Elementaire componist Thomas Newman over het scoren van een originele Pixar-wereld

In Elementair vuur, water, aarde en lucht bestaan ​​naast elkaar in Element City, hoewel ze relatief gescheiden levens leiden, waarbij de elementen zich nooit vermengen. Dit verandert echter allemaal wanneer Wade, een emotioneel waterelement, en Ember, een opvliegend vuurelement, samenwerken om de winkel van haar familie te redden. Het paar groeit naar elkaar toe en naarmate ze meer tijd samen doorbrengen, ontstaan ​​er onverwachte gevoelens die de samenstelling van Element City voor altijd kunnen veranderen.

Elementair wordt geregisseerd door Peter Sohn en geproduceerd door Denise Ream, het team erachter De goede dinosaurus. Het is mede geschreven door John Hoberg, Kat Likkel en Brenda Hsueh, waarbij Sohn nauw met hen samenwerkte om het verhaal te creëren, puttend uit zijn eigen levenservaringen. Elementair met Leah Lewis, Mamoudou Athie, Ronnie del Carmen, Shila Ommi, Wendi McLendon-Covey, Catherine O'Hara, Mason Wertheimer, Joe Pera en Matt Yang King.

Scherm Rant sprak met componist Thomas Newman over het maken van muziek voor Pixar's Elementair. Hij brak zijn unieke compositieproces af en onthult zijn favoriete scène in Elementair om aan te werken. Newman deelde ook waarom Pixar-films hem blijven terugtrekken en hoe hij het maken van muziek benaderde de wereld van Elementair.

Thomas Newman op Elementair

Screen Rant: ik hou van Elementair zoveel en de muziek is geweldig. Kun je met me praten over de inspiratiebronnen van waar je naar keek bij het componeren voor deze film?

Thoma Newman: Het is grappig, telkens wanneer ik aan inspiraties denk, is het proces voor mij zo vloeiend dat de helft van de tijd Ik kan me niet herinneren wanneer ik iets schreef of hoe het tot stand kwam, behalve dat ik er veel tijd aan besteedde opname. Eén op één met veel spelers met wie ik al een paar decennia samenwerk. Onderweg, om te beginnen, zal ik gewoon een afbeelding plaatsen en de afbeelding zal worden gedeeld met een speler waarmee ik werk. We proberen iets en kijken wat werkt. Voeg iets anders toe. Kijk of dat werkt.

Krijg idee na, idee na idee. Zet deze ideeën op veel plaatsen in de film, zeg dat ik het hier leuk vind, vind het daar in het begin niet erg terloops. En dan, op een gegeven moment, nodigt Pete Sohn de regisseur uit om gewoon te zien wat hij denkt. Het is moeilijk te onthouden hoe het tot stand komt, omdat het erg onintellectueel is. Als ik goed nadenk, ben ik meestal de slechtste, als ik niet nadenk, ben ik meestal de beste.

Dat snap ik helemaal. Element city is zo cool, omdat het de invloeden heeft van aarde, lucht, water, vuur. Hoe vond je het om de thema's voor elk van die elementen te creëren en ze vervolgens samen te voegen om in de stad als geheel te passen?

Thomas Newman: Hoe meer ik probeerde na te denken, gewoon om terug te gaan naar het denkaspect hiervan, hoe ontmoedigender het was. Is er een muzikale cultuur voor vuur, voor water, voor lucht en aarde? Dus ik denk dat ik dat allemaal heb weggegooid, dit idee van: "Oké, dit wordt dit. Dit wordt dat." En ik begon gewoon te werken, zoals ik al zei. Spelers laten proberen bepaalde dingen te plukken, bepaalde andere dingen bonken. Sample frase, ritmes, drums en vocale chatters, en plaats ze op deze plaatsen. En zei: "Ik koop dit als ik het hoor, ik koop het, maar niet met veel intellectueel voorwendsel.

Ik hou ervan. En kun je me dan iets vertellen over de evolutie van golf- en sintelthema's? Omdat ze heel, heel verschillend zijn en dan hebben we dat romantische verhaal dat hen samenbrengt?

