Sinqua Walls-interview: oppas

Sinqua Walls is vooral bekend door zijn rol als Vernon Boyd in tiener wolf, maar hij gaat een andere uitdaging aan in de Prime Video-film Oppas. Geschreven en geregisseerd door Nikyatu Jusu in haar speelfilmdebuut, Oppasvolgt een Senegalese immigrant terwijl ze haar nieuwe leven in de VS navigeert als oppas voor een rijke familie terwijl ze werkt om haar eigen zoon uit Senegal over te halen.

Oppas begon zijn reis op de 2022 Sundance-filmfestival en is sindsdien omhooggeschoten. Het heeft gespeeld op een aantal filmfestivals, in theaters, en nu wordt het eindelijk gestreamd op Prime Video. Jusu doet iets unieks door horrorelementen en West-Afrikaanse overlevering op te nemen in een karakterdrama, en de film werd naast de prijsuitreiking overwegend positief onthaald door critici.

Scherm Rant sprak met Sinqua Walls over het spelen van Malik, in samenwerking met Jusu

Oppas, zijn chemie met Titanen ster Anna Diop, zijn auditieproces en wat het voor hem betekende om deel uit te maken van zo'n speciale film.

Sinqua-muren op kindermeisje

Screen Rant: Je werkte met de geweldige Nikyatu Jusu aan deze film, en hoe was je auditieproces en hoe was het om met haar samen te werken aan zo'n gelaagd verhaal als Nanny?

Sinqua Walls: Ja, werken met Nikyatu was een geschenk voor mij. Ik zeg altijd dat ik hoop dat we in de toekomst zo vaak mogelijk kunnen samenwerken. Het auditieproces leek een beetje op ons interviewproces. Het gebeurde allemaal op Zoom en het was een organisch proces. Ik denk dat ze al een idee had van de mensen die ze in overweging nam. Er was dus niet deze uitgebreide lijst met mensen, maar er was een zeer samengestelde lijst met mensen die ze echt wilde zien die de rol zouden kunnen bekleden, waaronder ikzelf. En we hadden een Zoom-gesprek. We spraken over onze achtergrondverhalen, we spraken over waarom dit verhaal belangrijk voor haar was. We spraken over de geschiedenis van hoe lang ze met de personages en met het script had doorgebracht en de parallellen tussen haar eigen leven en waar ze door werd geïnspireerd.

En ik vertelde haar min of meer wat ik organisch in het verhaal en in de scripts zag. En het leek alsof we een connectie hadden. En toen lieten Anna en ik samen scheikunde lezen om te zien of we scheikundig met elkaar in verband konden staan. En ik denk dat we dat deden. We hadden genoeg chemie dat ze het leuk vonden. En ik kreeg het telefoontje en natuurlijk gaven ze me de baan. Ook al was het niet persoonlijk, het was een van de leukste scheikundelezingen met iemand die ik ooit heb gehad. Ik denk Anna, het vertaalt zich duidelijk in het verhaal, maar we hadden gewoon een geweldige band en het speelde op het scherm, maar het speelde ook in de kamer toen we het ook op Zoom deden.

Je noemde de scheikunde die je met Anna hebt gelezen. Heb je er nog aan gewerkt terwijl je op de set was?

Sinqua Walls: Dat hebben we consequent gedaan. En ik denk dat een van de dingen waar we ons allebei echt voor inzetten, was elkaar echt leren kennen. Omdat we allemaal fans zijn van film en cinema en geweldige verhalen en geweldige scripts, leer je dat zoveel van het leven zich afspeelt buiten het eigenlijke filmen, wat gewoon tijd doorbrengt om iemand te leren kennen. En dan wordt veel van de natuurlijke communicatie en natuurlijke energie die je hebt doordrenkt met het verhaal, waardoor het tot leven komt. Dus zodra we wisten dat we allebei de keuze waren om met Nikyatu op reis te gaan, was het eerste wat we deden een telefoontje krijgen, nog een FaceTime-, Zoom-oproep om te praten over elkaar leren kennen en de synergie tussen elkaar vinden verbinding.

En ik begrijp veel meer van haar en haar moeder en we spraken over mij en we konden gewoon leer elkaar echt kennen als vrienden, om die organische verstandhouding op te bouwen over de consistentie van de telefoon oproepen. En toen we samen in New York aankwamen, maakten we gewoon tijd voor elkaar. Ik denk dat het zo'n zegen voor me was om een ​​scènepartner en een castmate te hebben die ik echt leuk vond. En ze was zo open, en ik denk dat ik me kan voorstellen dat iemand die tot nu toe de kans heeft gehad om met Anna te werken, ontdekt hoe open ze is. Dus we hebben deze samenwerking kunnen vinden die het leuk maakte. En dat is een bewijs dat we allebei gewoon toegewijd zijn om elkaar comfortabel te willen maken.

U zei eerder dat u met Nikyatu over uw eigen ideeën sprak nadat u het script had gelezen. Wat was je eerste reactie toen je het las?

Sinqua Walls: Ooh, ik heb dit in de loop der jaren zo vaak gezegd - ik lees een script en ik kan gaan, zelfs als ik er niet in zit, "Ik ga ernaar kijken", ik weet dat het een goede script. En toen ik haar script las, dacht ik: "Oh mijn god, ik kan niet wachten om dit te zien." Maar het sprong voor mij van de pagina. was ik bekend mee Zelfmoord door zonlicht [Jusu is kort], dus ik had een idee van haar als een visuele verteller en niet zozeer een bewustzijn van haar schrijven. En haar schrijven is gewoon onberispelijk. Ik denk dat om een ​​geweldige filmmaker te zijn, je nauwgezet moet zijn en je moet het schrijven, erop terugkomen, het loslaten, er weer op terugkomen. En wat ik echt heel erg respecteer aan haar als artiest, is dat ze zo kritisch is over zichzelf. En toen ik het script las, wist ik dat het iets was waar ze haar hart in had gestopt om het eindelijk waar te maken. En dat voelde je door elk personage aan de woorden, aan de verhalende beschrijvingen.

