Tot de kern komen van Disney's nieuwe docu, Mickey: The Story of a Mouse

Dat blijkt uit de vele gewone, alledaagse mensen die geïnterviewd worden in een deel van een nieuw Mickey Mouse documentaire, Disney's iconische muis betekent nog steeds zoveel voor zoveel fans, zelfs na zijn debuut bijna 100 jaar geleden in de jaren 1920. De bekroonde en GRAMMY®-genomineerde regisseur Jeff Malmberg nam de monumentale taak op zich om te onderzoeken waarom dit - ongetwijfeld veel tot grote vreugde van zijn acht jaar oude dochter - terwijl hij zich verdiepte in zowel Mickey's als Walt Disney's intrinsiek verbonden geschiedenissen.

Het eindresultaat is Mickey: het verhaal van een muis, een Disney+ documentaire die vrij toepasselijk debuteerde op Mickey's verjaardag (18 november). Nog toepasselijker: de documentaire van Malmberg werd niet alleen geleid door de woorden van bekende animators zoals Eric Goldberg, die vooral bekend staat om het animeren van de

Geest van Aladdin. Malmberg kreeg de kans om Eric vast te leggen terwijl hij verschillende versies van Mickey tekende voor een nooit eerder vertoonde korte film "Mickey in a Minute" die tegen het einde van de documentaire in première gaat.

Met zoveel geschiedenis boordevol gedurende de 89 minuten durende documentaire, Scherm Rant wist niet alleen een interview te bemachtigen met Malmberg om zijn briljante film te bespreken, maar ook met universitair hoofddocent kunst Carmenita Higginbotham, die de culturele en visuele effecten van Disney in de Amerikaanse populaire cultuur aan de Universiteit van Virginia.

Het verhaal achter Mickey: het verhaal van een muis

Screen Rant: iets dat me trof toen ik dit voor het eerst zag, was dat het voelt alsof Mickey uiteindelijk een succes werd stoomboot Willie. Zou Mickey geen succes zijn geweest als stoomboot Willie was niet de eerste tekenfilm met geluid?

Carmenita Higginbotham [Wijst naar Jeff Malmberg]. Je-e-e-ff? Ik hou ervan hoe we allebei naar elkaar wijzen. Animatie gaat hand in hand met technologie, en ik denk dat het tot leven komen van Mickey en een volwaardige tekenfilm een ​​extra boost of duwtje in de rug nodig had. In een kristallen bol, en gegeven waar de zaken nu staan, kan ik zeggen: "Ja, natuurlijk. Het moest worden gesynchroniseerd." Maar als we er praktisch over nadenken, krijgen we een idee van die hoge toon stem, krijgen we een idee van de geluidseffecten, waardoor een kritische, viscerale, centrale manier van wie wordt versterkt Mickey is. En het is die gehechtheid aan hem die hem volgens mij echt tot een succes heeft gemaakt.

Screen Rant: De documentaire werd afgewisseld met de creatie van de nieuwe Mickey-short ["Mickey in a Minute"], waarin Mickey door het museum loopt. Is het idee van deze documentaire ontstaan ​​vanwege deze nieuwe korte film, of is het gewoon zo ontstaan?

Jeff Malmberg: Ja, het was toevallig in de zin dat [animator] Eric [Goldberg] en ik samen zaten, en het werd min of meer door hem aangeboden. 'Hé, als we een Mickey Mouse-documentaire maken, waarom doen we dan geen Mickey Mouse-shorts, geen animatie?'

En dat werd op een bepaalde manier echt de ruggengraat voor ons om dit te bekijken. Het is één ding om over de geschiedenis te praten - en de geschiedenis kan gemakkelijk zelfs meer dan 90 minuten beslaan - maar om iets tastbaars te hebben? Ik had het gevoel dat ik dichter bij Mickey was met de punt van Erics potlood. Om met hem om te gaan en hem zijn ding te zien doen, en de uitbundigheid die hij had, die Mickey heeft, die handgetekende animatie, was echt fenomenaal. Er is geen betere dag dan daar gewoon te zitten en te luisteren naar hoe hij me leert over Mickey en hoe het allemaal werkt. Ik werk in documentaires, dus ik heb een heel vreemd werkproces. Het is niets vergeleken met handgetekende animatie. Handgetekende animatie is wild. De manier waarop ze dat spul eraf halen. Dus dat was echt gaaf om te zien.

