Pixar's eerste sciencefictionfilm herhaalde 67 jaar later een enorm Disney-risico

click fraud protection

WALL-E nam een ​​aanzienlijk narratief risico toen hij het verhaal van de titulaire robot vertelde, een verhaal dat Disney 67 jaar geleden slechts één keer durfde te nemen.

Samenvatting

  • WALL-E nam een ​​risico voor het vertellen van verhalen door de hoofdpersoon, een robot, gedurende de hele film te laten zwijgen, een zeldzaamheid in de geschiedenis van Disney.
  • De afwezigheid van dialoog in WALL-E en Dumbo vereist de volledige aandacht van de kijker om deel te nemen aan het verhaal, waardoor het een uitdagende keuze voor het vertellen van verhalen is.
  • Ondanks het gebrek aan dialoog boeien zowel WALL-E als Dumbo het publiek door hun expressieve animatie, die emoties overbrengt en een krachtige filmische ervaring creëert.

Pixar's sci-fi-romantische film WALL-E nam een ​​aanzienlijk risico voor het vertellen van verhalen, wat nog maar één keer eerder was geprobeerd. WALL-E neemt de kijker mee naar het jaar 2805, waar een eenzame robot genaamd WALL-E dagelijks werkt aan het opruimen van een verlaten aarde. De mensheid verbleef nu in de ruimte op een gigantische starliner, in afwachting van de dag waarop ze terug konden reizen naar hun schone thuisplaneet. Een emotioneel en karaktergedreven verhaal,

WALL-E is een van de beste Pixar-films.

WALL-E lieve personages, prachtige animaties en een boeiende verhaallijn tot leven gebracht, terwijl ze tegelijkertijd een aangrijpende boodschap over klimaatverandering overbrengen en de lat hoog leggen voor komende Pixar-films. De film won uiteindelijk in 2008 de Oscar voor beste animatiefilm. Terwijl WALL-E onderdelen van inactieve robots redt en interageert met zijn kakkerlak, wordt het duidelijk dat er één ding ontbreekt in de film: dialoog.

Pixar's WALL-E herhaalde het enorme risico van Disney uit 1941

De afwezigheid van dialoog van de hoofdpersoon en het titulaire personage in WALL-E was een zeldzaamheid in de geschiedenis van Disney en kwam slechts één keer eerder voor, in 1941 Dom. Dom vertelt het verhaal van een jonge olifant, die onder de loep wordt genomen vanwege zijn ongelooflijk grote oren. Wanneer hij echter de leden van het circus zijn gave van vliegen met zijn oren laat zien, wordt hij bij iedereen geliefd. WALL-E en Dumbo zijn de enige Disney-hoofdrolspelers die niet spreken tijdens hun films. Deze afwezigheid van dialoog is een risico voor het vertellen van verhalen, omdat het het moeilijker maakt om de kijker betrokken te houden, vooral kinderen.

Hoewel de redenen voor de stilte van de hoofdpersoon verschillen, waarbij Dumbo een babyolifant is en WALL-E een robot, zijn stomme films, populair tussen 1894 en 1929, sindsdien vrij zeldzaam geworden. Films met weinig of geen dialoog vereisen de volledige aandacht van het publiek om betrokken te zijn bij het verhaal. Gezien het feit dat zowel de hoofdpersonages in WALL-E als Dumbo niet spraken, was het risico dat de verbinding van het publiek met de personages en de films als geheel verloren ging aanzienlijk.

WALL-E en Dumbo werken allebei om precies dezelfde reden

Ondanks het genomen risico, beide Dom En WALL-E slagen er om verschillende redenen in om hun publiek te boeien. Ten eerste brengt de animatie in beide films op vakkundige wijze een breed scala aan emoties over via de uitdrukkingen van het personage, waardoor kijkers zich er onmiddellijk mee kunnen identificeren. Wanneer WALL-E bijvoorbeeld Hello Dolly! bekijkt, kunnen kijkers duidelijk zijn liefde voor de film zien, vooral tijdens de film het romantische nummer 'It Only Takes a Moment', waaruit blijkt dat hij naar liefde verlangt en een relatie mee opbouwt VOORAVOND.

Op dezelfde manier, wanneer Dumbo wordt beschimpt door de andere olifanten in het circus, is het door zijn uitdrukkingen en hangende oren duidelijk dat hij diep bedroefd is. Bovendien bevatten beide films uitzonderlijke partituren die hun verhalen tot leven blazen en de toon en het tempo bepalen voor de verhalen van deze niet-sprekende hoofdrolspelers. Ondanks de aanzienlijke narratieve risico’s, WALL-E En Dom beide zegevieren door hun opmerkelijke animatie, gezichtsuitdrukkingen, karakterbewegingen en geweldige filmische ervaring die bewijst hoe krachtig animatie in zijn vele vormen kan zijn.