Thomas Newman: Ik denk dat er in het geval van Ember altijd emotie zal zijn, omdat het verband houdt met haar gevoel van verplichting jegens familie en met het idee om de winkel over te nemen. Iets van nature niet verdrietig in haar maar berustend. Er was een zekere berusting in wat ze moest zijn. Het idee dat als ze een glazen toonbank repareerde, of als ze een kom weer in elkaar zette, het niets was. Dat ze dat heel, heel intuïtief deed tot op het punt dat ze dacht dat het niets was. Het enige wat ze zegt is: "Oh, er is gemorst in gangpad vier." En dus was er een beetje een motief en in een octaafmandoline die daarvoor diende.

Wat Wade betreft, ik weet niet of er zoveel een thema voor Wade was als dat er kleuren waren. De Viber-telefoons, geslagen metalen en dat soort dingen. Ik beantwoord je vraag niet. Ik zweer dat ik niet op deze manier denk waar hier mijn thema is en ik gebruik het hier en daar. Het was alsof hier een idee is. Ik vind het erg leuk. Oh, zou het hier kunnen werken en dan cirkel ik terug en ik herinner me niet zo goed als ik zou moeten, wat het was dat me naar de plaatsen bracht waar ik kwam. Ik vind het leuk dat ik het leuk vind. Ik probeer de al te bedachtzame componist in mij over te slaan.

Nee, dat vind ik echt interessant. Je zei net dat er kleuren waren voor Wade, hoe werkt dat voor jou?

Thomas Newman: Gewoon door kleuren op te hangen en naar een scène met Wade te kijken en te zeggen: koop ik dit. Kopen mijn oren wat mijn ogen zeggen te doen? Versmelten ze met elkaar? En dan vraag ik me uiteindelijk af waarom? Dat is een beetje intellectueel, maar als het hier werkt, doe het dan. Ze zijn erg praktisch ingesteld en dat vind ik erg belangrijk. Ik wil heel creatief en poëtisch zijn, maar ik wil het in praktische aspecten omzetten, zodat ik vooruitgang kan blijven boeken, alleen al omdat het een ontmoedigende hoeveelheid is. 80 minuten of 90 minuten muziek, maar zoals ik al zei vrij onintellectueel. [Dat] is misschien een vals antwoord, maar dat zijn goede antwoorden die ik je kan geven.

Je hebt zowel animatie als live-action gedaan. Benader je ze anders?

Thomas Newman: Ik denk dat ze anders zijn en daarom ja, er is een andere aanpak. Maar het is nog steeds hier is een beetje muziek. Misschien verandert animatie qua tempo en vorm veel meer stemmingswisselingen veel sneller. Bij live-actie kunnen er uitgebreide stemmingen zijn waar je je achter kunt verschuilen. Hier is slechts een sfeer die twee minuten aanhoudt. Waar het in animatie een sfeer kan zijn die 10 seconden aanhoudt en dan verandert in iets anders. Het is dus meer actiegericht. Actie vergeten, live action, dat het een psychologisch drama mag zijn, waar muziek gewoon minder doet. Muziek doet veel in een animatiefilm, er wordt veel van gevraagd.

Hoe belangrijk is het verhaal zelf als je de muziek versus de beelden uitzoekt, vooral bij animatie. Als je het over [met] Wade hebt, waren het kleuren. Maar met Ember, zei je, hebben we een soort berustend gevoel, en bijna een tweede natuur als ze glas repareert. Ik vond het heel interessant dat ze heel anders aanvoelden, alleen ook in jouw aanpak.

Thomas Newman: Het is moeilijk voor mij om terug te gaan en mezelf af te vragen waarom? Ik hoop dat mijn oren eerlijk zijn, als ik luister en kijk. En als ze dat zijn en opnieuw, dan ben ik het alleen, in tegenstelling tot ik met de regisseur achter me die zegt: "Nee, niet dat of dat doet me denken aan dit." Er zijn veel gevallen waarin iemand een heel andere reactie op een kleur kan hebben dan ik en ik moet een beetje onderhandelen Dat. Heeft de regisseur gelijk of ongelijk? Volgens mij, in die veronderstelling? Of is het gewoon zo persoonlijk dat ik een gemaakte keuze niet kan verdedigen?