Screen Rant: Dat is eigenlijk perfect. Er was veel over hoe een van de aspecten die Mickey, Mickey maakt, is dat hij met de hand is getekend, en ik merkte dat er geen Mickey Mouse clubhuis. Ik vroeg me af of dat met opzet was, aangezien Mickey Mouse clubhuis is heel anders dan andere Mickey's.

Jeff Malmberg: De jaren 90? [Lacht]. Ik gooide geen ellebogen. Er is maar zoveel waar je in kunt passen. Een van mijn favoriete korte films is 'Runaway Brain'. Ik vind het zo slim. Heb je deze gezien, Carmenita?

Carmenita Higginbotham: Ja ik heb.

Jeff Malmberg: Ja, dus ik bedoel, waar Mickey in "Runaway Brain" is, mag hij geen avonturier meer zijn. Het is alsof, hoe heeft die de film niet gehaald? Het is gewoon de functie van dat lineaire, tirannieke verhaal van 90 minuten. De stripboeken hadden ook een heel andere rubriek kunnen zijn.

Carmenita Higginbotham: Nou, het clubhuis is ook een heel andere uitloper van Mickey. Denk na over hoe hij verondersteld wordt om te gaan met individuen, wanneer hij met individuen omgaat. Er zijn de versies - de oudere versies - van Mickey Mouse clubhuis waar het eigenlijk lijkt op de show uit de jaren 50, waar het gaat om alle fans die samenkomen in fandom rond het idee van Mickey. En dat vind ik een interessant verhaal. Maar ik vind het geweldig, Jeff, dat je die keuze hebt gemaakt - en er zijn altijd keuzes, ook al heb je maar een bepaalde hoeveelheid tijd. Het presenteert Mickey echt op een heel unieke manier, dus het was logisch om die bijkomende momenten van contact en interactie met dat personage niet in de documentaire te hebben.

Jeff Malmberg: Ik ben blij dat je dat zegt. Die dingen houden je 's nachts wakker. 'Hoe zit het met deze? Hoe zit dat?' Iedereen heeft zijn favoriet. Weet je, er zijn waarschijnlijk 500 pond aan geweldige boeken over Walt, over Mickey, dus er zijn andere dingen. Dit is niet het einde, alles is alles. Dit doet gewoon zijn eigen variatie.

scherm tirade: Het leek erop dat Mickey een verandering zou ondergaan die niet positief was in de publieke perceptie, maar uiteindelijk zou het iets positiefs worden. De reden dat Donald Duck is gemaakt, was bijvoorbeeld dat mensen wilden dat Mickey perfect was. Denk je dat de huidige iteratie van Mickey zou moeten veranderen vanwege de publieke perceptie van hem?

Carmenita Higginbotham: Nou, je kent de manieren waarop Mickey wordt genormaliseerd en genaturaliseerd tot middenklasse, middenklasse, Amerikaanse cultuur is een soort van een van de meer fascinerende transformaties van een populair personage dat zowel een merk was, maar dat zijn eigen karakter had identiteit. En toen die afvlakking in de jaren '50 en '60 plaatsvond en hij een tijdje verdween, denk ik dat er op dat moment iets verloren was gegaan.

Een eigentijdse Mickey? Ik zou niet eens weten hoe dat eruit zou zien. Ik weet dat er meer internationale presentaties zijn geweest in Disney en andere korte films die herinneren aan de eerdere esthetiek trekt uit de jaren '30 en '40, waar hij een meer afgerond personage is dat frustratie uitdrukt en een beetje manisch kan zijn...

