Jackdaw Review: Oliver Jackson-Cohen geeft genuanceerde prestaties in strakke thriller

Samenvatting

• Jackdaw is een eenvoudige maar intense thriller met rauwe cinematografie en goed ontwikkelde karakters, waardoor het een meeslepend horloge is.
• Oliver Jackson-Cohen levert een genuanceerde en emotioneel kwetsbare vertolking als titulair personage, wat diepte toevoegt aan het aangrijpende verhaal.
• De focus van de film op een gedreven, gepijnigde hoofdpersoon, samen met de effectieve montage en intense motorscènes, houden de spanning de hele tijd hoog.

Geschreven en geregisseerd door Jamie Childs, Kauwis een eenvoudige, strakke thriller met voldoende karakterontwikkeling en spanning om ons geboeid te houden. De cinematografie voelt rauw aan en de film is goed belicht ondanks dat de actie zich in het donker afspeelt. Het verhaal is kaal, maar dat is zeker geen tegenvaller voor de film. Liever, Kauw is precies het soort film dat we hebben gemist: eenvoudig, intens en goed geacteerd. Het hoefde nooit meerdere of zelfs complexe verhaallijnen te hebben om goed te zijn, en Childs levert een intrigerend, elektrisch verhaal af zonder het te overdrijven. Met Oliver Jackson-Cohen die een genuanceerde, kwetsbare en toch stoere prestatie levert als het titelpersonage van de film,

Kauw is een aangrijpend verhaal dat de toegangsprijs zeker waard is.

Jack Dawson (Jackson-Cohen) is een veteraan die voor zijn jongere broer Simon (Leon Harrop) zorgt. Jack worstelt om de eindjes aan elkaar te knopen en stemt ermee in om een ​​pakketje op open water op te halen voor een man genaamd Silas (Joe Blakemore). Maar als de klus is geklaard en hij niet wordt betaald, houdt Jack het pakketje gegijzeld totdat Silas zijn belofte waarmaakt. Jack keert terug naar huis en ziet dat zijn broer vermist is. In de veronderstelling dat hij is ontvoerd, gaat hij achter Silas aan om hem terug te halen. Maar de zaken veranderen wanneer de ware identiteit van de man achter de baan wordt onthuld, en Jack moet rekening houden met zijn verleden en de pijn die daarmee gepaard gaat.

Kauw heeft veel te zeggen - over de omstandigheden waarin iemand als Jack zou kunnen opgroeien en het levenspad dat daardoor zou kunnen volgen, geld boven familie en liefde, enz. – en het zegt het met duidelijkheid. De thriller slaagt waar anderen zijn mislukt dankzij de focus op een gedreven, gepijnigd personage draagt ​​zijn hart op zijn mouw, maar is niet bang om zijn handen vuil te maken als het gaat om degenen die hij belangrijk vindt over. De montage van de film heeft een grote invloed op het tempo, dat nooit tot rust komt, waardoor de spanning toeneemt en we bij elke bocht rechtop gaan zitten, terwijl ons hart sneller klopt terwijl we ons afvragen wat er daarna komt op Jacks reis. Het is effectief en bruist van geconcentreerde wreedheid die even opwindend als hartverscheurend is.

Een groot deel van de intensiteit van de film komt voort uit het feit dat Jack op zijn motorfiets rijdt; soms rent hij ergens voor weg, of rent hij er naartoe - hoe dan ook, het is een uitstekende manier om de spanning van de ene scène naar de volgende op te bouwen. Jack praat niet veel, en we verzamelen informatie van de personages waarmee hij onderweg omgaat, waaronder Jenna Coleman’s Bo, die op haar eigen manier behulpzaam, fel en beschermend is, en Thomas Turgoose’s Craig, die de film verzorgt lichtzinnigheid. De ondersteunende personages dragen bij aan het verhaal zonder Jack te overschaduwen en geven hem (en ons) wat het verhaal nodig heeft om verder te komen.

Maar het feit dat Jack niet al zijn geheimen prijsgeeft, betekent niet dat hij onze empathie minder waard is. Daartoe is Jackson-Cohen misschien wel het meest bekend Het spook van Hill House, geeft een ongelooflijk gelaagde prestatie. Door zijn vertolking is het gemakkelijk om de hardheid van Jacks uiterlijk te geloven en de tederheid en emotionele kwetsbaarheid die hij overbrengt. Zijn ogen zijn open en expressief, zijn daden vasthoudend, omdat ze voortkomen uit een plaats van diepe pijn. Gecombineerd met de prestaties van Jackson-Cohen en de voortreffelijke spanningsopbouw van de film, Kauw's De uiteindelijke confrontatie is zwaar en emotioneel effectief, en levert een klap op die je buiten adem zal laten.

Childs’ film is indrukwekkend; het is spannend op alle manieren die het zou moeten zijn, en verliest nooit zijn momentum, zelfs in de scènes waarin er schijnbaar niets gebeurt, het is allemaal een aanloop naar een spannende finale. De kracht ervan is dat het niet probeert meerdere dingen tegelijk te zijn of te doen. Kauw wordt geholpen door een gegrond, ontroerend optreden van Jackson-Cohen, een fantastische ondersteunende cast en scherpe verhalen die alles samenbrengen zonder de welkom te overschrijden.

Kauw ging in première tijdens Fantastic Fest 2023. De film duurt 97 minuten en is niet beoordeeld.