GI Joe: De (on)Amerikaanse held?

GI Joe: De opkomst van Cobra is de grote zomertentpaal van de week en natuurlijk komt met de première van de film alle aandacht die niet-geïnformeerde reguliere netwerken op het elfde uur proberen op te stapelen.

Met betrekking tot GI Jo, was het onvermijdelijk dat we uiteindelijk één bepaalde stem van afwijkende meningen zouden horen spreken: degenen die dat denken GI Jo is ontdaan van het 'Amerikaans' dat het ooit geweldig maakte. Ik zou dit niet per se nieuws noemen, maar het is zeker op een groot nieuwsnetwerk terechtgekomen (MSNBC), dus als je het nog niet hebt gezien, bekijk dan eerst de video voordat we aan het lange debat beginnen:

.

De man die vals huilt in de video is John Miller van de Conservative-publicatie Nationale recensie. Laten we, voordat we Mr. Miller achtervolgen en hem beginnen neer te halen omdat hij zijn mening (zoals die is) uit, in ieder geval zijn mening eens bekijken:

DE OUDE DAWGS

Als je ouder bent dan 45, dan ben je waarschijnlijk oud genoeg om je de tijd te herinneren GI Jo was een 12-inch "Action Man" -beeldje geïnspireerd door soldaten uit de Tweede Wereldoorlog (met wat invloeden uit de Koreaanse oorlog in de mix). De originele speelgoedlijn - gelanceerd door Hasbro in 1964 - omvatte vier figuren die overeenkwamen met de vier takken van het Amerikaanse leger (leger, marine, luchtmacht, mariniers). Accessoirepakketten (of "blades" voor jullie oldtimers) werden apart verkocht, zodat kinderen elke "Joe" konden aanpassen met de "blades" die ze kochten. Als dat klinkt als Barbie voor jongens, dan is dat omdat het zo was.

Deze vroege incarnatie van GI Jo was onbeschaamd een Amerikaans icoon en een trotse militaire krijger gemaakt als eerbetoon aan degenen die daar in de wereld waren, vechtend voor het goede vechten namens de VS En die afbeelding is precies wat jongens als John Miller zich herinneren: het is de kernessentie waarvan hij voelt dat die verloren is gegaan de GI Jo franchise met zijn nieuwe internationale reikwijdte en 'Robocop-stijl' outfits.

En hoewel het misschien gemakkelijk is om te zeggen "Laat het gaan, papa", neem eerst even de tijd om na te denken over alle geliefde hoofdbestanddelen van UW jeugd die de afgelopen jaren door Hollywood is "geruïneerd" (of de komende jaren zal worden geruïneerd om komen). Ineens is het gemakkelijk om mee te voelen met de chagrijnige oldtimers, nietwaar?

DE BRIGADE VAN DE JAREN 80

Ja GI Jo kreeg zijn start als een te grote, pro-militaire, knock-off Barbie-pop, maar wat de franchise echt tot een permanent cultureel onderdeel (en een melkkoe voor Hasbro) maakte, is ongetwijfeld de GI Jo heropleving van de jaren 80, die een hele nieuwe generatie (de mijne) op de franchise zette en ook de uitdrukking "A Real American Hero" bedacht.

De jaren 80 GI Jo kwam in de vorm van "moderne" actiefiguren (nu 3,75 "kort), en een speelgoedlijn met voertuigen, accessoires en enorme speelsets. Hasbro pionierde ook met nieuwe strategieën op het gebied van merchandising GI Jo, de speelgoedlijn op de markt brengen en tegelijkertijd andere media-ondernemingen lanceren. Deze omvatten een begeleidende Marvel-stripreeks en natuurlijk twee afleveringen (1985-87, 1989-91) van een zeer populaire tekenfilmserie (en een legendarische tekenfilm), die hielp miljoenen jonge kinderen (waaronder ikzelf) naar de vernieuwde wereld te lokken van GI Jo en hun aartsvijand, een kwaadaardige terroristische organisatie die bekend staat als Cobra.

Als je tussen de 20 en 40 jaar oud bent, dan GI Joe: een echte Amerikaanse held is waarschijnlijk de G.I. Joe die je kent. Namen als Duke, Scarlett, Lady J, Hawk, Snake Eyes, Cobra Commander, Baroness, Destro, Zartan, Serpentor of (mijn favoriet) Sgt. Slachten is iets dat je kent en waar je van houdt - en je weet zeker alles over epische vuurgevechten met rode en blauwe lasers.

Dat is mijn GI Jo.

Lees verder 'G.I. Joe: De (niet) Amerikaanse held?'