Ik denk dat Mickey gebonden is aan de publieke perceptie, en dit is vanuit een wetenschappelijk standpunt. Ik denk niet dat hij er ooit vrij van is geweest. Zodra Walt hem in de jaren '40 min of meer heeft verschoven naar het Amerika van de middenklasse, bestaat hij voor het vermaak en de vreugde van het Amerika van de middenklasse. En nu is hij een symbool en een icoon en soms meer dan een personage voor ons. Dus ik denk niet dat het mogelijk is om de componenten die je naar voren hebt gebracht los te koppelen. Wat denk jij, Jef?

Jeff Malmberg: Ja, ik bedoel, je praat met iemand die in de jaren '80 met Mickey is geboren. Ik wist niet dat hij een stripfiguur was. Ik zag hem als een nachtlampje en iemand die me begroette in Disneyland. Dus voor mij vulde een groot deel van de film deze details in waar het was als 'Wat?' En het was logisch waarom mijn ouders zo opgewonden waren om met hem op de foto te gaan. Ik zeg dat helemaal niet als een slak voor Mickey. Ik vond Mickey leuk. Maar het was iets heel anders toen ik opgroeide. Ik denk dat als je eenmaal die status hebt bereikt, het moeilijk is om terug te veranderen naar de Everyman.

Carmenita Higginbotham: Nee, helemaal mee eens. Als je eenmaal dat gevoel van roem hebt bereikt, waarbij je identiteit het verhaal vervangt en het een verzameling waarden wordt, is het moeilijk om terug te gaan. Ik weet niet hoe Mickey ooit op een andere manier zou kunnen verschijnen dan als een icoon.

Jeff Malmberg: Deze nieuwe Mickey Mouse-shorts spelen met Mickey die beroemd is. Het is zoals dat [Mickey's Gala Premier] uit de jaren '30, behalve dat ze dat nu de hele tijd doen.

Screen Rant: Aangezien het al een tijdje uit is, denk je dat deze nieuwe Mickey heeft bereikt wat Disney van plan was te doen? Is het teruggegaan naar de hoogtijdagen van Mickey? De Fantasia Mickey?

Jeff Malmberg: Ik zal je dit vertellen. Ik heb een achtjarige dochter die in de loop van dit alles elke Mickey-film heeft gezien. Ze kan een nieuwe Mickey-film kijken en dan Fantasia. Het is allemaal Mickey voor haar. Ik zal zeggen vanuit het perspectief van een jonge persoon, ik denk dat de korte films de klus klaren doordat hij weer een personage is geworden. Maar als Carmenita zei, dat zou zijn derde rol kunnen zijn, in plaats van mascotte, icoon en product. Maar in termen van de vreugde als Mickey als personage, heb ik het gezien in het feit dat mijn dochter van hem houdt. Hij kan weer emoties hebben. Er was een punt waarop Mickey helemaal geen emotie mocht hebben. Dus hij kan weer ongepast zijn. Dus ik denk dat dat wijst op het feit - en dat was eigenlijk wat ik aan het einde probeerde aan te geven - dat icoon terzijde, koopwaar terzijde, ze hebben Mickey in ieder geval in die periode weer zichzelf laten zijn.

Carmenita Higginbotham: Dus de vraag wordt nu, wat is de blijvende kracht daarvan? Is dit een geweldig moment of slechts een korte periode in Mickey's identiteit? Is dit iets wat we verder gaan zien? En wie zal Mickey moeten zijn om cultureel relevant te zijn. Als Mickey een soort van het cijfer van de Amerikaanse cultuur is - het midden van de Amerikaanse cultuur - en nu is Mickey aan het uitwerken met emoties kan men zich afvragen hoe hij zal reageren op meer hedendaagse en actuele gebeurtenissen die ogenschijnlijk heel erg zijn polariserend. Of wordt hij het personage dat ons allemaal bij elkaar kan brengen? Wie weet? Maar het is interessant om te vragen en je af te vragen.

Mickey: het verhaal van een muis streamt nu exclusief op Disney+!