De grootste manieren waarop Hulk is veranderd sinds zijn eerste optreden

Marvel's eerste monster, de ongelooflijke Hulk, is een cruciale speler geweest bij enkele van de meest monumentale evenementen van de uitgever. En in 2022 was het 60 jaar geleden dat hij voor het eerst verscheen, wat de vraag oproept: hoeveel is de Hulk sindsdien veranderd?

Ontsproten uit de geest van Stan Lee en vormgegeven door Jack Kirby, werd de Hulk geconceptualiseerd als een tragisch wezen à la Frankensteins monster. Hij werd beschouwd als een verlengstuk van het experiment dat Stan Lee begon met The Thing, maar wat Hulk scheidde van zijn altijd liefhebbende tegenhanger in de Fantastic Four was zijn alter ego: Doctor Bruce Banner. De dynamiek tussen Banner en Hulk bootste het klassieke verhaal van Dr. Jekyll en Mister Hyde na, waardoor een meeslepend onderzoek naar dualiteit en identiteit ontstond. The Thing is een man die vastzit in een lichaam dat hij niet wil; de Hulk en Bruce Banner zijn twee zielen die gedwongen worden hun lichaam te splitsen. Tenminste, ze begonnen als slechts twee. Toen kwamen de jaren '80.

In zijn verhaallijn "Crossroads of Eternity" uit 1984-85 introduceerde schrijver Bill Mantlo het idee dat Bruce consequent werd misbruikt door zijn vader, Brian David Banner. Peter David bouwde later voort op dit idee en zag dat bij Banner een dissociatieve identiteitsstoornis werd vastgesteld. In de loop van zijn twaalf jaar durende loopbaan plantte David veel van de psychologische zaden waar schrijvers tot op de dag van vandaag hun vruchten uit plukken. Hulk werd meer dan een wapen voor de Avengers om op gigantische buitenaardse wezens te richten en te schieten. Lezers begonnen hem te begrijpen als een manifestatie van Bruce's diepste, lelijkste en laagste emoties. Van de krachtige maar infantiele Savage Hulk tot de wellustige en achterbakse Joe Fixit, de volkomen onmenselijke Guilt Hulk, en nog veel meer, de alters van Bruce vinden een fysieke vorm als verschillende soorten Hulks. Omdat de Hulk zijn eigen wezen is, ervaart hij tegelijkertijd ook verschillende vormen. De Green Scar en Worldbreaker Hulks waren niet zozeer manifestaties van het trauma van Bruce, maar meer krachtige realisaties van de Hulk's trauma. Deze twee ogenschijnlijk tegenstrijdige ideeën over het personage zijn al tientallen jaren een bron van rijke verhalen, en zijn recentelijk samengesmolten, grotendeels dankzij de inspanningen van Al Ewing's Onsterfelijke Hulk serie.

Hulk is zoveel meer dan een monster

In Onsterfelijke Hulk, Al Ewing zette het charter van Mantlo en David voort terwijl hij het personage naar nieuwe hoogten (en diepten) bracht. Stel een tijdje later in zijn moord door Hawkeyebegint de serie met Bruce Banner in ballingschap, die door het liminale platteland dwaalt met een nieuwe regel voor zijn transformatie. Opnieuw, net als toen hij in 1962 debuteerde, wordt de komst van Hulk veroorzaakt door het vallen van de avond. Maar de reset brengt ook een andere Hulk voort, iemand met een slechte intelligentie en zelfgevoel die niet op Banners genialiteit duiden, maar ver verwijderd zijn van zijn typische eenlettergrepige toespraak. Deze Hulk is gemeen, eist zijn eigen soort gerechtigheid en komt niet altijd overeen met wat Banner zou verwachten. Een van de grote onthullingen uit de serie is dat deze versie van het personage een van Banners meest teruggetrokken ego's is in een andere huid: de Devil Hulk. Maar belangrijker dan dat: terwijl ze in hun gedachtenruimte praten, de Hulk helpt Banner meer van zijn diepgewortelde trauma uit te pakken. Hulk belooft niet alleen Banner altijd te beschermen, maar geeft ook toe dat hij echt van Bruce houdt. En het is niet overdreven om te zeggen dat dit de allerbelangrijkste ontwikkeling is in de karakterisering van Hulk sinds zijn creatie.

Al zestig jaar is de Hulk een oorlogshond, een paria, een boeman, een massavernietigingswapen met poten. Hij heeft voor de aarde gevochten, zelfs als hij dat niet wilde. Hij wordt voortdurend gebruikt vanwege zijn kracht, terwijl Bruce wordt gebruikt vanwege zijn genialiteit; en toch blijven beide bestaan persona non grata onder de meeste van hun zogenaamde bondgenoten. Maar het idee dat beide gekwelde zielen ondanks dit alles nog steeds proberen uit te kijken for elkaar is een diepgaand perspectief op dit personage dat hopelijk nog schrijvers zal informeren komen. Van 1962 tot nu, de ongelooflijke Hulk is behoorlijk veranderd.