Als een regisseur het er niet mee eens is, is er een idee van gedeelde ervaring van hoe muziek ons ​​raakt en hoe we reageren, maar het lost niet echt de kwestie van het vertellen van verhalen op. Ik denk dat het vertellen van verhalen waarschijnlijk altijd essentieel is om het verhaal zo duidelijk mogelijk te maken. Wat kan muziek doen? Dient het actie? Is het karakter dienend? Dient het de algemene stemming? Wanneer kan het gewoon humeurig zijn? Wanneer moet het wijzen op een beetje actie? En ik denk dat dat waarschijnlijk geldt voor elke film waaraan je zou werken, of het nu animatie of live action was.

Ik luister graag naar tientallen films in mijn vrije tijd, omdat ik het gevoel heb dat een van de grootste uitdagingen die voor mij altijd erg indrukwekkend is, is om de film naar een hoger niveau te tillen zonder hem in te halen.

Thomas Newman: Zo perfect verwoord.

Je worstelt een beetje met die uitdaging, omdat je de muziek nodig hebt om onderscheidend te zijn, en om de verhaallijn echt te bewegen, krijg je onze emoties, maar als het de film inhaalt, dan overweldigt het alles.

Thomas Newman: En dat is zo persoonlijk. Ik weet niet of dat komt doordat een componist een bepaalde aanpak heeft. In een film over psychologie wil je subtext. Je realiseert je dat je zou willen zeggen dat dit personage meer inhoudt dan wat je ziet. En ik ga dat doen met iets dat onder dat iets speelt dat misschien een beetje tegengesteld is aan wat je ziet. Als je ooit naar een film bent geweest waar de muziek zo groot is, staat dat het beeld in de weg.

Het is alsof ze voor je staan ​​en het beeld daarvoor. Ik denk dat als je eerlijk en open bent, het makkelijk is om dat te zeggen. Ik denk niet dat ik een componist ben die gehoord wil worden, die je echt wil komen raken. Dat is gewoon niet mijn aard. Soms zou het me meer van dienst kunnen zijn als het in bepaalde omgevingen was. Ben ik te verlegen in mijn expressieve gevoeligheid en zou ik meer open moeten zijn en vooruit moeten gaan? Maar ik denk dat mijn basisesthetiek er een is van meer subtiliteit.

Kun je iets vertellen over de samenwerking met Peter Sohn? Omdat ik weet dat dit verhaal zo persoonlijk voor hem is.

Thomas Newman: Pete was een geweldige medewerker. Heel open en heel respectvol, maar het was duidelijk dat hij zijn ideeën zou hebben en die ideeën moesten worden uitgewerkt. Het is niet anders dan welke regisseur dan ook. De inzet is te hoog voor een regisseur om ooit te beleefd te zijn. Om niet te krijgen wat hij of zij moet krijgen. Er zal dus altijd dat onderhandelingsprincipe zijn en meestal wordt er niet verbaal over gedebatteerd. Voor mij is het zoiets van: "Oké, dit idee bevalt je niet. Ik snap waarom. Nou, hoe zit het met dit idee?" En ik denk dat het veel beter is om te spreken in termen van wat muziek doet met een beeld dan te praten over waarom het niet werkt. Ik herschrijf liever een idee en probeer dan een regisseur te overtuigen waarom ze het bij het verkeerde eind hadden door het niet leuk te vinden, want nogmaals, smaak is gewoon zo persoonlijk.

En wat was je favoriete personage of moment waarop je met de muziek mocht spelen Elementair?

Thomas Newman: Het was de bubble-date, gewoon omdat het zo mooi was. Zo'n mooi idee en Wade had zo'n mooie, scheve glimlach op zijn gezicht, zo open en kwetsbaar, ik ben hier om je te beschermen, maar jij bent jij. In een bepaald soort geïmpliceerd tempo in een soort piano-achtig geluid en deze prachtige vocalisaties die een speler van mij had verwerkt. Dat was gewoon een heel bevredigend moment. Die levendige stereo gaat open en opeens wordt dat vrolijker. Ze draait rond. Dat was leuk. Dat was leuk.

