool mogelijk te maken, en je kunt het echt zien in de film.

Ik hoop zeker dat dit niet de laatste keer is dat we jou en McKay aan dit project zien werken. Ben je al begonnen na te denken over vervolgideeën waar dit naartoe kan gaan?

Robert Kirkman: Ik ben een stripboekschrijver, dus mijn brein werkt op die manier. Toen ik de behandeling aan het schrijven was, dacht ik: "Oh, ik kan dit en dit en dit." Omdat mijn brein helemaal bezig is met wat is het volgende probleem? Wat is de volgende maand? Hoe is de uitbetaling van de cliffhanger? Wat is hier aan de hand? Wat gebeurt er daar? Dus ik heb zeker verschillende ideeën voor opties over hoe het verhaal verder zou kunnen gaan, gewoon omdat ik niet anders kan dan dat te doen. Maar dat betekent niet dat er een vervolg in de maak is.

Over Renfield

Renfield is Dracula's trouwe handlanger geweest, maar hij verlangt naar een leven gescheiden van de narcistische vampier. Hij vindt een nieuw leven in het moderne New Orleans wanneer hij verkeersagent Rebecca Quincy ontmoet en besluit in opstand te komen tegen zijn schepper. Zijn rebellie blijft echter niet onbestraft, en Renfield zal gedwongen worden om het op te nemen tegen Dracula in de hoop te ontsnappen aan de eindeloze cyclus van dood en bloedvergieten.

Bekijk onze andere Renfield interview hier:

• Nicolas Cage en Nicholas Hoult
• Awkwafina
• Ben Schwartz
• Rode loper
• Robert Kirkman en Chris McKay

Renfield is nu in de bioscoop.