De film heeft al deze verschillende elementen en thema's. Hoe ben je als acteur met al deze thema's omgegaan en wat voor gesprekken heb je gevoerd met Nikyatu? Hebben die gesprekken uw prestaties beïnvloed?

Sinqua Walls: Absoluut. Ik denk dat ik het benaderde vanuit het perspectief dat ik altijd student was. Opgegroeid als een Afro-Amerikaan en nog steeds veel lagen van mijn eigen geschiedenis aan het leren, ben ik me niet zo bewust van de afstamming die Nikyatu deed begrijp dat ze Sierra Leonees is en dat ze iets heeft waarmee ze is opgegroeid, of dat Anna Senegalees is en is opgegroeid wetende dat. Dus het gaf me de ruimte om echt gewoon te luisteren.

En ik denk dat Malik's natuurlijke vraag naar waar kom je vandaan, dat is een aard van Sinqua die zegt: 'waar komen jullie allemaal vandaan en wat is dit? Wat is de geschiedenis? Wat is het verhaal? Wat is trots voor jou? Wat is belangrijk voor jou? Wat draag je bij je dat we kunnen voelen, maar waarvan we niet noodzakelijkerwijs weten wat de definitie is?” En dus, in die ruimte, is het gewoon geeft me een beetje meer waardering voor elk van die vrouwen, Anna en Nikyatu, en die inquisitie maakte het zo levend voor mij.

In een eerder interview zei je dat je dol bent op de manier waarop de waardigheid en moed van zwarte mannen op het scherm worden afgebeeld. Hoe denk je dat Malik dat door zijn acties heeft overgebracht? En welke aspecten daarvan, indien aanwezig, draag je nu met je mee?

Sinqua Walls: Absoluut. Ik denk dat het erg belangrijk voor me was om personages te spelen die echt bedreven zijn in dualiteit. En we plaatsen ze niet in één systemische omgeving, maar ze kunnen vele wateren doorkruisen. En ik denk dat dat erg op mij lijkt in het leven, verschillende levensomstandigheden hebben doorgemaakt en verheffen en groeien. En wat ik leuk vind aan de weergave van Malik zat in het script. Huishoudster zijn is een heel dapper beroep. En ik denk dat we dat in de samenleving soms over het hoofd zien vanwege wat de samenleving afbeeldt als moed of succes. Maar als je kijkt naar mensen die gewoon elke dag proberen te werken, zorg dan voor hun gezin elke dag en hun best doen, ontdek je de moed en moed van wie deze mensen zijn Zijn.

En aangezien Malik portier is, hoe hij zich elke dag gedraagt ​​als portier, denk ik dat we zijn waardigheid zien. In het element van het kijken naar hem in zijn interactie met zijn grootmoeder zien we zijn waardigheid en zijn vermogen om niet alleen een sterke vrouw in zijn grootmoeder te ondersteunen, maar ook geduld en gemak te hebben en luisteren. En ik denk dat meer voorbeelden daarvan heel belangrijk zijn. En dus stond dat al op de pagina voor mij, maar het is al iets dat ik van binnen voel en die synergie tussen mezelf, het script en Nikyatu speelde gewoon vanwege die elementen.

De film kwam in Sundance zonder distributie, en nu ben je op deze intense perstour geweest, hij speelde op filmfestivals en hij is uit op Prime Video. Hoe was dat voor jou en wat betekende dat voor jou om dat als cast en met de regisseur te ervaren?

Sinqua Walls: Het is een geschenk. [Ik ben] gewoon dankbaar omdat je zo vaak projecten doet, en je hoopt dat ze de benen van Nanny krijgen, en soms schieten ze tekort. Maar om dat te hebben, was het zo'n liefdeswerk en iedereen was om de juiste redenen geïnvesteerd. Niet alleen de acteurs, niet alleen de regisseurs, de filmmakers, de producenten, maar ook de crew. Iedereen werd geïnvesteerd om de juiste redenen. Iedereen offerde om de juiste redenen. En ik denk dat iedereen daardoor heeft gewonnen. En dus voor mij was het net alsof het meer dan wat dan ook dankbaarheid was om het tot bloei te zien komen en echt rechtvaardig trots, gewoon trots zijn op Nikyatu, trots zijn op Anna en dat zien en er gewoon deel van uitmaken, ik ben gewoon dankbaar.

Over Nanny

In deze psychologische horrorfabel over ontheemding gaat Aisha (Anna Diop), een vrouw die onlangs uit Senegal is geëmigreerd, wordt ingehuurd om te zorgen voor de dochter van een welvarend stel (Michelle Monaghan en Morgan Spector) die in New York wonen Stad.

Achtervolgd door de afwezigheid van de jonge zoon die ze achterliet, hoopt Aisha dat haar nieuwe baan haar dat zal opleveren kans om hem naar de VS te halen, maar wordt steeds onrustiger door het onstabiele huis van de familie leven. Terwijl zijn aankomst nadert, begint een gewelddadige aanwezigheid zowel haar dromen als haar realiteit binnen te dringen, wat een bedreiging vormt voor de Amerikaanse droom die ze nauwgezet aan het samenstellen is.

Bekijk onze andere Oppasinterview hier:

• Nikyatu Jusu en Anna Diop
• De cast en crew

Oppas is momenteel beschikbaar om te streamen op Prime Video.