Ik hou van dat moment. En dan alle unieke instrumenten die je moet gebruiken Elementair dat je niet per se een ton gebruikt?

Thomas Newman: Oh, er zijn zoveel instrumenten en we hebben zoveel kleuren gebruikt, kwetterende vocale ritmes. Het waren er gewoon zoveel. Het was echt alsof je tonnen verschillende geluiden samenvoegde, van zangbellen en speelgoedxylofoons tot, zoals ik al zei, vibrafoons, sitar, octaafmandoline, verwerkt laag koper. Het waren gewoon veel verschillende dingen.

Waren er unieke uitdagingen met Elementair waar je normaal gesproken niet mee te maken krijgt bij andere projecten?

Thomas Newman: Dit idee van een denkbeeldige wereld, een wereld die parallel loopt aan een menselijke wereld, maar volkomen, volkomen anders is. Wat betekent dat in termen van wat hoe contextualiseren onze oren geluiden als het gaat om ons als mensen die over de aarde zwerven? Hoe verhoudt het zich, maar is het niet in tegenspraak met een denkbeeldige wereld? Dat was echt een uitdaging.

Ik dacht dat dat heel interessant was, want met de Firetown en Fire Land klonk het een beetje als een specifiek gebied, en dan zou het veranderen. Wereldopbouw is hierin een van mijn favoriete onderdelen en ik vond dat de muziek daar heel goed bij hielp.

Thomas Newman: Je wilt anders-zijn suggereren, maar je wilt niet neerbuigen in een notie van anders-zijn. Dat was een grote uitdaging.

Wat vond je het meest verrassend aan het werken aan Elementair?

Thomas Newman: Het is het idee dat er in een film als Elemental echte dwaasheden en veel woordspelingen zijn, maar diep gevoelde dingen en diepgang. Het was vrij uniek om daar van A tot Z naar toe te gaan. Ik heb gezegd dat je dat in Pixar-films vaak krijgt, van heel grappig tot heel diep. Dat is een van de dingen waarvan ik denk dat ze me naar een Pixar-film willen brengen.

Ik wilde het net vragen omdat je aan een paar likes hebt gewerkt Elementair, Muur-E, wat mijn favoriet is, Finding Nemo. Wat is het met Pixar dat je aantrekt als componist?

Thomas Newman: Ze hebben een geweldig gevoel voor proces en een manier om te komen tot wat het meest excellent is. Ik waardeer hun werkethiek enorm, en dat het voor hen allemaal om het verhaal draait. Ze verbeteren voortdurend. Als je in mei een film ziet en je ziet dezelfde film in december, hoeveel is hij dan verbeterd? Het wordt altijd beter. Ze stoppen gewoon niet en dat is inspirerend.

Is er een genre dat je nog niet hebt kunnen spelen en dat je heel graag wilt spelen?

Thomas Newman: Niet echt. Ik denk dat ik er niet zo over denk. Als er iets tussenkomt, en het interesseert me, een interessante regisseur, laat me dat dan proberen. In tegenstelling tot wachten op de film waarvan ik altijd denk dat ik die wilde doen. En kansen zijn er genoeg voor mij. Ik zeg dat klop op hout. Dus, neem gewoon wat het volgende voor me is, meestal.

Over elementair

In Element City, waar lucht, vuur, aarde en water samenleven, vormen Wade, een waterelement, en Ember, een vuurelement, een onwaarschijnlijk paar. Terwijl ze samenwerken om de familiewinkel van Ember te redden, beginnen ze langzaamaan verliefd te worden en stellen ze de vraag: kunnen vuur en water ooit samen zijn?

Bekijk onze andere Elementair interview hier:

• Leah Lewis en Mamoudou Athie
• Peter Sohn en Denise Ream
• John Hoberg en Kat Likkel

Elementair draait nu in theaters.