DE NIEUWSTE REKRUTTEN

Als je te jong bent om in een bar bediend te worden (of gewoon zo'n fan bent), dan is de GI Jo waar je waarschijnlijk het meest bekend mee bent, is de meer recente incarnatie van het stripboek die daarna werd gelanceerd Een echte Amerikaanse held vervaagd uit het geheugen. Gegeven tussen verschillende uitgevers van stripboeken (die elk verschillende spin-offs of miniseries deden), de belangrijkste run van de vernieuwde GI Jo comics werd gedaan door indie stripuitgever Devil's Due, van 2001 tot 2008. Dat GI Jo comic breidde het universum van de serie uit met zaken als mystieke ninja-clans (Snake Eyes en Storm Shadow's achtergrondverhaal), terwijl ook de reikwijdte van de serie wordt verbreed om meer internationaal te zijn relevantie. Sinds het einde van de Devil's Due-serie heeft stripuitgever IDW een nieuwe gelanceerd GI Jo stripboek van vorig jaar, dat nog steeds wordt uitgegeven.

Ik heb een paar keer geprobeerd de strips te lezen (de Devil's Due- en de IDW-versies), maar moet nog worden verloofd. Uiteindelijk is het gewoon niet MIJN GI Jo, hoewel het onmiskenbaar was gebouwd op het fundament van die incarnatie uit de jaren 80.

(NIET) AMERIKAANSE HELDEN???

...Dat brengt ons terug bij deze speelfilmbewerking van GI Jo. Zoals we meldden toen we voor het eerst hoorden over de film, De opkomst van Cobra ontleent veel van zijn elementen (het uiterlijk, de achtergrondverhalen voor bepaalde personages) aan de modernere versie van de stripboeken. Natuurlijk, er zijn veel karakters die we herkennen, maar zelfs voor ons kinderen uit de jaren 80, het idee van "accelerator suits" of de Joes als een wereldwijde speciale ops-force - zelfs een deel van het ninja-achtergrondverhaal tussen Snake Eyes (Ray Park) en Storm Shadow (Byung-hun Lee) - is enigszins nieuw en onbekend.

Maar wat dan nog - het is een film. Een kaskraker. Een kaskraker die over de hele wereld zou moeten draaien. Natuurlijk zouden er veranderingen komen - veranderingen die niet alleen de wens van de studio weerspiegelen om geld te verdienen op de wereldmarkt, maar ook updates die nodig zijn om de veranderde houding ten opzichte van het leger, militaire betrokkenheid, terrorisme, een "geglobaliseerde" moderne tijd, enz... enz...

John Miller klaagt dat deze nieuwe filmversie de originele "patriottische" niet eert GI Jo is zinloos. Het is alsof ik klaag (als een 80s GI Jo kid) dat de film realistische wapens gebruikt in plaats van domme rode en blauwe lasers.

Meer ter zake: de klachten van Miler gaan voorbij aan het feit dat GI Jo is al een halve eeuw een evoluerende entiteit! Hoewel deze versie op groot scherm de meest drastische conversie is geweest van GI Jo - van "Real American Hero" tot "Everybody's Hero" - het is zeker niet de eerste keer dat een dergelijke zet wordt geprobeerd.

Sterker nog, als iemand de moeite zou nemen om rond te graven, zouden ze ontdekken dat eind jaren zestig, ondanks al het anti-Vietnam-sentiment dat door Amerika raasde, Hasbro probeerde de militaire oorsprong van het speelgoed te bagatelliseren door de regel "The Adventures of G.I. Joe" en uiteindelijk "Adventure Team" te hernoemen. Het speelgoed werd opnieuw gelanceerd in de vroege jaren 70 als een team van vage militaire avonturiers, allemaal zodat Hasbro geld kon blijven verdienen in een tijd waarin de publieke opinie zich tegen hun had gekeerd Product.

Dus wat is er vandaag zo anders, wanneer Hasbro (ja, hetzelfde bedrijf) zich opnieuw voorstelt GI Jo om deze film te verkopen in een tijd waarin het publieke sentiment (nu over de hele wereld) opnieuw niet in het voordeel van hun product is? Had Hasbro een hard standpunt ingenomen en NIET met de tijd mee veranderd GI Jo of zijn "patriottische" oorsprong opnieuw in de voorhoede van de Amerikaanse cultuur staan?

Bottom Line: Bedrijven houden ervan om geld te verdienen en NIETS is of is ooit te heilig geweest om opzij te gooien om er een nieuwere, glanzendere, meer aansprekende versie voor in de plaats te zetten. Wat is er meer Amerikaans dan het idee om winst te maken door iets ouds opnieuw te verpakken?

GI Joe: De opkomst van Cobra komt vrijdag in de bioscoop. Wacht het af (of niet) en laat ons in de reacties weten wat je van dit hele Amerikaans/On-Amerikaans debat vindt.

Bron: Progress Not Congress via You Tube